Third person point of viewOne month later..."Okay ka lang po ba Daddy?"Napatigil sa ginagawa niya si Leslie ng marinig ang tanong ng anak niya.Tinignan niya si Alisson at nakita niya itong nakakuyom ang kamay habang mariing nakapikit.Kaagad siyang lumapit dito at hinawakan ito sa balikat."Alisson?" Tawag niya sa pangalan nito.Kaagad itong dumilat at for a moment nakita niya ito na parang hindi alam kung saan titingin, hanggang sa ilang beses muna itong pumikit ng madiin bago sia binalingan."What's wrong?" May pag-aalalang tanong niya dito.Ngumiti ito bago umiling, "nothing. Anyway I gotta may usapan kami ni Bran na magkikita kami," sambit nito at nagmamadaling tumayo at naglakad palabas ng pinto.Nagulat siya dahil ang alam niya ay may plano sila mamayang three. Tumingin siya sa pambisig na relo, alas diyes pa lang ng umaga, "where are you going?" Tanong niya dito.Tumigil ito sa paglalakad sa tapat ni Alliyah."Outside," sagot nito. Pinanood niya itong niyakap si Alliyah bag
Third person point of viewAlas kwatro na ng hapon pero wala pa rin si Alisson, nag-aalala na si Leslie dahil baka kung ano na ang nangyaari sa boyfriend niya."Alliyah, can you call grandma and grandpa and tell to come here?" Tanong niya sa anak niya."Okay Mom, is everything okay?" Nag-aalalang tanong ng anak niya.Tumango lang siya bilang sagot dahil ayaw niya itong pag-alalahanin.Kaagad itong sumunod sa utos niya habang siya naman ay naiwan lang sa labas para magbantay in case na dumating na si Alisson.Lumipas ang minuto hanggang sa sumapit ang oras pero wala pa rin Alisson ang dumadating.Dumating na rin ang mga magulang niya maging ang magulang ni Alisson. Bakas sa mukha ng mga ito ang pag-aalala."Have you tried calling him?" Tanong ng Mommy ni Alisson.Tumango siya, "a hundred times," sagot niya at nagpapabalik-balik ang tingin sa harapan ng bahay nila."I even try calling Bran but he didn't answer my call either," sambit niya.Nagtatakang nagtinginan ang mga magulang niya.
Third person point of viewKaagad na nagpunta si Sheena sa hospital para ipagamot ang bali niyang braso.Tumitingin siya sa paligid habang naglalakad siya papasok ng emergency room sa pagbabaka sakali na makita niya si Leslie.Samantalang napapasinghap naman ang mga tao na malalampasan niya."What the hell happen to you!?" Gulat na bulalas ng Director nitong hospital pagkakita sa kaniya."It's Leslie's fault!" Walang pagdadalawang isip na sagot niya. Nagsinghapan ang mga nasa paligid maging ang Director at ang asawa nito na kadarating lang ay napapanganga habang nakatingin sa kaniya."I can't believe na nagawang manakit ni Doc Leslie," wika ng isang nurse na nasa harapan lang nila."I mean she's kinda terror, so what do you expect? Mabuti nalang talaga at wala na siya dito dahil kung hindi ay nakakatakot siya," wika naman ng kasama nito na kapwa din nurse.Tumalim ang expression ni Director Chen kasabay ng pagtalim ng mga mata niya.Fuck! So wala na pala ang gagong iyon dito? Palihi
