3

[MASK]

Matapos ang digmaan noon ay lagi nang nakatatak sa isipan ko na kailangan kong protektahan ang kapatid ko. Alam ko naman na kaya na niya ang sarili niya pero hindi ko hahayaan na mawala pa sa akin ang kaisa-isang pamilya ko.

Siya na lang ang mayroon ako at ako na lang ang mayroon siya. Kailangan ko siyang protektahan hindi dahil sa hinabilin siya ng mga tumayo naming magulang kung hindi dahil sa iyon ang nararapat.

Napahawak ako sa kulay abong sobre. Pinagmasdan ko ito. Mula sa mga lining hanggang sa mensaheng nakapaloob dito.

Tinanggap ko ang misyon na 'to dahil hindi na kami ligtas sa Sentro at sa Kanluran. Tang-ina kahit anong lakas ko ay hindi ako uubra sa rami nila.

Hindi na lang kasi Rouge ang kalaban namin kung hindi pati ang mga hunter na katulad namin. Kaya ko sila kung isa isa lang ang mangyayaring laban pero dehado ako kapag maramihan. Mas mabuti nang tanggapin ang misyon na protektahan ang Alpha ng pack na 'to. Para habang pinoprotektahan namin ang Alpha nila ay may nagpoprotekta rin sa amin.

Pero habang nakahiga ako sa malambot na kama ay hindi ko maiwasang magtaka. Alpha ang sinasabing pinakamalakas sa isang Pack. Gano'n ba karami ang kaaway ng Alpha nila para kailanganin ang presenya namin? Napakahina ng Alpha na 'yon kung gano'n. Hindi niya deserve lalo na't napakalaki ng pack nila.

Naisip ko rin na kung marami ang kalaban ay mas makakabuti na ako na lang ang gumawa ng misyon na 'to. Baka mapahamak pa si Aikee.

Nagising ako sa sinag ng araw na dumadampi sa aking mukha. Mariin pa akong napapikit bago tuluyang tumayo.

Agad na bumungad sa akin ang isang malaking larawan. Ako, si Aikee at ang mga tumatayo kong magulang. Nakasimangot ako roon habang si Aikee naman ay nakangiti. Si Mama Greta naman ay nakangiti rin habang nakayakap sa kaniyang likuran si Papa Jose. Sa tabi ng malaking larawan na 'yon ay ang larawan namin ni Aikee. Ayoko talaga sa mga picture picture na 'yan pero naalala ko na umiyak noon si Aikee kaya napapayag nila ako.

Nilibot ko ang tingin sa buong kwarto. May mga larawan pa sa kabilang dingding. Iyon ay ang mga espada na matagal ko nang pinapangarap na makuha. Kaso ang tatlong 'yan ay pagmamay-ari ng isang pack. Napakailap at napakalakas ng Alpha nila. Balita iyon noon sa sentro. Hindi tuloy ako makapaghintay para makalaban siya. Gaano kaya siya kalakas?

Naghilamos muna ako at nagmumog bago tuluyang lumabas ng kwarto. Agad kong nakita ang kapatid ko na nakaupo sa sofa habang nanonood ng T.V. Kahit papaano naman ay hindi nagpapahuli ang Hilaga sa pagiging moderno. Base 'yon sa mga nakita ko kahapon. May mga naglalakihang T.V, nagmamahalang cellphone at kung ano ano pang nagpapasakit sa bulsa ng isang tao.

"Aikee, kumain ka na ba?" tanong ko bago ayusin ang boxershorts ko. Naiipit kasi ang bagay na nasa loob nito.

Tumango ito habang nanonood sa T.V. "Opo, kuya! Nagluto na rin po ako para makakain ka," sagot nito.

Napailing na lang ako dahil mukhang hindi na naman ito makakapag-ensayo mamaya.

Malapit lang sa sofa ang hapagkainan kaya kahit papaano ay nakakanood ako ng pinapanood niya. Kita ko roon ang isang dilaw na bagay. Hugis kahon ang isang 'yon at kasama nito ang isang suso.

"Ano ba 'yang pinapanood mo, Aikee?" takang tanong ko.

Napanguso ito at humarap sa akin. "Spongebob ang tawag dito, Kuya. Isa 'tong cartoon para sa mga bata," sagot nito.

Napakunot ako ng noo. "Bata ka pa rin ba? Eh, di ba 16 ka na?" agad na tanong ko.

Napabuntong hininga ito. "Kuya...masamang magsalita habang kumakain. Di ba tinuro 'yon ni Mama? Gusto mo bang isumbong kita mamaya kapag nagdasal ako?"

Bahagya akong natawa. "Nagbibiro lang ako."

"Kuya, dapat kasi sinasamahan mo ko minsan manood!"

