Ngayong wala nang trabaho ay kailangan ni Lucille na maghigpit ng sinturon at humanap ng panibagong mapapasukan sa lalong madaling panahon. Subalit katulad ng inaasahan ay masyado siyang abala bilang intern at kakaunti lang ang kaniyang libreng oras kaya naman ay nahihirapan siyang humanap ng trabaho. Sa buong isang linggo ay sinubukan niyang humanap ng mapapasukan sa tuwing siya ay may bakanteng oras ngunit bigo siya. Tuwing makakaramdam ng gutom ay bumibili lang siya ng tinapay pantawid sa kumakalam na sikmura. Malaki na rin ang ipinayat niya dahil sa madalas ay nalilipasan siya ng gutom. Ngayong araw ay kalalabas niya lang galing sa pang gabing duty at muli siyang nagbabalak na humanap ng maaari niyang mapasukan. "Lucille, pinapatawag ka ni Ma'am Gomez," saad ng kaniyang kapwa intern na si Melissa. "Alam mo ba kung bakit?" Kinakabahang tanong ni Lucille. "Hindi eh, sige na may mga kukuhanan pa ako ng dugo. Pumunta ka na lang agad," nagmamadaling paalam nito. Napabuntong hini
Nang makarating sa kwarto ng butihing matanda ay agad na naupo si Lucille sa tabi ng kama nito."Lucille, kumusta ang iyong paghahanda? Nakapag impake ka na ba?" Nakangiting tanong nito sa kaniya.Anong nakahanda? Anong impake?Nagulat si Lucille sa tanong ni Mr. Saavedra at hindi siya kaagad nakasagot.Agad namang napansin ng matanda na tila may hindi tama sa reaksyon ni Lucille."Hindi ba sinabi ni Dylan sa'yo? Pasaway na bata! Sinasabi ko na nga ba at niloloko lang niya ako!"Mangyari pala ay may kaibigan ang matanda na magdiriwang ng kaarawan at dahil hindi siya makakapunta ay inatasan niya ang apong si Dylan na pumunta kasama si Lucille. Hindi niya alam na nagkakaproblema ang mag-asawa kaya ginagawa niya ang mga paraan na alam niya para paglapitin ang mga ito. "Lucille makinig ka, hindi sanay si Dylan na pinakikialaman at pinangungunahan siya. Pero kasal na kayo, wala na kayong magagawa kung hindi pakisamahan ang isa't-isa at mamuhay ng masaya." saad ng Lolo na nag-aalala sa ka
"Bitiwan mo siya," utos ni Dylan kay Jerome. "Opo Kuya."Bagaman mahinahon ang boses ni Dylan ay nakaramdam pa rin ng bahagyang takot si Jerome kaya agad siyang tumalima para sundin ito."Matapos ang mga nangyari ay talagang tulog pa rin siya? Tulog mantika!" Sa isip-isip ni Dylan.Alam ni Dylan na ang kaniyang lolo ang nag-utos kay Lucille na sumama kaya kapag nagsumbong ito sa kaniyang lolo kung paano niya ito tinrato ay siguradong malilintikan siya. Buwisit talaga! Madilim ang mukha niyang tinitigan ang natutulog na si Lucille saka ito binuhat at basta na lang inilapag sa kama. Nang bahagyang malilis ang kaniyang palda ay nakita ni Dylan ang mga pasa at gasgas ni Lucille sa tuhod. "Saan galing ang mga pasa na 'to? Kaya pala siya napasigaw sa sakit kagabi," aniya sa sarili nang lapitan niya ito. Habang nakasandal sa matipunong dibdib ni Dylan ay nakaramdam ng ginhawa si Lucille kaya mas inihilig niya pa ang kaniyang ulo at lalo pang siniksik ang kaniyang sarili. Bahagyang na
Saavedra family? Interesting! Namamanghang tumingin si Mr. Han kay Lucille at Dylan. "Oh? So anong ginagawa mo rito kasama si Dylan?" Itong apo ng kaniyang kaibigan na si Mr. Saavedra ay magaling sa lahat ng bagay maliban na lang sa bagay na parang hindi siya makatao. He is hard to tease and to please. "Ang totoo ho niyan ay pinakiusapan po ako ni lolo na samahan si Dylan dito Mr. Han." "Since you are here for my birthday, do you prepare any gift for me?" nakangiting tanong ng matanda kay Lucille. Nagulat si Dylan sa tanong ni Mr. Han at nag-alala para kay Lucille. Hindi ito nagpakita ng kagalakan sa ibinigay niya paano pa kaya kay Lucille? Tumango si Lucille at ngumti na halos mawala na ang mga mata. "Of course Mr. Han, pinaghandaan ko ito." Mas lalong nagulat si Dylan sa sagot ni Lucille. Pinaghandaan? Talaga ba? Pinisil niya ang kamay ng dalaga. Mukha lang siyang nakangiti pero sa isip niya ay binabalaan niya na ang dalaga. "Huwag kang gagawa ng kalokohan dito!"
