Lucas' POV Hindi ako binitawan ng dalawa simula nang malaman nilang buhay ako. Hindi sila humiwalay sa akin kahit na sa pagtulog ay kasama ko sila. Tabi kaming tatlo sa kama habang si Fenrill ay busangot ang mukha buong magdamag dahil hindi niya ako masolo. Gusto man niya akong kunin sa dalawa ay hindi siya makahanap ng pagkakataon dahil nakabatay ang dalawa. Bawat nilalang na lalapit sa akin ay masama ang tingin nila na para bang kakainin na nila nang buhay ang mga ito. Masama ang tingin kaya naman agad ring lumalayo sa amin ang nilalang. Lalo na kapag nasa labas kami, alam ko namang humina na ang katawan ko pero sa mundong ito bampira pa din ako. Kahit papaano ay kaya ko pa ding protektahan ang sarili ko. "Lucas, the flowers are beautiful today. They bloomed so well this month." Rell plucked one flower and gave it to me. It has bloody red color, the petals are thin and divided into many petals. It's long and the fragrant. "This suits y
Lucas' POV Kita ko ang takot sa mata ng mga mag-aaral na nakapalibot sa akin kanina. Binalik ko ang tingin ko sa dalawa na galit ang tingin sa mga mag-aaral na nasa likod ko. "I'm okay. You don't have to be mad about something so small." "But, Lucas! They touched you!" And? It's not a big deal. I'm okay and not hurt. I'm here to study anyway. "It's okay. I'm not hurt at all." I pat their head and I saw how their ears lowered and same with their tails. Their fangs also came back to normal. "Don't worry about me. I can take care of myself." "I hate it when you're hurt." Parang isang maamong tuta si Lucio ngayon, kanina lang ay para itong papatay sa galit. "I'll call you guys when I'm in big trouble. Don't worry." Rell hugged me while Lucio continued to cling on my arms. "I really hate smelling a foul stench on you, Lucas." "Rell, calm down." I can feel his jaw tightening from my shoulder. And I know that h
Lucas' POV Isang oras lamang ang inaksaya ko sa flower field na iyon at sa loob ng isang oras, marami akong narinig na bulungan at mga impormasyon. Mga impormasyong kaaya-aya at ibang hindi nagustuhan ng tainga ko. How dare they bad mouth my young werewolves? But most of them are afraid of them. Nagsimula akong maglakad nang may ngiti sa labi ko paalis sa flower field at ang mga nakakasalubong ko ay automatic na tumatahimik. Hindi ko alam kung may umiikot bang bulungan tungkol sa akin dahil hindi naman pamilyar ang mga mukha nila. Sigh. Saan nga ulit ang daan pabalik sa classroom? Lumiko ako sa isang malaking pasilyo at nadatnan ko ang isang grupo ng mga nilalang na nakapalibot sa isang kawawang nilalang. Marumi at gusot ang suot na damit. Rinig ko din ang tahimik nitong hikbi na mukhang pinipigilan niya. "Are you okay?" Inayos ko ang kaniyang buhok na nakaharang sa kaniyang mukha. "Amira?" Siya yung babae kanina na pumigil sa aki
Third Person's POV Habang ang dalawa ay tahimik na naglilibot sa paaralan ay maingay naman ang kabilang bahagi ng paaralan kung nasaan ang kuwarto ng student council. Ang bawat miyembro ay naroon sa ilalim ng silid. Nakaupo at umiiyak ang babae habang ito ay paulit-ulit na hinahagupit ng isang latigo sa kaniyang binti. Makikita ang patuloy na pagdaloy ng dugo sa kaniyang binto papunta sa sahig. Ito ay naliligo sa sariling pawis at dugo mula sa ilang ulit na pagpapahirap sa kaniya. "P-please, I'm begging you, s-spare me." The woman cried harder when she left another whipped on her lap. "I'm sorry!" Sigaw niya nang makitang kumuha ng isang baldeng likido ang isang officer ng student council. "P-please, d-don't" Umiling ang babae nang napakaraming beses at sunod-sunod dahil alam niya kung anong likido ito base sa amoy. Gumihit ang sakit sa bawat sugat sa kaniyang katawan nang dumampi ang likido sa kaniyang balat matapos itong ibuhos sa kaniy