Third person point of view"Who are you talking to?"Dinig ni Alisson ang pagtatanong ni Leslie pero ang utak niya ay hindi makapag focus doon. Kakatapos lang nilang mag-usap ni Ethan at hindi naging maganda iyon, ramdam niya ang galit nito."Love?" Muli ay dining niya ang nagtataka nitong pagtawag.Napabuntong hininga siya at nakangiti na hinarap ito, "it's-" pansamantala siyang tumigil sa pagsasalita para isipin kung dapat ba niyang sabihin dito or mamaya bukas nalang after nilang mag-usap ni Ethan. Sa huli ay nagdesisyon siya na magsabi na lang ng totoo dahil malalaman din naman nito iyon kapag tinignan nito ang cellphone, "it was Ethan," sagot niya.Napakunot ang noo nito sa pagtataka, "ano daw ang kailangan niya?" Nagtataka na tanong nito.Mabilis na gumana ang utak niya para gumawa ng dahilan sa tanong nito, "wala naman gusto lang mangumusta," sagot niya.Nag-iwas siya ng tingin ng mas lalong lumalim ang gatla sa noo nito dahil sa pagtataka habang nakatingin sa kaniya."That's o
Third person point of view"Nagpapatawa ka ba!? Gusto mo na bantayan ko ang mag-ina mo para sa iyo!? Hindi makapaniwalang bulalas ni Ethan.Gets niya ang reaksyon nito, sino ba naman kasi ang matinong tao ang maghahabilin ng mga mahal nila sa buhay kahit hindi pa naman siya mamamatay. Pero sa sakit na mayroon siya, ay kailangan niyang maging handa ayaw niya na maiwanan mag-isa ang mag-ina niya kaya naman kahit masakit ay ibinibilin na niya ang mga ito."Hindi ako natatawa Ethan," sambit niya.Umiling-iling ito, "hindi ka tumatawa pero ang mga sinasabi mo ay nakakatawa. At saka paano ka nakakasigurado na bumalik nga ang cancer mo, na-operahan ka na," sagot nito na bakas pa rin ang hindi makapaniwala sa boses."Pero alam mong posible," sambit niya.This time ay natahimik ito dahil alam din nito ang mga posibilities."You're hopeless, umuwi ka na at pag-isipan mo ang mga pinagsasasabi mo ngayon!" Sikmat nito at tumalikod na.Nakalabas na ito ng coffee shop bago pa man niya ito mahabol p
Third person point of vew"May ginawa ba akong kasalanan sa diyos?" Tanong niya habang nakatingin sa kawalan.Nasa hospital sila ngayon dahil nawalan ng malay si Alisson at mula pa kaninang 6 am ay hindi pa ito nagigising mag a-alas sinco na ng hapon.Nilapitan siya ng Mommy niya at hinawakan siya sa balikat, "wala kang kasalanan anak, napakabuti mo," sambit nito sa kaniya."Then bakit pinapahirapan niya kami ng ganito?"Humigpit ang hawak niya sa papel na ibinigay sa kaniya ng doctor, the paper consist of the two test result na ginawa kay Alisson. The first result says na bumalik ang cancer nito at alam iyon ni Alisson dahil nagpatest na ito last month pa, pero hindi lang iyon ang nalaman niya sa test dahil sa pangalawang test na ginawa ngayon ay may nakita na hairline crack sa bungo nito na hindi matukoy ng doctor kung saan nito nakuha. Ang hinala niya ay baka may kinalaman ito sa nangyaring pansamantalang pagkawala niya kahapon.Hinarap niya si Alisson at mahinang sinuntok ang dib
Third person point of view"Wow, what a happy family!"Mabilis na napatayo si Leslie pagkakita kay Ethan na nakatayo sa tapat ng nakabukas na pinto. Masama ang tingin na ipinupukol nito sa kaniya, "what are you doing here Ethan?" Tanong niya. Mabilis na hinawakan niya ang anak niya at kinausap ito, "Alliyah go to your grandparents, we'll be there in a bit," nakangiting utos niya sa anak niya.Napatingin sa kaniya ang anak at kaagad na bumakas ang pagdadalawang isip sa mukha nito pero kalaunan ay tumango din ito at lumabas ng walang tanong.Pinanood niya ang anak niya habang lumalabas at mukhang ganon din si Ethan dahil nakita niya itong bumaling sa kaniya."Tch!" tanging nasambit nito bago nang-uuyam na napatingin sa kaniya."Ethan, w-what are you doing here?" Kinakabahan na tanong niya.Tinignan niya si Alisson at nakita niya ito na naghahanda ng tumayo. Mabilis na kumilos ang mga paa niya para lapitan ito at tulungan.Napalatak si Ethan, "bilib naman ako sa iyo, five years old na
