Kabanata 2

"Tao po? Tao po!?" malakas akong nagsalita upang matawag ang atensyon ng isang kasambahay na nagdidilig ng mga halaman.

Hindi naman ako nabigo dahil lumingon nga si Ateng kasambahay sa akin. Ibinaba niya muna ang hawak na hose at lumapit gamit ang matang puno ng kyuryosidad.

"Ano po iyon? May kailangan po ba kayo?" pagtatanong n'ya. Napakamot naman ako sa batok.

"Uh.. Dito po ba nakatira ang mga Vanhouger?" tinanong ko parin kahit na nakita ko na iyon sa mismong gate pa lamang.

It's better na maging sigurado kaya!

Nakita ko ang pagngiwi ni ate."Opo ma'am, dito nga po. May kailangan po ba kayo sa kanila?" tugon niya tsaka sinuri ako mula ulo hanggang paa.

Hala? May ganoon? Balak niya ba na gawin akong model? Kasi ganito nakikita ko sa mga bakla na nagrerecruit ng mga model. Omygoshie! Magiging model na ba ako? E, paano 'yong trabaho ko bilang designer? Pagsabayin ko nalang kaya? Hays, ang hirap naman nito.

"Gagawin mo po ba akong model?" tanong ko para makapaghanda na ako at masabi kay nanay pagbalik sa bahay!

Kumunot naman ang noo ni ateng kasambahay na parang puzzle ang sinabi ko na hindi nya mabuo-buo.

"Ha? Ano iyong sinasabi mo, ma'am?" kung gulong-gulo siya mas gulong-gulo ako! Haaay.

"Nevermind, ate," ngumuso ako. Akala ko naman magiging model na ako pero hindi pala hmp!"Nandyan ba ang asawa ni Mrs. Soler---I mean si Mr. Vanhouger? Nandyan po ba sya?" sya kasi ang balak kong kausapin tungkol sa deal namin ni Mrs. Vanhouger.

"Si Sir Jershun po?" sagot nya. Ha? Sinong Jershun? Tumango na lamang ako kahit naguguluhan."Kaano-ano po ba kayo ni Sir?" tanong ulit niya. 

Ano ba 'yan! Ang dami naman tanong nitong si ate! Sigurista na talaga mga tao ngayon. Sinasabi ko na nga ba, e. Baka mapagkamalan pa ako rito na budol-budol! Huhu, pero sabi naman ni Mrs. Soler ay kilala naman daw ako ng asawa nya, ah? 

Okay fight, Lei!

Tumikhim ako at tumayo ng tuwid. Sana lang talaga paniwalaan niya ako.

"I'm the future daughter-in-law of Mr. Je.. Jer..." omy! Ano nga ulit pangalan ni Mr. Vanhouger? Jerald? Jeron? Jersey? Ayun alam ko na! Tumikhim ako ulit."I'm sorry. I'm the future daughter-in-law of Mr. Jershun Vanhouger. Pinadala ako rito ni Mrs. Soleriana Vanhouger para pakasalan ang panganay na anak nya." 

Lumalim ang guhit sa noo ni ateng kasambahay at nagsimula na akong kabahan. Magsasalita na sana sya nang pareho kaming matigilan dahil may isang lalaking pumunta sa likuran nya at tinanong sya habang ang mga mata ay nasa akin.

"Agnes, It's fine. I know her. Can you please excuse us?" matigas ang pag-iingles nito at puno iyon ng awtoridad. 

Agad naman na tumalima si ateng kasambahay na Agnes pala ang pangalan.

Sa tingin ko ay nasa mid 50's itong lalaki. He's tall, has a strict and serious face and wrinkled eyes, signs of aging. Overall, he's way too formal. Ngunit ganoon pa man ay pansin kong hindi natakpan niyon ang katotohanan na gwapo siya noong kabataan niya at hanggang ngayon parin naman. Parang panghollywood ang ilong niya, ang tangos!

Bodyguard siguro s'ya ng mga Vanhouger 'no?

"Ms. Belleza." Nqapabalik ang diwa ko nang tinawag niya ang apelyido ko.

Omygoshie! Kilala nga ako ni Mr. Gwapings na bodyguard!

"K-Kilala n'yo po talaga ako, Sir?" Nakakatuwa naman! Sikat ba ako kaya kilala n'ya ako?

"Yes, Ms. Belleza. I know you and your mother Patricia Belleza," Pagkatapos ay inilahad niya ang kanyang kamay sa akin."I'm Jershun Vanhouger, husband of my beloved Soleriana Vanhouger." Pagpapakilala niya at napanganga na ako.