Muli akong napailing. Hindi na kasi ako nanonood ng telebisyon. Mas pipiliin ko pa ang pag-eensayo para maipaghiganti ang pagkamatay nila mama. Hindi ko pa alam kung makakaganti ba ako sa estado ko ngayon. Kaya naman araw araw akong nagsasanay.

Hindi ko kasi alam kung sino sa dalawa ang sumugod sa village noon. Mga gagong Rouges ba o isang pack. Kaya nang malaman ko na pwedeng pumaslang ng isang lobo ay agad akong gumawa ng mask para maging ganap na hunter. Simula noon ay pinokus ko ang sarili sa pag-eensayo.

"Kuya? May tanong nga pala ako. Hindi ako nakatulog kagabi dahil sa tanong na 'to, eh."

Natigilan ako sa ginagawa kong pagkain. Nagsalin muna ako tubig sa baso at ininom bago siya lingunin.

"Anong tanong ba? Wag lang math ha? Dahil baka maitapon kita palabas," sagot ko.

Nakapagpatapos naman ako ng highschool pero hindi ko na tinuloy sa kolehiyo. Dalawang taon na akong hindi nakakapag-aral kaya hindi ko gamay ang math na 'yan. Isa pa ayaw ko ng kinakausap ako ng ingles. Hindi katulad ng kapatid ko na palaban. Marunong naman akong mag ingles pero mas sinasanay ko ang sarili sa tagalog.

"Huwag mo akong tatawanan, Kuya ah!" sigaw nito na nagpatawa sa akin.

"Oo na, hindi na. Basta ba maayos 'yang itatanong mo," sagot ko.

Napabuntong hininga ito. "Kasi di ba may mga hunter sa Sentro at Kanluran para hunting-in ang mga Rouges? Dito ba sa Hilaga anong tawag sa mga nanghuhunting sa mga naliligaw na Rouges at Tao?" tanong nito na nagpangisi sa akin.

"Nagiging matalas na ang isip mo, Aikee," nakangisi kong sagot.

"Kuya naman, sabi na nga ba di mo 'ko seseryosohin, eh."

Muli akong uminom ng tubig bago magsalita. "Kapwa lang din natin hunter ang kinukuha ng mga taga Hilaga. Sa pagkakatanda ko ay dalawa lamang ang pwedeng kunin ng bawat pack para protektahan ang teritoryo nila. Mas mailap na Rouge mas malakas. Lagi kong sinasabi sa'yo 'yon, di ba?" tanong ko.

"Eh, paano yung mga kumuha sa atin? Di ba nila kayang protektahan ang Alpha nila? Di ba kapag Alpha, malakas?" balik na tanong nito.

"Malay ko," kibit balikat kong sagot. "Hindi pa ako nakakakita ng Alpha."

Karamihan sa mga napaslang kong Rouges ay dating mga beta. Sila yung mga nagtatraydor dahilan para mapatalsik sila.

Pagkatapos kong maghugas ay sinabayan kong manood si Aikee. Hanggang sa nagulat na lang ako nang makatulog siya sa sofang kinauupuan niya. Napailing na lang ako

Pumasok ako sa kwarto para kuhanan siya ng unan at kumot.

Matapos ko siyang maayos sa sofa ay muli akong pumasok sa aking kwarto.

Nang makapasok ako ay agad kong hinubad ang pang-itaas kong damit. Humarap ako sa salamin at nakita ko ang perpektong pagkakahugis ng aking katawan. Araw-araw ba naman akong mag-ensayo, eh.

Hindi ko alam kung magpapalit ako. Mas komportable kasi ako kung tanging brief lang ang gamit ko. Pero mas pinili kong mag boxershorts ngayon dahil maikli rin naman ang isang 'to.

Hanggang sa tuluyan kong simulan ang aking pag-eensayo. Nagpakondisyon muna ako. Nagpush-up ng dalawandaang beses, nagsit-up ng isandaang beses hanggang sa tuluyan akong mapawisan. Sandamakmak ang pawis ko na tila ba tumakbo ako sa isang oval ng isang oras.

Napailing ako dahil nakalimutan kong magdala ng tubig. Tang-ina nagiging makakalimutin na ako, ah.

Humarap muna ako sa salamin. Tagaktak ang pawis ko pababa sa aking katawan. Hugis na hugis ang abs ko na siyang pinakaiingatan ko. Mas magandang katawan mas maraming babae. Napangisi na lang ako dahil sa bumabakat sa gitnang bahagi ng aking katawan. Bago pa ako tuluyang makagawa ng bagay na kakain sa lakas ko ay kumuha ako ng tuwalya at naisipang lumabas.

