Chapter 3

Inihatid niya ako sa hotel na tinutuluyan ko. Hiyang hiya pa ako dahil sa pagsuntok ko sa kanya. Pero nadala lang ako sa kaba ko kaya ko nagawa iyon.

"We're here, Ms?"

"Chernie. I'm Chernie."

"Okay, Chernie. I'm Alejandrino." aniya

"I know." bulong ko.

Binuksan ko ang pintuan nang sasakyan at saka lumabas. Hahakbang na sana ako papasok nang tawagin niya ako.

"Can I have your number?" tanong niya.

Kumunot ang noo ko saka dahan dahang tumango.

"Sure." sagot ko.

Ibinigay ko ang number ko sa kanya. I was staring at him when the plan flash on my mind.

"See you around, Chernie." aniya saka pinaharurot ang sasakyan palayo.

Nang makapasok ako sa hotel room ko ay nahiga ako sa kama. Feeling ko pagod na pagod ako ngayong araw kahit wala naman akong ginagawa.

Hindi pa man ako nakakapikit nang tumunog ang cellphone ko.

Savanah Calling...

I immediately answered.

"What happened?" bungad niya kaagad.

Napahawak ako sa aking sentido.

"I met him." I said.

"And?"

I sighed.

"He's with the model Mhelanie Villafuerte."

Isang malutong na mura ang narinig ko galing sa kanya.

"So that Mhelanie is his new girl huh?"

"Maybe." sagot ko.

"Okay. Just do what I say. You need to make that asshole fall for you and if that happen, you know what to do."

Papaibigin, at kapag nangyari 'yun ay iwan na lang na para bang walang nangyari. I'm not that kind of girl but I need to do it, for my brother.

"Yeah, I know." I ended the call.

'Yan ang dahilan kung bakit ayokong pumasok sa mga ganyan. Sa pag ibig na 'yan.

Bakit ba kasi hindi pwedeng magmahal nang hindi nasasaktan? Kung sana ay wala nang taong naghihiganti, nagpapakamatay at nasisira ang buhay.

Kagaya nang mommy ko, umibig siya sa daddy ko dahilan para atakihin siya sa puso nang malaman niyang may ibang babae si dad, and worst may anak pa sila. And that is Savanah.

Tatlong taon pa lang noon si Joseph nang malaman namin ang totoo. Laging wala si dad at hindi umuuwi sa tamang oras. Naghinala si mommy dahilan para unti-unti na siyang nanghihina at inaatake nang sakit niya.

And the day came, hindi namin alam kung saan nagpunta si dad. Ilang araw na din siyang hindi umuuwi sa bahay. Naisipan ni mommy na hanapin siya kahit kakagaling niya lang sa ospital matapos siyang atakihin ulit. Hindi nagpa awat si mom kaya ang ginagawa ko ay sumama ako sa kanya.

And then, nahinto kami sa isang restaurant. I saw in my own eyes a perfect family bond with each other. They look happy. Doon nadurog nang tuluyan ang puso ko. Dad is with a woman and a girl just my age. Napatingin ako sa banda ni mommy at nagulat nang wala na siya doon. Hindi ko namalayang nakapasok na siya sa loob nang restaurant at pinuntahan si dad with his mistress.

Gulat si dad sa biglaang pagsulpot ni mommy. Agad naman akong lumabas nang kotse at pinuntahan sila.

"How could you do this to me?!" galit na sigaw ni mommy.

Lahat nang tao sa restaurant ay nakatingin sa amin. Habang ang kasama ni daddy ay gulat din sa nangyari.

"Sabrina, let me expl--"

Sinampal nang malakas ni mom si dad. Agad kong hinawakan si mommy para awatin. Nag aalala ako sa kalagayan niya.

"I trusted you. I loved you. But you cheated on me!" sabi ni mommy.

Hindi nakapagsalita si dad. Yumuko lang siya at umiling. That time nagsimula ang galit ko sa kanya.

"Dad," tawag ko sa kanya.

Tumingin sa akin si dad nang may malungkot ang mga mata. Hindi ko namalayan na tumulo na ang mga luha ko. Lumuwag ang pagkakahawak ko kay mommy dahilan para makawala siya at sugudon ang kabet ni dad.

"Walang hiya kang babae ka! May asawa na ang lalaking ito nilalandi mo pa!" sabi ni mommy saka hinihila hila ang buhok nang babae.

Agad namang umawat ang anak niya, na anak nila ni daddy at ako naman ay pilit inilalayo si mommy sa kanila. Pumagitna si daddy sa amin.

"Sabrina, stop it!" sigaw ni dad kay mom.

Hindi ko inaasahang sisigawan niya si mommy nang ganun. Nang maawat silang dalawa ay imbes na sa amin pumunta si dad, pinuntahan niya ang kabet niya.

"Siara, are you okay?" tanong niya doon sa babae. Hinawakan pa niya sa mukha ang babae saka tinanong din ang anak niya.