Third person point of view"Anak!" Dinig niyang tawag ng Mommy niya habang tumatakbo siya palabas ng hospital.Mula sa likuran niya ay dinig niya ang mga yabag nito, kaya naman mas binilisan niya ang pagtakbo para hindi siya maabutan."Hindi mo kailangan na tumakbo, Mommy mo ako, pwede kang umiyak at magsabi sa akin ng mga problema mo."Tuluyan siyang napahinto at napasalampak nalang sa semento habang lumuluha.Habang umiiyak siya ay naramdaman niya ang mahigpit na yakap nito mula sa likuran niya."Iiyak mo lang iyan pero huwag kang susuko, dahil kapag sumuko ka ay paano na yung mga pangarap na binuo niyo ni Alisson ng magkasama," sambit ng Mommy niya habang hinihimas ang likod niya."A-Ang s-sakit M-Mommy, b-bakit k-kailangan niya kaming ipaubaya sa iba?" Tanong niya habang patuloy sa pagtulo ang luha."Kasi natatakot siya na baka hindi ninyo kayanin kapag wala na siya."Napaangat ang tingin niya ng marinig niya ang isang boses na puno ng lambing. Mas lalong tumindi ang pag-iyak niya
Third person point of viewFive months later..."Alisson!!!" Sigaw ni Leslie ang pumuno sa buong delivery room. "Fvck! Fvck! My wife," malulutong na napamura si Alisson habang kinakabahan na nagpapabalik-balik siya ng lakad sa harapan ng delivery room. Kasalukuyang nasa loob ng delivery room si Leslie dahil manganganak na ito sa bunso nila. Hindi niya alam ang gagawin, kanina pa niya tinawagan ang parents nila pero ang sabi ng mga ito ay nasa cavite pa dahil sa isang business trip. Na-stuck daw ang mga ito sa traffic."Calm down bro," pagpapakalma ni Arisson sa kaniya.Napatingin siya dito at sa asawa nito na kalmado lang na nakaupo sa isang mahabang metal na upuan."Paano ninyo nagagawang maging kalmado? Nasa bingit ng kapahamakan ang asawa ko?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa mga ito.Pinagtaasan siya ng kilay ni Joana Mei bago inirapan, "napagdaanan na ni Leslie iyan sa una ninyong anak kaya pwede ba kumalma ka dahil baka sipain kita palabas!" Singhal nito sa kaniya.Nanghihin
Third person point of view"Mommy, you are so beautiful po."Nakatayo si Leslie sa harapan ng nakasaradong pinto bg simbahan kung saan mangyayari ang kasal niya ngayong araw.Puno ng kasiyahan ang puso niya habang katabi niya ang anak niya pero ramdam niya na parang may kulang. Isa sa mga naging tradisyon ng filipino na kasama ang magulang sa paglalakad sa altar pero ngayon ay iba dahil anak niya ang kasama niya."You are crying Mommy," komento ng anak niya.Pinalis niya ang luha niya at nakangiting tinignan niya ang anak niya, "huwag mong intindihin si Mommy anak miss lang niya yung mga Lolo's and Lola's mo," sagot niya dito.Malawak na ngumiti ang anak niya sa kaniya, "let's go na po Mommy!" Excited na sambit nito at inakay siya.Napapantastikuhan na tinitigan niya ito pero kalaunan ay ngumiti nalang siya at nagpatangay sa ginagawa nitong pag-akay sa kaniya.Nagsimula silang maglakad papunta sa nakasaradong pinto ng simbahan."Mommy wait lang po," anito na pinatigil siya sa paglala