Huwaaat?! S'ya si Mr. Vanhouger?

Akala ko kasi bodyguard s'ya. Shocks, patay!

"Seryoso? Kayo po si Mr. Vanhouger?" tanong ko pagkatapos tanggapin ang kamay niya. Tumango sya."Hala! Sorry po, sorry!" Nagbow ako nang nagbow sa harapan n'ya.

"What... are you doing, Ms. Belleza?" natigil ako sa pagbow at tinignan ulit s'ya

"Po? Nagsosorry po. Hindi ko kasi alam na ikaw po pala si Mr. Vanhouger, akala ko kasi bodyguard kayo rito," sinabi ko at tumungo para maghanda na sa ilalabas nyang galit! huhu.

Pero ilang segundo ay narinig ko ang mahina n'yang pagtawa.

"Same old Belleza, I see. You're really funny, hija. May bodyguard ba na nakarolex?" Sinabi niya at doon ay napaangat ang tingin ko saka nakita na nakasuot nga s'ya ng rolex na relo!

Bakit naman kasi hindi ko muna kinilatis ng mabuti ang postura n'ya?

"Ay, sorry po talaga, Mr. Vanhouger! Ano po ba ang kailangan kong gawin upang mapatawad mo ako?" kinakabahan ko nang sinabi.

"Marry my son and I'll forgive you," aniya at nanlaki ang mata ko. 

Seryoso ba siya? Tanggap ako ni future father-in-law!

"Iyan nga po ang ipinunta ko dito, Mr. Vanhouger." Tugon ko. Sumilay ang ngiti sa labi n'ya bagaman seryoso parin at istrikto ang hitsura.

Inanyayahan ako ni Mr. Vanhouger sa loob ng kanilang mansyon at hindi ko maiwasan na mas lalong mamangha at mapanganga nang makita ang bawat detalye niyon. 

Kumikinang ang chandelier na gawa sa mamahaling diyamante. Ang bawat bintana ay may white blinds na hinaluan ng kulay cream kaya mas malinis at sopistikadang tingnan! Puro puti ang kulay ng buong mansyon pero hindi mauumay ang mata mo dahil maraming mamahaling kagamitan ang nakalagay at nakaayos sa bawat sulok at espasyo nito. Katulad na lamang ng malaking picture frame na nakasabit sa dingding hindi kalayuan sa hagdanan nila. Hinaplos ko iyon habang patuloy na humahanga sa ganda ni Mrs. Soleriana Vanhouger.

"That's my wife," rinig kong sinabi ni Mr. Jershun na nasa likuran ko lang. 

Napangiti ako.

"Alam ko po," saka bumuntong-hininga.

"Hanggang ngayon nga po ay nakokonsensya parin ako dahil hindi ko sya nailigtas noon," narinig ko rin ang buntong-hininga niya.

"It's okay, hija. Nakaraan na iyon at hindi na maibabalik pa. Instead, I should be thankful to you because you're here to grant my wife's last wish." Sinabi niya at iminuwestra sakin na sumunod ako sa kan'ya.

Walang tigil sa paglinga ang aking mga mata nang dalhin nya ako sa office niya. Nasa second floor kasi ito kaya umakyat pa kami kanina sa hagdan. Kahit sa opisina ay ang rangya parin tingnan, mula sa mga design na talagang panlalaki hanggang sa mga kagamitan na nasa magandang ayos.

Ibang klase pala ang mga Vanhouger!

"Ano pong ginagawa natin dito, Mr. Jershun?" tanong ko kasi nakakacurious talaga. Itinuro niya ang upuan kaya naupo muna ako.

Pinagsiklop n'ya ang kamay at inilagay sa baba."I want to know why you decided to go here only just by now after one year when the accident happened?" Ngumiti s'ya nang tipid."Just call me tito, by the way."

"E, kasi po Mr--I mean tito... matagal bago ako naging handa para dito. Matagal ko po kasing pinag-isipan ang deal na ito, pasensya na po kayo..." paghingi ko ng paumanhin.

"No, hija. I understand, I just want to know why is that and your reason is valid so there's no problem with me." He assured. Nakahinga naman ako ng maluwag doon.

"Naku! Salamat po, Mr. Jershun!"

Mabait naman pala itong future father-in-law ko. Mukha nga lang strikto.

"It's tito, Leticia." pagtatama niya kaya nagpatango-tango ako kaagad.

"Yes, tito hehehe." Itinama ko naman na. Sasagot pa sana si tito Jershun nang bumukas ang pintuan.

