Nga po pala. May flashback po yan si Frank at Jalene. ipapasok ko kapag nasa tamang panahon na... Bear with me, folks! Thanks much! Happy reading! AVA NAH
FRANK ALVA’S Pov“Tatlong buwan na lang ang ilalagi ko sa mundong ito, hijo. Hindi mo ba ako mapagbibigyan? Huh? This is my last and final wish. Tandaan mong dito rin nakasalalay ang buhay mo— ang pakasalan si Jalene.”“Sino na ba kasing Jalene na ‘yan? At bakit kailangang siya ang pakasalan ko? You know I have a long time girlfriend, Papa! Kaya bakit ibang babae pa? Bakit hindi na lang si Kassandra?”“Because I have unresolved matters with her mom.”Napatitig ako sa aking ama. “Is she your lover? Her mom?”Natawa lang si Papa. “Basta pakasalan mo siya. Ayoko ng ibang babae lalo na ang Kassandra na iyon! Maliwanag?” “Pero, Papa—”“Sige, pakasalan mo si Kassandra! Pero ‘wag kang umasa na mapapasakamay mo ang lahat ng ari-arian ko. Kilala mo ako, Frank. Kung ano ang sinabi ko, gagawin ko.”Tumingin si Papa sa kanang kamay niya. May inilapag naman na folder ang huli.“What’s this?” tanong ko nang kunin iyon.“Copy ho ng last will and testament ni Don Francesco.”Bahagyang kumunot ang n
JALENE’S PovPalaisipan man kung paano nalaman ni Uncle Frank ang buong pangalan ko, tumango pa rin ako.“A-ako nga ho, Uncle”“Don’t call me Uncle sabi!”“Pero uncle po kayo ni JV. Kaibigan ko siya kaya—”“Hindi kita kaanu-ano! Damn it!”Nagbaba ako nang tingin. “Sorry po,” sabi ko na lang.Saktong umilaw ang hawak kong cellphone. Nang makita ang pangalan ni Nanay ay tinaas ko iyon. “Sandali lang po, Uncle, sagutin ko lang po.”“I said—” Hindi na natapos ni Uncle Frank dahil umalis na ako sa harapan niya. Lumayo ako para sagutin iyon. May problema sa pandinig ang Nanay ko kaya kailangan kong lumayo.“Nay, kung ang pag-uwi ko na naman—”“Talagang kailangan mo nang umuwi rito, Jalene,” putol ng kanyang Tiyahin sa sasabihin ko. “Isinugod sa ospital ang Ate at kakatawag lang sa akin ng pinsan mo, pinapauwi ka na.” Saglit na nawala ang Tiyahin sa kabilang linya, pero narinig ko ang pagsinghot niya. “M-mukhang hindi maganda ang kalagayan ng iyong inay. Kaya umuwi ka na ngayon din.”“T-Ti
JALENE’S Pov“Hindi ko po alam, Uncle. Bakit nga ba nandito kayo ng Don?”Napataas ng kilay si Frank.“Seriously? Wala kang alam?”Napalunok ako. Kung sasabihin ko ba na meron, magagalit siya? Ah, basta, magkukunwari ako.“W-wala nga, Uncle.”“Pwede bang ‘wag mo akong tawaging Uncle? Naiinis ako. Ni hindi kita kaanu-ano.”“Ay, sorry po. Mukhang Uncle ko naman ho talaga kayo.” Sinuyod ko pa siya mula ulo hanggang paa. “Matanda ho kayong tingnan sa akin, plus ‘yong height pa.”“Aba’t!” Mahigpit na hawak nito sa braso ko ang nagpadaing sa akin.“Senyorito, Miss Jalene, pinapatawag ho kayo ni Don sa loob.” Napatingin kami parehas sa alalay ni Don.Nakahinga ako nang bitawan niya ako. Hindi na rin niya ako nilingon.“Medyo malupit ka, Uncle, huh.” Ngumiti siya. “Pero gusto ko ‘yan. Magiging asawa na rin naman kita sa ayaw at sa gusto mo. Magiging sweet ka rin sa akin.”Nakangiting tinanaw niya ang papawalang bulto ni Frank. Kahit nakatalikod talaga, ang yummy niya tingnan.Nang maalala an