Nakarinig pa ako ng ingay bago buksan ang pinto. Nang pihitin ko ito ay nakita ko ang kapatid kong nakatayo habang sinisigawan ang apat na nasa pinto. Nando'n ang Beta na si Arnal at ang tatlo na nakasalubong namin kahapon.

"Bakit nandito kayo?" sigaw ng kapatid ko.

Hindi sumagot ang apat dahil nakanganga lang sila kay Aikee. Naglakad ako at nang mapansin nila ako ay mas lalo silang napanganga at napalunok.

"A-Ang sarap," ani ng pinakamaliit sa kanila.

Napalunok ang beta habang nakatingin sa akin. Ang dalawa naman ay nagsalitan ng tingin sa amin ng kapatid ko.

"Anong ginagawa niyo rito, ah?" singhal ko.

Hindi sila nakasagot dahil nakatingin sila sa mukha namin ni Aikee. Doon ko lang naisip na nakalimutan naming suoting ang mask. Tang-ina talaga!

"Aikee! Yung mask!" sigaw ko.

Nanlaki ang mata niya bago tuluyang pumunta sa pinto kung saan nakatayo ang apat. Nagulat sila sa ginawa ng kapatid ko. Mabuti na lang at mabilis kumilos si Aikee. Bawal ng lumabas. Wala na silang malalabasan.

"A-Anong gagawin niyo? D-Dadalhin niyo ba ako sa kwarto niyo? S-Sige! Basta d-dahan dahan lang, ah!" sigaw ng pinakamaliit sa kanila.

Napatiim bagang ako. "Itikom mo ang bibig mo kung ayaw mong humandusay sa sahig," ani ko. "Walang lalabas. Wala akong pakialam kung sino pa kayo basta walang lalabas sa inyo." Lumingon ako kay Aikee. Tinanguan ako nito.

Pumasok ako sa kwarto at agad na kumuha ng damit. Kinuha ko rin ang espada ko bago tuluyang lumabas. Paglabas ko ay nakatayo pa rin sila.

Napatiim bagang ako. "Umupo kayo sa sofa," utos ko.

Tinignan ko sila kung paano sila manginig habang umuupo sa sofa. Ang beta lang ata ang hindi natakot sa presensya ko.

Huminga ako ng malalim. "Sa susunod matuto kayong kumatok!" sigaw ko sa kanila.

"Kuya! Beta ang kausap mo! Sabi mo galangin ko? Pero bakit mo sinisigawan?" tanong nito.

Nagtitimpi akong tumingin sa kanila. "Nakita niyo ang mukha namin..."

Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang magsalita ang pinakamaliit sa kanila.

"H-Hindi lang mukha ang nakita ko, paps!

P-Pati yung yummy mong abs!" sigaw nito na nagpainit ng ulo ko.

Agad naman siyang pinigilan ng dalawa niyang kasama. "Pagpasensyahan mo na ang kaibigan ko. Sadyang hindi niya alam kung sinong kaharap niya ngayon," ani ng may pinakamalaki ang katawan.

"Siraulo ka talaga, 'no? Papahamak mo pa kami sa bunganga mo!" sigaw ng pinakamatangkad sa katabi niya.

Napatikhim si Arnal. "Sorry, ang akala namin ay lagi kayong nakasuot ng mask."

Napatawa naman si Aikee. "Lakas mo talagang magjoke, 'no? Una sa letter tapos ngayon sa mask? Beta ka ba talaga?" tanong nito.

"Aikee!" pigil ko sa kaniya.

Bahagya itong yumuko sa akin. "S-Sorry po Kuya," sagot nito.

Tignan mo 'tong kapatid ko. Galangin daw pero siya tong walang galang. Ito ba ang bunga nang panonood ng cartoon na sinasabi niya?

Tinitigan ko sila isa isa. Natakot ang tatlo ngunit nanatiling seryoso ang beta. "Hindi pwedeng malaman ng lahat kung sino ang nasa likod ng mask," panimula ko.

"Pero hindi niyo pwedeng bantayan ang Alpha nang nakasuot ang mask niyo. Matatakot niyo ang mga nasasakupan niya," ani ng pinakamalaki ang katawan.

Napangisi ako. "Alam ko," sagot ko.

Tumingin ako sa beta. "Tinanggap namin ang misyon kaya sundin niyo rin sana ang sinasabi ko. Hindi pwedeng malaman ng kahit sino ang itsura sa likod ng maskarang 'yon. Hindi dahil sa natatakot kami kung hindi dahil gusto namin ng normal na buhay kahit papaano. Naiintindihan niyo ba ako?" maangas kong tanong sa kanila.

Tumango naman ang tatlo. Kasabay nang pagtango nila ay humarap sa akin si Arnal na siyang beta ng pack na 'to.

