Third person point of viewBANG!"Aahh!" Sigaw ni Aragon kasabay ng pagluhod nito sa semento dahil sa tama ng bala nito sa binti."Stop running, because you have nowhere to run," ani West habang pinapanood si Aragon na nagpupumilit makatayo ng tuwid.Dahan-dahang naglakad si Aragon pagkatapos makuha ang balanse na kailangan nito, pero hindi pa ito tuluyang nakakahakbang ay muli itong bumagsak kasabay ng muling pag-alingawngaw ng putok ng baril."Give up already, kasi hindi ka na magtatagal." Napahiga si Aragon sa marumi at magaspang na sementadong kalsada. Nakangiti itong tumingin sa kaniya, "kill me now!" Pang-uudyok nito sa kaniya.Humigpit ang hawak niya sa baril at magkakasunod siyang napailing, "I can't," sagot niya dito.Tumalim ang mga mata nito, "kill me!!" Mas malakas ng sigaw nito na wala na ang pag-uudyok. Nakikita niya ang pagod sa mga mata nito, kung sa ibang pagkakataon lang ito ay baka hindi na nito kailangan na sabihan siyang patayin ito dahil bago pa bumuka ang bibi
Third person point of viewOne year later..."Alliyah, pakikuha nga anak yung iluluto ni Mommy doon sa ref!"Isang taon na ang nakakalipas simula nung talikuran nila ang marangyang buhay. Kasabay ng pagtalikod nila sa buhay na kinalakihan ay tinalikuran din nila ang mga tao na naging parte niyon.Hindi niya masasabi na naging madali ang buhay nilang mag-anak dahil sa totoo lang ay sobrang hirap. Ilang beses niyang tinangka na magsabi sa mga magulang niya pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya kayang harapin ang mga ito.Sobrang sakit nung mga nangyari, marami ang nagbuwis ng buhay at hindi niya matanggap na isa siya sa mga dahilan kung bakit nagawa ng mga malapit sa kaniya ang manakit ng iba.Pero may kasabihan nga na time heal all wounds at masasabi niya na sa loob ng isang taon ay natanggap na niya ang lahat at handa na siyang igawad sa mga nagkasala ang kapatawaran."How are you my lovely fiance?" Bulong nito habang nakaakbay sa kaniya at ginagawaran siya ng magagaang halik sa
Third person point of view"Mommy, you are so beautiful po."Nakatayo si Leslie sa harapan ng nakasaradong pinto bg simbahan kung saan mangyayari ang kasal niya ngayong araw.Puno ng kasiyahan ang puso niya habang katabi niya ang anak niya pero ramdam niya na parang may kulang. Isa sa mga naging tradisyon ng filipino na kasama ang magulang sa paglalakad sa altar pero ngayon ay iba dahil anak niya ang kasama niya."You are crying Mommy," komento ng anak niya.Pinalis niya ang luha niya at nakangiting tinignan niya ang anak niya, "huwag mong intindihin si Mommy anak miss lang niya yung mga Lolo's and Lola's mo," sagot niya dito.Malawak na ngumiti ang anak niya sa kaniya, "let's go na po Mommy!" Excited na sambit nito at inakay siya.Napapantastikuhan na tinitigan niya ito pero kalaunan ay ngumiti nalang siya at nagpatangay sa ginagawa nitong pag-akay sa kaniya.Nagsimula silang maglakad papunta sa nakasaradong pinto ng simbahan."Mommy wait lang po," anito na pinatigil siya sa paglala
