Mabilis lumipas ang mga araw at malapit na siyang manganak at ngayon ang araw para malaman niya kung anong gender ng anak niya. Maaga pa lang lumuwas na siya ng bayan para magpa ultrasound. Sumakay siya ng tricycle patungong bayan. Isang oras rin ang tinagal ng byahe niya bago siya nakarating sa bayan nagbayad lang siya ng bayad bago bumaba ng tricycle at nilakad na lang niya ang birthclinic kung saan siya magpapa ultrasound at hahanap na rin siya ng pansamantalang mauupahang bahay habang naghihintay siya na manganak. Hindi kasi pwedeng doon pa rin siya nakatira sa bahay niya gayong napakalayo nito mula sa bayan at natatakot siya kapag bigla siyang manganak na lang ng wala sa oras. Pagpasok niya sa loob agad siyang lumapit sa information section para magtanong kung nandyan na ba ang obgyne na mag check-up sa kan'ya. "Excuse me miss nadyan na ba si Dr. Cathy??" tanong niya rito. "Wait a minute ma'am. I will check her schedule today. Have a seat ma'am." magalang na wika nito.
Two Months Later... Nakalipat na siya sa paupahan ng matanda at malaki ang pasasalamat niya sa mga ito, dahil inaalalayan siya ng mga ito at kahit na hindi niya ito mga magulang parang tunay na anak na ang turing nila sa kan'ya gayong walang anak ang mag-asawa. "Inay, woah! Babies kalma lang kayo, Please.." pakiusap niya sa mga anak niya na ayaw tumigil kakalikot sa loob nang tummy niya at kanina pa nanakit ang balakang niya kaya sumigaw na siya. Pumaroon naman agad si Nay Metring nang narinig ang boses ng pagtawag niya. Hindi na siya makatayo sa sobrang sakit at mas lalo pa siyang natakot ng biglang may tumagas na dugo paunti-unti sa legs niya.. "Jusko mahabagin! Mando bilisan mo manganganak na si ineng.." sigaw ng malakas nito para tawagin ang asawa. "Neng, magrelax ka lang ha. Hwag na hwag kang iire ha. Tiisin mo lang.." malumanay na wika nito sa kan'ya. "Mando pumarini ka dalian mo.. Manganganak na yata si Inenggggg.." palakas ng pakas ang sigaw ni Nay Metring na bak
Five Years Later... Kinailangan ng umuwi ni Hailey sa Manila ng mabalitaan niyang patay na pala ang asawa niya.. Imbes na malungkot siya parang masaya pa nga siya, sapagkat magiging malaya na siya sa kamay nito. Nagpaalam siya ng maayos sa mag-asawa na parang mga magulang na rin niya. Naiiyak pa siya pero, wala siyang magagawa at lumalaki na ang kambal pati gastos ng mga ito hindi na sapat ang kinikita niya sa paglalako ng isda na inaangkat niya para buhayin ang mga anak. Kaya ng nabalitaan niya kay Manang Merlita na patay na ang asawa at hinahanap siya ng mga abugado nito hindi na siya nag patumpik tumpik pang umuwi na rin. Alam niyang maraming magugulat sa pagbabalik niya lalo na ang kan'yang Mommy.. Hinatid sila ni Tay Mando sa sakayan ng bus patungong Manila raw 'yon. Kasama niya ang kambal niya na limang taong gulang na rin. Inayos niya lang ang gamit nito at sumakay na sila sa loob huling yakapan nilang mag-ama at ng mga bata bago sila umakyat sa loob ng bus. Naiiyak siya n
Nagulat ang Mommy niya sa pagsulpot ng kambal na nasa likuran lamang ni Hailey. "Mommy, is she my Grandma?" tanong ni Harrison habang nangungulit na naman sa kan'ya. Napakalas ng yakap si Hailey sa Mommy niya ng maalalang nar'yan pala ang kambal. "Yes, son she is your Grandma." sagot niya sa five years old niyang anak. Nagulat naman ang Mommy niya ng lumapit ang dalawang batang lalaki sa kan'ya. "Mommy sorry If I kept it for a long time but, yes they are my kids." "Really hija, may anak kayo ni Kaito???" gulat at hindi makapaniwala ang Mommy niya. "No, Mom. He is not their father." sagot naman niya rito. "Ha! Kung hindi si Kaito. Sinong nakabuntis sayo anak??" tanong niya rito. "Mom, can we talk later. Ayokong marinig ng kambal." sagot niya. Doon lamang natigil ng kakatanong ang ginang ng maalala niyang nar'yan nga ang apo niya. "Okay, let's inside first. Alam kong gutom na kayong lahat. May mga pinaluto naman ako kanilan Manang kanina." sagot niya. Sabay sa
