Lucas' POV "Ah..... Ang sakit ng ulo ko." Hindi ako nakatulog buong gabi kahit na ang sabi ko ay pagod ako at gusto kong magpahinga. Mabigat ang katawan ko at ayaw kong bumangon ngunit...... kailangan kong pumunta sa lugar na iyon upang makuha sa taong 'yon ang napakaimportanteng bagay na iyon. "Lord, it is time for your bath." Akmang sisigaw ako nang maalala ko na ang lahat ng mga kailangang gawing paglilinis ng katawan kahit na ang pagbibihis ay trabaho nila. Nasanay ata ako masyado sa buhay na 'yon. "Lord?" Bumaling ako sa kaniya at tumango, sensyales na maaari na siyang lumapit sa akin. Inalalayan niya ako kahit na hindi naman talaga kailangan, siya rin ang naghubad ng aking damit at habang inilalagay ang mga maruruming-hindi naman talaga marumi ako naman ay umupo sa loob ng bathtub. Kung ako pa rin ang Lucas noon malamang ay ilang araw....buwan kong suot ang mga damit na 'yon. Butas butas man, gula-gulanit o amoy patay na daga ay wala akong pakialam b
Lucas' POV I never expected myself to reach his house this long, dati naman ay hindi ako inaabot ng isang oras para maakyat ang bundok na ito pero ngayon, isang oras bago ko narating ang bahay niya. Tatlong katok ang ginawa ko pagkatapos kong tumayo nang maayos sa harap ng kaniyang pinto. Maliit kung titignan ang kabuoang bahay at simple lang ang dekorasyon. Bumukas ang pinto matapos ang isang minuto. "Sin—" Bakas sa kaniyang mukha ang gulat, may kaunting kaputlaan at may pag-awang pa ng bibig. "Snap out of it." Pumasok ako nang kusa, hindi ko na siya hinintay pang makabawi sa pagkagulat. Naupo ako sa isang eleganteng sofa na kulay pula, malambot at komportableng upuan. Hindi pa rin nagbabago ang bahay niya, malaki at maganda pa rin ang loob. Ramdam ko rin ang mahika sa bawat corner ng bahay niy—. "How?"......... There's a long silence between us. He's staring at me like he want me to give him an answer instantly. "What
Luca' POV I'd rather roll on the dirt than meet that bastard. "Iyan lang ang dadalhin mo?" Isang maliit na bag ang dala-dala niya na nakasukbit sa kaniyang balikat. Hawak naman niya ang walis niya, hindi rin mabura-bura ang ngiti sa labi niya. "Yup! Nandito na lahat ng gamit ko. Look!" Binuksan niya ang bag at ipinakita sa akin......they have this kind of bag?! Since when? This is a perfect place to hide a corpse! "Let me have this bag." I want this badly, hindi ko na kailangan mag-isip kung paano at saan ko sila ililibing. "Errr, why are you smiling like that? You're being creepy." Timingin ako sa kaniya nang masama at siya namang paggiba ng bahay niya. Mukhang wala na talaga siyang balak na bumalik dito....well, hindi rin naman siya makakabalik. "Get me one of these." Seryosong saad ko sa kaniya bago ko binitawan ang bag at nagsimulang tumakbo. Malayo pa man ay ramdam ko na ang presensiya ng mga mangkukulam sa bundok na ito, malam
Third Person's POV Sa pagdating ng mga bampira, ang mga ranggo maging sina Rell at Lucio ay hindi mapakali. Iniisip kung ano ang puwedeng gawin upang matapos agad ang laban. Kaya lang ay pagod na at malapit na ring maubos ang kanilang enerhiya, bilog man ang buwan at nadagdagan ang lakas ay hindi pa rin sapat para sa dami ng kalaban. Sa bawat makakatapat ni Lucio ay walang pagdadalwang isip niyang inihihiwalay ang ulo nito sa leeg at saka ihahagis palayo. Paulit-ulit na proseso lang, sa kabilang banda naman ay Rell na busy sa rin katulad ng lahat. Bakas ang inis at asar sa kaniyang mukha ngunit mahahalata mo ang kaunting saya. Tumalsik naman sa isang pader malapit sa may halaman si Lisencio na ngayon ay kaharap ang isa sa mga malalakas sa pila ng mga Ferus, ang kanang kamay ng matandang Ferus. Walang inaksayang oras at agad ding bumangon. Tumalon nang mataas habang nakalabas ang matutulis na kuko at saka mabigat at mabilis na umatake sa kalaban. A
