Third Person's POV Ang seryosong mukha ni Lucas ay napalitan ng inis dahil sa patuloy na pag-iwas ni Laxis sa kaniyang mga atake ngunit nagkakaroon rin naman ng tuwa sa tuwing matataaan si Laxis ng kaniyang mga atake. Hindi binibigyan ni Lucas si Laxis ng pagkakataon upang maka-atake dahil gusto na niyang tapusin ang laban. Kapagvnagtagal pa sila ay maaaring mabagot lamang siya. "Just drop dead already!" Isang malaking atake ang binigay ni Lucas kay Laxis na hindi naiwasan ni Laxis. TUmalsik siya sa baba at tumama sa isang puno. Nahirapan siyang tumayo ngunit pinilit niya. Sa hindi inaasahan may naramdaman si Lucas na isang presensiya sa 'di kalayuan. Kakaiba ang kaniyang pakiramdam rito na para bang naramdaman na niya ito noon ngunit hindi niya maisip kung kanino o ano ang presensiyang nararamdaman. Sa baba naman ay maririnig ang malakas na halakhalak ni Laxis sa siyang nagpapintig sa tainga ni Lucas kaya uatake muli si Lucas na h
Lucas' POV Wow, this might take not as long as I think it would heal. It's healing in a fast speed. Even faster than my ability. "You're good." What the heck. I did not know that there are doctors like them in Diastasi. They are magnificent doctors. "Master Adalwolf trusted us to become doctors of his pack so we did our best to become the best doctors and youngest best doctors in Diastasi." Oh! should I recruit them? Ah! But they are werewolves. My cute vampires won't like it if I brought them back with me. And I have a vampire doctor as well, he is also good and never failed to heal me. "That's nice." Sinubukan kong tumayo at wala man lang akong naramdamang kahit na anong sakit sa parte ng katawan ko. This is really nice! I can go back in the fighting field and beat the ass of that fucking creature! "May I ask where do you plan to go?" Agad akong tumingin sa kaniya. Hindi ba halata? Syempre sa laban na iniwan ko kanina.
Lucas' POV Anong gagawin ko? Hindi ako makapag-isip nang maayos dahil sa pag-aalala para kay Fenrill. Kung ngayong gabi ang huli kong gabi dapat siguro ay ngumiti ako nang maganda para sa kaniya. "Lucas." "Fenrill, napakaganda ng gabi ngayon. Tignan mo, napakadaming bituin sa kalangitan at ang liwanag ng buwan." Umiling siya nang sunod-sunod sa akin na para banag ayaw niyang alisin ang tingin niya sa akin. "Hindi ka ba nagagandahan sa gabi? Kahit ang mga dahon ay sumasayaw sa ganda ng kalangitan." "Wala nang mas gaganda pa sa mga mata, Lucas." Mas lumawak ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. "Smile, Fenrill. Maganda ang mga mata ko at natititigan mo sila nang malapitan kaya dapat ngumiti ka." It's hard for me to see you like this. I'm not used to see your weak side. "How? Tell me how, Lucas." I want to see him smiling because it suits him so well that I will fall for him again and again. "Think of m
Third Person's POV Sa loob ng malaki at malawak na mansyon naman ng mga bampira kung saan ang lahat ng mga bampirang taga-sunod ni Lucas ay tahimik na nagtatrabaho sa kanilang mga lugar. Mararamdaman naman sa ilalim ng mansyon ang kakaibang enerhiya kung lalapitan. Walang sino man sa kanila ang nagtakangkang mag-usisa o magtanong tungkol sa nilalang na nasa ilalim ng mansyon ng kanilang master. Habang tahimik namang pinapanood ni Moria ang nilalang na mahimbing ang pagkakatulog sa loob ng isang malaking glass container na puno ng tubig na ginawa pa ni Moria at kinuha ang mga kasangkapan sa bundok ng mga mangkukulam. Napakatagal na panahon niyang pinag-aralan ang bagay na ito. Simula nang mamatay si Lucas noon at makulong siya kamay ng kaniyang ina. Wala siyang ibang pinag-aksayahan ng panahon kung hindi ang humanap pa ng isang paraan paano ibabalik ang naglaho na. At tatlong taon na niyang inoobserbahan ang nilalang sa loob ng container