Lucas' POV Sumunod ako kay Amira na ngayon ay kausap ang sa tingin ko ay kaniyang ina. Kung aayusan talaga ang babae ay magmumukha ulit itong bata. Hindi ko akalain na tumanda ang hitsura niya dahil sa hirap ng sitwasyon nila. But I'm impressed how Amira was able to still study at the university despite of their situation. "Ma, si Lucas po bagong student sa paaralan. Lucas, mama ko." Inabot ko ang kamay ko sa kaniya ngunit parang nagdadalawang isip pa siya na kunin kaya naman inabot ko ang kamay niya at kinamayan ito na ikinagulat pa niya. "Magandang gabi po, pasensiya na at gabi ko naisipang pumarito." Isang malawak na ngiti naman ang iginawad ko nang ngumiti siya sa akin. "Wala iyon , hali kayo at pumasok." Sumunod ako sa likod ni Amira. Mula sa labas ay alam ko nang maliit ang bahay nila pero mas masikip sa loob para sa isang pamilya. Hindi ganoon kadami ang gamit nila pero hindi din ganoon kalaki ang espasyo para sa mga ito
Lucas' POV I opened my eyes because of the sunlight coming through the the window, it was kind of blinding for me. Too bright in this room, I already told him to change the curtain into a thicker one. Pero lagi naman niyang iniiwang bukas ang bintana para daw makita ko agad ang mga bulaklak paggising ko. "Breakfast, baby." May dalang tray ng pagkain si Fenrill pagkaasok niya sa kuwarto. Malaki ang ngiti at parang sobrang saya niya. "The sunlight was too bright." Busangot kong saad sa kaniya. "You'll be late if you're not going to sit up and eat your breakfast." I normally don't eat breakfast. But I find it sweet when Fenrill make breakfast for me. "Alright. You have work today, right?" Ohhh, today's breakfast is chocolate pancake with strawberries on it and some fruits. "Yeah, but I will not take too long in the office today." Maaga siyang uuwi mamaya, I should too. "Okay, maliligo na ako. Salamat sa breakfast." Hinal
Lucas' POV If there are gods out there, plese, give me a long patience and these guys some consideration. Alam kong gusto lang nila akong protektahan dahil sa mga nangyari noon pero hindi naman nila ito kailangan pang gawin dahil kaya ko naman ang sarili ko lalo na at mga bata pa ang mga narito. Kayang kaya ko na ang mga ito. "Lucas, wanna grab some food and eat it at the flower field?" That sounds nice but I think they are just making me forget about this. "Sure, Amira, let's go. We'll eat at the flower field....just the two of us." I saw how their eyes widened and kung paano nalaglag ang mga panga nila lalo na si Fenrill na nakayakap pa ang braso sa aking baywang. "Baby, what are you saying?" That's right, be more disappointed. Serves you right. "Lucas, I was looking forward to eat with you today." "Narinig niyo naman ako, diba? Kakain kami ni Amira sa flower field nang kaming dalawa lang." Ngayon na din magsisimula an
Lucas' POV Pagkadating namin sa bahay nila ay agad siyang pumasok at nagpaalam, ni hindi nga siya tumagal sa loob pero nung lumabas siya ay nakapag palit na siya ng damit. It's nice, mabilis siyang kumilos. Hindi niya pinaghihintay nang matagal ang mga naghihintay sa kaniya. Hindi na ako pumasok dahil hindi naman kailangan. Siguradong abala sila sa pag-aasikaso sa pagbawi sa mga nawala sa kanila. Makikita din mula dito sa loob ng sasakyan ang ginagawang bahay malapit lamang sa bahay nila ngayon. Medyo matagal pa bago matapos ang ginagawang bahay dahil malaki ito ngunit siguro naman ay may tiyaga sila. I'm glad, Boral is doing his job as quick as I'm expecting him to do it. Makikita din ang mga bampira na siyang naging trabahador sa paggawa ng bahay. Nakakatuwa, mukha talaga silang nag-eenjoy siguro dahil ay matagal silang nakulong at ngayon lang ulit nagkaroon ng malaking proyekto. Well, I'm glad that they seem to be enjoying their job.
Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
WARNING: This chapter includes content that might not be suitable for young ages. Strictly for 18 and above! Third Person's POV Lucas moaned loudly when Fenrill licked his ears. His body shudders in every Fenrill's touch, he feels like it is their first time making love again. He can't even remember the last time they had sex. Fenrill's hand travelled Lucas body as if he is in a new paradise. He missed how warm Lucas's body is when they are making love together. The sensation that he was longing for is now right in front of him. The reason why he is losing his mind. He wants to devour Lucas right now. "Ugh hmp Y-yes." Fenrill undressed Lucas and pulled his legs up as soon as he is done taking off Lucas' pants. He planted small kisses on Lucas' legs. "Ah! Hmp, Fenrill, that hurts!" Fenrill bit Lucas' inner thigh and licked it. He smirked when Lucas yelled at him with his flushed face. He left multiple marks on Lucas' thigh. He is even
Third Person's POV Nang makarating sila sa mansyon kasama si Ambriel ay una niyang pinaayusan ito sa isang katulong sa loob ng kwartong personal pang inayos ni Lucas para sa pagdating ni Ambriel. Malaki ito at maganda ang mga kagamitan. Mukha ring mamahalin, maging ang mga damit na nasa loob ng kabinet ay bago sa kaniyang paningin. Ngunit ang talagang naka-agaw ng kaniyang tingin ay ang napakalaking kama na mukhang napakalambot talaga. Maraming unan at malaking kumot. Maganda ang kulay at mga disenyo. Ang kaniyang bintana ay malaki rin at napakataas. Hindi niya tuloy alam kung tama ba ang kanilang pinasok na kwarto, kung kaniya ba talaga ang silid na ito. Habang siya ay tnutulungan ng katulong ay hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sanay sa ganitong trato. Kahit na minsan ay walang gumawa ng mga bagay na ito para sa kaniya habang siya ay nasa loob ng ampunan. Ngunit sa kaniyang loob ay masaya siya dahil nararanasan niya ang mga b
Third Person's POV Matapos ang preparasyon nilang apat ay agad din silang nagtungo sa ampunan upang sunduin si Ambriel at iuwi sa bago niyang tahanan. Malayo-layo ang kanilang biyahe dahil medyo liblib ang lugar at hindi talaga madaling matahak ng kahit na sino maliban na lamang kung alam mo ang lugar at may mataas kang ranggo sa mundong ito. Si Fenrill ang nagmamaneho ng sasakyan nila habang nasa likod naman ang dalawa at sa tabi naman ni Fenrill si Lucas. Tahimik at nakangiting pinanonood ang tanawin mula sa kaniyang gilid na bintana. Tahimik ding pinagmamasadan ng dalawang binata ang daang kanilang tinatahak at pinag-aaralang mabuti ang mga nililikuang kalsada. Dahil sa hindi sila pamilyar sa daan ay gusto nila itong memoryahin para sa dagdag kaalaman nila, iniisip nilang maaaring magamit ang lugar na ito ay kahit mabanggit man lang sa mga susunod pa nilang usapin kasama ang mga matatandang kasosyo. Bukod sa puro puno ang makikita sa
Third Person's POV Nang matapos si Lucas sa paglilinis ng mga sugat ni Fenrill ay hinayaan niya muna itong magpahinga at matulog habang ang dalawa naman ay pinauwi muna niya upang tingnan ang kalagayan sa kanilang manor. Si Lucio naman ay dumiretso sa kaniyang kuya upang ipaalam na ayos lamang ang kaniyang kalagayan. Nagpahinga na rin siya habang naroon at nakipaglaro sa kaniyang pamangkin habang nasa trabaho ang kaniyang kuya at abala naman sa pagtulong sa kusina ang kaniyang sister-in-law. Naging komportable ang buong katawan ni Lucio nang siya ay mahiga sa kaniyang higaan sa manor ng kaniyang kuya. Nawala lahat ng kaniyang pag-aalala kanina at tuluyang nakatulog matapos maghapunan dahil sa pagod na natamo ng kaniyang katawan. Iyon lang din ang kaniyang naging pahinga matapos ng kaguluhang nangyari. Gulat din ang kaniyang kuya Licensio dahil wala silang kaalam-alam na may kaganapan hindi maganda. Hindi rin naibalita ni Norte sa mga ranggo an
