[NEW SCHOOL]
Kung tutuusin pwede naman akong mag-aral noon habang nag-eensayo. Pero dahil nga sa balita noon na nalaman ko ay mas pinili kong mag-ensayo na lang. Magiging sagabal kasi sakin ang paghahati ng oras at baka mawala ako sa linyang tinatahak ko.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin na-i-po-proseso ng utak ko na mag-aaral na akong muli. Magtatatlong taon na rin pala simula nang huminto ako sa pag-aaral.
Bakit ba ako huminto sa pag-aaral bukod sa pag-eensayo? Simple lang ang sagot. Nakakatamad kasi. Hindi ko rin kasi alam kung anong gusto kong kurso. Huling taon ko rin noon sa highschool ay wala akong masyadong ginagawa. Yung tipong papasok lang ako para lang maghintay ng uwian. Yung mga kaklase ko gumagawa ng mga assignment nila samantalang ako ay inaantok. Alaluts ako lagi, magdamag 'yon mula umaga hanggang sa magbell. Isa pa walang magandang babae sa school na papasukan ko noon. Maliit na eskwelahan para sa mga village na nasa bandang ilalim ng sentro.
"Oh, kuya? Akala ko ba mag-uuwi ka ng babae? Bakit mag-isa ka lang diyan sa sofa?" takang tanong ni Aikee nang makapasok sa loob ng bahay.
Narito ako sa sofa, nakahiga at nakatingin sa kisame. Umayos ako ng upo at tinignan siya. May hawak siyang mga paperbags na sa tingin ko ay mga gamit niya. Nauna kasi kami ni Vincent umuwi dahil sa biglaang emergency sa kanila.
"Pinagbawalan ako ni Vincent. May pasok na raw bukas, eh," sagot ko. Tumayo ako at tinulungan siya sa pag-aayos. "Ang dami mong gamit, ah? Siguraduhin mong mag-aaral ka ng mabuti, ah!"
Napailing ito at napangisi. "Gamit natin 'yan, kuya. Kaya tayo dapat ang mag-aral ng mabuti at hindi puro babae ang nasa isip mo!" biro nito na ikinatawa ko na lang.
May mga fillers at ilang notebook. May bag din, ilang ballpen at kung ano anong panulat. Bakit ang dami naman nito? Eh, pare-parehong panulat lang naman ang mga 'to.
"Anong kurso nga pala ang kinuha mo, kuya?" tanong nito habang pinapasok ang mga notebook niya sa kaniyang bag.
"BSBA," sagot ko.
Nabitawanniya ang hawak na ballpen. Mukhang nagulat yata sa sagot ko.
Sigurado ba ako? Oo naman. Gusto ko rin matuloy yung sinabi ni mama noon. Gusto niya akong magtayo ng negosyo kaya naman iyon ang pinili ko. Mas maraming pera mas maraming babae.
"Oo naman. Ayon yun pangarap ni Mama, eh," sagot ko. Tinignan ko siya na ngayon ay bumalik sa pag-aayos ng gamit. "Ikaw ba? Isang taon na lang college ka na rin, di ba? Anong kukunin mo?" tanong ko.
"Babae," simpleng sagot niya dahilan para masapak ko ang braso niya.
"Ulul ka. Wag mo akong gayahin, Aikee, ah! Sinasabi ko na sa'yo baka masapak kita!" singhal ko. Natawa ito sa sinabi ko.
"Bakit ba? Gusto kaya kitang gayahin! Napakalakas mo kasi kuya. Tapos napakaswabe mo pang gumalaw sa mga babae. Higit sa lahat gusto ko rin protektahan yung magiging anak ko gaya nang pagprotekta mo sakin."
Napahinto ako sa sinabi niya. Nang matawa ito ay natauhan ako at kinulong ko siya sa bisig ko. Pinulupot ko ang kamay ko sa kaniyang leeg at binigyan ko siya ng kiliti sa tagiliran.
"K-Kuya! Tama na! Hahaha," aniya habang tumatawa.
"Lakas mong bumanat, ah! Nambola ka pa talaga!" sagot ko. Napuno nang tawanan ang silid. Kahinaan kasi talaga ni Aikee ang tagiliran niya. Kapag may oras kaming dalawa lalo na kapag kakatapos lang mag-ensayo ay madalas ko siyang kilitiin lalo na kapag bumabanat siya ng ganon.
"Pero seryoso kuya. Alam mo namang idol na idol kita. Galing mo kaya bumayo!" biro niya dahilan para muli ko siyang kilitiin.