Third Person's POV Tumayo si Moria at lumapit sa malaking lamesa niya maayos ito at maging ang mga papel at panulat ay magandang tignan. Naupo si Moria at inumpisahan niyang kumuha ng isang pirasong papel at panulat. Isinulat niya lahat ng nangyari para sa araw na ito, katulad lang ng mga nasa ibang papel ay parehong bagay lang ulit ang sinulat niya. Walang espesiyal na pangyayari. Kumuha siya ng isa pang papel at nagsimulang isulat lahat ng formula at proseso ng Blood revival. Gusto niyang mapabilis ang pagbalik ni Lucas kaya naman pag-aaralan niya ulit ang blood revival simula sa umpisa at humanap ng mga ingredients na mas suitable dito. Nagdaan ang ilang buwan hanggang sa isang taon at isang buwan. Walang araw na tuimgil si Moria sa paghahanap ng ingredient. Halos mag-iisang taon nang matutunan niya ang huling ingredients na kailangan niya. Ngunit hindi siya sigurado kung dapat na ba niya itong puntahan dahil ayaw niyang iwan si Lucas
WARNING: This chapter contains sexual content that might not be suitable for you. Read at your own risk. Strictly for 18 and above. Third Person's POV Nataranta si Fenrill nang gumalaw ang isang daliri ni Lucas sa kaniyang kamay kaya namaan agad niyang ginising si Moria na mahimbing na natutulog. Mabilis namang nagmulat ng mata si Moria at nagmamadaling lumapit sa glass container. Walang nagbago dito ngunit nagkaroon na ng kulay si Lucas. Ang napakaputla nitong balat ay nagsisimula nang mamula. "There are some changes on his body. The progress is absolutely faster than before and more effective. Your blood.....it was a right decision." Nagmadaling kumuha ng papel at panulat si Moria at isinulat lahat ng mga bagong nalaman. Mas excited si Moria ngayon dahil sa wakas ay nagkaroon siya ng bagong information tungkol sa kaniyang blood revival. Kitang-kita ni Fenrill sa mukha ni Moria kung gaano ito kasaya sa kaniyang ginagawa. "Does this mea
Lucas' POV Comfortable. Minulat ko ang mata ko at tumambad sa akin ang dibdib ni Fenrill. Mahigpit na nakayakap sa sakin ang mga braso niya at napakahimbing ng tulog niya. Kitang-kita ko sa mukha niya ang kapayapaan. Kahit natutulog ay nakangiti. Nandito kami ngayon sa kwarto ko. Nawalan ako ng malay kagabi at nagising akong nandito na kami, malinis na rin ang katawan ko. Naalipungatan ako dahil sa gutom. Nagluto si Fenrill at dinala niya dito sa kwarto. Pagkatapos naming kumain ay humiga kami habang yakap ang isa't isa. Natulog kaming yakap ang isa't isa. Sabik ako sa mga yakap niyang maiinit. Sa mga halik niyang matatamis. Sabik ako kay Fenrill. Kamusta kaya yung dalawa? I bet they grew even more. Ah, makes me want to see them. I never got the chance to see them since my attention was only for Fenrill and there's limitation. Only Fenrill who I can see. But I'm glad that Moria did his best. I knew he would do something like this. Now, I
Lucas' POV Hindi ako binitawan ng dalawa simula nang malaman nilang buhay ako. Hindi sila humiwalay sa akin kahit na sa pagtulog ay kasama ko sila. Tabi kaming tatlo sa kama habang si Fenrill ay busangot ang mukha buong magdamag dahil hindi niya ako masolo. Gusto man niya akong kunin sa dalawa ay hindi siya makahanap ng pagkakataon dahil nakabatay ang dalawa. Bawat nilalang na lalapit sa akin ay masama ang tingin nila na para bang kakainin na nila nang buhay ang mga ito. Masama ang tingin kaya naman agad ring lumalayo sa amin ang nilalang. Lalo na kapag nasa labas kami, alam ko namang humina na ang katawan ko pero sa mundong ito bampira pa din ako. Kahit papaano ay kaya ko pa ding protektahan ang sarili ko. "Lucas, the flowers are beautiful today. They bloomed so well this month." Rell plucked one flower and gave it to me. It has bloody red color, the petals are thin and divided into many petals. It's long and the fragrant. "This suits y
Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