JALENE’s PovMASAMA ang loob na tinanaw ko ang papalayong si Frank. Wala akong choice kung hindi pumayag sa gusto niya. Sa totoo lang, wala naman sana akong pakialam sa pera niyang 100 Million, pero masakit dahil rejection ang naramdaman ko sa kanya. Kaya pampalubag loob ko lang ang pagsagot kung magkano ang gusto ko. Matagal na akong may paghanga sa Uncle ni JV na mapapangasawa ko kaya ako pumayag sa kasalang ito. Kaya hindi naman ako makakapayag na maghihiwalay kami after na makuha nito ang mana nito mula sa ama nito. Gagawin ko ang lahat para mapunta siya sa akin. At hindi ako papayag na ang magre-reyna sa bahay niya ay ang kabit niya. Yes, magiging kabit na ang label ng girlfriend niya dahil legal ang magiging kasal namin. Patapusin lang ni Frank ang libing ni Nanay, makakapokus din ako para maging successful ang kasal namin. Saka para ito kay Nanay hindi para sa sarili kong ambisyon. Ito ang huling wish niya kaya hindi ako makakapayag na hindi ito masunod.Isang linggo lang ang
JALENE’s Pov“WHAT are you doing here?” Pumuno ang buong-buo at galit na tinig ni Frank sa banyo.Natawa ako sa tanong niya. ‘Di ba, pinapapunta niya ako rito tapos magtatanong siya? Wow!“Ginagawa ko rito? Pinapanood ka sa pagligo. Masarap pala— este masaya ka palang panoorin kapag naliligo, Uncle Frank.” Bumaba pa ang tingin ko sa pagitan ng hita niya.Ang masasabi ko lang, gifted siya, kaya okay lang na ipakita sa akin. Pinagyayabang niya siguro din ’yan sa mga babae niya. Kaya siguro sarap na sarap ang katalik niya nakaraan. Isagad daw ba?“You’re not welcome here. Kaya sa labas ka dapat naghihintay!” Lumapit siya sa akin at hinila ako palabas. Wala siyang pakialam kahit na hubo siya.“Ay, sarap naman magmahal ng mapapangasawa ko,” ani ko nang basta na lang ako binitawan. “Taray, tambok ng pw3t. Dinaig pa ako!” sigaw ko.Pabalyang pagsara ng pintuan ang sumagot sa akin. Ngumisi lang ako nang tingnan ang pintuan. Habang hinihintay si Frank ay muli kong pinasyal ang paningin sa lo
FRANK’s Pov“SAAN ba kasi napulot ni Papa ang babaeng ‘yan?! Mukhang magiging problema ko pa siya pagbalik ni Kassandra.”“Mukhang wild din po, Senyorito.”Napatingin ako kay Tino. Ang wild nga ng babaeng iyon. Biruin mo? Pumasok sa banyo nang walang pasabi-sabi tapos pinanood pa akong magbihis? At hindi lang ’yan, wala siyang pakialam sa inuupuan at hinahawakan! “Mukhang puputi po lahat ng buhok mo sa batang iyon.”“Damn!” “Ano pong balak niyong gawin ngayon sa kanya?”Napaisip ako bigla. Ano nga ba?“Just follow all of her orders. Make sure she doesn’t come near me or enter my room. Clear?” Sabay hilot ko ng aking noo. “Tama na ang nangyari kanina. Ayoko nang maulit iyon.” Tumango-tango si Tino sa akin. Akmang idi-dismiss ko siya nang maalala ang alis namin bukas. Isang o dalawang linggo kami roon— depende kung kailan mai-release ang marriage license namin, kaya kailangan ng batang iyon ng maisusuot. Hindi naman pwedeng sumama siya sa akin tapos ang suot parang sa— ah, ewan!“Nga
JALENE’s PovGaya ng inaasahan ko, magkaiba kami ng silid ni Frank. Apat na pinto ng hotel room na iyon mula sa kanya bago ang akin. Nasa pinakadulo ang kanya. Talagang asiwang-asiwa siya sa akin, ano?Sabi nga niya sa akin, ’wag daw akong kakatok kung wala namang mahalaga. Saka sa text niya lang ako kinakausap. Gaya na lang ng oras ng kasal namin bukas. Kaya sa tingin ko, bukas ko pa siya makikita. Paid na rin daw ang dinner na ipapa-deliver niya kaya walang rason para kami’y mag-usap.Sana pala nandito si Tino. At least, may nakakausap ako.Kakatapos ko lang noon mag-ayos ng mga gamit at kumain nang makaisip na maglakad-lakad sa beach. Hindi naman ako makatulog kaya nagpadala ako kay Frank ng text na lalabas. Bahala ka— ’yan ang text niya kaya lumabas ako. Binigyan naman niya ako ng pera kaninang pag-alis sa bahay niya kaya balak ko ring mamili kapag may nagustuhan ako. Sayang nga at hindi nakasama si JV. Busy sa unibersidad. Ako, huminto ngayong taon. Baka sa susunod na taon ako p