Third person point of viewFive months later..."Alisson!!!" Sigaw ni Leslie ang pumuno sa buong delivery room. "Fvck! Fvck! My wife," malulutong na napamura si Alisson habang kinakabahan na nagpapabalik-balik siya ng lakad sa harapan ng delivery room. Kasalukuyang nasa loob ng delivery room si Leslie dahil manganganak na ito sa bunso nila. Hindi niya alam ang gagawin, kanina pa niya tinawagan ang parents nila pero ang sabi ng mga ito ay nasa cavite pa dahil sa isang business trip. Na-stuck daw ang mga ito sa traffic."Calm down bro," pagpapakalma ni Arisson sa kaniya.Napatingin siya dito at sa asawa nito na kalmado lang na nakaupo sa isang mahabang metal na upuan."Paano ninyo nagagawang maging kalmado? Nasa bingit ng kapahamakan ang asawa ko?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa mga ito.Pinagtaasan siya ng kilay ni Joana Mei bago inirapan, "napagdaanan na ni Leslie iyan sa una ninyong anak kaya pwede ba kumalma ka dahil baka sipain kita palabas!" Singhal nito sa kaniya.Nanghihin
Third person point of view"Doc Leslie! Doc Leslie!"Napaigtad si Leslie mula sa pagkakadukdok sa lamesa niya ng makarinig siya ng malakas na sigaw na may halong pagmamadali.Kaagad na sumama ang timpla niya ng makita niya ang isang babaeng nurse na para bang nakipag-wrestling dahil sa sobrang gulo ng buhok at damit. Sa isip-isip niya ay sobrang hapo na nga siya sa magkasunod na operasyong ginawa niya ay dadagdag pa ang mga tao na mukhang hindi naturuan na mag-ayos."Hindi ba uso ang suklay at plantsa sa inyo?" May katalimang tanong niya.Kaagad na namula dahil sa pagkapahiya ang nurse at pasimpleng inayos ang gusot na damit at buhok."Pasensya na po Doc, nagmamadali k-""Ano ang kailangan mo sa akin?" Pamumutol niya sa mukhang mahabang sasabihin nito."P-Pinapatawag po k-kayo s-sa opisina ni D-Doctor C-Chen," kabado at putlang sagot nito.Napangiwi siya at nakaramdam ng kagustuhan itong saktan pero pinigilan niya ang sarili niya. Sa halip ay itinuro niya dito ang nakabukas na pinto.D
Third person point of viewGulat na napatingin sa gawi nila ang lalaking tinawag na Alisson. Mabilis nitong itinulak ang nurse na nasa ibabaw nito.BLAG!Lumikha ng malakas na tunog ang pagbagsak ng nurse sa sahig."Nurse Constantino, I want to see you in my office, now!" Director Chen's voice boomed into the four corners of this hospital room.Nakita niya ang pamumutla ng nurse bago tumayo at tumakbo palabas ng hindi manlang sila tinatapunan ng tingin."Nakita mo ba yung ginawa mo!?" Singhal ni Mr. Aballe habang tinuturo ang pintuan na nilabasan nung babaeng Nurse.Nagkibit balikat ito na para bang hindi importante ang galit ng sariling ama.Iginala nito ang paningin sa kabuuan ng room hanggang sa bumagsak ang kulay itim nitong mga mata sa kaniya.Ngumisi ito at tinitigan siya ng malagkit kasabay ng pagpasada ng dila sa pang-ibabang labi.Tinitigan niya ito na parang isa lamang itong pader. May angking kagwapuhan ang binata, mula sa matangos nitong ilong, makinis na mukha na animo ay
Third person point of viewNaglalakad palabas ng hospital si Leslie. Kakatapos lang ng duty niya at ngayon ang oras ng pagkikita nila ni Ethan.Pagdating niya sa garden kung saan sinabi nito na magkikita sila ay nakita niya ito nakaupo sa bench habang abala sa pagtanaw sa malayo habang naka-dekwatro.Nilapitan niya ito at niyakap mula sa likuran, "kanina ka pa?" tanong niya dito.Umiling ito, "nope, kakarating ko lang din, mas nauna lang ako sa iyo ng ilang minuto," paliwanag nito.Naglakad siya at naupo sa tabi nito, "how's your day?" Tanong niya."Dull, I miss you," naka-pout na sagot nito.Napangiti siya at kinurot ang bibig nito, "mine is really tiring."Nag-aalalang tumingin ito sa kaniya, "I heard about your new patient, is he nice?" Kaagad na sumama ang timpla niya pagkarinig sa tanong nito. Muli na naman kasi niyang naalala ang babaero na iyon."Tch!" Ingos niya dahil sa inis na bumabalot ngayon sa sistema niya."Something wrong, you know you can tell me everything," mahinang