"Siraulo ka! Namboboso ka, 'no!" singhal ko.
"Paanong hindi ka mabobosohan? Eh, sa sala mo lagi dinadala noon!" sagot niya at muling tumawa.
Bakit ba sa sala ko dinadala? Syempre yung dadalhin ko lang sa kama ay yung taong mamahalin ko. Kung meron man. Naputol ang tawanan namin nang makarinig kami ng katok. Inayos ko ang sarili ko bago ako tumayo. Samantalang si Aikee naman ay binitbit ang mga paperbag sa loob ng kwarto niya.
Nagtungo ako sa pintuan at nang buksan ko ito ay napahinto ako. Sumilay sa akin ang makinis at maputing hita. Unti-unting tumaas ang tingin ko hanggang sa makita ko ang kulay pulang dress na maiksi. Napalunok pa ako nang makita ko ang malaking dibdib nito na hapit na hapit sa kaniyang suot na dress. Nanlaki ang mata ko matapos kong makita ang pamilyar na mukha na nakita ko sa pegasus kanina.
"Good morning," bati nito. Nakalipstick itong pula na sa tingin ko ay bumagay sa kaniya. Napakaganda niya. Iba talaga ang mga taga hilaga. Para siyang lumabas sa isang magazine.
"A-Ah, g-good morning din." Napakamot pa ako sa aking batok dahil sa pagkautal. "Anong kailangan nila?" tanong ko.
Hinawakan niya ang aking balikat. Napaiktad pa ako dahil sa gulat. Napalunok ako. Ang paghinga ko ay unti unti nang lumalalim.
"Hindi kasi maopen yung faucet sa bahay. And I still waiting sa mag-aayos but he said na hindi matutuloy because of a sudden emergency. May I ask you sana if marunong kayo?" maharot na saad nito na tila ba nang-aakit.
"O-Oo, marunong ako," agad na sagot ko. Muli niyang pinasadahan ang balikat ko patungo sa aking dibdib.
"Gosh, thank you! Pasensya na, ah. Kayo lang kasi ang pinakamalapit at mukhang kayo na lang yung gising. I need to use that kasi para makapaghugas na ako ng mga plates ko."Hindi na ako nakapagpaalam kay Aikee. Malamig na simoy ng hangin ang agad na bumungad sa akin. Totoo nga ang sinabi ng magandang babae na 'to. Patay na nga ang halos karamihan sa mga ilaw ng kapitbahay namin. Mapuno ang lugar at ilang lakad lang ay huminto agad kami sa isang bahay na kapareho ng disenyo sa tinutuluyan namin.
"Pasok ka," aniya na nagpahinto sa akin.
"Saan?" agad na tanong ko. Napangisi ito at halos makagat ko ang labi ko sa tanong na lumabas sa bibig ko. "Ibig kong sabihin nasaan yung aayusin?"
Kumagat pa ito sa kaniyang labi bago ituro ang loob. "Nasa loob, eh."
Pumasok kami sa loob. Pareho nga ng disenyo pero kulay pink ang pintura ng dingding. Pumasok kami sa kusina at doon ko nakita na dadalawang plato lang ang nakalagay sa lababo niya.
"Wait me here. Kukunin ko lang yung mga tools," aniya. Tumango na lang ako.
Umalis ito at napagmasdan ko kung paano gumewang ang matambok niyang pwetan. Napaiwas ako ng tingin at napalunok. Masama ito. Nakalima na ako kanina kaya wala na akong lakas.Nang dumating ito ay mayroon na siyang bitbit na mga tools. Sa totoo lang, hindi naman talaga ako marunong nito. 2 years ago pa simula nang ayusin ko yung nasa bahay kaya di ko alam kung gagana ito. Ewan ko ba, kung bakit kasi um-oo pa ako.
Naiilang akong humiga para sana ayusin ang ilalim ng lababo. Nakaboxer lang kasi ako at nakalimutan kong magsuot ng brief kanina. Isa pa nakasandong puti lang ako. Hinubad ko ang aking sando at nilagay sa aking balikat. Napangisi pa ako nang makita ko kung paano siya tumitig sa abs ko. Napalunok pa ito nang makita ang bukol sa loob ng boxershorts ko.
"Papanoorin niyo po ba ako?" nakangisi kong tanong.
Napaiktad ito at nakangising tumingin sa akin. "Ah, yes. Para if ever na masira ulit ay alam ko na kung paano siya maayos."