WARNING: This chapter includes content that might not be suitable for young ages. Strictly for 18 and above! Third Person's POV Lucas moaned loudly when Fenrill licked his ears. His body shudders in every Fenrill's touch, he feels like it is their first time making love again. He can't even remember the last time they had sex. Fenrill's hand travelled Lucas body as if he is in a new paradise. He missed how warm Lucas's body is when they are making love together. The sensation that he was longing for is now right in front of him. The reason why he is losing his mind. He wants to devour Lucas right now. "Ugh hmp Y-yes." Fenrill undressed Lucas and pulled his legs up as soon as he is done taking off Lucas' pants. He planted small kisses on Lucas' legs. "Ah! Hmp, Fenrill, that hurts!" Fenrill bit Lucas' inner thigh and licked it. He smirked when Lucas yelled at him with his flushed face. He left multiple marks on Lucas' thigh. He is even
Third Person's POV Nang makarating sila sa mansyon kasama si Ambriel ay una niyang pinaayusan ito sa isang katulong sa loob ng kwartong personal pang inayos ni Lucas para sa pagdating ni Ambriel. Malaki ito at maganda ang mga kagamitan. Mukha ring mamahalin, maging ang mga damit na nasa loob ng kabinet ay bago sa kaniyang paningin. Ngunit ang talagang naka-agaw ng kaniyang tingin ay ang napakalaking kama na mukhang napakalambot talaga. Maraming unan at malaking kumot. Maganda ang kulay at mga disenyo. Ang kaniyang bintana ay malaki rin at napakataas. Hindi niya tuloy alam kung tama ba ang kanilang pinasok na kwarto, kung kaniya ba talaga ang silid na ito. Habang siya ay tnutulungan ng katulong ay hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sanay sa ganitong trato. Kahit na minsan ay walang gumawa ng mga bagay na ito para sa kaniya habang siya ay nasa loob ng ampunan. Ngunit sa kaniyang loob ay masaya siya dahil nararanasan niya ang mga b
Third Person's POV Matapos ang preparasyon nilang apat ay agad din silang nagtungo sa ampunan upang sunduin si Ambriel at iuwi sa bago niyang tahanan. Malayo-layo ang kanilang biyahe dahil medyo liblib ang lugar at hindi talaga madaling matahak ng kahit na sino maliban na lamang kung alam mo ang lugar at may mataas kang ranggo sa mundong ito. Si Fenrill ang nagmamaneho ng sasakyan nila habang nasa likod naman ang dalawa at sa tabi naman ni Fenrill si Lucas. Tahimik at nakangiting pinanonood ang tanawin mula sa kaniyang gilid na bintana. Tahimik ding pinagmamasadan ng dalawang binata ang daang kanilang tinatahak at pinag-aaralang mabuti ang mga nililikuang kalsada. Dahil sa hindi sila pamilyar sa daan ay gusto nila itong memoryahin para sa dagdag kaalaman nila, iniisip nilang maaaring magamit ang lugar na ito ay kahit mabanggit man lang sa mga susunod pa nilang usapin kasama ang mga matatandang kasosyo. Bukod sa puro puno ang makikita sa
Third Person's POV Nang matapos si Lucas sa paglilinis ng mga sugat ni Fenrill ay hinayaan niya muna itong magpahinga at matulog habang ang dalawa naman ay pinauwi muna niya upang tingnan ang kalagayan sa kanilang manor. Si Lucio naman ay dumiretso sa kaniyang kuya upang ipaalam na ayos lamang ang kaniyang kalagayan. Nagpahinga na rin siya habang naroon at nakipaglaro sa kaniyang pamangkin habang nasa trabaho ang kaniyang kuya at abala naman sa pagtulong sa kusina ang kaniyang sister-in-law. Naging komportable ang buong katawan ni Lucio nang siya ay mahiga sa kaniyang higaan sa manor ng kaniyang kuya. Nawala lahat ng kaniyang pag-aalala kanina at tuluyang nakatulog matapos maghapunan dahil sa pagod na natamo ng kaniyang katawan. Iyon lang din ang kaniyang naging pahinga matapos ng kaguluhang nangyari. Gulat din ang kaniyang kuya Licensio dahil wala silang kaalam-alam na may kaganapan hindi maganda. Hindi rin naibalita ni Norte sa mga ranggo an
