Chapter 5

Ugh! What is the problem of that jerk? Bigla bigla nalang nang hahalik! Gosh, that's my first kiss! Damn!

Tulala ako't hindi alam kung ano ang gagawin. What the heck just happen? Mali atang plano ang naisip ko.

Hindi ko tuloy alam kung paano ko pa magagawa ang plano nang hindi ko siya nakikita.

Mygad, Chernie! Syempre makikita mo talaga siya kasi paiibigin mo naman talaga siya. Pero paano? Sa tuwing naiisip ko 'yung pag halik halik niya sa akin, naiinis lang ako. At hindi lang isa ha, pangalawa!

"Ugh!"

Padabog akong tumayo sa couch saka pumunta sa kusina. Kumuha ako nang tubig sa ref saka diretsong nilagok.

Ano pa bang inaasahan ko sa isang playboy na lalaking iyon? Wala sigurong babaeng dadaan sa kaniya nang hindi nahahalikan.

Bakit pa kasi sa kaniya nabighani ang kapatid ko? At mukhang nag e-enjoy pa ang mukong kanina habang inaasar ako. Buti talaga't sinipa ko ang paa niya. Sana hindi na siya makalakad bukas hanggang kailanman!

Napatalon ako sa gulat nang bigla nalang tumunog ang telepono ko. Umi-echo sa buong kwarto ang tunog dahilan para kinuha ko ito at sinagot nang hindi man lang tinitingnan kong sino ang tumawag.

"Hello?" padabog na sagot ko.

Kumunot ang noo ko nang walang nagsalita sa kabilang linya. Tiningnan ko ang tumawag at nakitang hindi ito naka rehistro.

"Hello? Sino ka ba?" inis na tanong ko.

[Baby, you already forget your boyriend? We kissed earlier, remember?]

Nanlaki ang mata ko. Kasabay nang pagkulo nang dugo ko. Hayop na mukong 'to.

"Saan mo nakuha ang numero ko?"

[You gave it to me.]

Naningkit ang mata ko. Natampal ko nalang ang aking noo nang maalalang ibinigay ko nga pala sa kaniya ang numero ko. Atsaka kailan pa ako naging baby? Hindi naman ako bata ah.

"Pwede ba, kung wala kang matinong sasabihin 'wag kang mang istorbo."

[Why? I just want to say goodnight]

Damn. Bakit ba imbes na magalit ay parang may kung ano sa akin na gusto pang marinig ang boses niya. His husky voice is making me love it. Hindi ko alam kung bakit ngayon ay gusto ko na itong madinig.

[Baby...]

Napapikit ako sa huling sinabi niya. Agad naman akong namulat dahil para akong tanga.

"'Wag mo nga akong ma 'baby baby' hindi ako bata."

Hindi ko na siya hinintay na magsalita dahil pinatay ko na ang tawag.

Nagsalin ulit ako nang tubig sa baso at diretso ulit nilagok.

Ano bang nangyayari sa akin? Kanina lang ay naiinis ako sa kanya pero bakit nang marinig ko ang boses niya ay bigla nalang gumulo ang buong sistema ko.

Umayos ka, Chernie! 'Wag kang magpadala sa lalaking 'yun. Mananakit nang damdamin 'yun.

Nahilot ko ang aking sentido dahil sa inis. Dagdagan pa nang kanina pa tumutunog ang telepono ko at paulit-ulit tumatatak ang numero nang lalaking 'yun.

Sa inis ay kinuha ko ang aking telepono at pinatay. Bahala ka kung maubusan ka nang load kakatawag.

Dumiretso ako sa kama at basta nalang dumapa. Hindi ko namalayang nakatulog na ako panandalian.

Nang magising ako ay hapon na. Kailangan ko nang maghanda dahil may hahabulin pa akong flight. Buti at nagising ako dahil baka'y naiwan na ako nang eroplano.

Nag-ayos ako nang mga gamit ko saka kumuha nang damit na susuotin ko. Pumasok ako sa banyo para maligo at magbihis. Pagkatapos ay inisa-isa ko muna ang mga gamit ko dahil baka may nakalimutan ako.

Nang maayos na ay bitbit ko na ang aking maliit na maleta palabas nang hotel room.

Halos mabitawan ko na ang aking maleta sa nakita. Hayop to! Bakit hindi nalang pumasok sa mga kwarto at ituloy ang ginagawang kalaswaan. Sa labas pa talaga sila gumawa nang milagro.

Nakahawak lang naman ang lalaking mukong sa makinis na binti ni babae habang ang isang kamay ay nasa likuran nang babae. Habang si babae ay nakakawit ang dalawang kamay sa leeg ni mukong.

Agad akong nag iwas nang tingin nang humarap siya sa akin. Nakakainis ka!

"Hey, you wanna join?" aniya.

Tangina mo!