JALENE’s PovHabang papalapit ang oras ng kasal namin ni Frank ay kinakabahan ako. Sana maging maayos ang lahat. Pero alam ko naman pagdating sa pagsasama hindi, naisaksak ko na sa isipan ko ’yan, na may contract rin kaya ang expectation ko ay hindi ganoon kataas. Pero ’di ba, sabi ko, susubukan kong mag-work? Kaya kinakabahan ako. Paano kung masaktan nga ako gaya ng sabi ni JV?Mabilis lang naman ang ginawa sa aking mukha at buhok. Sabi nga no’ng Pinay na nag-aayos sa akin, maganda na ako kaya konting ayos lang. Kaunting pa-wavy lang ng buhok ko rin dahil maganda na ang pagkaka ayos ng salon sa Pilipinas.Nakita ko sa mga mata ni Tino ang paghanga nang salubungin ako. “Ang ganda niyo pala kapag naayusan, ma’am.”Ngumiti ako. “Salamat, Tino.”Tumingin ako sa pintuang bumukas sa unahan.“Tino, dumating na ba si—” Natigilan si Frank nang makita ako. Hinagod niya ako nang tingin pero wala siyang komento.“Nandyan ka na pala.” Kunwa’y tumingin ito sa relo nito. “10:10, dapat nakaalis na
JALENEPARANG gusto kong matawa sa tanong niya. Anak raw niya? Sino ang anak niya? Kailan kami nagkaanak? Pero ako, oo. May anak ako. Si Kai.“Anak mo? May anak ka ba sa akin?” tanong kong may pagkasarkastiko.Sa pagkakaalala ko, tinanggi niya at sinabing hindi siya magkakaanak sa akin dahil baog siya. Ngayon, magtatanong siya?“Alam mo ang tinutukoy ko, Jalene. Where is my child?” Sinalubong niya ang nakakalokong ngiti ko.“Mukhang mali ka ng tinanungan. Nasaan ang anak mo kay Kassandra? Saka, ’di ba? Baog ka? Kaya paano tayo magkakaanak?”“Niloko niya ako.”Tumaas ang kilay ko. Niloko siya ni Kassandra? “There’s nothing wrong with my fertility,” seryosong sabi niya.“Ah. Okay. So?”“Kaya anak ko ang dinadala mo noon.”Natawa ako. “Paano ka nakakasigurong may anak ka sa akin? Sa pagkakaalam ko, hindi ako buntis noon. Nagpa-check up ulit ako after ng kidnapping dahil sa pag-aakala ko, maapektuhan ang bata. Pero lumabas na hindi ako buntis. Kaya wala kang anak sa akin, Frank.” Tumingi
JALENE“COME in,” yakag ni Frank sa akin.Umiling ako sa kanya. “Hindi na kailangan, Frank. Dito na lang. Ikaw naman talaga ang sadya ko. Since nasa harapan na kita, hindi na kailangang pumasok.”Natigilan si Frank.Inilabas ko sa bag ko ang ziplock na envelope ko at inilabas ang divorce paper na dala ko pa mula Guam. Tanging pirma na lang niya ang kulang, tapos na ang problema ko. Kumunot ang noo ng dating asawa habang nakatingin sa mga papel.“What’s that?” Biglang nagseryoso siya. Kanina, may ngiti pa sa labi niya, pero ngayon, biglang napalis.“Divorce paper. Sorry at late akong nagpakita. I’m sure hinanap mo ako para dito.” Imbes na kunin, tumitig lang siya sa akin. “Frank!” tawag ko nang bigla siyang tumalikod sa akin. The heck! ‘Di ba? Ito ang gusto niya?“Umalis ka na, Jalene!” tanging sigaw lang niya. “Aba’t ‘di ba, ito ang gusto mo?” sigaw ko.Hindi siya sumagot. Akmang sisigaw ulit ako nang biglang sumara ang gate. “Frank! Ano ba?!” “Ma’am, mas mabuti pong umalis na
