Chapter 2

Huminto ang tricycle sa tapat mismo ng bahay nila Irene bumaba rin ang lalaki saka luminga linga sa paligid.

"Ayan lalo ka ng naligaw dulo na itong amin. Mas lalo kang mahihirapan humingi ng tulong. Karamihan sa kapit bahay ko bakanting bahay pa. Ung kanina sa bungad ng subdivision doon sa may talipapa doon lang may telepono" sabi ni Irene sa lalaki.

"Naku naman kase sumakay kapa eh, doon sa highway marami kang mahihingian ng tulong" dagdag pa ni Irene. Papasok na ng bahay si Irene ng hawakan siya ulit ng lalaki sa braso

"Miss tulungan mo ako. Wala akong kilala at walang akong matandaan" muling pakiusap ng lalaki.

"Ano ba naman Mr.? Ano bang gagain ko naman sayo?Wala nga akong maitutulong sayo" asik ni Irene malapit na siyang mapikon sa lalaki. Padabog na pumasok si Irene sa loob ng gate at dere-deretsong pumasok ng bahay. Agad na nagpalit at saka nagsaing parating na kase din ang kuya niya.

Naghagilap ng mailuluto mula sa ref si Irene. Pinili niya ang tocino para madaling maluto. Matapos maligo ay nauna ng kumain ang dalaga ganun ang routine nila . Hindi na kase niya kaya a ng gutom sa mahabang biyahe. Pagod na nga siya magluluto pa siya kaya ung gutom niya doble. Kaya madalas kumakain na siya at magtitira na lang ng sapat para sa kapatid.

Madalas dumating ang kapatid niya ay nasa sala siya at nanonood ng ng kdrama. Buwisit siya sa itutuloy ng mga drama sa tv na madaming commercial kaya ang ginagawan i Irene ay bumibili siya ng pirated dvd ng mga korean novela saka niya papanuorin. At least makatulugan man niya ay pwede niyang e rewind at ulitin kung saan niya banda natapos.

Dakong alas nueve ng dumating ang kuya niya. Bumusina ito para pagbuksan niya ng makipot nilang na gate at para maipasok ang motor. Nagulat si Irene ng makitang naroon pa din ang lalaki at nakatalungko sa sa gilid ng gate.

"Ano ba talaga ang problema niya?"

"Bosing baka pwedeng makiinom ng tubig kanina pa ako uhaw na uhaw kanina pang umaga" Likas na mabait ang kapatid ni Irene, well siya din naman kaya lang siyempre nangiingat siya dahil babae siya noh.

"Ganun ba pre, naku kawawa ka naman, taga saan ka ba? nasiraan ka ba o may hinahanap ka? Tanong ng kuya niya.

"Wala akong maalala sabi ng lalaki in fairness consistent ito sa sagot mula pa kanina sa highway.Tinitigan niya ito sa mata hindi niya ito nakitaan ng pagaalinlangan sa pagsagot o kahit takot o ilang sa kapatid niya"

"Totoo nga kayang wala itong maalala at naliligaw pa?" Bulong ni Irene.

"Tara tol, pasok ka muna. Malamang kung uhaw ka ay gutom ka na rin. Lika pumasok ka ng makakain" aya ng kapatid na pinauna pa ang lalaki at ito na ang nagsara ng gate.

"Kuya kapiranggot na lang ang tocino na natira hindi kakasya sa inyo. kanin lang ang marami" angal ni Irene.

"Oh di magluto ka ng hotdog o kaya itlog okay na ako dun dito na lang sa bisita ang tocino" Sabi ng kuya Alex niya. Napailig iling na lang si Irene saka nagtungo sa kusina at nagluto ng itlog dinagdagan na rin niya ng hotdog dahil talagang konti lang ang tocino.

Mula sa kusina ay sinusulyapan ni Irene ang lalaki. Ngayon na nasa loob ito ng bahay at mas maliwaang ang kanilang led light ay mas lalo niyang nakita ang hitsura nito. Exaggerated man pero para itong si Ian Veneracion noong mga late 20's nito. Tisoy at mamula mula ang baat at mukha nito, dark hair dark brows at tantalising eyes. Matangkad pa at hunk diyos ko nagmukha ngang ulikba ang kuya niya.