"Yow there, Dad----" pareho kaming natigilan ng lalaking pumasok. Ang gwapo nya! Pero mukhang mas bata sa akin ng kaunti."Woah! Who's this cutie charming lady?" aniya nang makita ako at nanlaki ang mata ko nang kunin nito ang kamay ko at halikan ang likod niyon!

Narinig ko ang mahinang pagtikhim ni tito Jershun.

"Oh, Kiel my son. She's your kuya's fiancé." Sinabi ni tito at ang lalaking kaharap ko naman ang nanlaki ang mga mata.

Nakagat ko ang pang-ibabang labi upang iwasan ang humagikhik. Hula ko playboy ang isang ito. Yan kasi, basta basta nalang nanghahalik, e!

"Fuck, I didn't know!" pagmumura nito sabay bitaw agad sa kamay ko. Nagpout naman ako nang malaman na nagmumura pala sya.

Gwapo nga pero nagmumura naman, hays. Yung kuya niya kaya nagmumura rin?

"Your mouth, son." warning ni tito na sinang-ayunan ko. Tumango naman na parang tuta si Kiel.

Kasing gwapo rin kaya siya ng kuya niya?

"By the way, Leticia this is my second son, Keiron Vanhouger. Son, this is Leticia Belleza your kuya's fiancé." pagpapakilala ni tito sa aming dalawa. 

"Nice meeting you, Leticia Belleza. What a beautiful name just like you," ani Keiron at kumindat pa!

Uminit ang pisngi ko at natawa."Nice meeting you too, Keiron..." syempre nanatili akong nakangiti sa harap niya kahit na naiilang sa mga inaasta niya.

"Why are you here, anyway?" pagtatanong ni Tito kay Kiel maya-maya lang. 

Napagdesisyunan ko naman na umupo nalang muna ulit at i-admire ang magandang office na ito.

"Well, I just wanna talk to you Dad about the uh... Is it right to say it here?" rinig kong sinabi ni Kiel ngunit nasa iba ang atensyon ko para pagtuunan pa ng pansin ang usapan nila.

"I think it's okay. Leticia seems not to mind though. Look at her, she's too kind and innocent to join our business conversation." Rinig ko naman sambit ni tito na hindi ko na naiintindihan pa dahil mas natutuwa ako sa nakikita kong aquarium na puno ng makukulay na isda!

Hala! Parang gusto ko rin tuloy mag-alaga ng mga isda katulad nito!

"Kuya Reij said the Salberos are slowly quitting from the shares on their company and they are actually planning to abandon the Westelnns! Isn't it shaky and can possibly affect our company?" 

"Why the Salberos are quitting first?"

"Don't you know? It's because of their only son who just died after the calamity happened, dad. I think they are depressed and I feel sorry for them," bagaman nasa mga isda ang atensyon ay naririnig ko parin sila.

Kanina ko pa napapansin, ah. Napapadalas na ang mga englishan nila. Hindi naman sa hindi ako makaintindi ng lenggwaheng iyon pero kasi nakakadugo lang ng ilong!

"Is that so? There's nothing I can see any problem with that. Let's just understand them and respect their decision. Otherwise, It will not affect our company if that's your concern. We will just help your cousin with theirs, okay?"

"Yes, dad. I'll tell that to kuya Reij including Tita Amanda and Tito George," 

"Good. Tell also to the Salberos my deepest condolence----Oh wait, did your kuya already know that?"

"Yes, I already knew that." 

Akala ko ay si Kiel parin iyong sumagot pero nang mapagtanto na baritonong boses iyon at may kakaibang lamig ay naialis ko ang atensyon sa aquarium at napalingon na sa kapapasok lamang na... greek god.

Waaa! Bakit mukha siyang greek god na bumaba rito sa kalupaan para lang maging ganyan kagwapo sa paningin ko?! Kamag-anak ba siya nina Edward Culen?! Parehong-pareho kasi ang tabas ng panga nila tapos samahan pa ng malalalim na mga mata at makakapal na pilik nito pati kilay. Tapos yung kanyang lips... grabe ang nipis! Parang ang sarap halikan? 

Joke! Lagot ako kay nanay neto, nagiging dirty na ang brain ko huhu.

"Narito ka na pala, Kuya." si Kiel na nasa gilid lang. 

Napanganga ako ng hard nang mapagtanto ang sinabi nito.

OMYGOSHIE AGAIN! SYA SI KELVIN VANHOUGER? SYA ANG MAGIGING FIANCÉ KO? HOLY MOLYMOTHER OF CHRIST!

"Who the fuck is she?" bungad niya nang makita na ako. 

Nanginig ang aking mga tuhod sa may pagmura at malamig na tanong nIya.

