Samantala, galit na ginupit ni Kyle ang papel. "Ang childish naman ng ginawa ninyo! Anong problema ninyo kay Mira? Bakit ninyo siya binubully?" tanong niya sa lahat ng kanyang mga kaklase, habang mukhang frustrated. Walang sumagot sa kanyang mga tanong, habang nagpapanggap silang abala sa paggawa ng kanilang sariling bagay. Akmang magsasalita pa si Kyle pero hindi na niya nagawa dahil biglang pumasok ang propesor sa silid. Tiningnan niya si Mira, na halatang malungkot. "Magiging maayos din ang lahat, Mira." bulong niya, dahil nararamdaman niya ang sakit nito… ==================== Dumating ang oras ng tanghalian. Kasalukuyang nag-oorder si Mira ng kanyang pagkain sa cafeteria ng paaralan. Hiniling sa kanya ni Kyle na mag-order ng pagkain para sa kanya, dahil nasa library pa rin siya para ibalik ang mga librong hiniram niya dalawang linggo na ang nakakaraan. Gaya ng karaniwan nilang ginagawa, mag
Kinagabihan. Tiningnan ni Mira ang sarili sa salamin, habang mukhang nasiyahan. Nakasuot siya ng pink na one-piece dress, at sinabi sa kanya ni Nana Rosie na pag-aari iyon ng nakababatang kapatid ni Kyle, si Kylie. Kasalukuyang nag-aaral si Kylie sa London, at nakatira siya kasama ang kanilang lolo doon. Ang damit ni Kylie ay perpektong umaayon sa kanyang katawan na parang pangalawang balat, at sobrang komportable ang pakiramdam niya. Hindi niya maipaliwanag kung bakit, pero parang hindi na niya kailangan magsuot ng kanyang bandanna para takpan ang kalahati ng kanyang mukha. Sobrang gaan ng pakiramdam niya sa paraiso na ito, at hindi niya inakala na hindi na niya kakailanganing maglagay ng kahit ano para takpan ang itim na marka sa kanyang mukha. Lagi niyang naisip na ang mga pantakip na iyon ay bahagi na ng kanyang buhay, at isusuot niya ito hanggang sa araw na mamatay siya, pero ngayon, ibang-iba na! Tumigil si Mira sa pa
04 Feeling Welcomed"Hindi ako makapaniwala na nangyayari ito sa akin! Wala pa akong naging relasyon dati, at ikaw ang unang girlfriend ko. Talagang hindi ko alam kung paano maging isang magaling na boyfriend pero gagawin natin ito, ‘di ba?" kinakabahang tanong sa kanya ni Kyle. "Ikaw din ang unang boyfriend ko, Kyle. Pero isa-isa lang natin itong gagawin. Hindi ko naman talaga pinapangarap ang isang perfect na relasyon pero anuman ang mangyari, magkasama tayo sa hirap at ginhawa." pilit na pinapalakas ni Mira ang loob ng kanyang boyfriend. "Oo, magkasama tayo. So, pwede ba nating i-seal ang deal natin ng isang halik?" sabi ni Kyle, habang nahihiyang nakangiti. "Akala ko hindi mo na i-tatanong." bulong ni Mira. Nagtagpo ulit ang kanilang mga labi para sa isa pang matamis na halik… ================= Lahat ng estudyante sa Waldorf University ay nakatingin kina Kyle at Mira habang magkasama silang naglalakad, habang m
