“How can you say she's dead when you haven't seen her? Bakit hindi mo muna hanapin ang bangkay ng anak mo bago ka pumunta rito at manggulo sa kalagitnaan ng gabi? Hindi mo ba alam na malaking akusasyon ang mga sinabi mo?!" Galit na galit na bulalas ni Anita kay Armando.Hindi pa siya nakuntento roon. Nilapitan pa niya ang matandang lalaki at pinagduduro ito habang paatras nang paatras si Armando.“Sinong nagsabi sayo na patay na si Ms. Rosie, huh? Sino ang nagsabi sayo ng kabaliwan na yan?” Lumikot ang mga mata ni Armando, hindi malaman kung ano ang isasagot kay Anita.He couldn't say it. Hindi niya masabing ang kanyang anak na si Ivy ang nagsabi sa kanya na pinatay ni Sebastian ang kanyang anak na si Rosie kaya hindi nito mahanap kahit na anong gawin niya.Nang marinig niya ang balitang iyon kay Ivy ay nagpakalunod siya sa alak at pagkatapos ay basta na lamang sumugod sa villa ni Sebastian para muling manggulo. Kahit na iyon ang totoong nangyari, hindi pa rin kayang sabihin ni Arman
Ilang oras lang ang lumipas nang mapansing niyang unti-unti nang lumiliwanag sa labas. Marahas na bumuntong-hininga si Rosie at napangisi na lamang nang i-close niya ang tab sa kanyang computer.It was completed. 40% of the nickel to be traded in a month is now in her hands. With this thing, she has enough bargaining chips to negotiate with Sebastian.Samantala, tahimik na nakatayo si Sebastian habang may hawak na baso, tinatanaw ang villa ni Elton sa ‘di kalayuan.Limang taon na ang lumipas magmula nang itaga niya sa bato na hinding-hindi na siya babalik pa sa villa na iyon dahil sa takot na bumalik sa kanyang alaala ang lahat, at hindi niya makontrol ang kanyang emosyon.Ngunit nang sandaling tumapak siya sa bahay na iyon, ramdam niya ang pagkalma ng kanyang puso. Ni hindi siya nakaramdam ng lungkot. Could it be that time can really dilute everything? Including the unforgettable past?Ni hindi rin siya nakatulog nang gabing iyon dahil sa kakaisip sa mga nangyari.Nang makaalis sila
Sinubukang tawagan muli ni Sebastian ang numero, ngunit hindi na niya ito macontact pa. Tanda na hindi na siya nais makausap pang muli ni Spectra.Inutusan pa niya ang kanyang tauhan upang i-trace ang numero at kung sino talaga ang may-ari nito. Ilang minuto lang ang lumipas ay bumalik kaagad ang lalaki.“Boss, nasa Manila naka-pin ang location ng number. Luma na dahil limang taon nang ginagamit ng may-ari na si Ayanna Trinidad,” pahayag ng kanyang tauhan sa kanya.Inaasahan ni Sebastian na magrereact ang kanyang puso sa oras na marinig ang pangalan na iyon, ngunit hindi na. Marahil ay dahil napatunayan na rin niya na hindi nga talaga ito si Ayanna at totoong ginagamit lamang ni Spectra ang impormasyon ng dati niyang nobya.Padarag na naupo si Sebastian sa sofa habang hinihilot ang kanyang ulo. Isa lang ang ibig-sabihin ng kanyang nalaman ngayon. Ayanna is indeed dead at hindi na ito babalik pa sa kanya. Sobrang tanga niya para paniwalaan na maaari pang buhay ito.“Hello, Mr. Trinidad
“Basti, wait! You can't go in there! You’re trespassing!”Mabilis na hinabol ni Elton si Sebastian na nasa hagdan niya at doon lamang niya napagtanto ang isang bagay.“Great. So, you can see now, huh? Masaya ka ba sa pagpapanggap mo na bulag ka?”Samantala, huli na napagtanto ni Rosie ang kanyang ginawa. Ilalock na sana niya ang pintuan ngunit muli siyang lumabas.“Aray—!” She hissed nang bumangga siya sa tila pader. Nang tingnan niya kung sino ito, nanlaki ang mga mata niya nang makita si Sebastian.“Get out of the way. Where is Spectra?” bulalas ni Sebastian at tinulak siya saka tuluyang pumasok sa silid.Sebastian’s eyes were burning. Napangiwi naman si Rosie nang tumama ang kanyang likuran sa wall, ngunit agad siyang dinaluhan ni Elton. Tiningnan pa siya nito nang malumanay—-tila humihingi ng pasensya.“Basti, hold on, damn it! This is my house. You think everywhere is your territory, you can go wherever you want. Umalis ka na.""Get out of the way!” Halos hiyaw sa kanya ni Sebast