FRANK’s Pov7 years later…KASALUKUYAN akong nasa meeting noon nang pumasok si Tino. Lahat napatingin sa kanya dahil sa hingal na hingal siya. Saka talagang ang lakas ng loob nitong istorbohin ang board meeting.“What the heck, Tino?”“Senyorito, may balita na po kay Ma’am.”Bigla akong napatayo. “I’m sorry. I need to leave.” Tumingin ako sa sekretarya kong si Jerome. Binilinan ko siya na i-send sa akin ang napag-usapan. Patapos naman na kami at na-address na ang ilang concern nila.“Where is she?”“Palapag na po ang eroplanong sinasakyan niya.”“What? Baka nakalapag na iyon!”“Papunta naman na po si Mathew, Senyorito. Kung makaalis naman po, siguradong susundan niya po.”Tumango-tango akom “Make sure na hindi mawala kamo sa paningin niya.”“Sasabihin ko po.”Mabilis ang naging kilos namin ni Tino. Halos takbuhin ko ang papuntang elevator. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito. Ang magkaroon ng balita kay Jalene. Ngayong bumalik na siya, hindi ako makakapayag na mawala ulit si
JALENE’s PovPAGKAGALING sa burol, dumeretso ako sa bahay ni Frank. Sana lang hindi pa nagbago ang passcode dahil kung hindi, hindi ako makakapasok. Pagpasok na pagpasok ko kaagad ay nakaramdam ako ng lungkot. Ang daming memories ang nag-flash sa aking isipan. Naalala ko, noong unang araw namin dito, halos wala kaming pinalampas na sulok dito. Walang sawang inangkin namin ang isa’t-isa. Intense ang laging namamagitan sa amin kapag kami ay nagnininiig.Napangiti ako nang mapakla. Hindi naman totoo ang mga pinakitang iyon ni Frank. Walang totoo sa lahat ng aking nakikita. Kaya nga nandito ako sa bahay ni Frank para kunin ang ilang mga gamit ko. Hindi naman kasi totoong asawa niya ako. Pero kahit na sa ganoon, hindi ako nagsisisi. Iba ang hatid sa akin ng batang nasa sinapupunan ko. Wala mang natira sa akin ngayon, alam kong hindi ako iiwan ng magiging anak ko. Kaya hindi ko dapat pagsisihan iyon. Tamang tao ako na nahulog lang sa maling tao. Walang mali sa akin. Na kay Frank. Dahan-d
JALENEPAGKA-SEND ng mensahe kay Tino ay binalik ko sa maliit kong side table ang cellphone. Sabi ko kay Tino, may kukunin lang akong mga dokumento sa bahay ni Frank, subalit wala siyang reply. Kaya naman nagpasya akong kay JV dumaan.“Hindi ako pwedeng umalis ngayon sa ospital, Jalene. Isinugod si Lolo kanina.”Natigilan ako sa narinig. “B-bakit?” kinakabahan kong tanong.“Hindi ko alam, besh. Pero ang huling nakausap niya ay si Uncle.”Doon na ako napapikit. “P-pwede ba akong dumalaw, JV? Nandyan ba ang Uncle mo?”“Kakauwi niya lang, pero babalik ’yon dahil papunta si Attorney.”“Punta ako dyan, JV. Please?”“Hindi mo rin siya makakausap, Jalene. Ang tanging gusto niyang bisita ay si Attorney. Ni isa sa amin ni Uncle hindi rin niya kinakausap, kaya mas lalo pa siguro ikaw.”“S-sisilipin ko lang siya, JV. Kahit iyon lang, please?”Saglita na nawala sa linya si JV. “Sige. Pero mabilis lang, huh?”Mabilis ang kilos ko na nagbihis. Mabuti na lang at wala si Frank nang dumating ako. Sin
JALENEAGAD akong nagpa-discharge pagkaalis nila Frank. Wala naman nang problema sa billing dahil nabayaran na ni JV bago umalis. At imbes na umuwi sa bahay na binili ni Frank para sana sa amin, sa dati kong apartment ako tumuloy. Doon ko binuhos ang sama ng loob para kay Frank.Matapos niya akong buntisin, itatanggi niya? Ano bang akala niya sa akin, maruming babae? Sabagay, kahit nga si JV, pinag-isipan niya ng masama. Tanghali ako nagising kinabukasan. Marami ring missed calls ang rumehistro sa cellphone ko mula kay Frank pero hinayaan ko lang iyon.Alam kong madadamay si Warren sa problemang ito kaya tinawagan ko siya para makipagkita. Dinner niya ako pinagbigyan dahil busy siya maghapon sa trabaho niya. Nagsisimula na kasi siyang magsersyoso umano sa buhay.Hinihintay ko noon si Warren nang may lumapit sa akin. Nakangiting Kassandra ang umupo roon kaya tinaasan ko siya ng kilay.“Mukhang hinihintay mo ang loverboy mo, Jalene.”Natawa ako nang pagak. “Oo, hinihintay ko nga,” ani
