Share
Chapter 134
Nahihiya akong tumango. And again, he did the same. Naghahalo na ang tubig at mga laway namin sa isa't isa, pero wala na rin akong pakialam. Dahil sa ginawa niya, nawala ang antok ko.
"Now, get downward," he ordered, and I did what he said. Dumapa ako. "Like this?"
"Tilt your bum upwards." Tumuwad ako. Para akong asong nakapuwesto sa ibabaw ng kama. This is weird. Hindi ko na maalala kung nagawa na ba namin itong posisyon na ito. Oh crap, yeah, when I was drunk and permitted him to enter my ass.
"Lower down your head a little." Kinapitan niya ang batok ko. Nilagyan pa nga niya ako ng unan sa ilalim ng mukha.
"What are you planning to do?" Umusbong ang kaba sa dibdib
Related chapters
Take Me Down, Professor Chapter 135
Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob para sabihin iyon. Parang noong may gawin din kaming milagro sa private pool niya sa penthouse. I can't believe I am becoming more comfortable showing this side of myself to him.Naramdaman ko ang paghinga niya sa pagkababae ko. "I am not asking for it. Go on, sleep. I'll clean you up. Alam kong pagod ka sa biyahe.""But I want to do it. Come on, I want to eat you too."Tumawa siya na para bang hindi makapaniwala sa lumalabas sa bibig ko. "Alright, my love." Hinalikan niya ang noo ko. Bago siya umupo malapit sa ulunan ko. Umunan ako sa hita niya. I chin up to look at him and I can see how he's now full of anticipation. He can't deny that he wants this too.I hold h
Take Me Down, Professor Chapter 136
Muli ko na namang naalala ang posisyon na iyon. Hindi ko mapigilang matawa. "No need to say sorry, love. It was good," kinikilig kong sambit. Honestly, I am enjoying the kind of stuff he wants to do with me. Naniniwala na talaga akong magaling siya sa kama dahil kahit isang posisyon yata ay wala pa kaming naulit simula nang maging kami. I don't know. Hindi ko na maalala kung mayroon ba. All I can say is that every night, everything is a new experience we share.Lumayo ako sa pagkakayakap niya, tsaka ko muling tinagpo ang mga mata niya. "You can do whatever you want with my body. I am also yours."I gave him a short, deep kiss, and he responded a bit. Kahit kailan talaga napakasarap sa pakiramdam na makatalik ang taong mahal mo. Nakakadagdag buhay. Kung pwede ngang palagi ko na lang siyang kayakap nang ganito.
Take Me Down, Professor Chapter 137
Niyakap ko na lang siya dahil hindi ko na alam ang isasagot pa. Para akong nasa paraiso dahil sa kaniya. Kung maaari ko lang patigilin ang oras.Ilabg sandali pa kaming nanatiling magkayakap hanggang sa magdesisyon na kaming maligo at mag-ayos. Halos magtatanghalian na rin kasi. Ismael told me that we will be having our lunch together with his brother, Danjer. I can't help but to feel nervous, thinking that I will meet one of his family members again. Parang 'yong kaba ko lang noong dalhin ako ni Ismael at Isa sa residence nila at makilala ang mga magulang nila.I am wearing a floral dress with a matchy flat sandals while Ismael is wearing a brown polo shirt and trousers. In fairness, makalaglag panga.We went to a restaurant where the two of them would
Take Me Down, Professor Chapter 138
Naging seryoso din ang timpla ng mood ko. Pakiramdam ko hindi na lang si Ismael ang haharap sa mga posible pang mangyari kundi pati na rin ako. Seryoso na talaga siya sa akin para isama ako sa ganitong uri ng usapan tungkol sa pamilya niya. Siguro ito na 'yong pagpupuno niya sa mga bagay na hindi ko pa alam tungkol sa kaniya. Hindi ko alam bakit nagkaroon ng dagling takot sa dibdib ko, pero natutuwa ako dahil alam kong kasama ko si Ismael para harapin ang lahat ng ito at kasama niya ako sa lahat ng bagay para suportahan siya."Kaya pala mas lalong dumami ang may galit sa 'yo lalo na sa parte ng kapatid ng dad mo," wika ni Danjer na ikinakunot ng noo ko. May mga taong galit kay Ismael?"Yeah, since then they were mad because I was declining their offer but now that they sensed I am changing my mind, I became a threat to them."