Lucas' POV Agad naman akong dinaluhan ni Fenrill pero agad ring itinulak ni Moria si Fenrill palayo at niyakap ako nang mahigpit. May pag-aalala sa mukha at malapit nang umiyak. "Let go of me." Mahinang bulong ko sa kaniya. "A-are you okay? Are you hurt? I heard you screaming earlier!" He's pissing me off. Tinignan niya ang buong dibdib ko bago niya ako nginitian. "Yup, definitely fine." I'm gonna kill him later and bury him inside his magical bag. I swear! Tumingin naman ako sa kinaroroonan ni Fenril ngunit nakatalikod na siya. "Heal Lucio." Itinuro ko ang kinahihigaan ni Lucio kanina. "Why would I?" Tinignan ko siya ng masama bago pa niya naisipang sumunod. Sayang....buhat na sana ako ni Fenrill sa kaniyang mga braso. Haaa, parang napakakapal naman ata ng mukha ko para mag-isip ng ganoong bagay. Tumayo na rin ako para tignan ang lagay ni Lucio, hindi ko tuloy nagawa ang plano ko para sa babaeng iyon dahil sobrang inis ko kanina. Hindi
Lucas' POV As expected, these two are together, more like Moria is pestering Boral. Simula noong bumalik ako galing sa bahay ng mga Adalwolf ay walang oras na hindi naka dikit si Moria kay Boral. I really shouldn't have brought him here. "Moria, I believe that I gave you a job to do and I still haven't heard a single report about the details." Naka upo ako sa aking malaking upuan sa harapan ng aking mga bampira. "Oh, right. I have the whole report. Ibibigay ko mamaya mukha ka pa kaseng busy." Excuses. I would love to bring him back to his cage and let his mother take care of him. "Boral." Agad namang tinanggal ni Boral ang mga kamay ni Moria sa kaniya at lumuhod sa aking harapan. "My Lord." Magalang niyang saad habang naka yuko pa rin. "You are to take these guys under your care to train them. I believe they are being rusty now after being stock a long time inside this huge house." I need to be prepared for my dear brother. H
Lucas' POV From walking out of the maid's quarter to this dining table, Rell and Lucio won't budge. They have been clinging to me the whole time while Fenrill has this sharp look on his face. Para akong may alagang mga linta sa tuwing tatayo ako at aalis sa kasalukuyang puwesto. "Can you stop clinging onto him? I'm sure Lucas is already irritated by you." Walang tinging saad ni Fenrill sa dalawang nakakapit sa aking braso. "Inggit ka lang dahil hindi mo magawa ang ginagawa namin." Isang mapaglarong ngiti naman ang pinakawalan ni Rell gayon din si Lucio na mas lalo pang humigpit ang kapit sa braso ko. "I'll be able to, not now but soon." Ang mga nakasanayan kong mapaglarong mata ni Fenrill ay puno ng kaseryosohan ngayon. Diretso ang mga tingin niya sa akin na para bang gagawin talaga niya ang sinabi. "Too bad, that won't happen." Hindi ko alam kung dapat ba akong magsalita o kumain na lang. "Just eat." Matabang na saad ni Fenrill.
Lucas' POV I know that I'm the one who let him tag along but I didn't know that he will do this to me. Buying whatever he sees that suits me well, he said. Sigh. Now, my hands are full of bags as well as his. I should have brought Moria or Boral but those two are nowhere to be found. They won't even answer my command! I'll really kick that Moria. "This, too." He showed me red top with a deep v in front and a pants that has long slit on the sides. "It will look sexy on you. Considering you have a slim waist." This damn bastard! "Lucas, this one! It's cute!" He pulled me at the dressing room and pushed me in with the clothes Rell picked. I should be the buying them a gift not them buying me gift. A navy blue long sleeve with a ruffle at the end of the sleeves and a......skirt. This is definitely a wrong pick, Rell must have picked a wrong o--- . "Lucas, you should try the dress. I'm sure that will look good on you."