"Buhay ang nakataya dito!"Ang oras ay buhay.Kailangan niyang masunod ang golden three minutes para sa rescue. Bawat segundo ay mahalaga dahil kung babagal-bagal siya ay maaaring mapahamak si Mr. Han."Kahit tumawag ka ng doktor ngayon, gaano pa katagal bago siya dumating? Bigyan mo 'ko ng dalawang minuto sisiguraduhin kong magiging maayos si Mr. Han!" Natatarantang saad ni Lucille.Isa, dalawang segundo.Pinagpapawisan na ng malamig si Lucille at kinakabahan."Bilisan mo! Wala ka ng oras para mag-isip!"Sa kritikal na sitwasyon na iyon ay pinili ni Dylan na magtiwala Kay Lucille.Hindi niya maipaliwanag kung bakit pero naniniwala siya rito."Sige," aniya saka binitawan ang kamay ni Lucille.Nakaramdam ng tuwa ang dalaga dahil pinagkatiwalaan siya ni Dylan."Kutsilyo! May kutsilyo sa lamesa!""Okay."Naging tila assistant ni Lucille si Dylan at inabot nito ang kutsilyo sa kaniya."Dylan nababaliw ka na ba?" Bakas ang kaba na tanong ni Alvin sa binata.Hinablot nito ang kuwelyo ni Dyl
"Dylan."Nagulat din si Lucille sa nangyari, nakasandal siya sa matipunong dibdib ni Dylan at halos naririnig na niya ang tibok ng puso nito.Lalo siyang nailang sa pwesto nila."Sorry, puwede mo na kong bitiwan okay lang ako.""Okay? Eh mukha ngang malapit ka nang mahimatay," saad ni Dylan na nakatingin ng malamig sa kaniya.Napangiti si Lucille.Alam niyang maikli ang pasensya at hindi maganda ang tabas ng dila ng binata, pero kahit ganoon ay hindi mapagkakailang napakaguwapo ng lalaking ito."Ayos lang talaga ako, medyo nagugutom lang. Hypoglycemia ganoon, saka nanghihina ang mga tuhod ko.""Kaya nga halika na at kumain!"Ang ospital ay malapit sa paanan ng bundok kaya mahihirapan sila kung babalik pa sila sa Villa. Dahil doon ay humanap na lamang si Dylan ng restaurant sa malapit.Dahil liblib ang lugar ay kakaunti lamang ang tao sa restaurant at ang mga pagkain ay pawang pangkaraniwan lamang.Mababakasan na ng pagkairita ang mukha ni Dylan."Wala namang masarap na pagkain. Sandal
Hindi naman nakaramdam ng lungkot si Lucille, para sa kaniya ay natural lang naman kay Dylan na samahan ang kaniyang nobya. Iyon nga lang, dahil umalis si Dylan at binabaan siya ng telepono, nangangahulugan lamang na wala itong pakialam sa kaniya. Isa lang ang ibig sabihin no'n, babalik siya sa villa ng mag-isa. Paglabas niya ng restaurant ay nagulat siya sa nakita. Ito ang unang beses na nakarating siya sa lugar na iyon at buong byahe naman ay hindi niya napansin ang daan dahil abala siya. Ngayon niya lang nakita na sobrang liblib pala ng lugar at wala man lamang siyang makita na istasyon ng bus o tren. Karaniwan sa mga taong nagpupunta dito ay may dalang sariling sasakyan kaya sa palagay niya ay wala ring Taxi na dadaan. Inilabas niya ang kaniyang telepono at sinubukang kumuha ng sasakyan online pero nadismaya lamang siya dahil walang tumatanggap at iisa lang ang dahilan, iyon ay dahil sobrang layo at liblib ng lugar na kinaroroonan niya. "Sabi ko nga maglalakad na lang ako e