Sinimulan kong ayusin ang tubo. Mukhang barado ang isang 'to. Kinalikot kalikot iyon. Ginawa ang mga naalala kong steps. Nasa kalagitnaan ako nang pag-aayos nang maramdaman ko ang isang kamay na gumagapang sa aking tiyan.
Napaiktad ako at hindi makapaniwalang tumingin sa babae na ngayon ay nakaupo na sa tabi ko."Nag wowork-out ka?" tanong niya habang hinihimas ang abs ko. Mariin siyang nakatingin doon na tila ba sinusuri ang bawat hulma.
"O-Oo," sagot ko.
Nakangisi siyang tumingin sa akin. "Pasensya na, ah. Naamaze lang ako sa hulma ng abs mo. Napakaperfect kasi." Dumapo ang tingin niya sa gitnang bahagi ko. "And I guess gifted ka." Natawa ito sa sinabi niya.Nakangisi ko rin siyang tinignan. Mukhang alam ko na kung saan papatungo ang kwentuhang ito.
"Bakit hindi mo tignan?" tanong ko na nagpangisi sa kaniya.Kuminang ang mata nito.
"As you wish," aniya at dahan dahang hinubad ang boxershorts ko. Napalunok ito nang sumilay sa kaniya ang sandatang nakakubli roon.
"G-Gosh! A-Ang laki nito!" manghang sagot niya.
Napapikit ako nang dahan dahan niyang itaas baba. Nag-iinit na ang katawan ko at halos makagat ko ang labi ko sa init ng kaniyang palad.Mas nagulat ako nang maramdaman ang pamilyar na pakiramdam. Nang lingunin ko ito ay nakita ko na na nagtatas baba ang kaniyang ulo.
Dahan dahan dahilan para mapaungol ako. Hanggang kalahati lang ang naabot nita pero bumabawi siya sa itaas.Naglakbay ang kamay ko sa kanyang likod na nakaharap sa akin. Nang mangalay ako ay tumayo ako. Hahalikan na sana niya ako ngunit nag-iwas ako. Hindi ako humahalik. Ang kama at ang bibig ko ay para lang sa taong mahal ko.
"Sa leeg ka na lang humalik, miss," ani ko.Kinarga ko siya at pinatong sa lababo. Hinalikan niya ako sa leeg.
Ang isa niyang kamay ay nakalagay sa dibdib ko. Hinihimas niya patungo sa babang bahagi ko. Ang isa naman niyang kamay ay nakalagay sa aking leeg, nakakawit.Sinimulan ko nang laruin ang dibdib niya dahilan para magpakawala siya ng mumunting ungol. Ang isa kong kamay ay dahan dahan nang bumaba patungo sa kaniyang gitna. Bahagya akong nagulat nang maramdaman na tanging panty lamang ang kaniyang suot. Medyo basa na rin iyon dahilan para mapangisi ako.Hinalikan niya akong muli sa leeg habang patuloy kong hinihimas ang gitnang bahagi niya napapaungol siya. Ang kaniyang ulo ay hindi na mapakali.
"P-Please!" pagsusumamo niya.
Napangisi ako sa sinabi niya. Hinubad ko ang panty niya at kinarga siya patungo sa kaniyang mesa. Hiniga ko siya roon at inangat ang kulay pula niyang dress. Nasilayan ko ang hiwa niya dahilan para mapalunok ako. Nilawayan ko ang daliri ko at hinimas yung kaniya para maging madulas. Napaungol siyang muli at halos magsugat ang likod ko nang unti-unti kong ipasok sa kaniya ang kahabaan ko. Mainit.
Napauwang ang bibig ko dahil sa init ng kaniyang loob. Umangat siya at napakawit sa leeg ko. Dahan dahan akong umulos. Humahalik siya sa aking leeg habang ang kaniyang kuko ay bumabaon sa aking likuran.
"S-Shit! A-Ang laki mo!" sigaw niya habang umuulos ako.
"Alam ko," sagot ko at unti unti nang binilisan. Matagal tagal na rin at sa sentro pa yata ang huling pakikipagtalik ko.
"H-Harder! B-Bilisan mo pa!" sigaw niya.Napangisi ako at nilagay ang aking kamay sa kaniyang dibdib.
"Ito ang gusto mo di ba? Sige, pagbibigyan kita," sagot ko.
