Third Person POV Nang matapos ang libing ni Lucas ay walang nagtangkang gumalaw, walang kahit na anong senyales ng pagkilos mula sa apat na binatang nakatingin sa lapida ni Lucas. Tahimik lang na dumadaan ang malamig na hangin sa paligid nila habang sumasabay naman dito ang bawat hikbi para kay Lucas. "Master, kailangan na po nating bumalik." Ani ni Fergus habang naka yuko. Kahit na siya ay nalulungkot dahil sa nangyari kay Lucas. Naging malapit din siya kay Lucas kahit paano. "Master, delikado kung mananatili pa kayo rito sa labas. Siguradong nakarating na sa kanila ang nangyari kanina." Nagsimulang lumakad si Fenrill habang sa likod naman niya ay nakasunod si Lucio at Rell na patuloy pa rin sa paghikbi. Ngunit tunay ngang delikado ang gabi ngayon at sa mga susunod pang gabi. Walang nagawa ang apat kung di ang umuwi muna at magpahinga. Masyadong mabilis ang mga pangyayari kaya siguradong hindi magiging madali para sa kanila ang sitwasyon. S
Third Person POV Magulo ang bahay, madumi at puno ng bakas ng dugo. Bukod sa tatlong dinakip ng mga trespassers ay naiwan sa manor ng mga Adalwolf ang walang malay na si Lisencio at sugatang si Fergus. Hindi naman malala ngunit sapat na para hindi pa ito makalaban sa kanila. At kung lalaban pa siya, alam niyang mamamatay lang siya. Malakas si Fergus ngunit imposibleng matalo niya ang ganoong karaming kalaban lalo na at may mga kasama pa silang bampira. Hindi nila inaasahan ang maduming paglalaro ng mga Ferus. Pinilit tumayo ni Fergus upang tawagin ang lahat ng ranggong nasa misyon. Ngunit bago iyon ay inayos niya na si Lisencio sa isang lugar. Hindi naman malala ang lagay ngunit mukhang malakas ang pagkakahampas sa kaniya sa pader kanina. Kahit naman sino ay mahihilo kung sampung beses kang hinampas sa pader, maswerte pa nga si Lisencio na buhay pa siya. Kung hindi ay hindi rin siya karapatdapat na bahagi ng ranggo ng mga Adalwolf. Dumirets
Third Person's POV Sa bahay ng mga Adalwolf kung saan ang lahat ay nagbalik sa dating ayos. Ang mga sirang kagamitan ay napalitan agad ng bago at nawala na rin ag mga mantsang nasa pader at sahig. Lahat ay nagbalik sa mga ginagawang paglilinis ng buong bahay habang si Fergus naman ay naka upo nang tahimik sa sala kasama si Lisencio, naghihintay sa pagdating ng mga ranggo. "Malapit na sila." Saad ni Lisencio na siya namang pag tayo ni Fergus mula sa pagkaka upo sa sofa. Lahat naman ng katulong ay luminya upang batiin ang pagdating ng mga rango. Hindi pa man lumilipad ang isang minuto ay bumukas ang pinto nang malakas at isang malakas na hampas ng hangin ang bumulaga sa kanila. Pumasok nang sunod-sunod ang mga ranggong may hindi kagandahang ekspresyon sa mukha. Kunot ang uno at umiigting ang mga panga, ang iba naman ay hindi maipinta ang mukha sa galit. Umalulong ang malakas na boses ni Norte sa loob ng bahay na siya namang nagpanginig sa mga katulong.
