Sa sala naman ay nangingiti su Lucille sa mga naritinig. Mukhang umaayon ang panahon sa mga plano niya kahapon ay natonton na siya ng kanyang ina. Ang balak sana niya ay patayin sa sakal ang anak ni Irene pero pinigilan siya ng ina na kung magagawa daw iitakas ang bata at ipapatubos nila sa mga ito ng sampong milyon. Pinagalitan pa siya ng ina dahil hidi pa niya makuha ang pera nito sa volt. Kahit na kailan gahaman sa pera ang kanyang ina. Pero susundin na lamang niya ang plano ng ina kahut atat na atat na siyang patayin ang bata. Gusto rin naman niyang magkapera at magpaayos ng mukya iritang itiritan na siya sa pangit niyang anyo.Sa mga naringi niya ngayon. Mukhang ang lintek na babaeng iyon at ang matandang sakitin lamang ang narito ngayon. Isama na ang pandak na alalay ni Brandon. Madali niyang magagawa ng plano" sabi pa ni Lucille."Paano ko kaya mapapalayas ang kumag na pandak ba yun?" bulong nito habang malikot ang mga mata.Samantala....Payaot parito naman at balisa si Ire
Bumaba si Irene matapos na kunwari ay asikasuhin ang anak. Inabala ni Irene ang sarili hanang kumukuha buwelo.Nang makakuha ba ng lakas loob ay seneyasan niya si Ruben at tumango naman ang binatang driver. Naglakad si Ruben patungo sa labas ng mansion at kunwari ay may kinalikot sa kotse pero palihim niyang pinindot ang call button sa cp niya at tinawagan ang among babae.Napagplanuhan nila na tatawagan ni Ruben si Irene para tumonog ang cellphone nito. Kapag si Brandon kase ang gumawa ay naka save ang number at pati profile pic at baka may makasilip. Ang number ni Ruben ay hindi pa naka save sa cellphone ni Irene kaya safe pa. Kapag sinagot na ni Irene ang telepono ay saka ibababa ni Ruben at papasok ito kunwari kung nasaan si Irene para siya ang hingian ng tulong ni Irene at saka magkukunwari si Irene na may emergency na kailangang puntahan.Kunwari ay nagpakaabala si irene sa paginventory ng ref at sinadya niyang iwan ang cellphone sa lamesa kaya abala si Irene ng mag ring ito. I
"Hello, Mommy, kamusta ang batchingching namin ha?" tanong ni Brandon sa ina habang kausap ay kinakamusta ni Irene sa telepono. "Aba ayos naman at mukha ngang hindi man lang kayo hinahanap. Aba eh tuwang tuwang matulog sa kilikili ko eh oh" sabi ni Mommy ni Brandon. "Mabuti na lang at sinanay nyo ito sa bote dahil kung nagkataon mahihirapan tayo. Siyanga pala mga anak kamusta ang sitwasyun sa mansion" tanong nito. "Wala pa po mommy, naghihintay pa kami ng kilos ni Lucille kung siya nga iyon.Wala kase kaming ibedensya na siya iyon maliban sa peklat at tattoo na posibleng nagkatoan lamang" anito. "Dios ko kung sakali ay nakakatakot ang sitwastun mabuti na lamang at alerto si Ruben" sabi pa ng kanyang ina. "Eh teka love, hindi ba at sabi mo e ngsyogn ang result ng DNA na pinacheck mo?" tanong ni Irene. "Oo love tumaesg na na g clinic kanina ang kaso hindi nang match ang buhok ni Lucille sa buhok na msy kulay. Ang unang naging conclusion nila ay baka may hindi buhok si Lucille sa da
Nakita ni Lucille na ang kanyang ina ang kanyang caller kaya naman imbes na sagutin ay inioff ng dalaga ang kanyang cellphone saka ityinuloy ang binabalak na pagpunta sa secret room ng mga Saavedra. Pero a lakign gulat ni Lucille ng makitang bakante na ang secret room . Binuksan oa noya ang ilaw para malang makitsang walang laman ang silid kundi puro ding ding lamang. Naisip ni Lucille na baka patinbong iyon. Hindi naman niya napansin nitong mga nangdaang araw na nangrepair sa mansion. Bago sila umalis ng mommy niya noon ay nakita pa nilang binunsan iyon ng matanda at nangload ng pera at ilang mga titulo ng lupa. Posible bang sa halis isang toan nilang pagkawala ay inalis iyon doon. Pero bakit? yun ang mga tanong ni Lucille kaya naman agad niyang binuksan ang kanyang cellphone at mabilis na tinawagan nang ina para sabihin dito ang natuklasan pero nakakailang beses na siyang dial ay ring lamang ng ring ang cellphone ng kanyang ina. 'Peste talaga, missing in action kung kaila mo kaila