Naayos na niya ang lahat para sa libing ng asawa pero, ayon nga ang huking request pala nito bago pumanaw ay ipacremate siya at ang abo niya ay ikalat sa dagat kaya ayon ang susundin niya. Maaga pa lang nasa crematory na siya at inaasikaso ang lahat ng kan'yang kailangang pirmahan. Wala namang kamag-anakan ang kan'yang asawa kaya wala siyang dapat ikabahala. Matapos itong macremate inabot sa kan'ya ang jar na naglalaman ng abo nito. Bitbit niya ang jar at naglakad palabas ng creamatory papasok ng sasakyan. Inilagay niya ang jar sa tabi niya at nilagyan ng seatbelt para masure niyang hindi ito matatapon o mababasag. Nang masure niyang okay na lahat nagsimula na siyang magdrive patungo sa dagat kung saan naghihintay na sa kan'ya ang ilang mga tao na kilala nila pati na ang kan'yang kambal na kasama ang Grandma nila. One hour ang tinagal ng byahe niya bago siya nakarating ng Batangas.. Habang si Xavier naman ay nag-iisip kung pupunta ba siya ng Batangas para makita ang babaeng hin
Ilang araw ng hindi makapag trabaho ng maayos si Xavier at ginugulo ang isipan niya ng anak ng babae na naka one night stand niya noon. Nilalaro niya ang pen na hawak niya na sana'y gagamitin niya sa pag sign ng mga documents kaso pumasok naman sa isipan niya ang mga bata. Hindi pa rin kasi natawag ang inutusan niya para alamin ang katotohanan patungkol sa pagkatao ng dalawang bata malakas kasi ang kutob niya na siya ang daddy ng mga bata at hindi sa asawa nitong namatay gayon hapon ito at ang mga bata ay may pagka Canadian katulad niya. Malakas kasi ang dugo niyang Canadian kumpara sa pagiging Pinoy. Habang tulala siya pumasok naman ang secretary niya at may dala itong envelope na nilapag sa table niya. Hindi pa nga niya natatapos ang ibang documents may nadagdag na naman. "Sir are you alright?" tanong pa nito. "Yes! Can you brewed my coffee." mariing utos niya at agad naman itong tumamila. Nang maiwan siya sa loob nilalaro niya parin ang pen na hawak niya. Hindi pa rin siy
Maaga pa lang nasa opisina na si Xavier para hintayin ang mga ka business meeting niya. May two hours pa siya para magprepare ng mga sasabihin niya. Alam naman niya pero, hindi niya alam kong bakit kinabahan siya ng malaman niyang naroon si Mrs. Hiroshima. Nang kumatok ang secretary niya hudyat na para pumunta siya. "Sige papunta na ako." ani niya. Inayos niya lang ang kwelyo niya at naglaka na palabas ng opisina.. Sumakay siya ng elevator kasunod niya ang secretary. Nang bumukas ito nauna na siyang naglakad palabas at kasunod pa rin niya ito hanggang sa makarating siya ng board room. Napabuntong hininga na lang siya ng malalim hanggang sa pumasok na siya sa loob. Hinanap agad ng mga mata niya si Mrs. Hiroshima kaso lang hindi niya ito nakita. Nagsimula na siyang mag explain sa mga board members. Kan'ya kan'ya naman sila ng opinyon para sa ikagaganda ng bago nilang ilo launch na product sa market. Natapos ang meeting na lahat sila ay nagkaisa. Hindi pa rin nagpapakita si Ha
Nang maka alis ni Hailey sa kumpanya ng mga Reece. Bweset na bweset siya sa loob ng taxi. Hindi na siya nagsabi pa kay Quatro na sunduin siya at nag commute na lang muna siya. "Bakit kasi napaka yabang ng damuhong 'yon. Ano bang tingin niya sa sarili niya. My! Gosh! The nerved talaga!!" bubulong bulong niya sa likod at tinigil na rin at baka pagkamalan pa siyang loka loka ng taxi driver na kanina pa nakatingin sa kan'ya. Pero, ang mas kinatakot niya ang banta nito tungkol sa kanilang nakaraan. Heto na talaga yata ang ikinakatakot niya na magkita silang muli at kunin ang kambal sa kan'ya. Mayaman ito at tiyak niyang ipaglalaban nito ang karapatan niya bilang daddy ng mga anak niya. Buong byahe tahimik siya at hindi na nag-isip pa. Panay naman tingin ni Xavier sa pambisig na orasan at tila hindi makapali na hilahin ang oras para sa pagkikita nila ng hinired niyang private investigator mamaya. Nang pumatak ang ala una tumayo na siya at nagbilis lang sa secretary na may lakad