Hindi man lang nakaramdam ng pagdududa si Armando sa sinabi ng kanyang asawa dahil sa pagtaas ng blood pressure niya at sakit ng ulo niya. Ramdam na ramdam niya iyon.“I am warning you, Reniella. Don’t ever let your daughter go,” banta niya sa kanyang asawa nang tumayo na siya.Tinuro ni Reniella ang susing hawak niya. “Nasayo ang susi, Armando. Paano ko naman pakakawalan ang anak natin? A kitchen knife to chop the door?"Tinitigan pa siya ni Armando nang ilang segundo bago tumango bilang pagsang-ayon.“Fine, Kukuha lang ako ng gamot.”Tahimik ngunit ramdam pa rin ang galit ni Armando sa buong bahay habang patungo siya sa kanilang silid ng kanyang asawa para kumuha ng gamot. Sinundan lang siya ng tingin ni Reniella, at nang tuluyan na siyang nawala sa paningin ng babae, dali-dali niyang kinuha ang spare key ng silid at tinawag ang kanyang anak.“Stop crying, Ivy. Bilisan mo na’t lumabas ka na habang wala pa ang ama mo,” bulong niya sa kanyang anak.Mabilis na pinalis ni Ivy ang ka
Hindi makapaniwala si Ivy sa narinig niya mula kay Seymour. She had surgery three years ago and has recovered a lot. Mamahaling bath with fragrant essential oil ang kanyang pinapaligo, pati na ang pabangong gamit niya. Imposibleng amoy body odor pa rin siya!Hindi na niya inalintana ang pawis sa katawan niya dahil nag-alala siya na baka hindi na siya mahintay ni Seymour kaya naman tinakbo na niya ito.“No, Seymour…” sambit ni Ivy at pasimpleng inamoy ang sarili. “Baka… baka yung driver na naghatid sa akin dito ang may body odor. Hindi niya kasi binuksan ang bintana. Halos mahimatay na nga ako sa init!”Napanguso si Ivy at sinulyapan ang kanyang wrist watch. Muli niyang binalingan si Seymour nang lumipas na ang halos isang oras.“Anyway, my dad has my ID and other documents. Can you talk to the people in the Real Estate Bureau and get it for me without any documents? You can do that, right?" Nag-aalangang tanong ni Ivy kay Seymour at ngumiwi.Makapangyarihan ang pamilya Villafuerte kay
Dahan-dahang binuksan ni Ivy ang pintuan ng silid. Tumambad sa kanya si Berta na nakaupong de-kwatro habang nanonood ng TV. Dinig sa silid na iyon ang malakas na halakhak nito hanggang sa mahulog na siya mula sa kinauupuan niya.Napangiwi si Ivy sa kanyang nakita. Sa sobrang pangit ng itsura ni Berta ay hindi niya ito matingnan nang matagal, lalo kapag tumatawa ito. Sigurado siyang kapag tinitigan niya ito ay masusuka lamang siya.“Sinabi ko bang pumasok ka rito? Umalis ka na.”Natigilan si Ivy sa kanyang narinig at tila lalong kinilabutan nang marinig ang boses na iyon ni Berta. Pati ang kanyang boses ay sobrang sama gaya ng kanyang itsura! Wala bang maganda sa taong ito?Halos ihagis ni Ivy ang tray ng pagkain na dala at tumakbo palabas!Sinubukan niyang kalmahin ang kanyang sarili, ngunit tumatapon na ang pagkain sa tray dahil sa labis na pangangatal ng kanyang mga kamay.“Um… B-Berta, dinalhan lang kita ng pagkain” Nanginginig niyang sinabi at walang tingin na pinatong ang tray sa
Sa tuwing tumitigil sa pagsigaw si Ivy ay siya namang pagtusok sa kanya muli ni Rosie kaya muli itong naghihisterya.“Help! Please help me! Is there someone outside?!"Inabot na sila ng halos kalahating oras doon at tila pagod na si Ivy sa kakasigaw ngunit hindi pa rin tumitigil si Rosie.“ Help…”“Lumabas ka na.”“No…Please leave me alone.”Ivy was still huddled under the bed, her voice completely hoarse and she could only make very small sounds.Doon lang din niya napagtanto ang lahat. Hindi multo ang kumatok kanina kundi si Berta! Gayunpaman, mas nakakatakot pa rin ang mukha ng katulong na ito kaysa sa totoong multo kaya hindi siya makalabas.“Takot na takot ka ba sa akin?” Tanong ni Rosie kay Ivy.Pagkatapos maglagay ni Rosie ng makeup at disguise ay hindi na niya tiningnan pa ang kanyang sarili sa salamin dahil agad siyang pumunta sa silid ni Ivy, kaya hindi siya sigurado sa kung ano man ang itsura niya ngayon.“W-who wouldn’t? You’re scarier than an actual ghost! Layuan mo ako!