"Bitiwan mo nga ako! Ano ba?" Labis na nasasaktan si Lucille at halos mapaiyak na siya. Sobrang higpit ng pagkakahawak ni Dylan sa kaniyang braso. "Bitawan mo sabi eh!" Pero hindi siya binitawan nito. Mali ito nang iniisip tungkol sa nangyari ngayong gabi. Walang pakialam si Dylan sa tama o mali. Labis siyang nag-alala at na-guilty sa pag-iwan kay Lucille kaya nang makita niya itong nakikipag-usap at nakikipagtawanan sa isang lalaking may magarang sasakyan ay matinding galit ang naramdaman niya. Kumibot-kibot ang labi niya, nais niya sanang humingi ng paumanhin. "Ayaw kitang makausap!" Ngunit ayaw makinig ni Lucille. Matapos siyang iwanan ng binata ay ito pa ang magagalit sa kaniya? Sa anong dahilan? Patuloy siyang nagpumiglas upang makawala kay Dylan. Nang bitawan siya nito ay nahirapan siyang tumayo ng maayos at napaatras ng ilang beses dahilan para lalong sumakit ang kaniyang paa."Ah, aray!" napasigaw siya sa sakit. Nagulat si Dylan sa naging reaksyon ni Lucille. "Ano na
Maaga pa lang ng umaga, kakadating pa lang ni Dylan sa opisina nang bigla siyang makatanggap ng tawag mula kay Jane."Dylan..." mahinahong sabi ni Jane, tila may pag-aalangan sa boses."Bakit?" sagot ni Dylan habang iniipit ang cellphone sa pagitan ng tenga at balikat niya."Ahm... my mom wants to invite you for dinner tonight. Pwede ka ba?"Agad na kinabahan si Jane, natatakot na baka tanggihan siya ni Dylan. Kaya naman mabilis niyang idinugtong, "Birthday niya kasi tonight... she will be very happy if you come. Please, Dylan? Okay lang ba?"Natahimik si Dylan saglit. Pinisil niya ang tulay ng ilong niya, halatang pagod. Pero sa huli, sumagot ito."Okay, pupunta ako."Kinagabihan. Hindi mapakali si Jane habang naghahanda ng hapunan."Ma, okay na ba talaga?" tanong niya habang inaayos ang hapag-kainan.Napatingin si Shawnren sa anak at tumaas ang kilay, "Relax, Jane. Kung hindi ka makakahinga nang maayos, paano ka magiging isang mabuting Mrs. Saavedra sa future, ha?" may bahid ng biro
Habang magkasabay na naglalakad sina Lucille at Dylan, napansin nilang naglalaro ng chess si Rodrigo kasama ang matandang lalaki. Si Dylan ang sinadyang tawagan ni Rodrigo para umuwi ng maaga.Masayang ibinalita ni Lucille ang tungkol sa nakatakdang operasyon ni Rodrigo."Grandpa, ayos na po lahat. Nakausap ko na si Dr. De Mesa, kayo na lang po ang pipili ng araw para sa surgery ninyo."Ngunit sa halip na sumang-ayon, ngumiti lamang si Rodrigo at umiling."Wag muna. Hindi pa ito ang tamang panahon."Nagkatinginan sina Lucille at Dylan, litong-lito sa sinabi ng matanda.Maya-maya, may kumatok sa pinto at pumasok si Liam, bitbit ang isang tambak ng mga magazine, picture albums, at kung anu-ano pa."Sir."Lumapit si Liam, inilapag ang mga bitbit sa lamesa, saka lumingon kina Dylan at Lucille."Tingnan n'yo ito nang mabuti."Nagtinginan silang dalawa. Para saan ito?Ngumiti si Rodrigo at ipinaliwanag."Mga wedding dress styles 'yan at mga venue para sa kasal. Piliin n'yo kung alin ang mag
Sa isang bihirang araw na pahinga, abala pa rin si Lucille.Natapos na niya ang mga translation na tinanggap niya noon, at ngayong araw ay makikipagkita siya sa editor-in-chief.Kasabay nito, nagdesisyon na rin siyang mag-resign sa trabahong iyon.Ngayong alam na niya ang intensyon ni Kevin, kailangan niyang putulin na ang anumang pag-asa nito, kaya hindi na niya matatanggap ang kabutihang ipinapakita nito.Bukod pa rito, kailangan na niyang maghanda para sa exam at sabay na rin niyang