Supppppprise! Tuloy ang bonding. Hindi pwedeng ako lang ang iiyak uy! Dapat sabayan niyo ako uy! Hind pwede yang ganyan. Kapag bonding-bonding talaga yan, walang iwanan.Ambag din kayo sa baba ha, maghihintay ako.Warning: Read responsibly. Kung may pinagdadaanan,skip na lang muna.____________________________________Today is supposed the happiest day of my life, the day that I'll be turning eighteen. Pero paano ako magiging masaya kung sa araw na ito hindi ko na kasama ang taong nagbigay buhay sa akin? Tuluyan na kaming iniwan ng tatay ko. Hindi ko alam kung paano namin haharapin ang bukas na wala na siya. Si nanay paano niya tatangapin ang lahat ng 'to? Ngayon pa lang nadudurog na ang puso ko. Alam ko kung gaano kamahal ni nanay si tatay, iisipin ko pa lang na pagkigising niya sa umaga wala na ang ang taong nakasanayan niyang kasama sobrang sakit na. Parang pinira-piraso ang puso ko para kay nanay. "Ang sabi mo isasayaw mo pa ako, kami ni nanay. Ang sabi mo magpa-party pa tayo, p
"It's okay not to be okay." I started with a smile plastered in my face.I was invited as a guest speaker in my Alma Mater and was tasked to give a motivational speech for the nursing graduates. I graduated with the highest Latin honor in both my premed and medical course and topped the Physician Licensure examination. "There were times in our lives that we feel sad and it's okay. We are broken, exhausted, tired and helpless, it's okay. We cry, we weep, we shed buckets of tears, it's okay. We scream, we yell, we shout, still, it's okay. It is okay not to be okay. But you know what's not okay?"Tumigil ako sa pagsasalita at nakangiting tumingin sa kanila. "It's not okay to dwell with that emotions forever. You can be sad, broken or exhausted but make sure, after that you will rise, you will stand up, you will move one and be the best version of yourself.""Since we were young, we were taught to always be the best. And to be the best means to be the greatest among others. Do you ag
"You know from the start Zacarias, that this marriage will not work...But you should be thankful that I am still with you..."I was looking at my Mom, she's busy putting her things inside the luggage while she's talking to my dad on the phone. She told me that she will go visit her bestfriend, Tita Mina, in the island today but I can't come with her because Dad won't let me. Kung aalis daw si Mommy, umalis siya basta wag akong isama. Mom can't go against Dad dahil siguradong hindi siya papalabasin ng mga guards sa gate kapag bitbit niya ako. Hindi ko rin maintindihan kung bakit panay ang alis ni Mom. She should be the one taking care of me, not my nanny. Pero ang sabi niya may inaasikaso daw siyang investments nila ni Tita Mina that's why she has to leave me with yaya Nora. "What the hell are you thinking Freda? Hindi mo man lang ba naiisip ang anak natin? It's been years, Zachary is five and yet you're acting like a fucking single?"I want to correct my dad. Today is my sixth birt
"Ang iksi na ng buhok mo My, bagong gupit ka na naman?"I never grow my hair long since then. I always maintained my pixie cut kaya nagtataka ako kung bakit hanggang ngayon parang hindi pa rin sanay si Agnes sa akin. Kausap ko siya ngayon nasa harap siya ng bago gawa kong bahay. Pinapakita niya sa akin ang view mula sa dagat. Hindi pa ito tapos, may ginagawa pa sa front side tsaka yung fence kailangan pang ayusin. May mga nakikita akong mga trabahante and I think the engineer who is supervising the work. Hindi ko lang maklaro yung mukha niya kasi nakatalikod sa amin."Binago ko lang ang kulay Nes tsaka pina-trim but it's the same style." Pixie cut with layer bangs, the only difference is that I put high lights this time and changed the color into ash blonde. I opted for this cut since I don't have much time to fix my hair. I'm always in a hurry, so pixie is the best style yet for me."Dati ayaw mong pagupitan ang buhok mo halos lalagnatin ka pa kakaiyak pero ngayon ayaw mo na din pah