Rosie quickly sent the link to them, and they clicked on it. Nakita nila ang mga litrato na ipinost ng isang milyonaryong celebrity, ipinapakita ang tatlo sa kanilang kumakain nang magkasama. Sebastian at Elton ay nag-uunahan sa pagsilbi ng pagkain kay Spectra, parehong sobrang maasikaso.Kasunod nito, may isang litrato ng tatlo habang papasok sa villa. Kahit hindi masyadong pasabog ang pamagat, malinaw na nagpapa-isip ito ng kung anu-ano."When three people are together, there must be a love rivalry!"Mukhang normal lang ang mga litrato, pero ang mga komento sa ilalim nito ay halatang nagpapaligoy-ligoy, gumagawa ng maling kahulugan. Habang tumatagal, nagiging mas outrageous at sobra na ang mga sinasabi ng mga tao..."Master, your uncle!" sigaw ni Elton sa galit.“Bang—”Hinampas ni Elton ang computer sa sobrang inis.Matapos niyang mabasag ito, napagtanto niya na hindi pala ito ang computer niya. Nakita niyang nakatitig si Spectra sa kanya nang may galit, kaya dali-dali siyang humin
After buying things, Spectra suggested, "Let’s have lunch outside? How about going home after eating?"The food in the restaurant outside was delicious. Every time she went out, she would indulge in a full meal before heading home.Noon pa man sa pamilya Samaniego, hindi pinapayagan ang pagkain sa labas. Ang mga kinakain lang ay ang mga niluluto ng mga katulong. Sina Reniella at Armando ay mas pinipili ang mga pagkaing may magaan na lasa, kaya karamihan sa mga pagkain sa pamilya nila ay nilalaga lamang na may kaunting asin, bihirang may seafood.Rosie always thought food was supposed to taste that way. But when she was sixteen, she tried seafood and spicy dishes for the first time and immediately fell in love with the flavors, never forgetting them.Nang tumira siya sa villa ng pamilya Villafuerte, masarap din ang mga luto ng chef doon. Ngunit nang pinalayas siya ni Cornelia matapos ang maikling panahon, doon lang siya nagsimulang makatikim ng iba’t ibang luto mula sa labas.Doon lang
Hawak ni Elton ang ilang kahon ng seafood sa kaliwang kamay at mga fast food snacks, prutas, atbp. sa kanan. Dinala niya talaga ang mga ito para kay Spectra, pero nang makita niya si Sebastian, agad na nawala ang kanyang ngiti.Sebastian pointed to the other side and said, "It's too noisy over there. I have no choice but to come to your place for peace and quiet."Ibinaba ni Elton ang mga dala niya sa coffee table at hindi na pinansin si Sebastian. Tumalikod siya at sinabi kay Spectra, "Spectra, siya na ang nakatira dito. Bakit hindi ka nalang sumama sa akin? Gustong-gusto ka ng nanay ko. Nitong mga nakaraang araw, reklamo siya nang reklamo kung bakit hindi ka pa bumibisita. Nakakabagot sa bahay, wala man lang makausap... Halika na, sumama ka na sa akin?"Hindi naman siya talaga madaling mairita, pero sa pagkakataong ito, parang hindi siya mapakali. Pagkatapos niyang sabihin iyon, hindi na siya naghintay ng sagot mula kay Spectra at agad na hinila siya.Ayaw talagang sumama ni Spectra
Elton was puzzled. He had to ask, "Did you just say that Samuel is the chairman of Alpha? Who told you that? Not many people know about such a confidential matter. How did you find out?"Seymour, thinking he had uncovered an incredible secret about Alpha, wanted to show off.Mataas ang pagtingin ni Seymour sa sarili, kaya itinuro niya ang kanyang baba at nagsalita nang may kayabangan, "I can't tell you that. Of course, I have my ways of knowing these things. Don’t think your internal affairs are that tight. If I want to know something, I’ll find out."Matapos niyang sabihin iyon, umalis siya nang taas-noo, mayabang na naglalakad palayo. Elton, though initially confused, quickly pieced everything together after exchanging glances with the others. Hindi inasahan ni Lucas na ang kanyang simpleng komento ay magiging "inside information" na ipinagmamalaki ni Seymour. Bigla siyang nabilaukan sa tsaa at halos naidura ito kay Elton.Nagtawanan ang grupo, bagaman tila pilit ang ngiti ni Samuel