kukunin ang trabaho ni Yang Huaiqing, kaya wala na siyang oras para sa iba pang bagay.Nanghinayang ang editor-in-chief.Pumunta si Lucille kay Michaela, na ganoon din ang naramdaman.Pero iba ang naging pokus nito."Wala na talagang pag-asa si Kevin?"Nabanggit na sa kanya ni Eaen ang tungkol dito. Alam ni Michaela na hindi naging madali ang buhay ni Kevin nitong mga nakaraang taon.Pumikit sandali si Lucille at malinaw ang kanyang isipan."Hindi ako matatanggap ng pamilya ni Kevin. Ang sakit na iyon,
Nararamdaman niya na kailangan na niyang umalis sa Liwan ngayon. Ayaw niyang manatili sa iisang silid kasama si Lucille kahit isang segundo pa.Pero gabi na, malakas pa rin ang ulan sa labas, at bukas ng umaga, kailangan niyang kumain ng almusal kasama ang kanyang lolo.Naiinis na kinuha ni Dylan ang sigarilyo, sinindihan ito, humithit ng dalawang beses, at pumasok sa guest room.Buti na lang at laging malinis ang mga ekstrang kwarto sa bahay ng mga Saavedra, kung hindi, hindi niya alam kung saan siya matutulog ngayong gabi.Nakahiga siya sa sofa, at doon niya naramdaman ang lamig sa kanyang katawan.Dahil lahat kay Lucille, pero siya, wala man lang pakialam.—Kinabukasan ng umaga, napansin ni Liam na magkaibang kwarto ang tinulugan ng mag-asawa, kaya agad niya itong sinabi kay Rodrigo.Tumango si Rodrigo. “Hayaan mo sila, bata pa naman. Kung hindi sila mag-aaway ngayon, kailan pa? Kapag matanda na?”Napatawa si Liam. “Sa tingin ko nga po, gusto ni Sir Denver si Lucille. Hindi siya m
"Anong gagawin mo?" Napatitig si Lucille, hindi maintindihan ang inaasta ni Dylan habang hawak pa rin ang ice pack sa pisngi niya.Ang gwapong mukha ni Dylan ay malamig at seryoso, at ang bawat salitang lumabas sa bibig niya ay puno ng bigat."Huwag kang tumanggap ng pera mula sa iba! Hindi ba't binigyan na kita ng card? Wala ka bang magamit na pera?""Ha?"Nanlaki ang mata ni Lucille, hindi inaasahan na magagalit ito ng ganoon lang.Napapaso na rin ang pasensya niya.Itinulak niya si Dylan gamit ang libreng kamay niya. "Lumabas ka! Ayoko kang makita! Matutulog na ako!"Pero nanatili lang si Dylan sa kinatatayuan niya, hindi man lang natinag."Ikaw..." Napatigil si Lucille, sabay taas ng tingin sa kanya. Nang titigan siya ni Dylan, may kung anong ekspresyon sa mga mata nito—parang may nakita itong ibang emosyon sa kanya.Saka lang napansin ni Dylan ang ice pack sa pisngi ni Lucille.Bigla niyang naalala ang nangyari kanina—nasampal siya ni Shawnren!Hinawakan niya ang pulso ni Lucille
Nagulat si LucilleNakita niyang inilabas ni Albert ang kanyang pitaka. Sa edad niyang iyon, nakasanayan pa rin niyang magdala ng pera.Agad niyang kinuha ang isang bungkos ng salapi at iniabot ito kay Lucille."Kulang ba ang pera mo? Narito si Daddy, kunin mo muna ito. Kung hindi pa sapat, bibigyan pa kita."Hindi gumalaw si Lucille.Ano 'to?Matapos siyang balewalain ng kanyang ama mula noong walong taong gulang siya, ngayon bigla na lang itong nag-aalala sa kanya?Nang hindi niya kinuha ang pera, wala nang nagawa si Albert kundi hawakan ang kamay niya at pilit ipinasok ang pera rito."Sige na, tanggapin mo na."Kumunot ang noo ni Lucille at mabilis na hinila ang kanyang kamay palayo.Malamig at matigas ang kanyang ekspresyon. Ano man ang dahilan ng pagiging kakaiba ng kanyang ama ngayon, hindi niya matatanggap ang ipinapakitang malasakit nito."Kunin mo na!""Ayoko!" sagot niya bago tumalikod at lumakad palayo."Lucille, huwag kang umalis!"Pero hinawakan siya ni Albert.Dahil ayaw
