Lucas' POV Agad naman akong dinaluhan ni Fenrill pero agad ring itinulak ni Moria si Fenrill palayo at niyakap ako nang mahigpit. May pag-aalala sa mukha at malapit nang umiyak. "Let go of me." Mahinang bulong ko sa kaniya. "A-are you okay? Are you hurt? I heard you screaming earlier!" He's pissing me off. Tinignan niya ang buong dibdib ko bago niya ako nginitian. "Yup, definitely fine." I'm gonna kill him later and bury him inside his magical bag. I swear! Tumingin naman ako sa kinaroroonan ni Fenril ngunit nakatalikod na siya. "Heal Lucio." Itinuro ko ang kinahihigaan ni Lucio kanina. "Why would I?" Tinignan ko siya ng masama bago pa niya naisipang sumunod. Sayang....buhat na sana ako ni Fenrill sa kaniyang mga braso. Haaa, parang napakakapal naman ata ng mukha ko para mag-isip ng ganoong bagay. Tumayo na rin ako para tignan ang lagay ni Lucio, hindi ko tuloy nagawa ang plano ko para sa babaeng iyon dahil sobrang inis ko kanina. Hindi
Lucas' POV As expected, these two are together, more like Moria is pestering Boral. Simula noong bumalik ako galing sa bahay ng mga Adalwolf ay walang oras na hindi naka dikit si Moria kay Boral. I really shouldn't have brought him here. "Moria, I believe that I gave you a job to do and I still haven't heard a single report about the details." Naka upo ako sa aking malaking upuan sa harapan ng aking mga bampira. "Oh, right. I have the whole report. Ibibigay ko mamaya mukha ka pa kaseng busy." Excuses. I would love to bring him back to his cage and let his mother take care of him. "Boral." Agad namang tinanggal ni Boral ang mga kamay ni Moria sa kaniya at lumuhod sa aking harapan. "My Lord." Magalang niyang saad habang naka yuko pa rin. "You are to take these guys under your care to train them. I believe they are being rusty now after being stock a long time inside this huge house." I need to be prepared for my dear brother. H
Lucas' POV From walking out of the maid's quarter to this dining table, Rell and Lucio won't budge. They have been clinging to me the whole time while Fenrill has this sharp look on his face. Para akong may alagang mga linta sa tuwing tatayo ako at aalis sa kasalukuyang puwesto. "Can you stop clinging onto him? I'm sure Lucas is already irritated by you." Walang tinging saad ni Fenrill sa dalawang nakakapit sa aking braso. "Inggit ka lang dahil hindi mo magawa ang ginagawa namin." Isang mapaglarong ngiti naman ang pinakawalan ni Rell gayon din si Lucio na mas lalo pang humigpit ang kapit sa braso ko. "I'll be able to, not now but soon." Ang mga nakasanayan kong mapaglarong mata ni Fenrill ay puno ng kaseryosohan ngayon. Diretso ang mga tingin niya sa akin na para bang gagawin talaga niya ang sinabi. "Too bad, that won't happen." Hindi ko alam kung dapat ba akong magsalita o kumain na lang. "Just eat." Matabang na saad ni Fenrill.
Lucas' POV I know that I'm the one who let him tag along but I didn't know that he will do this to me. Buying whatever he sees that suits me well, he said. Sigh. Now, my hands are full of bags as well as his. I should have brought Moria or Boral but those two are nowhere to be found. They won't even answer my command! I'll really kick that Moria. "This, too." He showed me red top with a deep v in front and a pants that has long slit on the sides. "It will look sexy on you. Considering you have a slim waist." This damn bastard! "Lucas, this one! It's cute!" He pulled me at the dressing room and pushed me in with the clothes Rell picked. I should be the buying them a gift not them buying me gift. A navy blue long sleeve with a ruffle at the end of the sleeves and a......skirt. This is definitely a wrong pick, Rell must have picked a wrong o--- . "Lucas, you should try the dress. I'm sure that will look good on you."
Fenrill's POV Good job! "Lady Teresia, pay no attention to those words." Pay attention to it because it's the truth. "Our Lady here is one of the most elegant among all the ladies in our country. She graduated in a prestigious school here with honors." "I heard about that, she is indeed a good match." "I also heard that she is quite capable for combat." Quite? Tsk, my Lucas is much more capable. "Then, let's do the ceremony as soon as possible." Ceremony my ass. "I can't, it's really blinding. I mean her ugliness is blinding me." Farell covered his eyes while he's straightly facing the lady. I can hear my ranks forcing themselves not to laugh. Even me, I hardly keep my straight face anymore. I wanna laugh as hard as I can. "Are you not going to send those two away? We are currently in the middle of a meeting." "I will not hold a ceremony this early. Not that I'm interested wi
Lucas' POV I'm getting annoyed! Why does he keep sending me flowers? My room looks like a garden now. I know that I like flowers but why everyday? Gusto ba niyang ilibing ako sa bulaklak? Malapit nang mapuno ang buo kong kwarto at parang lahat ata ng bulaklak sa hardin nila ay pinapadala na niya dito. "Why don't you just throw them?" Dumampot ng isang tangkay ng bulalak si Moria na agad ko namang kinuha sa kamay niya. "Don't touch anything." Madiing saad ko sa kaniya. "Really? I thought you don't like them? You've been complaining nonstop." Ibinalik ko sa dating lugar ang tangkay bago tumingin sa kaniya. "I still like flowers." It will be a waste to throw them. Sayang. "The flowers? Or the one who gave them?" "The flowers, Moria." He shrugged his shoulders. "How's the work I told you to do?" He sat comfortably on my bed before staring at me seriously. "I'm still trying to convince
Third Person's POV Habang ang mga ranggo ay abala sa kanilang mga ginagawa, ang kanilang kapitan ay umalis upang gawin ang napag usapan nila ni Moria patungkol sa gustong makuha ni Lucas. Habang nakasuot ng ordinaryong damit at dala ang pekeng identity card ay maingat niyang inoobserbahan ang mga nilalang sa kaniyang paligid. Karamihan ay bampira at iilang mga werewolves. Sa kabilang banda naman ay abala ang mga tauhan ni Lucas sa pag aayos ng buong mansyon para sa darating na pagdiriwang. Habang walang ginagawa si lucas ay naisipan niyang pumunta sa lugar na matagal na niyang hindi na napupuntahan. Lucas' POV How long has it been since the last time I've visited this gloomy place? Wala pa ring pagbabago sa hitsura, siguro ay mga puno sa paligid at nadagdagan lang ang mga patay pero hindi ang atmospera. Malakas ang ihip ng hangin at medyo malamig sa balat pero masarap sa pakiramdam. Una kong pin
Lucas' POV I burned them alive while they are tied up. But before that, I made them suffer to the point of hating me until their death. I don't care about their curse, they were not a witch after all. Nakangiti ako habang pinapanood ko silang sumigaw sa sakit at galit. Wala akong maramdamang kahit na ano maliban sa kalungkutan habang paulit-ulit na tumatakbo sa isip ko ang imahe ni Trone habang nakangiti siya sa akin. His sweet smile never left my mind before I died. Those bastards will never be given a second chance to live again. But if they really get to live a second life, I will kill them again and again without mercy in mind. My hatred will burn them multiple times in hell. Thinking of them makes my stomach turn upside down. "My love.....I have to apologize for one more thing." I took a deep breath before facing him again. "I know that you want me to be happy. And I am doing my best to become happy." I shifted my gaze to