Third person point of viewOne year later..."Alliyah, pakikuha nga anak yung iluluto ni Mommy doon sa ref!"Isang taon na ang nakakalipas simula nung talikuran nila ang marangyang buhay. Kasabay ng pagtalikod nila sa buhay na kinalakihan ay tinalikuran din nila ang mga tao na naging parte niyon.Hindi niya masasabi na naging madali ang buhay nilang mag-anak dahil sa totoo lang ay sobrang hirap. Ilang beses niyang tinangka na magsabi sa mga magulang niya pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya kayang harapin ang mga ito.Sobrang sakit nung mga nangyari, marami ang nagbuwis ng buhay at hindi niya matanggap na isa siya sa mga dahilan kung bakit nagawa ng mga malapit sa kaniya ang manakit ng iba.Pero may kasabihan nga na time heal all wounds at masasabi niya na sa loob ng isang taon ay natanggap na niya ang lahat at handa na siyang igawad sa mga nagkasala ang kapatawaran."How are you my lovely fiance?" Bulong nito habang nakaakbay sa kaniya at ginagawaran siya ng magagaang halik sa
Third person point of viewBANG!"Aahh!" Sigaw ni Aragon kasabay ng pagluhod nito sa semento dahil sa tama ng bala nito sa binti."Stop running, because you have nowhere to run," ani West habang pinapanood si Aragon na nagpupumilit makatayo ng tuwid.Dahan-dahang naglakad si Aragon pagkatapos makuha ang balanse na kailangan nito, pero hindi pa ito tuluyang nakakahakbang ay muli itong bumagsak kasabay ng muling pag-alingawngaw ng putok ng baril."Give up already, kasi hindi ka na magtatagal." Napahiga si Aragon sa marumi at magaspang na sementadong kalsada. Nakangiti itong tumingin sa kaniya, "kill me now!" Pang-uudyok nito sa kaniya.Humigpit ang hawak niya sa baril at magkakasunod siyang napailing, "I can't," sagot niya dito.Tumalim ang mga mata nito, "kill me!!" Mas malakas ng sigaw nito na wala na ang pag-uudyok. Nakikita niya ang pagod sa mga mata nito, kung sa ibang pagkakataon lang ito ay baka hindi na nito kailangan na sabihan siyang patayin ito dahil bago pa bumuka ang bibi
Third person point of viewBANG!"Aaahh..." Sigaw ng mga tao na nasa loob ng hospital room ni Leslie kabilang ang mga nurses na nagra-rounds para tignan siya pagkatapos marinig ang alingawngaw ng putok ng baril.BLAG!"UGH!" Dinig nila ang malakas na kalabog ng pagbagsak kasabay ng pagdaing. Dahan-dahan niyang ibinaling ang mga mata niya sa pinanggalingan ng tunog at nahintakutan siya nung makita niya ang isa sa mga nurse na hawak ang tagiliran na punong-puno ng dugo."Mommy!!!" Pagpalahaw ng anak niya na nakatingin sa nurse na nakahiga sa sahig habang naghahabol ng hininga."Sh*t!" Mura ni Alisson at mabilis na niyakap ang anak nila bago itinago sa likuran nila."Bakit niyo ba ginagawa ang bagay na ito!?" Sigaw ni Leslie sa dalawang kabataan na nasa harapan nila at tinututukan sila ng baril.Tahimik lang silang nagkakasiyahan ng pamilya niya ng bigla nalang bumukas ng malakas ang pinto ng kwarto at pumasok ang dalawang lalaking ito at nagsimulang pagbabarilin ang mga kasangkapan sa k
Third person point of view"Papatayin kitang hayop ka!" Sigaw ni Dominador at mabilis na sinugod ang bagong dating na bisita.Kaagad na pinigilan ni West at Walter si Dominador sa pagsugod nito."Ano ang kailangan mo dito Aragon Costales?" Matalim na tanong ni Prim sa nakangising bisita.Mas lumawak ang ngisi ni Aragon, "chill guys! Masyado kayong mainit," Natutuwang sambit nito habang nagtataas ng kamay bilang pagsuko.Sa halip na matuwa ay nakaramdam ng inis ang mga miyembro ng black organization."Hindi ka pupunta dito para lang sa wala Aragon kaya huwag mo ng aksayahin pa ang mga oras namin at sabihin mo na kung ano ang pakay mo dito?" Inip na tanong ni Nero.Sa lahat ng miyembro ng Black Organization si Nero ang isa sa mga mainipin at literal na mainitin ang ulo at laging napapasama sa gulo.Nagkibit muna ng balikat si Aragon at dahan-dahan na naglakad palapit sa pang-isahang sofa at prenteng naupo doon.Pinanood nila ang bawat galaw nito habang pinapanatili ang pagiging alisto l