Kung morena kasi si Irene moreno din ang kuya niya pero dahil bilad sa araw dahil nag bibisikleta dati ang kuya niya ay mas maitin ito ng bahagya sa kanya. Nagmana pa ang kuya niya sa ama kaya ang height nito nasa 5'6 lang kaya nagmukha itong duwende sa lalaking halos 5'11 ata ang taas.

Nahuli ng lalaki na nakatingin siya kaya nginitian siya nito saka nagsabing thank you. Halos mabitawan ni Irene ang itlog na kakukuha pa lamang niya sa ref. kakaiba kase ang dating ng pag thank you ito parang ang lambing. parang nag aakit. Naalala bigla ni Irene ng tawagin siyang mahal nito kanina sa tricycle.

"Ano ba namang lalaki to dios ko ang ipin pantay pantay at ang ngiti nakakamatay wala atang pangit sa taong ito" Bulong ni Irene habang pinilit mag concenrate sa pagprito ng itlog. Biglang sumigaw si Irene dahil sa katangahan nalaglag pati ang shell ng itlog sa mantika.

"Anong nangyari...?

"What happened....?"

Sabay na tanong ng dalawang lalaki sa lamesa. Sabay tumayo at nangaalala ang mga mata. Natawa si Irene dahil para siyang nanood ng kdrama na may dalawang subtitle. Isang Filipino at isang English subtitle.

Di na siya nagtaka sa kuya niya OA talaga ito kahit noon pa.Ultimo pagsigaw niya sa ipis nagkukumahog itong katukin siya. Pero si Tisoy, bakit tila nagaalala ang boses nito? at bakit naman? Magkasunod din na dumalo agad ang dalawa sa kanya.

"Okay lang ako anu ba naman kayo? ang OA nyo nagsama pa talaga kyo. Nagulat lang ako kase nalaglag ang shell sa itlog. Magugulatin lang diba" sabi niya sa dalawa.

"Ahh..akala ko kase napaso ka Miss?" sabi ni Tisoy.

"Oo nga akala ko din yung itlog naging karne " korning biro ng kuya niya.

"Mga tinamaan ng Lintek kayo, bumalik na nga kayo sa lamesa malapit na ito. Abala kayo sa panunuod ko ng Crash landing On You. Naku magkikita na sila ulit ni Captain RI eh" sabi ni Irene at itinulak palayo ang dalawa. Particular na itinulak ni Irene ang lalaking bisita dahil kahit humakban na ang kuya niya ay hindi ito umaalis sa tabi niya. Eh dios miyo sa laking lalaki nito ang bigat kaya niya ipush halerr! reklamo ni Irene.

Ang buong akala ni Irene ay tutulungan ito ng kuya niya na makahingi ng tulong pero laking gulat niya ng umalis saglit ng kuya niya pagbalik ay may bitbit na itong isang bote ng empi lights at isang balot ng Chikito peanuts.

"Hala at tumagay pa?" Naalala ni Irene na linggo nga pala bukas at wala silang pasok kaya malakas ang loob ng kuya niyang maglasing. Inabala ni Irene ang sarili sa silid habang nanunupi. Ng mga damit at ang kuya niya at bisita ay nagiinumman. Pahiga na sana siya ng tawagin siya ng kanyang kuya.

Yun ay para lamang ibalita sa kanya na pansamantala ay sa kanila muna tutuloy ang lalaki. Nagulat ang dalaga at tinawag ang kapatid sa silid niya.

"Kuya, bakit ka nagtitiwala doon sa tao, patitirahin mo pa talaga dito? paano kung masamang tao yan? o seriel killer o kaya magnanakaw?" Sabi ni Irene hindi makapaniwalang ganun kabilis nag tiwala sa lalaking iyon ang kapatid.

"Hoy, hinaan mo nga yung bibig mo.Walang maalala yung tao kahit pangalan o kahit anong detalye.