Third Person POV Matapos ang kahihiyan kanina ay agad na pinabalik sa kanilang mga kwarto ang tatlo at ang mga Ferus naman na kasama ang mga miyembro ay kasalukuyang naghahanda para sa magaganap na pagdiriwang mamayang gabi. Ang mga katulong ay abala sa paglalagay ng mga mamahaling dekorasyong na siya namang nakakabulag sa kintab ng bawat gintong naka sabit sa mga pader. Mga babasaging baso at malalaking lamesa ay nakahanda na rin. Naglatag pa ng isang mahabang red carpet mula sa pinto hanggang sa dulo ng sala habang sa paligid namn nito ay ang mga lamesang may sapin na kulay puti at sa gilid ay mga linyang kulay ginto. Sa ikalawang palapag naman ay ang kwarto ng pinakamatandang Ferus, nagbibihis ng pinaka mahal na damit, sapatos at mga alahas na diyamante at ginto. Sa mukha naman nito ay ang hindi maburang ngiting parang sinadyang ipinta ng isang magaling na pintor. Samantala, sa manor ng mga Adalwolf makikita ang ilang tuwid na linya, sunod-sunod
Third Person POV "A pleasant evening to you ladies and gentlemen, tonight we are all gathered here to celebrate the master's birthday." Panimula ng isang miyembro. "Please welcome, master Pallo Ferus." Sabay sabay na nagbigay ng palakpak ang lahat ng bisita habang naglalakad naman papunta sa harap ng kaniyang mga bisita. Kinuha niya ang ang mikropono mula sa miyembro at tinapik ito bago magsalita. "I'm grateful and glad that you all are able to attend this old man's humble celebration." Ang mga salitang nanggagaling sa matanda ay wala naman talagang laman at alam iyon ng lahat. Kilala nila ang matanda kaya at hindi na rin ito bago sa kanila dahil kahit sila ay ginagawa ang bagay na ito. Walang puwang para kainisan ang matanda. Ang tanging kalituhan lang ay ang mga bampirang nagtatago sa gilid. "Later tonight, I shall present you all my good show. I'm sure thay you will all enjoy it but for now please, enjoy the party." Isang ngiting mapaglaro ang lumabas sa
Third Person POV Isang mahaba at puting buhok ang unang umagaw sa kanilang atensyon bago napunta sa magagaang yabag dahil siguro sa kapayatan ng binti. Maputlang mga paa ang unti unting pumasok sa loob ng bahay kung saan nagaganap ang isang pagdiriwang na tuluyan nang nasira. Suot naman ng bampirang pumasok ang isang maluwag na damit sa kaniya na napaka pamilyar kay Fenrill. Nanlalaki ang mga mata niya habang pinagmamasdan ang bampirang nasa harapan sa 'di kalayuan. Hindi siya makapaniwala sa nakikita, ang mga pulang mata nito ay ibang iba sa mga nakasanayang itim lalo na ang mga buhok nitong hinangaan niya dahil sa ganda na kulay itim. Ang mga balat nitong malamig at maputlang sadya ngayon ay mas lalong maging maputla. Isang malakas na sampal naman ang narinig ng lahat at kitang kita nila kung paano nito itinaas ang kamay at sinampal nang malakas ang bampirang nakaluhod sa harapan. "Blood room." Malamig ngunit hindi malalim pero mabigat ang atmospera sa pal
Lucas' POV Madilim at mainit ang paligid, napakasikip rin. Hindi ako nahihirapang huminga pero ayoko sa lugar na ito. Mukhang inilibing nila ako pagkatapos ko mamatay. "Blood bombs." Itinipat ko ang dulo ng daliri ko sa taas ng kabaong na ito. "Explode." Mahina kong saad at saKa yumanig ang kabuuang lupa sa aking paligid. Bago pa man ako malagyan ng lupa ay agad na akong bumangon sa aking kinahihigaan at inapak ang mga paa sa lupa, tumingin ako sa paligid. Nasa sementeryo nga ako. "But,.....looks like I made a mess." Nakangiti kong saad. Ang bawat puntod ay natabunan ng lupa habang ang mga uwak naman ay tinatakpan ang liwanag ng buwan. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago nagsimulang maglakad. "Walang sumalubong sa akin, nakakalungkot." Ngunit mukhang abala sila para hindi mapansing ngayong gabi ang aking muling pagkabuhay. I wonder what they are all doing? Hmm, let's find out. Kailangan ko lang hanapin si Boral, madali lang naman a