Third person point of viewDahan-dahan na nagmulat ng mata si Leslie at kulay puting paligid lang ang bumungad sa kaniya.Patay na ba ako? Tanong niya sa sarili habang iginagala ang tingin sa kulay puting paligid."Love! Thank god you are awake!" Dinig niyang bulalas ni Alisson at mahigpit siyang niyakap.Humiwalay ito sa kaniya at hinawakan siya sa magkabilang balikat at sinuri."W-Where am I?" Tanong niya dito habang iginagala ang paningin sa buong paligid."Hospital, you have been sleeping for forty eight hours," sagot nito."Forty eight hours!?" Hindi makapaniwalang bulalas niya na kaagad naman tinanguan ni Alisson. "No wonder I felt terrible," sagot niya.Habang nakatingin siya dito ay isa-isang bumalik sa kaniya ang mga nangyari. Magkakasunod na tumulo ang luha niya at saka siya magkakasunod na umiling, "Alisson, why is this happening to me or to us? Am I a bad person?" Magkakasunod na tanong niya.Mabilis siyang kinabig ni Alisson at niyakap ng sobrang higpit. "Shh, Love you a
Third person point of viewOne month has passed at nakalabas na si Alisson ng hospital pero hindi pa rin tuluyang naghihilom ang mga sugat nito."Hey, you are always busy. What are you up to?" Tanong ni Alisson sa kaniya.Ngumiti siya dito, "planning our wedding again," she said in a duh tone bago ngumut at dinugtungan, "this time I wanted to make sure na wala ng manggugulo," aniya.Niyakap siya nito mula sa llikuran at ginawaran ng halik sa pisngi pababa sa panga niya hanggang sa leeg.Napahinga siya ng malalim kasabay ng pagtingala niya para mas bigyan ito ng laya na mas mahalikan siya."Date tayo?" Tanong nito."I can't, I have a meeting with the designer in-," she paused to look at her wristwatch. "Oops! Ngayon na pala, bye!" Nakangiting bulalas niya at tumayo na leaving him shocked."Can't the designer wait, can she?" Nakasimangot na pigil nito sa tangka niyang pag-alis.Hinarap niya ito at nakangiti na inilingan, "I can't for now, date later?" tanong niya dito. Wala itong nagawa
Third person point of view"Satisfied?" Nang-iinsultong tanong ni Prim sa ginang na nakaluhod sa bowl habang nakataas ang bestida nitong suot at nakababa ang panloob."Hayop ka!" Sigaw nito habang umiiyak pero nanatili pa rin nakaluho sa harap ng kubeta."Aren't you the same for wanting to kill an innocent Dela Constancia. Did you even know who they are?" Magkasunod na tanong niya habang napapakunot ang noo. Alam niya na may nagawa si Leslie na bagay na masakit para sa pamilya nito pero hindi biro ang pinagdaanan ni Leslie sa kamay ng anak nito at hindi niya hahayaan na may mangyaring masama sa anak ng kaibigan niya."Innocent? You called a killer innocent!?" Hindi makapaniwalang tanong nito habang masamang nakatitig sa kaniya."Then who is innocent to you? Your manipulative daughter, your demonic daughter? Yun ba ang inosente para sa iyo, yung anak mo na nagbayad ng tao para gahasain ang isang sampung taong gulang na bata at ang nanay nito. Iyon ba!?" Galit na tanong niya at bago pa