JALENE“JV,” tawag ko sa pangalan ng kaibigan. “Bakit, beshy?” ani ng kaibigan kabilang linya.“P-pwede mo ba akong sunduin?” Saglit na natigilan ang kaibigan.“May problema ba? Hindi ko gusto anh tono ng pananalita mo.”“Pwede bang puntahan mo na lang ako dito?” ani ko, imbes na sagutin ang tanong niya.“Okay. Nasaan ka ba?”“N-nasa ospital.”“Ano?! Anong ginagawa mo sa ospital? Alam na ba ’to ni Uncle? Natawagan mo na ba siya?”“H-hindi ko siya natawagan. A-ayoko, JV. Kaya sana ’wag mong sabihin. Pwede ba?”“May nangyari nga,” pag-conclude niya.Hindi na siya nagtanong, pero dinig ko ang buntonghininga niya sa kabilang linya.“Puntahan kita ngayon din. Nasaan ka ba?”Matapos kong sabihin ang address ng ospital at pinatay na ng kaibigan. Pinatihulog ko ang cellphone ko sa dibdib. Nakatitig lang ako sa kisame ng ospital na iyon. Muntik na. Muntik na akong makunan kanina. Buntis ako. Iyon ngayon ang pinoproblema ko. Kasi kung ang magandang pakitungo niya sa akin nitong nakaraan dahi
JALENELUMIPAT din kami agad nang maayos ang mga gamit na pinamili namin. Gusto ko na rin talagang lumipat dahil nga naalala ko pa rin si Kassandra sa bahay na iyon. Mabuti na lang at naisipan ni Frank na bumili ng bagong bahay para sa aming pagsisimula. At dahil sa ginawa niyang iyon, parang bumabalik ang tiwala ko sa mga sinasabi niya. Mukhang mahal na nga talaga niya ako.Talagang natigil ang chismis tungkol sa kung sino ang asawa ni Frank. Nang pumasok ako, halos ilag naman sila sa akin. Nang sumabay din ako noong lunch, sinabi nilang naiilang sila sa akin. Sabi ko, kung ano ako noong pumasok rito, ’yon pa rin naman ako. Kaya naman pumayag silang sasabay pa rin ako sa kanila sa pagkain kapag wala si Frank. Gaya ngayon.Akmang susubo ako ng pagkain nang dumating si Lenny. “Hinahanap ka ni Boss,” aniya.Agad akong tumayo at binitbit ang pagkain. “Sabi ko, sabay tayong kakain. Bakit hindi mo ako hinintay?”“Aw. Nag-text ka?” Tumango ang asawa. Hindi niya dala ang cellphone niya dah
JALENEPAGDATING namin sa bahay ay natulog si Frank. Hindi naman ako makatulog dahil alas singko y medya na kaya sa sala ako tumambay.Nang marinig ko ang pagtunog ng mga kagamitan ay tumayo ako at tumulong kay Manang sa pagluluto. Umakyat din ako pagkatapos para maligo. Tulog na tulog pa rin si Frank nang pumasok ako sa banyo. Nandito siya sa aking silid matutulog simula nang maging maganda ang pakikitungo niya sa akin.Natigilan ako nang marinig ang pagbukas ng pintuan. Bahagya kong inilabas ang sarili mula sa shower room para sumilip.“F-Frank,” nautal kong sabi nang makitang hubo siya.Nakangiting lumapit siya sa akin. Sinuyod niya rin ang kahubdan ko kaya napalunok ako.Akmang babalik ako sa ilalim ng dusta nang higitin niya ang bewang ko. Napahawak din ako sa dibdib niya noon.Titig na titig siya sa akin noon.“Alam mo ba kung bakit umuwi tayo nang maaga?”“Bakit nga ba?” tanong ko.“Gusto ni Papa na masigurong may laman na ’yan sa susunod na buwan.”Napangiti ako. Iniwan ko si