Chapter 43 - Aeza

Game

Ang mga sumunod na araw ay mabilis na lumipas. Halos wala kaming ibang ginawa kundi ang magkulong sa bahay. Pero minsan, nilalakad ko ang kaso sa umaga at agad na umuuwi para makasama sa mga kasayahan ng dalawa. Pagkakataon na rin iyon para mas magkaroon ng sariling oras ang mag-ama ng sila lang para na rin mas magkakilala sila.

Tulad ng inaasahan, naging madali kay Hue ang mapalapit sa anak. Halos hindi na sila mapaghiwalay. Hanggang sa pagtulog ay gusto niyang katabi ang ama, kaya naman sinasamahan namin sa silid si Kahel hanggang sa makatulog siya. At kapag tagumpay at maaga siyang nagpahinga, sinasamantala namin iyon para bumawi sa mga nawalang oras.

Sa madaling salita, ang araw namin ay nakalaan kay Kahel habang ang gabi ay para sa amin.

Halos gabi-gabi akong niroromansa ni Hue na parang wala ng bukas. Mabuti rin na umuwi na si Manang Maria kaya naman malaya na kaming nakakakilos sa buong bahay. Kaya ang tatlong taon na pagkatuyot a