"Palagay ko may amnesia siya.Baka naaksidente siya.Ikalawa wala sa hitsura niya ang magnanakaw at ano naman ang nanakawin sa bahay natin na ito na rice cooker lang ang may presyo saka yang luma mong dvd"

"Yung tungkol sa serial killer, tingnan mo nga ang hitsura niyan mukha bang serial killer yan"

Sabi ng kuya niya.Saka nila sabay sinilip ang binatang abala sa pagbabasa ng detalye na nakasulat sa balot ng peanuts.

"Eh, magiging dagdag pa sa Budget natin yan.Ang laki nyang baka dalawang pinggan ng kanin palagi yan" Sabi ni Irene ewan niya pero alam niyang walang sense ang sinabi niya.

"Kapag lumipas ang ilang araw at wala pa ring siyang maalala ihahanap ko siya ng trabaho yung di kailangan ng mga requirement para naman mapanatag ka sa gastos"

"Sa ngayon isipin mo na lang nakakatulong tayo malay mo may asawa at anak yan na umiiyak na ngayon o malay mo mayaman pala yan si tisoy at maambunan tayo ng pabuya dahil kinupkop natin diba"

"Kuya! kelan pa naging K-drama a ng utak mo akala ko ba ayaw mo sa mga koreano?" Sabi ni Irene.

"Eh ang lakas ng tv mo eh naka tagalog dub pa paanong di makokortaang utak ko sa mga singkit na yan. Basta dito muna si Tisoy.Total wala naman tayo maghapon" Sabi ng kuya niya.

Wala ngang nagawa si Irene ng alukin na ito ng kuya niya na doon muna sa kanila. Halos alas onse na ng gabi natapos ang tagayan ng dalawa. Narinig niyang inalok ito ng kuya niya na sa silid nito matulog pero iginiit ng lalaki na sa sala na lamang. Kung tutuusin ay ponto ang kuya niya wala sa hilatsa ng mukha nito ang makakapanakit, kahit ata lamok di nito kayang patayin.

Napaka soft nito magsalita mahinahon at malambing pa.Para itong ilonggo.Bibihira ang ganun kalambing magsalita sa laking lalaki nito. Alam naman niyang malabong magnanakaw ito.Ang kuwento nito ay ito ang parsng naholdap at nanakawan ito.Ano nga bang nanakawin sa bahay nila.Eh sapatos pa lamang ng lalaki doble na ang presyo kesa sa suweldo niya.

Actually, may ponto kuya niya posibleng mayaman ito ayun na rin sa suot nitong relo at sa kutis. Pero ng maalala na baka may asawa ito. Ay parang may kung anong pait sa damdamin na naramdaman si Irene. Masuwerte ang aswa nito kung meron man bukod sa parang malambing eh dios ko diba nga kung makatitig makalaglag panty at pag ngumiti magkaka epelipsi ka palagi sa kilig. Parang pag ito ang kasintahan mo. Mamatay ka sa kilig araw araw. Itinulog na lang ni Irene Ang bagobg sitwasyun.

Kinabukasan ay naabutan niya ang dalawa sa labas nagkakape na ang mga ito habang tila naguusap tungkol sa motorsiklo. Ganun ang eksenan ng kuya niya kapag walang pasok.Kakalikutin nito ang pinakamamahal na motor sa umaga pagkatapos at saka aasikasuhin ang mga kailangang kumpunihin sa bahay nila.

Inabala naman ni Irene ang sarili sa gawaing bahay at nagluto ng masarap na tanghalian.. After lunch ay nanood si Irene ng k drama habang naglalaba pasalamat siya atvgumagana pa sng washing machineng luma na nabili niyang second hand. Nagulat siya ng umupo ang lalaki sa kabilang sofa.

"Pwedeng makinood? Sabi nito.

Tango lang ang isinagot niya natameme kase siya sa titig nito. Ewan ni Irene kung bakit ganun ang dating ng titig ng lalaki sa kanya. Paminsan minsan ay nagtatanong ang lalaki kung sino yung bida bakit ganito bakit ganyan naaaliw namang sinasagot ni Irene lahat ng tanong nito hanggang halos magkasabay silang tumawa o kaya ay magugulat sa eksena.