Third person point of viewHinihingal na napahawak siya sa mga tuhod niya pagkarating niya sa kwarto ng pasyente niya. Nakasarado ang pinto pero kitang-kita sa hallway na kinatatayuan niya ang magulong paligid na animo'y dinaanan ito ng signal number three na bagyo.Pagkatapos magpahinga ng ilang segundo ay huminga muna siya ng malalim bago malakas na binuksan ang pinto.Sa pagbukas niya ng pinto ay parang nag-slow motion ang paligid niya, nagsimulang manginig ang katawan niya at bago pa niya mapigilan ang sarili niya ay mabilis niyang sinugod ang nakita niyang lalaki na nakatalikod sa kaniya.Pagkalapit niya dito ay inundayan niya ito ng magkakasunod na suntok dahilan para mabitawan nito ang isang babae na halos kaedad lang ng bunso niyang kapatid."What the fvck!" Mura nung lalaking sinuntok niya.Galit itong humarap sa kaniya, pero pagtama ng mga mata nito sa kaniya ay nawala ang galit nito at napalitan iyon ng malaking ngisi."Maganda ka-" sambit nito na kaagad niyang pinutol sa p
Third person point of viewFive months later..."Alisson!!!" Sigaw ni Leslie ang pumuno sa buong delivery room. "Fvck! Fvck! My wife," malulutong na napamura si Alisson habang kinakabahan na nagpapabalik-balik siya ng lakad sa harapan ng delivery room. Kasalukuyang nasa loob ng delivery room si Leslie dahil manganganak na ito sa bunso nila. Hindi niya alam ang gagawin, kanina pa niya tinawagan ang parents nila pero ang sabi ng mga ito ay nasa cavite pa dahil sa isang business trip. Na-stuck daw ang mga ito sa traffic."Calm down bro," pagpapakalma ni Arisson sa kaniya.Napatingin siya dito at sa asawa nito na kalmado lang na nakaupo sa isang mahabang metal na upuan."Paano ninyo nagagawang maging kalmado? Nasa bingit ng kapahamakan ang asawa ko?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa mga ito.Pinagtaasan siya ng kilay ni Joana Mei bago inirapan, "napagdaanan na ni Leslie iyan sa una ninyong anak kaya pwede ba kumalma ka dahil baka sipain kita palabas!" Singhal nito sa kaniya.Nanghihin
Third person point of view"Mommy, you are so beautiful po."Nakatayo si Leslie sa harapan ng nakasaradong pinto bg simbahan kung saan mangyayari ang kasal niya ngayong araw.Puno ng kasiyahan ang puso niya habang katabi niya ang anak niya pero ramdam niya na parang may kulang. Isa sa mga naging tradisyon ng filipino na kasama ang magulang sa paglalakad sa altar pero ngayon ay iba dahil anak niya ang kasama niya."You are crying Mommy," komento ng anak niya.Pinalis niya ang luha niya at nakangiting tinignan niya ang anak niya, "huwag mong intindihin si Mommy anak miss lang niya yung mga Lolo's and Lola's mo," sagot niya dito.Malawak na ngumiti ang anak niya sa kaniya, "let's go na po Mommy!" Excited na sambit nito at inakay siya.Napapantastikuhan na tinitigan niya ito pero kalaunan ay ngumiti nalang siya at nagpatangay sa ginagawa nitong pag-akay sa kaniya.Nagsimula silang maglakad papunta sa nakasaradong pinto ng simbahan."Mommy wait lang po," anito na pinatigil siya sa paglala