Mabilis. Pabilis nang pabilis. Ang kaniyang ungol ay maririnig mo sa buong kusina. Napapangisi pa ako kung paano siya humiling na bilisan ko. Rinig ko ang pagbanggang ng aming katawan. At nang maramdaman kong lalabasan na ako ay agad kong hinugot at agad ko siyang pinahiga. Tinaas baba ko hanggang sa tumalsik sa kaniyang pulang dress ang semilyang nagmula sa akin.Hingal na hingal ako. At rinig ko rin ang paglalim ng kaniyang hinga. Hubot hubad akong nagtungo sa lababo at binuksan ang gripo.
Bumukas iyon dahilan para mapangisi ako. Nilingon ko siya na ngayon ay nakangisi habang inaangat ang kaniyang pulang dress.
Napakagat ito sa kaniyang labi. "Ang galing mo. To be honest that was the one of the hard sex that I had."
Nakangisi akong sumagot. "Felix," ani ko.
"Margo," sagot niya.Kinuha ko ang boxershort sa sahig at sinuot 'yon. Kinuha ko rin ang sando at tumingin sa kaniya. "Nice to meet you," ani ko.
Bumaba ito sa mesa at napadaing. "Gosh! Paano ako makakapasok bukas? Bakit ba kasi napakahot mo!" nakangising sigaw niya.
"Ikaw na nagsabi. Gifted ako." At sinuot ko ang sandong puti bago lumabas ng kaniyang bahay. Nakangisi kong binuksan ang pinto at agad na bumungad sa akin ang nakatayo kong kapatid.
"Mukhang masayang maglinis ng tubo, ah?" tanong nito.
"Tubo ko nga yung nalinisan," sagot ko bago pumasok ng kwarto.
Magaan ang pakiramdam ko kinabukasan.
Na late ako ng gising at mukhang na late rin ang kapatid ko. Wala siyang nagawa nang sumabay ako sa kaniyang pagligo. Binato niya pa ako ng sabon dahil sa biglaan kong pagpasok. Nahuli ko siyang may ginagawang kababalaghan at sinabihan pa ako na istorbo.
"Tuloy mo lang, di kita titignan," biro ko sa kaniya.
"Ulul ka kuya!" singhal niya.
Natatawa ako nang matapos kami. Nabiyayaan talaga ang lahi namin. Sa edad na 16 ni Aikee ay hindi rin siya magpapahuli. Malaki rin ang kargada niya katulad ng sa akin.
Nagbihis kami. Sa kolehiyo ay walang uniporme. Pwede ka raw magsuot ng kahit anong gusto mong suotin basta raw pormal. Kaya naman naisipan kong magsuot ng puti na t-shirt na hapit sa malaki kong katawan.
Pinares ko 'yon sa kulay itim kong pantalon at itim kong sapatos.Sinundo kami nung Vincent. Sinabi nito na hindi raw makakapunta yung dalawa niyang kasama dahil sa pagpupulong. Siya lang daw ang nautusan ng beta para masundo kaming dalawa.
"Hindi kasi alam ng konseho ang tungkol sa inyong dalawa. Hindi rin kasi pinagkakatiwalaan ng dating alpha ang konseho kaya ang beta at kaming tatlo lang ang nakakaalam kung sino kayo," aniya.
Mukhang alam ko na kung bakit kami kinuha bilang tagabantay at tagamasid sa Alpha. Mukhang nanganganib ang bago nilang Alpha sa konseho. O mukhang hindi kumbinsido ang konseho nila sa pagpapalit ng Alpha.
"Ano bang basihan niyo ng pagiging Alpha rito? Nasa lahi ba o bunutan?" biro ni Aikee.Nasuntok ko 'to sa balikat dahil sa walang kwenta niyang tanong.
"Anak ng dating Alpha ang pumalit sa kaniya. Pero katulad ng iba ay hindi rin kilala ng konseho ang anak niya. Pero maniwala kayo...mas malakas yon kumpara sa dating alpha."
Matapos naming sumakay sa pegasus ay nakarating kami kaagad sa university nila. Hiwalay ang highschool sa college kaya hindi ko makakasama si Aikee sa isang building. Kasama niya yung Ashley samantalang ako ay kasama ko si Ace at Vincent sa iisang building.
Malawak ang campus nila kumpara sa mga university sa sentro. Marami ring puno at ang mga building ay parang makaluma ngunit napakagandang pagmasdan. Bali anim ang nakikita kong building. Dalawa sa kabila at apat sa kabila. Mukhang doon ang mga highschool sa dalawang building na 'yon.
