Novels by yella

Hi guys! This is the Wakas. Pasensya na sa mga wrong typo's and grammars ko po. I'm just new in writing kaya pasensya na po. At sa plot ng story ko. Pasensya na po at medyo kalat pa siya. Hindi ko naman po kasi inaasahan na matatapos ko talaga ang story na 'to. Again, sorry and thank you all for reading until here. Godbless, Sunnies!---Revenge. That is what I want to do after my parents death. My whole life is a mess when they left. Kung ano man ang ginawa niya sa mga magulang ko ay gusto kong gawin pabalik sa kaniya. Gusto ko rin siyang patayin but I know magiging kagaya ako sa kaniya kapag ginawa ko iyon. "This is the footage of the CCTV. Maswerte tayo dahil naunahan natin siyang makuha ito." Onw of Tito Yves' men said. Weeks after my parents die, hindi ako makausap kahit saglit. It's too painful and I couldn't accept it. I didn't cry because my Mom said that she dislike seeing me crying. I know that she still see me even when they are now in heaven. "Miggy..." Tita Lysa calle

Nasa labas na kami ng kwarto ni Savanah. Dad looked at me. Nanggaling siya dito noong nakaraang araw kaya alam niya kung nasaan ito. He also talked Tita Siara and she's asking for our forgiveness. Gusto niya akong makita kaya nandito ako. Dad opened the door. Napatingin si Tita Siara sa amin na nasa loob, nagbabantay sa anak. When she saw me, she smiled a little. "How is she?" Dad asked. Tita Siara looked at him. Dad is just staring at Savanah, not trying to look back at Tita Siara. "She's getting better. Gumising na siya kanina." Tumango si Dad. Nakatayo lang ako sa likod ni Dad habang nakatanaw kay Savanah. She's peacefully sleeping. Hindi maipagkakaila ang kagandahan niyang namana sa ina. I saw Tita Siara staring at me. Napatingin ako sa kaniya. "I'm sorry..." she said. I smiled at her. Yes, she made mistake to us pero hindi bato ang puso ko. Marunong akong magpatawad sa mga taong alam kong nagsisisi na sa mga nagawang mali. Biktima sila. Inabuso ni Tito Leo ang pagmamahal

Dad and I are saved by Alejandrino. And Savanah... got shot by her father. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ng makita si Savanah na naliligo sa sarili niyang dugo. Her Mom immediately ran to her. Umiiyak ang Mommy niya habang pilit siya nitong ginigising.Dumating ang mga pulis at mga tauhan namin. Tito Antonio helped them on finding my brother. Agad naman napusasan si Tito Leo ng mga pulis. Pagkatapos ng nangyari ay natulala lamang siya at nakatanaw sa anak. Gulat at halatang hindi makapaniwala. Ako man, ganun din. Hindi ko inaasahan na ganito ang mangyayari. I was just staring at them when suddenly I feel that my head is turning. Nahihilo ako kaya mabilis akong natumba at nawalan ng malay. Hindi ko na alam kung ano ang nangyari pagkatapos. Nagising akong nasa ospital. Walang tao sa loob ng magising ako. Naiisip ko ang nangyari kanina. Si Savanah. Dinala ba siya sa ospital? Anong nangyari sa kaniya? Si Tito Leo, nasa kulungan na siguro. Ang kapatid ko. Agad akong nap

Habang tumatagal, mas lalo akong kinakabahan. Kaba dahil baka huli na ako at kaba dahil paniguradong mag aalala sil sa akin kapag nalaman nilang tumakas ako sa bahay. By now, alam na nila iyon. Dahilan para kanina pa tunog ng tunog ang cellphone ko sa mga tawag at texts. Mas binilisan ko ang pagmamaneho patungo sa nasabing lugar. Natanaw ko sa aking side mirror ang mga sasakyang mabilis ang mga takbo. Pinaliko ko ang aking sasakyan patungo sa nasabing lugar. Tanaw ko na agad ang mga kotseng nakaparada ilang metro ang layo sa kung nasaan nakatago sina Tito Leo. Namataan ko agad si Alejandrino, papalapit sa kotse ko. Busangot ang mukha at galit na galit. Inihinto ko ang aking sasakyan. Kinuha ko ang aking cellphone at naghanda ng lumabas. "What are you doing here?" Bungad agad ni Alejandrino sa akin. Kakabukas ko pa lang ng pinto ng kotse ko at hindi pa ako nakababa ng tinanong niya iyon. Nagkasalubong ang dalawa niyang kilay. Galit na galit ang kaniyang mga mata ngunit kay halo

Dad and Tito with the police planned on how to catch Tito Leo. Nasa amin si Savanah and she knows where her father is. I keep on asking Savanah about my brother. Ayos lang daw siya at sa katunayan ay ang ina niya ang nag alaga sa kapatid ko. Hindi ko na alam kung ano ang mangyayari sa akin kapag nasaktan ang kapatid ko. Sa araw na iyon ay medyo masama ang pakiramdam ko. Gusto kong makibalita tungkol sa kapatid ko pero nahihilo lamang ako kaya nagpahinga muna ako saglit. Nang magising ako ay dinalaw na naman ako nang pagduduwal. Sakto pang tumatawag si Jhia sa akin. Kinamusta niya ako at I told her what is happening here. Medyo malaki na ang tiyan niya. May pumasok sa isipan kong tanong tungkol sa pagbubuntis niya. I may be assuming pero gusto kong makasiguro. Pangalawang beses na akong nagduwal. Don't tell me iyong agahan naman namin ngayon ang problema? It's just simple sunny side up egg and bacon. Walang masama doon. "Jhia, can I ask you something?" Umiinom siya nang kape na

"Savanah?! Nasaan ang kapatid ko?!" Bumukas ang pintuan nang kwarto ko at nakita kong pumasok si Alejandrino doon. Nanlaki ang mata niya nang makita ako. Basa pa nang luha ang mata ko pero nangibabaw ang galit sa aking sistema. Agad akong dinaluhan ni Ale dahil sa pag alala. Nakita niyang may kausap ako sa cellphone kaya kumunot ang noo niya. "Tutulungan ko kayong makuha si Joseph. Masyado nang marami ang kasalanan namin sa inyo at hindi ko na kayang dagdagan pa iyon." "Nasaan nga ang kapatid ko?!" "Chernie..." ani Ale. "Alam ko kung nasaan siya. Tutulungan ko kayong makuha siya." ani Savanah. Hinapit ni Ale ang baywang ko at hinawakan ang braso ko. Nagkatinginan kaming dalawa. "Give me the phone," bulong niya. Umiling ako at suminghap. "Paano namin masisigurong nagsasabi ka nang totoo?" tanong ko kay Savanah. "Chernie, give me the phone." si Ale. "I know, hindi niyo na ako kayang pagkatiwalaan ngayon dahil sa nangyari pero hindi ko na kayang dagdagan pa ang mga kasalanan