Chapter 142

"Sorry."

I heard him exhale. "Wait until we get into our room."

I nodded as I let him bring all the bags to our room. Hindi niya ako pinaghawak kahit isang magaan na bag, siya ang bumuhat lahat kahit na inaalok na kami ng bellboy na tulungan kami. Ayos lang daw dahil magaan lang. Eh, kita ko nga sa braso niya 'yong naglalabasan niyang ugat dahil sa bigat. Ang dami niya kayang ibinili para sa akin.

Ibinaba niya ang lahat ng designer bags sa sahig nang makarating na kami sa kwarto namin.

"Now let's talk." Umupo siya sa couch at pinagmasdan ako. "Sit."

Papaupo na ako sa tapat niyang upuan nang muli siyang magsalita. "Not there, woman."

I gulped. "Where?"

"You know where." He spread his legs before lying back on the couch.

Bumigat ang paghinga ko dahil sa kaba, pero ang tanging nagawa ko lang ay sundin siya. Naglakad ako papunta sa kaniya at umupo sa kaniyang kandungan.

"Good girl," he whispered. "Now, what seems to be the problem, my love?"

His breath was airy. It was as if an alcoholi