Warning 18+ Lucas' POV Pagdating namin sa aking bahay ay agad binuksan ni Boral ang higanteng pinto at lumantad sa amin ag isang mahabang pulang carpet papunta sa aking upuan. Isang ngiti ang nabuo sa aking labi habang tinitignan ang aking upuan na kay tagal kong hindi nakita. Lumakad ako palapit doon kasabay nila Rell at Lucio sa aking tabi. Hinimas ko ito bago ako naupo. Pinagkrus ko ang aking mga binti habang nakatingin nang diretso kay Boral. "Get them here." Nakayuko siya at nakaluhod. "Yes, My Lord." Mabilis siyang nawala sa aking paningin at ako naman ay naghanda ng dalawang upuan para kina Rell at Lucio. Namiss ko ang amoy ng lugar na ito, ang tanawin sa malaking binatana sa aking gilid at ang amoy na nanggagaling sa aking hardin mula sa mga bulaklak na ako mismo ang nagtanim. "Lucas?" Tumingin ako kay Lucio, may pag aalala ang ekspresyon sa mukha. "Sasagutin ko lahat ng katanungan niyo pero hindi sa oras na ito. Mamaya pagkatapos
Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
WARNING: This chapter includes content that might not be suitable for young ages. Strictly for 18 and above! Third Person's POV Lucas moaned loudly when Fenrill licked his ears. His body shudders in every Fenrill's touch, he feels like it is their first time making love again. He can't even remember the last time they had sex. Fenrill's hand travelled Lucas body as if he is in a new paradise. He missed how warm Lucas's body is when they are making love together. The sensation that he was longing for is now right in front of him. The reason why he is losing his mind. He wants to devour Lucas right now. "Ugh hmp Y-yes." Fenrill undressed Lucas and pulled his legs up as soon as he is done taking off Lucas' pants. He planted small kisses on Lucas' legs. "Ah! Hmp, Fenrill, that hurts!" Fenrill bit Lucas' inner thigh and licked it. He smirked when Lucas yelled at him with his flushed face. He left multiple marks on Lucas' thigh. He is even
Third Person's POV Nang makarating sila sa mansyon kasama si Ambriel ay una niyang pinaayusan ito sa isang katulong sa loob ng kwartong personal pang inayos ni Lucas para sa pagdating ni Ambriel. Malaki ito at maganda ang mga kagamitan. Mukha ring mamahalin, maging ang mga damit na nasa loob ng kabinet ay bago sa kaniyang paningin. Ngunit ang talagang naka-agaw ng kaniyang tingin ay ang napakalaking kama na mukhang napakalambot talaga. Maraming unan at malaking kumot. Maganda ang kulay at mga disenyo. Ang kaniyang bintana ay malaki rin at napakataas. Hindi niya tuloy alam kung tama ba ang kanilang pinasok na kwarto, kung kaniya ba talaga ang silid na ito. Habang siya ay tnutulungan ng katulong ay hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sanay sa ganitong trato. Kahit na minsan ay walang gumawa ng mga bagay na ito para sa kaniya habang siya ay nasa loob ng ampunan. Ngunit sa kaniyang loob ay masaya siya dahil nararanasan niya ang mga b
Third Person's POV Matapos ang preparasyon nilang apat ay agad din silang nagtungo sa ampunan upang sunduin si Ambriel at iuwi sa bago niyang tahanan. Malayo-layo ang kanilang biyahe dahil medyo liblib ang lugar at hindi talaga madaling matahak ng kahit na sino maliban na lamang kung alam mo ang lugar at may mataas kang ranggo sa mundong ito. Si Fenrill ang nagmamaneho ng sasakyan nila habang nasa likod naman ang dalawa at sa tabi naman ni Fenrill si Lucas. Tahimik at nakangiting pinanonood ang tanawin mula sa kaniyang gilid na bintana. Tahimik ding pinagmamasadan ng dalawang binata ang daang kanilang tinatahak at pinag-aaralang mabuti ang mga nililikuang kalsada. Dahil sa hindi sila pamilyar sa daan ay gusto nila itong memoryahin para sa dagdag kaalaman nila, iniisip nilang maaaring magamit ang lugar na ito ay kahit mabanggit man lang sa mga susunod pa nilang usapin kasama ang mga matatandang kasosyo. Bukod sa puro puno ang makikita sa
Third Person's POV Nang matapos si Lucas sa paglilinis ng mga sugat ni Fenrill ay hinayaan niya muna itong magpahinga at matulog habang ang dalawa naman ay pinauwi muna niya upang tingnan ang kalagayan sa kanilang manor. Si Lucio naman ay dumiretso sa kaniyang kuya upang ipaalam na ayos lamang ang kaniyang kalagayan. Nagpahinga na rin siya habang naroon at nakipaglaro sa kaniyang pamangkin habang nasa trabaho ang kaniyang kuya at abala naman sa pagtulong sa kusina ang kaniyang sister-in-law. Naging komportable ang buong katawan ni Lucio nang siya ay mahiga sa kaniyang higaan sa manor ng kaniyang kuya. Nawala lahat ng kaniyang pag-aalala kanina at tuluyang nakatulog matapos maghapunan dahil sa pagod na natamo ng kaniyang katawan. Iyon lang din ang kaniyang naging pahinga matapos ng kaguluhang nangyari. Gulat din ang kaniyang kuya Licensio dahil wala silang kaalam-alam na may kaganapan hindi maganda. Hindi rin naibalita ni Norte sa mga ranggo an