Third person point of viewOne year later..."Alliyah, pakikuha nga anak yung iluluto ni Mommy doon sa ref!"Isang taon na ang nakakalipas simula nung talikuran nila ang marangyang buhay. Kasabay ng pagtalikod nila sa buhay na kinalakihan ay tinalikuran din nila ang mga tao na naging parte niyon.Hindi niya masasabi na naging madali ang buhay nilang mag-anak dahil sa totoo lang ay sobrang hirap. Ilang beses niyang tinangka na magsabi sa mga magulang niya pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya kayang harapin ang mga ito.Sobrang sakit nung mga nangyari, marami ang nagbuwis ng buhay at hindi niya matanggap na isa siya sa mga dahilan kung bakit nagawa ng mga malapit sa kaniya ang manakit ng iba.Pero may kasabihan nga na time heal all wounds at masasabi niya na sa loob ng isang taon ay natanggap na niya ang lahat at handa na siyang igawad sa mga nagkasala ang kapatawaran."How are you my lovely fiance?" Bulong nito habang nakaakbay sa kaniya at ginagawaran siya ng magagaang halik sa
Third person point of viewBANG!"Aahh!" Sigaw ni Aragon kasabay ng pagluhod nito sa semento dahil sa tama ng bala nito sa binti."Stop running, because you have nowhere to run," ani West habang pinapanood si Aragon na nagpupumilit makatayo ng tuwid.Dahan-dahang naglakad si Aragon pagkatapos makuha ang balanse na kailangan nito, pero hindi pa ito tuluyang nakakahakbang ay muli itong bumagsak kasabay ng muling pag-alingawngaw ng putok ng baril."Give up already, kasi hindi ka na magtatagal." Napahiga si Aragon sa marumi at magaspang na sementadong kalsada. Nakangiti itong tumingin sa kaniya, "kill me now!" Pang-uudyok nito sa kaniya.Humigpit ang hawak niya sa baril at magkakasunod siyang napailing, "I can't," sagot niya dito.Tumalim ang mga mata nito, "kill me!!" Mas malakas ng sigaw nito na wala na ang pag-uudyok. Nakikita niya ang pagod sa mga mata nito, kung sa ibang pagkakataon lang ito ay baka hindi na nito kailangan na sabihan siyang patayin ito dahil bago pa bumuka ang bibi
Third person point of viewBANG!"Aaahh..." Sigaw ng mga tao na nasa loob ng hospital room ni Leslie kabilang ang mga nurses na nagra-rounds para tignan siya pagkatapos marinig ang alingawngaw ng putok ng baril.BLAG!"UGH!" Dinig nila ang malakas na kalabog ng pagbagsak kasabay ng pagdaing. Dahan-dahan niyang ibinaling ang mga mata niya sa pinanggalingan ng tunog at nahintakutan siya nung makita niya ang isa sa mga nurse na hawak ang tagiliran na punong-puno ng dugo."Mommy!!!" Pagpalahaw ng anak niya na nakatingin sa nurse na nakahiga sa sahig habang naghahabol ng hininga."Sh*t!" Mura ni Alisson at mabilis na niyakap ang anak nila bago itinago sa likuran nila."Bakit niyo ba ginagawa ang bagay na ito!?" Sigaw ni Leslie sa dalawang kabataan na nasa harapan nila at tinututukan sila ng baril.Tahimik lang silang nagkakasiyahan ng pamilya niya ng bigla nalang bumukas ng malakas ang pinto ng kwarto at pumasok ang dalawang lalaking ito at nagsimulang pagbabarilin ang mga kasangkapan sa k
Third person point of view"Papatayin kitang hayop ka!" Sigaw ni Dominador at mabilis na sinugod ang bagong dating na bisita.Kaagad na pinigilan ni West at Walter si Dominador sa pagsugod nito."Ano ang kailangan mo dito Aragon Costales?" Matalim na tanong ni Prim sa nakangising bisita.Mas lumawak ang ngisi ni Aragon, "chill guys! Masyado kayong mainit," Natutuwang sambit nito habang nagtataas ng kamay bilang pagsuko.Sa halip na matuwa ay nakaramdam ng inis ang mga miyembro ng black organization."Hindi ka pupunta dito para lang sa wala Aragon kaya huwag mo ng aksayahin pa ang mga oras namin at sabihin mo na kung ano ang pakay mo dito?" Inip na tanong ni Nero.Sa lahat ng miyembro ng Black Organization si Nero ang isa sa mga mainipin at literal na mainitin ang ulo at laging napapasama sa gulo.Nagkibit muna ng balikat si Aragon at dahan-dahan na naglakad palapit sa pang-isahang sofa at prenteng naupo doon.Pinanood nila ang bawat galaw nito habang pinapanatili ang pagiging alisto l