Kung maiiwasan mo ang ganitong klaseng pag-uugali, iwasan mo na.Nagpatuloy ang pagiging kakaiba ni Lucille.Nang dumating ang oras ng hapunan, napansin ni Dylan na kahit anong ilagay ni Rodrigo sa pinggan ni Lucille, kinakain niya ito nang walang reklamo.Nang maubos ang ulam, nagpatuloy siyang kumain ng puting kanin.Napansin ni Rodrigo ang kunot-noong tingin ng kanyang apo kay Lucille. Hindi ito natuwa. "Kung alam mong may asawa at anak ka, dapat marunong kang mag-alaga!"Tumaas ang kilay ni Dylan, pero nagkunwaring hindi niya narinig ang sinabi nito.Pagbalik sa kwarto nang gabing iyon, dumiretso si Dylan sa cloakroom para magpalit ng damit.Sa salamin, nakita niyang nakatayo si Lucille, nakapatong ang kamay sa kanyang tiyan, marahang hinihimas ito.Bagamat halos tatlong buwan na ang lumipas, wala pa rin siyang nakikitang pagbabago sa katawan nito. Ang tiyan niya’y flat pa rin.Dumaan si Dylan sa likod niya at naglakad papasok.Ngunit biglang nagsalita si Lucille. "Tatlong buwan n
Magkasabay na naglakad ang dalawa.Sa likuran nila, isang middle-aged na babae na nakasuot ng mamahaling damit ang biglang huminto at nagtanggal ng sunglasses."Kevin..."Bahagyang bumukas ang bibig ni Jeneth, hindi makapaniwala sa kanyang nakita.Nagkamali ba siya ng tingin?Ang babaeng kasama ng kanyang anak… Si Lucille ba iyon?Walang pag-aalinlangan, agad siyang sumunod sa kanila.Pagpasok sa dessert shop, umorder si Kevin ng brownie at freshly squeezed orange juice para kay Lucille."Okay lang ba 'to?""Oo, ayos lang." Tumango si Lucille.Alam pa rin niya ang mga gusto ko."Masarap ba?"Kumuha si Lucille ng maliit na kagat, saka ngumiti. "Masarap.""Mabuti naman."Tahimik na uminom ng tubig si Kevin.Pero hindi niya inaasahan ang sunod na tanong nito—"Kevin, kumusta ang girlfriend mo? Ayos lang ba kayo?"Napatingala si Kevin, biglang natigilan, hindi alam kung paano sasagot."Mabuti naman... Bakit mo siya naitanong?"Lahat ng bagay may dahilan.Ibinaba ni Lucille ang kutsarang h
"Dylan.""Hmm."Mabilis na sagot ni Dylan, parang kanina pa niya hinihintay na magsalita si Lucille.Mahinang sabi ni Lucille, "Pwede na ba tayong mag-divorce?"Bigla siyang nakaramdam ng matinding pagod. Noong una, ang dahilan lang niya ay ang paghihiganti sa pamilya Chi.Pero matapos ang lahat ng nangyari, napagtanto niyang hindi niya kayang labanan ang mga taong ganid.Wala silang respeto, wala silang konsensya. Hindi sila natatakot mawalan ng dignidad. Kapag nagalit, parang wala na silang pagkatao.Ang kasal nila ni Dylan ay parang isang bombang may remote control.Sa isang iglap, maaaring pasabugin siya nina Jane at ng ina nito—sa pinakamababaw, masasaktan lang siya; pero sa pinakamasama, maaaring mawala siya nang tuluyan.Humigpit nang humigpit ang hawak ni Dylan sa manibela.Gusto niyang tanungin kung bakit bigla na lang siya humihingi ng diborsyo. Dati naman, kahit anong mangyari, hindi siya bumibitaw.Dahil ba kay Kevin?Nagkabati na sila, at malapit nang maging opisyal ang k