Third Person's POV The four them are having their moment meanwhile Boral is sitting in a corner with a paper and a pen on his hands, writing an information about Amira's recovery. Boral is so busy that he doesn't give a care about the four of them hugging in front of them. There's a long silence between the four of them that it became awkward. "Let go of me already." Ilang beses namang sunod-sunod na napapikit ang tatlo bago dahan-dahang bumitaw kay Lucas mula sa kanilang mga yakap. Hindi pa man tuluyang nakakalayo si Fenrill mula sa yakap niya kay Lucas ay bumagsak na ang kaniyang katawan sa sahig. "Fennrill!" Agad na dumalo si Lucas kay Fenrill. Lumuhod siya at hinawakan ang mukha ni Fenrill habang suot ang nag-aalala niyang expression sa mukha. "What? What happened?" Nag-aalalang saad ni Lucas kay Fenrill. "I think, I'm out of strength now. My whole body is aching that I feel numb." Even though Fenrill is in pain, he is still smiling. An un
Lucas' POV Sigh. I want to lay down and sleep for the whole day today until tomorrow. Ah! But I'm worried for those werewolves. I want to see Fenrill right now but he is still busy with his stubbornness. He was critically hit earlier by Luce's attack and I know that it will be painful. He took the whole damage by himself, of course that would hurt so bad. "My Lord, would you like me to ready the bath for you?" A bath would be nice but I'll take one with Fenrill later. "I will prepare it myself later." He bowed once and then left. Ah, I would really want a cuddle right now from Fenrill. Pakiramdam ko kasi ay matagal kaming hindi nagkita. My body is in a mess and so the situation but I'm feeling horny right now. Wow, I think I'm really pent up for not having sex for awhile now. What an embarrassing thoughts I'm having right now. When are they coming? They should have finished it already since it's been like half an hour now. O
Lucas' POV "What do you think is happening outside?" I know that he has his army. But those are just small fries. Students he managed to influence with his hypnosis. Those kids are all weak compare to those two young werewolves. "I know what you did, Luce. And I know what you're trying to do." He just want me to open this smoke and directly go to Amira. If he successfully stole Amira's memories then he will be able to learn the secret behind the spells that Amira has. Even though she's still weak and incompletely awoken, she still knows how to release her power but unable to do that since her energy is not as powerful as the spell requires her to be. The reason must be because she needs to learn the business of her father in order to rise again from the mud. Poor thing, she's unable to enjoy the youth that most kid enjoyed using their abilities. "Blood Bits." Mula sa mga usok na nakapalibot sa amin ay may mga lumabas na maliliit na bil
Lucas' POV Mas humigpit pa ang yakap ni Fenrill nang may malakas na pagsabog akong narinig. Ramdam ko rin ang kaunti niyang panginginig. Nang mawala ang liwanag ay tumingala ako para tignan ang mukha niya ngunit parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga ngiti niya kahit na ramdam ng mga daliri ko ang basa niyang likod. "You fool." Nakangiti pa rin siya sa akin at hindi nagsasalita. Nakatingin sa aking mukha habang nakangiti na para bang satisfied siya sa kaniyang ginawa. "What did you do?" Kumalas ang kaniyang mga braso mula sa pagkakayakap sa akin. "Don't get hurt." At mabilis namang bumagsak ang kaniyang katawan pababa na agad ko namang sinundan para abutin siya at ilapag nang maayos. "Baby." Hinaplos ko ang kaniyang pisngi nang marahan, takot na baka mas lalo ko siyang masaktan. "I'm okay. Go and don't hold back, baby." Nilapit ko ang aking labi sa kaniyang noo at ginawaran siya ng magaang halik bago ako tumayo at bum