Pinapila kami bago pumasok. Pinauna ang mga babae. Hindi na ako nagtaka dahil napakaganda ng iba. Halos lahat ng kalalakihan ay nakatingin din sa mga nakapila na ngayon ay pumapasok na sa loob.
Biglang umingay ang pila nang dumaan sa harap namin ang babaeng nakabinyag sa akin sa lugar ng mga lobo.
"Shit! Si Margo!"
"Ang ganda, pre!"
Ilan lamang yan sa mga naririnig ko pero halos mapahinto ako nang marinig ko ang isang maarteng boses.
"That bitch," maarteng banggit ng lalaking katabi ko sa pila.
[BULAKBOL]"Yung sinabi ko sa'yo kahapon, Aikee. Dumiretso na kayo ni Ashley sa bahay. Wag niyo na akong hintayin, naiintindihan mo ba?" tanong ko.Malapit nang matapos ang pila ng mga babae. May inaabot silang kung ano sa guard at doon ko lang naalala ang inabot kanina ni Vincent na papel. Buti hindi ko tinapon ang bagay na 'yon."Oo, kuya. Hindi ko naman nakalimutan." Sumaludo ito bago ko tinanguan.Sinabihan ko siya na ako muna ang magmamasid ngayong araw. Malakas naman ang pakiramdam ko kung anong pinagkaiba ng alpha at ng isang normal na lobo. Mas mabuting salitan kesa naman dumayo pa siya rito sa building namin. Masyadong malabo at mahihirapan siya."Una na ako, Kuya. Mukhang mag-eenjoy ako sa new school na 'to." Ngumisi pa ako bago siya tanguan.Kahit kailan talaga, oh. Ayaw na ayaw magpah
[KALMA]Katulad kanina ay halos ilag pa rin sa akin ang ilang estudyante. Hindi ko alam kung bakit ganon sila. Tila ba sila mga takot na hindi mo malaman. Ang sarap pagsusuntukin. Kanina nga ay halos gusto kong kwelyuhan ang isa sa kanila para tanungin lang kung bakit sila umiiwas.Nababadtrip ako. Idagdag mo pa yung malditang Blake. Siraulo, tinulungan mo na nga lahat lahat tapos iirapan ka pa? Gago amputa. Siya na nga 'tong tinulungan siya pa 'tong magagalit. Pinaglihi yata sa sama ng loob ang isang 'yon.Sinunod ko ang sinabi ni Vincent kanina. Kaso pagpasok ko pa lang sa isang maliit na gate ay agad na sumalubong sa akin ang malawak na mini forest na sinasabi niya. May fountain ito sa gitna at halos...kailan pa naging mini ang ganito kalaki? Puro nagtataasang puno. May mga bench pero halos lahat ay may mga nakapwesto.Para akong nasa ibang panahon. Makaluma ang disenyo. Halatang hindi nabibigyan ng pansin para linisin. Malungkot ang agad n
[ALPHA]"Kuya! Natapos mo--Oh! A-Anong nangyari sa labi mo?"Agad na napatakbo si Aikee sa pwesto ko. Kakabukas ko lang ng pintuan at halos dambahin niya ako sa ginawa niya."Wala 'to. Nadulas lang d'yan sa labas," sagot ko.Hinawi ko ang kamay niya at nagtungo sa kusina. Napaupo ako sa upuan at napatingala. Kanina pa talaga ang sugat na 'to. Matapos ng engkwentro namin sa cr ay hindi na siya nagpakitang muli."Ikuha mo na lang ako ng yelo. Dampian ko na lang 'to.""Sa laki ng katawan mo, hindi ako naniniwalang nadulas ka," dagdag pa nito habang nakatitig pa rin sa akin.Napangisi na lang ako. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng excitement sa katawan ko. Akalain mong malakas nga talaga ang isang 'yon. Hindi ko akalain na mahuhuli niya ako nang gano'n kabilis."Oh, kuya, ito na."
[IKALAWANG HAMON]Hindi ko maiwasang mapaisip. Sa kabila ng malamig na simoy ng hangin at ng ingay sa paligid ay hindi ko maiwasang magtaka. Ano kayang magiging reaksyon ni Aikee? Sigurado kasi akong hindi 'yon maniniwala sa sasabihin ko mamaya. Siguradong magdududa yung kapatid kong 'yon kapag nalaman niya kung sino ang susunod na alpha. Pero kahit na gan'on, siguradong mamamangha siya.Sa likod kasi ng maamong mukha ni Blake ay hindi mo maiisip na may nagtatagong malakas na katauhan sa loob niya. Na kahit anong lakas ng pakiramdam mo ay ni hindi mo man lang siya naramdaman. Mukhang sinanay siyang magtago ng malakas na aura. At sigurado akong marami pa siyang tinatagong kakayahan. Pero. . .mahina ang loob ng isang 'to.