Pakiramdam ko, nawala ang sigla ko. Hindi naman kasi iyon ang inasahan kong pagbati n'ya sa akin...

"She's Leticia Belleza, Kier. She's your fiancé." Si tito Jershun ang sumagot. Yumuko nalang ako dahil ayaw kong masalubong ang lamig ng tingin ng anak n'ya.

Unti-unting nalusaw ang kaninang paghanga ko at napalitan iyon ng kaba at panlulumo. Bakit ganito siya? Bakit iba siya sa kapatid niya? S'ya ba talaga ang panganay ng mga Vanhouger?

Narinig ko ang sarkastiko n'yang pagtawa na nagpalunok sa akin.

"Are you fucking kidding me? I don't remember I proposed and gave a fucking engagement ring to that gold-digger." Lihim akong napasinghap dahil doon.

A-ako? Gold-digger? Wala naman akong kinukuhang ginto, ah? Hinawakan ko lang naman yung ginto nilang gate, ah. Grabe naman siya magsalita!

"Kier, your mouth! Matagal na nating napag-usapan ito 'diba? And she's not a gold-digger for pete's sake!" Mariin at nangibabaw ang boses ni tito.

"Hindi ka na nasanay kay kuya, dad." Tumawa naman si Kiel na hindi yata nakakaramdam ng tensyon or sadyang sanay lang talaga s'ya?

"Oh shut it!" Mas nangibabaw ang sigaw ni Kier kaya natigil ang kapatid niya at bumalik ang kaba ko."Didn't I say that I don't fucking care about this bullshit? Ni hindi ko nga siya kilala tapos ay sasabihin niyong fiancé ko siya? Ginagago n'yo ba ako, dad?" malamig n'yang tanong.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi at naramdaman ang pagbabara sa lalamunan ko. Omygoshie... naiiyak ba ako? Napakaiyakin ko naman! Ang sakit kasi, e! Ang sakit n'ya magsalita...

Pinigil ko ang nagbabadyang pagluha at nilakasan ang loob na mag-angat ng tingin sa kanya at saktong tumingin siya sakin kaya nagtama ang aming paningin.

"Kier, I'm warning you. Don't treat her the way you treat all people around you!" 

Sumilay ang ngisi sa labi niya at kinilabutan ako mula ulo hanggang paa dahil doon."She's not even special to be an exemption. I'm warning you, too, dad. I will not marry her and that's final."

Unti-unting nanlaki ang mata ko nang humakbang siya palapit sa akin."A-Anong..." nauutal na ako dahil sa kaba! 

Nakakatakot ang aura nya! Ayaw ko na sa kanya dahil ang sama-sama pala ng ugali n'ya!

"You're pretty but I don't bed girls like you... so skinny and I bet you're not gonna pass on my taste too," nakangising aniya at dahil doon ay nasampal ko siya.

Anong akala n'ya sa akin, narito para magpakama daw sa kan'ya? Wala ba syang pinag-aralan? Mukha naman syang edukado pero grabe, hindi halata sa ugali! Napakasama n'ya!

"Napakasama mo! Kung 'yan ang tingin mong ipinunta ko rito ay nagkakamali ka! Inakala ko pa naman na mabait at marespeto ang panganay ng mga Vanhouger pero hindi pala!" Sigaw ko sa harap niya at kinuha na ang aking bag na nasa upuan."Kung ayaw mo sakin pwes ayaw ko rin sa 'yo! Gwapo ka pero isa kang gago!"

Binunggo ko siyang nanatiling nakapaling doon dahil sa sampal ko at walang lingunan akong umalis sa opisinang iyon para umuwi na sa bahay dahil disappointed ako sa inasal n'ya at sa nangyari ngayon. Hindi ito ang insahan ko at hindi ganoon ang ugaling inakala ko sa ipinapakasal nila sa akin.

Akala ko ba magkakilala kami noong bata pa? Oo hindi ko na siya maalala pero hindi naman ako ganoon umasta o bumati man lang. Wala siyang respeto! Napakasama ng ugali at napakabastos! 

Dapat pala nakinig nalang ako kay nanay. Dapat pala hindi na ako pumunta rito. Nadisappointed na nga ako, nakasampal pa. Gusto kong talikuran ang pangako ko kay Mrs. Soleriana pero ayaw ko naman na habang buhay akong makonsensya! 

Hayyy, bahala na nga. Basta ang alam ko lang ay gago si Kelvin Vanhouger. Oo gago s'ya! Gag---ay hala? Hindi ko sinasadyang magmura kanina! Patay! Huhuhu hate ko na talaga si Kelvin! Dahil sa kan'ya nakapagmura ako! Sobrang hate ko na s'ya argghh!