Take Me Down, Professor Chapter 139
Kanina pa kami iniwan ng kapatid ni Ismael na si Danjer, but here we are in the restaurant, still finishing our food while surrounded by a deafening silence. After I have answered Danjer's question, no one dares to raise any topic. Para tuloy kaming dinaanan ng anghel.May mali ba sa sinabi ko? Are they unsatisfied with it? Did I answer them wrong?Dumaan ang waiter, kaya naman nagtanong na si Ismael tungkol sa bill. Tapos na rin kasi kaming kumain at totoong naubos namin lahat ng inorder niya.He picked up his wallet and was about to pay when the waiter said it was already settled by the one who made the reservation.Wow. A man with such good courtesy as Ismael.I'm in awe but what dropped my jaw even
Take Me Down, Professor Chapter 140
"No, no, no, no, Ismael. I won't take it," pagpipigil ko pa sa kaniya, pero masyado na siyang desididong bilhan iyon. Ni hindi ko nga nasubukan kung mabango ba talaga iyon. Nagandahan lang naman ako sa design ng bottle!"Then, be careful of what you're looking at; I might give you anything your eyes touch." Napatingin naman ako sa kaniya na para bang sa hinaba-haba ng sinabi niya, isa lang ang pinahihiwatig niya—iyon ay huwag kong alisin ang mga mata ko sa kaniya.He smirked and touched my waist. "Let me spend for you, as I am your sugar daddy," bulong niya sa mapang-akit na paraan."Utang na loob, Ismael! Tanghaling tapat!"Tinawanan niya lang ako, bago niya binayaran ang pabangong binili niya para sa akin. S
Take Me Down, Professor Chapter 141
My teeth clenched as I felt the blood rush through my veins. Nag-uusok din ang ilong at tainga ko sa galit. They spent a couple of nights together? "Oh." Nagpalinga-linga si Ismael na para bang hinahanap ako, pero narito ako sa gilid ng at nagtatago dahil hindi ako makagalaw. Nanunuot ang selos sa dibdib ko at alam kong kapag hindi ko ito nakontrol, may magagawa akong hindi maganda. "Do you remember me now? This is me, Genevieve. I can see that you're alone. Are you free tonight? I have planted new flowers in my garden that need to be gardened. Can you help me with that and teach me like you taught me before?" Sumilip akong muli sa kanilang dalawa at kitang-kita ko kung paano hawakan ng babaeng iyon si Ismael. A sigh let out from my lips as I maintained my composure. Pumunta na lang ako sa counter para magbayad ng binili ko. Maya-maya lang ay naramdaman ko ang isang kamay sa baywang ko. "Babe, I was looking for you," bulong ni Ismael sa akin na lalong ikinapanting ng tainga ko. "
Take Me Down, Professor Chapter 142
"Sorry."I heard him exhale. "Wait until we get into our room."I nodded as I let him bring all the bags to our room. Hindi niya ako pinaghawak kahit isang magaan na bag, siya ang bumuhat lahat kahit na inaalok na kami ng bellboy na tulungan kami. Ayos lang daw dahil magaan lang. Eh, kita ko nga sa braso niya 'yong naglalabasan niyang ugat dahil sa bigat. Ang dami niya kayang ibinili para sa akin.Ibinaba niya ang lahat ng designer bags sa sahig nang makarating na kami sa kwarto namin. "Now let's talk." Umupo siya sa couch at pinagmasdan ako. "Sit."Papaupo na ako sa tapat niyang upuan nang muli siyang magsalita. "Not there, woman."I gulped. "Where?""You know where." He spread his legs before lying back on the couch.Bumigat ang paghinga ko dahil sa kaba, pero ang tanging nagawa ko lang ay sundin siya. Naglakad ako papunta sa kaniya at umupo sa kaniyang kandungan."Good girl," he whispered. "Now, what seems to be the problem, my love?" His breath was airy. It was as if an alcoholi
Latest chapter
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.2
Take Me Down, Professor Special Chapter 5.1
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.5
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.4
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.3
Take Me Down, Professor Special Chapter 4.2
