Chapter 29 - Hue

Gone

Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa kaniyang mukha. May hilam ng luha sa kanyang mga pilikmata na marahan kong pinunasan, mukhang nananaginip siya. Kitang-kita sa mukha niya ang pagod sa panganganak at sa lahat. Maging sa pagtulog ay mababakas ang mga agam-agam niya.

Gumalaw siya ng kaonti kaya agad kong hinaplos-haplos ang kaniyang buhok. Nang masigurado kong nakatulog na siyang muli nang mahimbing ay saka ako bumaling kay Maliah.

“It’s the first time I saw her crying.” I told Maliah who was holding Kahel in her arms.

I was referring to the way Azalea pour her heart out when she saw our baby. Hindi namin siya mapatigil, at maging si Maliah ay walang nagawa kundi ang sabayan siyang umiyak. Iyak ng kasiyahan, iyon ang akala ko sa pagpalahaw niya. Pero nang magsalita siya sa gitna ng kaniyang pagluha, kasabay non na nabasag ang puso ko.

“My baby… My Kahel…” sabi niya ng marahan