“Mark… Mark… Please wag mo akong iwan.... please para mo ng awa?”Pagmamakaawa ni Irene.“Let me go Irene, hinding hindi kita mapapatawad sa pagtataksil na ito. Hindi kita kayang tingnan man lang, nasusuklam ako sayo” Nang gagalaiting sabi ni Mark habang pilit na kumakawala sa pagkakahatak ni Irene sa damit niya.“Please Mark sandali.... lang...Please sanadali lang. Magpapalwanag ako, Mark maniwala ka hindi ko alam kung ano ang nangyari. Ang nakita mo Hindi ko alam kung paano nakapasok kang lalaking iyon Mark"“Hindi mo alam? D*mn it! Irene stop lying!”"Bullsh*t ! ano bang tingin mo sa akin t*nga ? g*go?, may pass word ang condong ito Irene no one can enter my apartment without a key maliban na lang kung binuksan mo Irene”"So tell me tell me ano pang kasinungalingan ang ipalulusot mo Irene hah? Pwede ba gusto ko pagbalik ko hindi ko na makita ang pagmumukha mo. I want you out of my house and my life"sigaw ni Mark"But I really don’t know Mark kung paano siya nakapasok hindi ko siya
"Ano ba Irene? bilisan mo naman malalate na naman tayo sa trabaho sa kabagalan mo eh" Sigaw ng kuya na. Nakikiangkas kase siya sa motorsiklo ng kuya niyang padala ng asawa nitong nasa dubai. Halos parehas sila ng oras sa trabaho pero dahil mas malayo siya at hinahatid muna siya ng kuya niya ay kailangan nilng umalis ng maaga. Sa isang pagawaan ng mga tiles nagta trabaho si Irene malaking kompanya ito. Bilang time keeper.It was an ordinary days, normal ang lahat, hinahatid lang siya ng kuya niya pero siya na lamang bumibiyahe sa oras ng uwian. Mas maaga kase ang uwian niya kesa sa uwi ng kapatid at ayaw niyang maghintay ng almost 3 hours para lang makalibre ng angkas. Pagbaba ng jeep ay kailangan pa ni Irene na mag abang ng tricycle para naman magpahatid sa lugar nila na medyo looban pa.Pero isang lalaki ang bumulaga sa kanya. Kumapit ito sa braso niya saka humingi ng tulong."Miss.. miss... tulungan mo ako hindi ko alam ang lugar na ito.Hindi ko alam kung nasaan ako" sabi ng lalaki.
Huminto ang tricycle sa tapat mismo ng bahay nila Irene bumaba rin ang lalaki saka luminga linga sa paligid."Ayan lalo ka ng naligaw dulo na itong amin. Mas lalo kang mahihirapan humingi ng tulong. Karamihan sa kapit bahay ko bakanting bahay pa. Ung kanina sa bungad ng subdivision doon sa may talipapa doon lang may telepono" sabi ni Irene sa lalaki."Naku naman kase sumakay kapa eh, doon sa highway marami kang mahihingian ng tulong" dagdag pa ni Irene. Papasok na ng bahay si Irene ng hawakan siya ulit ng lalaki sa braso"Miss tulungan mo ako. Wala akong kilala at walang akong matandaan" muling pakiusap ng lalaki."Ano ba naman Mr.? Ano bang gagain ko naman sayo?Wala nga akong maitutulong sayo" asik ni Irene malapit na siyang mapikon sa lalaki. Padabog na pumasok si Irene sa loob ng gate at dere-deretsong pumasok ng bahay. Agad na nagpalit at saka nagsaing parating na kase din ang kuya niya.Naghagilap ng mailuluto mula sa ref si Irene. Pinili niya ang tocino para madaling maluto. Mat
Sa paglipas ng mga araw nakampante na sina Irene kay Tisoy at ganun din ang binata. Yun nga lamang nahihirapan ang kuya niyang ihanap ito ng mapagkakakitaan dahil sa kawalan ng pagkakakilanlan.Mabilis na lumipas ang tatlong buwan para sa kanila. Hanggang isang araw nasira motor ng kuya niya kaya nag angkas silang magkapatid.Paguwi nila ng gabi ay nakita nilang nagkakalikot ito ng motorsiklo.Nagulatvman ay hinayaan na lamang nila ito. Masayang ibinalita ni Tisoy na napa start na niya ang ito pero hindi pa okay dahil pumupugak pa at namamatay .Isang gabi, nagliligpit si Tisoy sa kusina at nanonood naman ng kdrama si Irene habang tinutupi ang nilabhan noong linggo. Panay na ang tingin nya sa relo dahil gabi na wala pa ang kuya niya.Madalas ay pinaka gabi na ang alas otso pero past 9 na ay wala pa ito. Pinatay na ni Irene ang TV dahil alam niyang magpapahinga na si tisoy. Lumabas si Irene ng balisa at patanaw tanaw sa gate. Okay kalang ba Ren? bulong ni Tisoy na nasa likod niya rin p