Third Person's POV The four them are having their moment meanwhile Boral is sitting in a corner with a paper and a pen on his hands, writing an information about Amira's recovery. Boral is so busy that he doesn't give a care about the four of them hugging in front of them. There's a long silence between the four of them that it became awkward. "Let go of me already." Ilang beses namang sunod-sunod na napapikit ang tatlo bago dahan-dahang bumitaw kay Lucas mula sa kanilang mga yakap. Hindi pa man tuluyang nakakalayo si Fenrill mula sa yakap niya kay Lucas ay bumagsak na ang kaniyang katawan sa sahig. "Fennrill!" Agad na dumalo si Lucas kay Fenrill. Lumuhod siya at hinawakan ang mukha ni Fenrill habang suot ang nag-aalala niyang expression sa mukha. "What? What happened?" Nag-aalalang saad ni Lucas kay Fenrill. "I think, I'm out of strength now. My whole body is aching that I feel numb." Even though Fenrill is in pain, he is still smiling. An un
Lucas' POV Sigh. I want to lay down and sleep for the whole day today until tomorrow. Ah! But I'm worried for those werewolves. I want to see Fenrill right now but he is still busy with his stubbornness. He was critically hit earlier by Luce's attack and I know that it will be painful. He took the whole damage by himself, of course that would hurt so bad. "My Lord, would you like me to ready the bath for you?" A bath would be nice but I'll take one with Fenrill later. "I will prepare it myself later." He bowed once and then left. Ah, I would really want a cuddle right now from Fenrill. Pakiramdam ko kasi ay matagal kaming hindi nagkita. My body is in a mess and so the situation but I'm feeling horny right now. Wow, I think I'm really pent up for not having sex for awhile now. What an embarrassing thoughts I'm having right now. When are they coming? They should have finished it already since it's been like half an hour now. O
Lucas' POV "What do you think is happening outside?" I know that he has his army. But those are just small fries. Students he managed to influence with his hypnosis. Those kids are all weak compare to those two young werewolves. "I know what you did, Luce. And I know what you're trying to do." He just want me to open this smoke and directly go to Amira. If he successfully stole Amira's memories then he will be able to learn the secret behind the spells that Amira has. Even though she's still weak and incompletely awoken, she still knows how to release her power but unable to do that since her energy is not as powerful as the spell requires her to be. The reason must be because she needs to learn the business of her father in order to rise again from the mud. Poor thing, she's unable to enjoy the youth that most kid enjoyed using their abilities. "Blood Bits." Mula sa mga usok na nakapalibot sa amin ay may mga lumabas na maliliit na bil
Lucas' POV Mas humigpit pa ang yakap ni Fenrill nang may malakas na pagsabog akong narinig. Ramdam ko rin ang kaunti niyang panginginig. Nang mawala ang liwanag ay tumingala ako para tignan ang mukha niya ngunit parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga ngiti niya kahit na ramdam ng mga daliri ko ang basa niyang likod. "You fool." Nakangiti pa rin siya sa akin at hindi nagsasalita. Nakatingin sa aking mukha habang nakangiti na para bang satisfied siya sa kaniyang ginawa. "What did you do?" Kumalas ang kaniyang mga braso mula sa pagkakayakap sa akin. "Don't get hurt." At mabilis namang bumagsak ang kaniyang katawan pababa na agad ko namang sinundan para abutin siya at ilapag nang maayos. "Baby." Hinaplos ko ang kaniyang pisngi nang marahan, takot na baka mas lalo ko siyang masaktan. "I'm okay. Go and don't hold back, baby." Nilapit ko ang aking labi sa kaniyang noo at ginawaran siya ng magaang halik bago ako tumayo at bum