Habang kami ay nanonood lang sa ginawa ni dad. Patuloy tumutulo ang mga luha ko. Ngayon malinaw na sa akin kung sakaling papipiliin siya, ang babaeng 'yun ang pipiliin niya.

"Dad..." pumipiyok na tawag ko sa kanya.

Halos hindi ko na makita nang maayos ang mukha niya dahil pinaliligiran  na nang luha ang mga mata ko.

Bago pa makapagsalita si dad ay naramdaman kong bumibigat si mommy.

"Mom," tawag ko sa kanya.

Ngunit bigla nalang siyang natumba sa akin.

"Mom!"

Napaupo ako sa sahig habang akay-akay pa din si mommy. Hawak-hawak niya ang kaniyang dibdib at halos hindi na makahinga nang maayos.

"Dad!" tawag ko sa kanya.

Agad namang lumapit si dad at inakay si mommy palabas nang restaurant.

Sa mga oras na 'yun ay ang tanging laman nang isip ko ay si mommy. Hindi ko pa kayang mawala siya. Hindi ko kakayanin.

Nang makarating kami sa ospital ay agad dinala si mommy sa emergency room.

Nagtangkang lumapit si daddy sa akin ngunit pilit ko siyang pinalalayo.

Galit ako sa kanya. Paano niya nagagawang pagtaksilan si mommy? Ako? Ang kapatid ko? Ang masakit pa ay nagka anak sila nang babae niya.

Dad tried to explain. Pero sa lahat  nang sinabi niya, isa lang ang mas lalong nagpasakit sa akin.

Savanah is the name of his daughter. Sinabi niya din sa akin na bago pa sila maikasal ni mommy ay nangyari ang pagbuo nila nang kabet niya kay Savanah.

"Hindi ko alam na mabubuntis ko siya. Kaya nung nalaman ko, hindi ko alam kung paano sasabihin sa inyo nang mommy mo." sabi niya pa.

Tahimik lang akong umiiyak na nakaupo sa upuan habang si daddy ay nasa malayong upuan. Takot na lumapit sa akin.

Hindi pa man naka isang oras ay lumabas ang doctor. Agad akong tumayo at lumapit sa kanya.

"How's my mother?" tanong ko.

Umiling ang doctor. Kinabahan ako sa susunod na sasabihin niya. Ngunit nang masabi niya na iyon ay nanlambot ang tuhod ko at napaupo sa sahig.

"I'm sorry. We did our best to save her but her condition is making her weakier." sabi nang doctor.

Iyak ako nang iyak habang nakaupo sa sahig. Hindi maproseso sa utak ko ang narinig.

Sakit at galit ang nararamdaman ko. Tumakbo ako papunta kay mommy at halos madurog ang puso ko nang makita siyang tinatabunan na nang puting tela.

"No, mom. Please wake up..." sabi ko habang umiiyak.

Tears flowing from my eyes. Para itong gripo kung bumuhos sa sobrang sakit na nararamdaman ko.

Hinawakan ko ang kamay niya.

"Mom, please..."

Ngunit kahit anong pakiusap ko, hindi na siya magigising.

Niyakap ko nang mahigpit si mommy. Buhos na buhos ang mga luha ko. Hindi kinaya ang nangyayari.

Hanggang sa nag sink-in na sa akin ang lahat.

My mom left me.

Pinunasan ko ang luha ko. Hindi ko namalayang umiyak na ako namg maalala ang mga nangyari. Imbes na magmukmok ay tumayo para ihanda ang mga damit ko para makapagbihis. Sayang naman ang pagpunta ko dito sa Baguio kung hindi ko malibot ang buong lugar.

Pagkatapos mag ayos ay bumaba na ako para makahanap nang taxi. Dala ang aking maliit na sling bag, nasa labas na ako nang hotel.

Hindi ko alam kung saan pupunta dahil hindi ko naman kabisado ang lugar na 'to. Pero mabilis kong pinahinto ang taxi nang makita ko ang dalawang taong pamilyar sa akin.

"Kuya, dito nalang po ako."

Itinabi nang driver ang sasakyan saka dali dali akong bumaba matapos makapagbayad.

Sinundan ko ang dalawang tao at nakumpirma ko ang lalaking siya nga.

"David." sambit ko.

Hindi ko masyadong nakita ang babaeng kasama niya dahil nauna na itong makapasok sa loob nang restaurant.

Lumapit pa ako bahagya sa kanila ngunit hindi nila ako nakita dahil busy sila sa isa't isa.

"Oh my god!"

Hindi ko lubos maisip na magkasama sila ngayon. Akala ko'y si Jhia ang kasama niya ngunit naisip ko din na hindi na nga pala sila ni David.

I'm shocked nang makita ko ang dumating at lumapit sa kanila. It's David's mom.

What are they doing here? At bakit magkasama si David at Kristine?

Agad kong kinapa ang cellphone ko nang maramdaman kong mag vibrate ito. Tumingin muna ako sa gawi nila bago ko ito kinuha at basta nalang sinagot ang tawag.

[Chernie...]

Tumigil bigla ang paghinga ko nang madinig ang boses sa kabilang linya.

"Jhia..."