Nakita rin niyang nakipunas itong ng luha sa gilid ng mata. Noong part na babalik na ng korea ang bidang babae at doon na naubos ang maghapon nila.

Kinaumagahan, balik sa dating gawi ang magkapatid maingay sila sa umaga kaya nagising din si Tisoy. Binilinan niya itong siya muna ang bahala sa bahay at kung kaya nitong magluto ng sariling pagkain ng tanghali sa gabi naman ay si Irene na ang magluluto paguwi galing trabaho.

Tango tango ang isinagot ng lalaki sabay ngumiti ng ubod ng tamis at titig ulit kay Irene. Sa loob ng isang linggo ay naging kampante ang magkapatid lalo na si Irene.Napatunayan kase nila na hindi ito masamang tao sadyang wala lang talagang maalala. Nang sumunod ng mga araw umuuwi si Irene ng maaga dahil kailangan iyang mamalengke.

Pagdating at pagbaba ng tricycle ay nahirapan si Irene ibaba ang mga pinamili nagkukumahog siyan bitbitin lahat ng mga supot ng pinamili sa palengke. Nagulat siya ng bumukas ang gate ang nagku kumahog din si tisoy na tulungan siya.Halos ito na ang nangbitbit ng lahat.

Mas nagulat si Irene ng makitang malinis ang bahay at makintab ang sahig kailangan itong bunutin para kumintab pero makintab na ngayon. Nasulyapan niyang abala si Tisoy sa pagaayos ng pinamili niya at inilalagay sa ref ang ilang perishables.

Tumuloy ng banyo si Irene dahil naiihi na siya pero naudlot ang ihi ng dalaga ng makitang maging ang bowl nila ay kumikintab.

"Pinagtiyagaan ba ng lalaking iyon na kuskusin ang.. yak! nakakahiya" Bulong ni Irene.

Hindi na kase niya ito nagagawang maasikaso konting brush brush lang sa tuwing naliligo siya ang nagagawa niya dahil abala siya at linggo lamang ang pahinga.Sa labahin pa lsng ubos na ang maghapon niya. Naiiling na lang na lumabas ng banyo si Irene at nagbihis ng damit. Papunta na si Irene ng kusina para magluto ng hapunan dahil paparating na din ang kuya niya ng magulat na naman si Irene.

Naging magugulatin na talaga siya ngayong araw na ito. Heto naman kase si Tisoy naka apron pa at abala sa pagtikim sa ewan niya kung anong niluluto sa kusina. Naramdaman ata nito ang paglapit niya kaya lumingon ito.

"Putek, ngumiti pa sa isip isip ni Irene.Naiihi na naman tuloy ako"

"Hi, pinakialaman ko na ang kusina alam ko kase pagod ka eh.Pwede mo ba tikman itong tinola kung tama ba ang pagkakaluto ko" Sabi nitong pagkalambing lambing yung "hi"

Lumapit naman si Irene saka tiningnan ang ginagawa nito. Nakita niyang patatas ang halo ng tinola. Natawa si Irene pero tinikman niya muna ang sabaw at mabuti na lang lasang tinola naman. Hilaw pa ang manok kaya agad kumuha ng sayote si Irene at mabiisang binalatan, hiniwa at tinambog sa mainit na sabaw mahahabol pa sa pagkulo.

"Oh, sh*t ... Sayote pala nilalagay doon hindi patatas!" Bulalas nito at nagkatinginan pa sila ni Tisoy. Magkasabay silang bumunghalit ng tawa.

"Teka lang Irene hahanguin ko yung patatas nakakahiya eh" Sabi ni Tisoy.

"Wag na okay na yan wala namang lasa yan kaya okay lang" Sabi ni Irene na pinipigilan ang muling matawa sa reaksiyon ng lalaki.

"Sorry talaga" sabi nito na biglang naging gloomy ang mukha.

"Okay nga langMaghanda ka na ng plato ng makakain na tayo. Itira nalang natin kay kuya ang manok at patatas" Biro ni Irene. At muli silang nagkatawanan ng binata.

Kumain ng magana si Irene ng gabing iyon. For the first time kumain siya ng hapunan na hindi siya naghirap munang magluto.