"Pwede ka bang makausap? I'm here to discuss some important details regarding to your mission."

Tumango ako sa tinanong niya. Muli siyang bumaling sa tatlo. "Ace, Ashley, Vincent. Pwede bang iwan niyo muna kami?" tanong nito.

Yumuko ang tatlo sa kaniya. "Masusunod po," ani nila.

"Aikee, samahan mo sila sa kusina. Magluto na lang kayo ng kahit ano," ani ko.

Napapadyak pa ito sa tuwa. Gustong gusto kasi talaga ng kapatid ko ang pagluluto.

"Ano pang tinatayo niyo diyan? Tara na!" sigaw nito sa tatlo.

Nagsitungo sila sa kusina habang ako naman ay humarap kay Arnal.

"Gusto ng dating Alpha na subukin ang kakayahan niyo. He decided to make a twist in your mission," aniya.

"What kind of twist?" takang tanong ko.

"Ang sabi niya ay kailangan niyo munang malaman kung sino ang Alpha. By that, you prove him that you are enough to keep and to protect our Alpha."

"Tapos? Yun lang?"

"Yes. And I wanted to tell you that you and your brother need to study in a university."

Napatigil ako roon. Makakapag-aral na ulit ako? Magandang balita ang isang 'to. Sapat na sigurong kabayaran 'yon para sa pagbabantay sa Alpha nila.

Kumunot ang aking noo. "Paano kami makakapasok? Hindi kami kasapi sa pack niyo. Doon pa lang malalaman na agad na may mga estranghero na nakasapok," sagot ko.

"Don't worry." Kinuha nito sa bulsa ang dalawang papel. "Take this," ani nito at inabot sa akin 'yon.

Doon ko nakita ang simbolo ng kanilang pack. Kulay abong buwan na mayroong itim na mga tinik sa gitna.

"Ito ang simbolo ng aming pack. Idikit niyo to sa braso niyo at lagyan ng tubig. After a few minutes tanggalin niyo," aniya. Napatango ako at muli siyang nagsalita. "Hindi yan nabubura basta basta. It takes a month bago matanggal."

Tumango ako at muli siyang tinignan sa mata. "Magtataka ang ilan kung sino kami. Anong sasabihin namin sa pagkakakilanlan namin?" tanong ko.

Napangisi ito. "Graywond ang pinakamalaking pack dito sa hilaga. Ako at ang konseho ng pack lang ang pwedeng magsimbolo. Permanente ang nakalagay sa amin pero panandalian lang ang binigay ko sayo. Pero para makasigurado ay pwedeng isuggest ko sa dating Alpha na lagyan kayo ng background."

"Pwede na sakin yung kaibigan kami ng tatlong 'yon." Suhestiyon ko.

Napapalakpak ito. "Great! Iyan mismo ang sasabihin ko." Matapos niyang sabihin yon ay nakahinga ako nang maluwag.

Dito sila kumain ng tanghalian. Nalaman ko ang pangalan ng tatlo. Si Ace na pinakamatangkad sa kanila, si Ashley na pinakamaliit at si Vincent na pinakamalaki ang katawan. Napag-alaman ko rin na ang tatlong 'to ay ang pangunahing bantay. Hindi na ako nagtaka. Kaya pala sila ang bumungad sa amin kahapon. Di ko rin maitatanggi na magaling sila kahapon. Mabilis nilang napatumba ang kalaban nilang Rouge.

Naramdaman daw kasi nila na may kakaiba habang naglilibot sila. Natakot pa nga raw sila pero nang makita na mga hunter lang ay agad silang nagpakita. Anong akala nila mahina kami? Mga gago. Nagtaka na raw noon ang isa sa kanila dahil sa pamilyar na mask. Sabi na nga ba at may nakakapansin sa mask namin.

Matapos kumain ay agad silang hinatid ni Aikee. Sumama na ako dahil baka mapano pa ang kapatid ko.

"Salamat sa pagkain, Aikee!" sigaw nung Ashley. Napatingin pa ito sa akin. "Next time patikim ng kuya mo, ah! Tapos ikaw din!" napahagikhik pa ito bago batukan nung Ace.

"Yung bibig mo nga!" singhal nito.

"Sige, basta pasapak ako ng limang beses," nakangising sagot ng kapatid ko.

Hindi ko maiwasang mandiri. Magpapatikim talaga siya?

"Salamat sa pagkain pre," ani Vincent. Tinanguan ko lang ito.

Nasa pintuan na kami nang huminto ang beta. Lumingon ito sa akin at ngumiti. Ngiti na minsan ko nang nakita sa mga babaeng nagkakagusto sa akin.

"You look good without your mask."

Sugarmaui