[AURUM CLAN]Hindi pa rin ako sanay na bumangon sa malambot at malawak na kama. Malamig na hangin, maaliwalas na kapaligiran at maraming naggagandahang babae sa paligid. "Kuya! Saan ka na naman ba pupunta?" tanong na bumungad sa akin paglabas ko ng kwarto.Nilingon ko 'yon at doon ko nakita si Aikee na nag-aalmusal. Nakasando itong puti at boxershorts sa ibaba. Nawala ang masaya niyang mata nang makitang nakauniporme na ako."May dadaanan lang diyan sa labas," sagot ko.Uminom ito ng tubig at humarap sa akin. "Kuya? Wag mo 'kong lokohin, ok? Alam kong may itinatago ka na naman sa 'kin!" singhal nito.Napalitan ng pagtataka ang buong mukha
[TRIPLENG LAKAS]"Aikee!" Halos mahatak ko siya para lang pigilan ang pagtangka niyang pagtakbo para habulin ang lalaki kanina."Kuya naman, eh! Bakit mo ba ako hinatak?" asar nitong tanong. "Edi sana nahabol na natin!"Kung alam lang siguro niya yung nangyari tatlong araw na ang nakakaraan ay paniguradong hindi siya ganiyan kumilos."Ano sa palagay mo?" Dahil sa inis. Agad ko siyang hinatak sa eskinit
[SABAY]"Kapag ako napahamak dahil sa 'yo, talagang sasamain ka sa 'kin!"Napatiim bagang ako sa narinig ko. Ang ingay ng baklang 'to. Kanina pa sumasakit tainga ko sa kakasigaw at kakareklamo niya."Oh, bakit ka pa sumama? Malay mo may gawin akong masama sa 'yo?" nakangisi kong tanong sa kaniya."Gago ka pala, eh. Kinukulit mo 'ko!" sagot niya.Tignan mo. Sa lahat ng alpha, siya lang yung nakita kong nagtitiwala ng mabilis. Kapag ito napahamak hindi talaga ako magtataka, eh."Ang dami mong ebas! Bilisan mo na lang diyan!" singhal ko dahil nasa likuran ko pa rin siya.Pasakay na kami sa Pegasus. Makulimlim, at paniguradong bubuhos na ang malakas na ulan."Ang tagal. Aabutan tayo ng ulan," ani ko dahilan para mapaiktad siya at bilisan ang paglalakad.
[Blake In The House]"B-Bakit ka nandito?" nauutal natanong ni Blake.Napakuyom pa ang kamao nito habang nakatingin sa ama. Makikita mo ang galit sa mata nito na tila ba isang tigre na handang sakmalin ang kalaban."Hindi ka ba masaya na makita ako?" nakangising tanong ng dating Alpha. "Surprise."Parang wala lang sa kaniya ang masamang tingin ng anak. Para bang sanay na sanay na ito."Sa tingin mo?" pabalang na sagot ni Blake dahilan para samaan ko ito ng tingin.Aba, kung naging kapatid ko lang talaga 'to ay baka nasapok ko na siya. Walang galang."May gusto lang akong sabihin kaya ako nagpunta rito kay Felix. At hindi ko alam na makikita rin kita rito," dagdag pa nito.Umupo ito sa sofa. Samantalang si Blake naman ay nakatingin lang sa kaniyang k
To my readers, friends, co-writers-- I thank you with every inch of my heart for staying with me on this new long journey. Thank you so much for all your support!I've been so fortunate to received followers while writing this story. Thank you so much! It's my first English story btw so thank you for your understanding hahaha.To Blake and Felix, thank you for this wonderful journey. But honestly, the both of you helped me to develop this story into what it isThat's it! The story of Blake and Felix is over! It's hard for me to let them go because I always dream about them hahaha.Again, thank you for reading and waiting. and I hope you find Felix of your life! The one who will watch over you no matter what attitude you have. Keep safe, guys!Sugarmaui-
Pagbangon ko ng kama ay agad ko nang narinig ang mga ingay sa baba. Ang mga ingay at boses na halatang may ginagawa."Blake, anak! Halina't kumain ka na muna!"Sa paghakbang ko ay agad kong narinig ang boses na 'yon. Ang boses na kahit kailan ay hindi ko akalain na totoo. Ang boses na matagal kong hiniling at matagal kong hinanap.Hindi man boses ng babae, ramdam ko naman ang pagmamahal nito nilang ina. Ang aking nanay, si Mommy Maui. Hindi katulad ng ibang nanay, si Mommy ay isang lalaki. Isa syang carrier, katulad ko."Sge po! Ihahanda ko lang yung gagamitin ko. Saglit lang 'to, mommy," sagot ko."Magdahan-dahan ka sa pagkilos mo, ok? Baka madulas ka! Na sa baba lang kami at malapit na kaming matapos."Naglakad ako papunta sa cabinet. Sa salamin non ay natanaw ko ang aking sariling repleksyon. Kitang-kita na ang umbok ng aking tyan. Hinimas ko ito at hindi naiwasang mapangiti.Walong buwan na ang nakakalipas. At ngayon