"You know Celine right?" pambungad ni RN kaya nakakunot ang noo kong tumango sa kanya.Celine Peters is RN's ex-fling/girlfriend o whatever they both called their relationship. I only met her once and after that RN said they separated ways. Pero nakakapagtataka kung bakit nagtatanong siya tungkol sa babae? It's the first time Marfori opened-up about his ex."What about her? I thought hiwalay na kayo bakit ka nagtatanong tungkol sa kanya?""Bakit hindi ba pwedeng magtanong kapag ex na?"pilosopo nitong sagot sa akin kaya napairap ako. "Bitter!" pang-aasar niya pa pero halata namang namomroblema.Ngumuso ako at hindi siya pinansin. Nilibot ko ang tingin sa paligid dahil feeling ko may nakamasid sa akin, pero nang wala akong makita muli kong binalik ang tingin kay Marfori. "What about Celine? Tell me...""I think I got her pregnant."I gasped. "What nakabuntis ka?!" napalakas pa ang boses ko kaya mabilis kong tinakpan ang bibig saka nanlalaki ang mga matang tumingin sa kanya. "Where is s
"Its been a while Langga. Finally you're here..."I stilled. Parang biglang napako ang paa ko sa sahig at hindi ako nakagalaw. Am I hearing it right? This guy in front of me right now called me langga? Isang tao lang ang tumatawag sa akin ng ganun maliban sa mga magulang ko. It's like I'm back to the old days. Dama ko ang biglang paglakas ng tibok ng puso ko na kulang na lang ay kumawala ito sa aking dibdib. Inilibot ko ang tingin sa mga kalalakihang sumayaw kanina natahimik ngunit nagtutulakan ang mga ito. Ang mga bata at si Agnes, nakatingin lang din sa akin. I am surprised, really surprised. Siya ba itong nasa harapan ko? I want to speak, pero walang salitang gustong lumabas sa bibig ko. Parang bigla ding nablangko ang utak ko. Ang sabi ko noon, ayos na ako, kaya ko na. Na kung sakaling magkita man kami ayos lang. Hindi maiiwasan dahil yung mga kaibigan niya ay naging kaibigan ko din sa sandaling paninilbihan ko sa hospital ng mga Castillo.But now that I'm here in this situat
Isla Aurora...Malalim na ang gabi. Dama ko ang hampas ng malamig na hangin habang nakatayo ako sa balcony ng aking bahay paharap sa dalampasigan. Sa kalayuan, tanaw ko ang hampas ng alon mula sa liwanag ng buwan na siyang nagbibigay ilaw sa madilim na gabi.Ilang taon na ba ang nakalipas? Lima? Anim? Pito? Hindi ko na matandaan. I lost count...Its been a while.Isang buntong hininga ang aking pinakawalan ng maramdaman ko ang paninikip ng aking dibdib. Kaya bago pa ako malunod sa mapait alaala ng nakaraan mabilis kong sinimsim ang alak na nasa aking harapan at napapikit ako ng gumuhit ang anghang nito sa aking lalamunan.Sinuklay ko ang maiksi kong buhok gamit ang aking mga daliri habang nakatingala at hinayaan ang sariling yakapin ng malamig na hanging panggabi.Oh I miss this...I miss the scent of fresh air, I miss the sound of the waves crashing to the shores, I miss the simple life, I miss everything.I closed my eyes and smiled bitterly as the cold sea breeze touched my face.
"P-please don't leave me, Langga. I don't want to be alone again."I closed my eyes tightly, mahigpit ko siyang niyakap at hinayaan siyang sumiksik sa aking dibdib hanggang sa naramdaman ko ang pagkalma ng kanyang hininga. Hindi nagtagal naramdaman ko na lang na banayad na ang kanyang paghinga at mukhang nakatulog na nga ito. Pagkatapos ng ilang minuto, sinubukan kong kalasin ang kamay niyang nakayakap sa akin pero sa bawat subok ko, nagigising ito at lalo lang humihigpit ang akap at lalong sinisiksik ang sarili niya na tila ba takot na humiwalay sa akin. Mataman kong pinagmasdan ang mukha ni Calyx, he changed a lot, he matured. But looking at him hugging me right now like a kid I couldn't stop myself but sigh remembering the clingy Calyx back then. Gantong ganto siya dati sa akin kung makakapit.What happened to you Calyx?Hindi ko napigilan ang sarili kong haplusin ang buhok niya. He flinched, akala ko magigising na siya pero inayos niya lang pala ang pagkakasiksik ng mukha niya sa