Sa inis ko'y nilagpasan ko sila at diretso ako nang lakad. Wala akong pakialam kung itutuloy nila ang gagawin nila.

Nadinig ko pa ang pagtawag niya pero tanga ko naman yata kung lilingon pa ako.

Ngunit napahinto ako dahil sa sigaw niya.

"Don't worry, baby. Next time, we'll do more than this."

Nanlaki ang mata ko. Ngunit dahil nakatalikod ako ay hindi niya nakita. Bwesit! Bwesit! Bwesit ka!

Humarap ako sa kanila atsaka pilit na ngumisi. Nakita ko pa ang pag ngisi niya nang humarap ako.

Inayos ko ang tayo ko saka taas noong lumapit sa kanila. Binitawan niya ang babae saka humakbang siya papunta sa akin.

Nang magkaharap kami ay huminto na ako. Hindi pa din nawala ang ngisi niya sa mukha kaya ang ginawa ko.

"Tangina mo!" sigaw ko saka sinipa siya binti.

Pagkatapos ay tumakbo ako nang mabilis at saktong bumukas ang elevator kaya diretso akong pumasok.

Hinihingal pa ako nang tuluyan nang masara ang pinto nang elevator. Buti nga sa kaniya.

Nang nasa baba na ako ay dumiretso ako sa front desk para mag check-out. Nang matapos ay agad akong pumara nang taxi pahatid sa airport.

Habang naghihintay ay binuksan ko ang aking telepono na sana ay hindi ko na ginawa. Kanina pa nag iinit ang ulo ko sa lalaking 'yun. Idagdag pa itong pahabol na text niya.

From: Unknown Number

Baby, you left me. Why do you have to do this to me?

Ano bang nangyayari sa lalaking 'to? Nag iinis ba talaga siya o nilalandi niya din ako? 'Tsaka kanina lang may kahalikan siya tapos ngayon text pa nang text na para bang boyfriend ko siya.

E bakit hindi nalang 'yung babaeng kahalikan niya 'yung e-text niya? Parang ako yata ang nilalaro nang lalaking 'yun.

Bigla tuloy akong kinabahan nang marinig ko ang sinabi ni Jhia noong nakaraan.

"But Alejandrino is smart. Alam niya kung lolokohin siya nang tao o hindi."

Hindi kaya alam niya? Pero hindi pa naman ako gumagawa nang hakbang. 'Yung kanina'y naisip ko lang na sana hindi ko nalang talaga ginawa. Bwesit siya!

Daming alam nang lalaking 'yun. Pero hindi niya alam na marami na siyang babaeng nasasaktan sa mga pinag gagagawa niya.

Nang makapasok na ako sa eroplano ay laking pasalamat ko na nasa tabi ako nang bintana nakapwesto.

Paborito ko kasing tingnan ang ulap mula sa himpapawid. Nasanay na kasi ako noon noong bata pa ako at kasama ko sila Mom at Dad bumiyahe paibang bansa. Sa bintana talaga ako pinapwesto ni Mommy para makita ang mga ulap.

Nasa himpapawid na kami nang nakaramdam ako nang antok. Hindi naman siguro masama kung umidlip ako saglit. Ewan, naidlip naman ako kanina pero bumibigat pa din ang mga talukap ko. Siguro ay ganito na talaga ako kapag nakasakay sa eroplano.

Nagising nalang ako pero hindi ko iminulat ang mga mata ko dahil sa may kung ano sa ibabaw nang ulo ko. Pumasok sa ilong ko ang pamilyar na amoy nang pabango.

Teka, bakit ko naamoy ang pabango niya?

Dahan-dahan kong minulat ang aking mata at natagpuan ko ang aking ulo nakasandal sa katabi ko.

Ipinihit ko ang aking ulo paharap sa katabi ko at agad akong umayos nang upo. Halos magdampi na ang mga labi namin dahil sa maling kilos ko.

Agad uminit ang dugo ko nang makita ang nakangising si Alejandrino na siya ang katabi ko.

"Anong ginagawa mo dito?"

Na sana ay hindi ko na tinanong. Malamang uuwi siya sa Manila kaya siya nakasakay sa eroplano. Malas ko nga lang dahil magkatabi pa kami.

"Sumakay din. I'm going back to Manila." aniya.

"E bakit nakasandal ako sa'yo? Atsaka bakit magkatabi pa talaga tayo?"

Ngumisi siya. Ngisi sa paraang naiinis talaga ako sa kaniya.

"Why don't you ask yourself? Bakit ka nga ba nakasandal sa akin? Hm?" He crossed his arms.

Feeling ko'y uminit ang pisngi ko. Sana pala hindi nalang ako natulog at sana pala inalam ko muna kung sino 'yung katabi ko.

Imbes na magsalita ay inirapan ko nalang siya. Kailangan ko pang magawa ang plano ko.