BLAKE'S POINT OF VIEWPangamba at takot ang unang bumungad sa akin nang dumilat ang aking dalawang mata. Isang hindi pamilyar na lugar ang agad na pumukaw ng aking pansin. Isang madilim na paligid na sumisigaw ng hindi magandang pangyayari. Isang mansyon na napakalawak.Mga chandelier na mayroong mga itim na tela na nakasabit sa itaas. Mga vase at painting sa bawat sulok na tila ba napaglipasan na ng panahon dahil sa mga alikabok. At hindi katulad ng ilang typical na mansyon, ang malawak na bahay na ito ay kulay itim.Hindi ko maiwasang mapangiwi nang tangkain kong tumayo. Hapdi ang agad na dumaloy sa aking kamay. Taka ko iyong tinignan at doon ko nakita na nakatali iyon gamit ang nylon."N -na saan ako?" nauutal kong tanong sa sarili.Pilit kong inayos ang sarili sa pag-upo. Ngunit wala akong ibang magawa kung hindi ang manatili sa hindi magandang pwesto.Hindi ko alam ang nangyari. Ang alam ko lang ay magaganap na ang Caliagr
Halos mapalingon kaming lahat sa boses na 'yon. Sumilay sa amin ang isang pigura. Ang kanyang tindig, ang kaniyang presenya."A -argus?"Sinubukan kong basahin ang bawat kilos niya pero wala akong makita bukod sa blanko ang kaniyang mata. Tila naging matured din ang itsura nya dahil sa kaniyang bigote. Ang suot na sombrero ay na sa kanang kamay nya. Pati ang mga kasama ko ay tila napako rin sa kanilang kinatatayuan.Marahil ay nangangapa rin dahil hindi namin alam kung kakampi sya o kaaway. At kung sakali man na kaaway sya ay wala kaming magagawa kung hindi ang tumakbo.Hindi pa nakaka-recover ang mga kasama ko kaya hindi makakabuti kung lalaban kami. Ang tanging paraan lang namin ay ang tumakbo mula sa kaniya.Parang wala syang narinig. Wala itong alinlangan na pumunta sa harapan namin.Pero halos mapahinto kaming lahat nang biglang maglabas ng dugo ang kaniyang bibig. Napahinto sya sa paglalakad at halos mapatili an
Sa apat na taon kong pamumuhay sa sentro at sa kanluran, simula nang nawala ang mama at papa ko, ang tanging gusto ko lang ay maipaghiganti at mapatay ang mga taong lobo na humamak sa kanila.Gusto ko lang na makuha ang ulo ng mga taong lobo na gumambala sa amin ng gabing iyon.Apat na taon akong nagkimkim. Apat na taon akong nagtiis. Apat na taon akong naghintay. Higit sa apat na taon akong nag ensayo para malaman ang katotohanan. Puro sakit at galit ang namayani sa apat na taon kong pamumuhay.Ngunit ngayon, na sa harapan ko na ang taong makakatulong sa amin ni Aikee para maging malinaw ang tunay naming pagkatao. Para malaman ang katotohanan. Katotohanan sa mga nangyari noon.Simula bata kami ay alam na namin na hindi namin tunay na magulang sila Mama Greta at Papa Jose. Lagi nilang sinasabi na may pamilyang naghihintay sa amin pagdating ng panahon. Na may pamilyang lubos kaming hinihintay.Kaya ang akala ko noon na kapag natanggap ko
Ramdam ko ang lamig mula sa aking likuran. Masakit ang ulo ko at hindi ko alam kung bakit. Mariin akong napapikit. Ilang beses akong napakurap para makita nang maayos ang na sa paligid ko.Fuck!Rehas at madilim na paligid ang bumungad sa akin. Agad nangunot ang aking noo.Nasaan ako?Sinubukan kong bumangon. Pilit akong umayos pero may malamig akong naramdaman na nakadikit sa paa ko. Tinignan ko 'yon at doon ko nakita ang isang kadena.Hayop na Manong yan. Talagang tutuluyan nya kami?Kinapa ko ang katawan ko. Wala namang masakit sa mga parte nito. Nakakapagtaka lang kung bakit hindi man lang niya ako binugbog kaagad.Pilit akong kumawala sa kadena. Hila dito. Kutkot doon. Pero kahit anong gawin ko ay napakahigpit non. Habang pinipilit kong tanggalin ang kamay ko ay nakarinig ako ng isang tawa sa gilid ko."Hindi mo na iyan maaalis, kuya."Napalingon ako nang makita si Aikee.