Third Person's POV The four them are having their moment meanwhile Boral is sitting in a corner with a paper and a pen on his hands, writing an information about Amira's recovery. Boral is so busy that he doesn't give a care about the four of them hugging in front of them. There's a long silence between the four of them that it became awkward. "Let go of me already." Ilang beses namang sunod-sunod na napapikit ang tatlo bago dahan-dahang bumitaw kay Lucas mula sa kanilang mga yakap. Hindi pa man tuluyang nakakalayo si Fenrill mula sa yakap niya kay Lucas ay bumagsak na ang kaniyang katawan sa sahig. "Fennrill!" Agad na dumalo si Lucas kay Fenrill. Lumuhod siya at hinawakan ang mukha ni Fenrill habang suot ang nag-aalala niyang expression sa mukha. "What? What happened?" Nag-aalalang saad ni Lucas kay Fenrill. "I think, I'm out of strength now. My whole body is aching that I feel numb." Even though Fenrill is in pain, he is still smiling. An un
Lucas' POV Sigh. I want to lay down and sleep for the whole day today until tomorrow. Ah! But I'm worried for those werewolves. I want to see Fenrill right now but he is still busy with his stubbornness. He was critically hit earlier by Luce's attack and I know that it will be painful. He took the whole damage by himself, of course that would hurt so bad. "My Lord, would you like me to ready the bath for you?" A bath would be nice but I'll take one with Fenrill later. "I will prepare it myself later." He bowed once and then left. Ah, I would really want a cuddle right now from Fenrill. Pakiramdam ko kasi ay matagal kaming hindi nagkita. My body is in a mess and so the situation but I'm feeling horny right now. Wow, I think I'm really pent up for not having sex for awhile now. What an embarrassing thoughts I'm having right now. When are they coming? They should have finished it already since it's been like half an hour now. O
Lucas' POV "What do you think is happening outside?" I know that he has his army. But those are just small fries. Students he managed to influence with his hypnosis. Those kids are all weak compare to those two young werewolves. "I know what you did, Luce. And I know what you're trying to do." He just want me to open this smoke and directly go to Amira. If he successfully stole Amira's memories then he will be able to learn the secret behind the spells that Amira has. Even though she's still weak and incompletely awoken, she still knows how to release her power but unable to do that since her energy is not as powerful as the spell requires her to be. The reason must be because she needs to learn the business of her father in order to rise again from the mud. Poor thing, she's unable to enjoy the youth that most kid enjoyed using their abilities. "Blood Bits." Mula sa mga usok na nakapalibot sa amin ay may mga lumabas na maliliit na bil
Lucas' POV Mas humigpit pa ang yakap ni Fenrill nang may malakas na pagsabog akong narinig. Ramdam ko rin ang kaunti niyang panginginig. Nang mawala ang liwanag ay tumingala ako para tignan ang mukha niya ngunit parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga ngiti niya kahit na ramdam ng mga daliri ko ang basa niyang likod. "You fool." Nakangiti pa rin siya sa akin at hindi nagsasalita. Nakatingin sa aking mukha habang nakangiti na para bang satisfied siya sa kaniyang ginawa. "What did you do?" Kumalas ang kaniyang mga braso mula sa pagkakayakap sa akin. "Don't get hurt." At mabilis namang bumagsak ang kaniyang katawan pababa na agad ko namang sinundan para abutin siya at ilapag nang maayos. "Baby." Hinaplos ko ang kaniyang pisngi nang marahan, takot na baka mas lalo ko siyang masaktan. "I'm okay. Go and don't hold back, baby." Nilapit ko ang aking labi sa kaniyang noo at ginawaran siya ng magaang halik bago ako tumayo at bum