Spectra deadpanned, "Oh, I was just busy talking and didn’t have time to introduce myself." She ignored the man beside her and turned to the crowd, "Hello everyone, my name is Spectra, and I am the chairman of Nexus Ventures. I’m very happy you could attend this party today. I hope you all have a pleasant and unforgettable evening!"Walang nakakasiguro kung magiging masaya nga ba ang gabi, pero isang bagay ang sigurado—ito’y hindi malilimutan!Sa sandaling iyon, biglang tumahimik ang buong kwarto. Kadarating lang ni Baltazar at bago pa niya mapaalalahanan ang kanyang anak, napansin niya agad ang nangyari. Wala nang kailangang paalala—nangyari na ang kinakatakutan niya!After a brief silence, a voice spoke up."Hello, hello! I’m the general manager of Rising Sun Company. I’ve heard so much about you. Seeing is believing! I didn’t expect you to be so young and beautiful…"Sobra naman ang pambobola niya. Pero ito pa lang ang simula—at siguradong hindi ito ang huli.Bago pa matapos mags
Since so many people could think of it, Elton naturally considered it too. He wasn’t going to show up now and make himself a target. Let them guess all they want. The higher their expectations, the greater their shock will be when they finally see who’s really behind everything!Hayaan silang maliitin ang iba.Many people attending tonight’s event had received favors from Mr. Hugo Villafuerte and Sebastian in the past.But during the old man’s funeral, none of these people showed up, afraid to offend Seymour. Sising-sisi sila mamaya.…The car pulled up in front of the hotel.Sebastian and Spectra stepped out. Their attire was so plain that it seemed almost inappropriate for such a grand event. They handed over their invitation at the entrance and made their way inside the hotel.Before they even reached the gate, someone with sharp eyes noticed Sebastian. The person who saw him first quickly turned away, pretending not to notice.Pero mabilis niya ring binulungan ang mga kasama.“Si
Seymour hesitated.Frances looked at her son and said, “Pumunta ka na sa itaas at magpahinga ka muna. Ako na ang bahala dito.”“Okay, pero huwag mo siyang masyadong pahirapan,” sagot ni Seymour.Seymour could never harden his heart towards women, not just Ivy, but any other woman he had had physical contact with.“Naintindihan ko. Sige na, umakyat ka na,” Frances insisted as she gently pushed her son away.Once her son was gone, Frances went to the gatehouse to meet Ivy.The young woman was curled up on the narrow bed, her face pale and her lips blue and purple from the cold. Her entire body trembled as she tried to warm herself.Mukhang kaawa-awa ang batang ito.Frances thought to herself that it was a good decision not to let her son see Ivy like this. If he did, he would definitely be soft-hearted.Without wasting any time, Frances took out a bank card and handed it to Ivy. “Here’s ten million. Iwanan mo ang anak ko.”Ivy shook her head vigorously, her eyes brimming with tears. “No
Spectra's shoulders started shaking, and tears streamed down her face. She couldn’t control herself anymore and ran out of the room.“I’ll go see her.” Elton chased after her.Siya lang ang nakakaalam ng tunay na pagkatao ni Spectra, at alam din niyang naantig ito sa nakita kanina.Nang lumabas siya para sundan ito, hindi naman lumayo si Spectra. Nagtago lang ito sa isang sulok at humahagulgol nang tahimik. Agad na nilapitan siya ni Elton at inabutan ng tissue. “Here, wipe your tears. Don’t cry. You have to control your emotions—baka mapansin ka.”Tumango si Spectra at sinabi habang humihikbi, “Yeah, I know. I won’t cry.”Sinabi niyang hindi na iiyak, pero bakas pa rin ang labis na kalungkutan.Napabuntong-hininga si Elton at pabirong sinabi, “I’ll lend you my shoulder. Lean on it whenever you want.”Biglang sumubsob si Spectra sa balikat ni Elton at humagulgol nang walang pakundangan. Bago niya makita si Armando, pakiramdam niya ay matapang siya, at malaya kahit papaano sa labas.Bei
Baltazar rolled his eyes and leaned back heavily on his chair with a loud thud!“Honey!” Frances ran over immediately.“Dad, Dad, what’s wrong?” Pumunta rin agad sina Seymour at Samuel para alamin ang nangyari. Agad na naging magulo ang buong conference room.Kumikibot-kibot ang talukap ng mata ni Baltazar, at agad itong naintindihan ni Frances. Mabilis niyang pinaalis ang bunsong anak, saka mabilis na sinabi kay Seymour, “Stop saying nonsense. Kung magkamali ka na naman ng salita, ni mga diyos hindi ka na kayang iligtas.”Mabilis na tumango si Seymour bilang senyales na naintindihan niya.Kahit hindi siya kumbinsido, napagtanto niyang bawat salita ni Sebastian ay puro patibong, at kusa siyang nahulog sa bawat isa. Marami na siyang natutunang leksyon. Hindi na siya magpapadala muli!Habang binibigyan ng oras ang anak para makapag-isip, unti-unting “nagising” si Baltazar mula sa kanyang kunwaring pagkakahimatay. Hindi siya maaaring pumunta sa ospital sa oras na ito. Kapag umalis siya a