Third person point of viewDahan-dahan na nagmulat ng mata si Leslie at kulay puting paligid lang ang bumungad sa kaniya.Patay na ba ako? Tanong niya sa sarili habang iginagala ang tingin sa kulay puting paligid."Love! Thank god you are awake!" Dinig niyang bulalas ni Alisson at mahigpit siyang niyakap.Humiwalay ito sa kaniya at hinawakan siya sa magkabilang balikat at sinuri."W-Where am I?" Tanong niya dito habang iginagala ang paningin sa buong paligid."Hospital, you have been sleeping for forty eight hours," sagot nito."Forty eight hours!?" Hindi makapaniwalang bulalas niya na kaagad naman tinanguan ni Alisson. "No wonder I felt terrible," sagot niya.Habang nakatingin siya dito ay isa-isang bumalik sa kaniya ang mga nangyari. Magkakasunod na tumulo ang luha niya at saka siya magkakasunod na umiling, "Alisson, why is this happening to me or to us? Am I a bad person?" Magkakasunod na tanong niya.Mabilis siyang kinabig ni Alisson at niyakap ng sobrang higpit. "Shh, Love you a
Third person point of viewOne month has passed at nakalabas na si Alisson ng hospital pero hindi pa rin tuluyang naghihilom ang mga sugat nito."Hey, you are always busy. What are you up to?" Tanong ni Alisson sa kaniya.Ngumiti siya dito, "planning our wedding again," she said in a duh tone bago ngumut at dinugtungan, "this time I wanted to make sure na wala ng manggugulo," aniya.Niyakap siya nito mula sa llikuran at ginawaran ng halik sa pisngi pababa sa panga niya hanggang sa leeg.Napahinga siya ng malalim kasabay ng pagtingala niya para mas bigyan ito ng laya na mas mahalikan siya."Date tayo?" Tanong nito."I can't, I have a meeting with the designer in-," she paused to look at her wristwatch. "Oops! Ngayon na pala, bye!" Nakangiting bulalas niya at tumayo na leaving him shocked."Can't the designer wait, can she?" Nakasimangot na pigil nito sa tangka niyang pag-alis.Hinarap niya ito at nakangiti na inilingan, "I can't for now, date later?" tanong niya dito. Wala itong nagawa
Third person point of view"Satisfied?" Nang-iinsultong tanong ni Prim sa ginang na nakaluhod sa bowl habang nakataas ang bestida nitong suot at nakababa ang panloob."Hayop ka!" Sigaw nito habang umiiyak pero nanatili pa rin nakaluho sa harap ng kubeta."Aren't you the same for wanting to kill an innocent Dela Constancia. Did you even know who they are?" Magkasunod na tanong niya habang napapakunot ang noo. Alam niya na may nagawa si Leslie na bagay na masakit para sa pamilya nito pero hindi biro ang pinagdaanan ni Leslie sa kamay ng anak nito at hindi niya hahayaan na may mangyaring masama sa anak ng kaibigan niya."Innocent? You called a killer innocent!?" Hindi makapaniwalang tanong nito habang masamang nakatitig sa kaniya."Then who is innocent to you? Your manipulative daughter, your demonic daughter? Yun ba ang inosente para sa iyo, yung anak mo na nagbayad ng tao para gahasain ang isang sampung taong gulang na bata at ang nanay nito. Iyon ba!?" Galit na tanong niya at bago pa