Chapter 44: Naging tahimik kaming muli ni Aikee. Kasalukuyan nya akong sinasamahan na hasain ang espada ko. Ngayon na kasi magaganap ang caliagri open na matagal nang pinaghandaan ng mga tagahilaga. Napailing na nga lang ako dahil ang buong akala ko ay maiuusog ang date ng caliagri open. Pero hindi nila inurong at tinuloy pa rin. "Sigurado ka ba na hindi tayo aalis dito, kuya?" tanong sa akin ni Aikee. "Official na ang nagsabi na umalis tayo. Baka ito na rin yung gustong ipahiwatig ni Arisa at ni Mechille. Napangisi ako sa sinabi nya. "Oo naman, sigurado ako," sagot ko. Pagkauwi ko kahapon ay agad kong sinabi sa kaniya ang mga sinabi nung official sa akin. Ang sinasabi nya na planong pagpatay sa akin ni Manong lagkatapos na caliagri open, ang pagmamanman na ginawa ni Manong nung na sa sentro pa lang kami at ang nalalaman ni Manong tungkol sa nangyari apat na taon na ang nakakalipas. "Hindi natin kakayanin si Manong kapag
"Kuya? B -binasa mo na ba yung binigay na sobre na binigay nung officials sayo kanina?"Tuluyan akong napahinto sa sinabi nyang 'yon. Muli kong naalala ang itim na sobreng inabot sa akin ng lalaking nakausap namin kanina sa university.Kinapa ko ang bulsa ko at doon hinanap ang sobre. Agad ko iyong kinuha at pinagmasdan.Bakit ba nauuso ang bigayan ng mga papel ngayon? Pangalawa na ito sa araw na 'to. Ang una ay kay Arisa at masama ang laman ng papel na binigay nya.Pinagmasdan ko ang itim na sobre. Nakalagay doon sa gitna ang logo ng officials, ang buwan at ang araw.Nakatitig lamang si Aikee habang binubuksan ko ito."9:00 a.m. Clock tower.""A -anong ibig nyang sabihin?" takang tanong ni Aikee nang basahin ko ang laman ng sobre.At hindi ko maiwasang kabahan nang mabasa ang pinakailalim."Let's have a deal, Felix. . ."Paanong . . .Paanong alam nya ang pangalan ko?Chapter 44:
"P -prodigies?" gulat na tanong nya at napaatras."Manong, may rouges pa ba sa paarteng ito?" Tanong ng kapatid ko sa kaniya.Pero imbes na sumagot ay nakarinig kami ng isang boses mula sa aming likuran."Nahuli na kayo, prodigies. . ." ani ng isang malalim na boses.Dahan dahan kaming lumingon. At sa paglingon na ginawa namin ay doon namin nakita ang isang lakaki na nakasuot ng isang kulay puting tuxedo. May mga bahid ng dugo ang manggas nya. At ang mas ikinagulat namin ay ang logo na nakalagay sa kaniyang kanang dibdib."O -officials?"Chapter 43:Nilibot pa namin ang bawat sulok ng buong rehiyon para makasigurado kung may natitira pa bang mga rouges o wala na. Sa paglilibot na ginawa namin ay wala kaming nakita kahit isa. Bukod sa mga dugo at katawan ng mga rouges sa university, wala na kaming ibang nakita sa paligid. Puro mga kalat na lang.May mga media pa kaming nakasalubong na mukhang tumakbo at natakot kanina sa mga rou