"Maraming salamat… Sigurado akong magugustuhan ko ang lahat ng ito." sabi ni Mira, habang pilit niyang pinipigilan ang sarili na umiyak. "Sige, maupo na tayong lahat at magsimula muna sa panalangin." suhestyon ng ama ni Kyle. Umupo sina Kyle at Mira sa tabi ng isa’t isa, at nagsimulang magdasal muna… =================== Magkakasama na silang apat na kumakain ng masasarap na pagkain habang masayang nagkukwentuhan. "So, sabihin mo nga. Paano kayo nagkakilala?" nagsimulang magtanong si Mrs. Andrada. "Sa Waldorf University pala kami nagkakilala. Magkaklase kami. Pilit kong iniiwasan na magkaroon ng mas malalim na relasyon sa ibang tao dahil sa kondisyon ng balat ko, pero lagi akong kinakausap ni Kyle araw-araw hanggang sa unti-unti na akong nag-warm up." ibinahagi ni Mira ang unang pagkikita nila ni Kyle. "At kailan kayo naging opisyal na magkasintahan?" sumunod na tanong ni Mrs. Andrada. "Oh, hindi pa naman
"Ipinapangako kong mamahalin si Kyle, Ma. Hindi ko masasabi na 'forever' dahil hindi natin alam ang mangyayari sa hinaharap. Pero masasabi ko na hindi ko siya sasaktan." Seryosong sabi ni Mira. "At 'yun lang ang kailangan kong malaman." Nakangiting sabi ni Kara, habang mukhang nakahinga nang maluwag. Bumalik silang pareho sa pagkain ng tanghalian, pero may naisip si Kara... "Oh, medyo curious lang ako, pero--- nag-uusap na ba kayo ni Kyle tungkol sa pagpapakasal pagkatapos mong grumaduate sa Waldorf University?" Halos mabulunan si Mira sa pasta nang marinig ang tanong. Uminom muna siya ng tubig bago sumagot. "Hindi pa namin napag-uusapan 'yon. Nabubuhay lang kami sa kasalukuyan, at hindi pa namin napag-uusapan ang future namin pagkatapos ng College." Pag-amin niya. "Pasensya na kung tinanong kita niyan, Mira. Pero walang dapat madaliin. Nag-antay kami ng asawa ko ng walong taon bago kami nagpakasal. Bata pa kayon
"At naisusulat ko rin 'yan." Bulong ni Kyle, na parang natatawa. "Baka naman ito'y isang bobong tanong, sweetheart, pero please, gusto kong masagot mo ito... Naisip mo na bang magpa-cosmetic surgery ako para matanggal 'tong birthmark ko sa mukha?" Biglang tanong ni Mira. "Hindi ko 'yon naisip kahit kailan, Mira. Perpekto ka na kung ano ka, at minahal kita kung ano ka. Hindi ko kailanman babaguhin ang kahit ano sa'yo." Agad na sagot ni Kyle. "Wow, ang sweet naman. Parang mas lalo akong nai-inlove sa'yo." Pang-aasar ni Mira. "At bakit mo biglang natanong 'yan? Magpapagawa ka ba?" Nagtatakang tanong ulit ni Kyle. "Naisip ko lang, dahil gusto kong magkaroon ka ng napakagandang asawa na maipagmamalaki mo sa mga kaibigan mo. At ayaw kong maliitin ka nila." Pagbabahagi ni Mira ng kanyang iniisip. "Kung gusto mong magbago, gawin mo dahil gusto mo, at huwag mong gawin para sa ibang tao. Gusto ko ng simpleng asawa sa fut
Kinakabahan si Kyle habang naghihintay sa French restaurant kung saan madalas silang mag-date ni Mira sa mga espesyal na araw tulad ng anniversary, birthday, at iba pang okasyon... Naisipan niyang i-reserve ang buong restaurant dahil espesyal ang araw na ito para sa kanya. Ito ang araw na ipro-propose niya sa matagal na niyang girlfriend, si Mira. Inihanda at pinlano niya ang lahat mag-isa, at hindi niya sinabi kahit kanino sa mga magulang, kaibigan, at katrabaho niya. At higit sa lahat, wala siyang sinabi o binigyan ng hint si Mira, at napakahirap pala na itago ang lahat sa kanya. Puno siya ng iba't ibang emosyon. Kinakabahan, nag-aalala, at excited siya habang naghihintay kay Mira. Sabi ni Mira na magkita sila sa paborito nilang French restaurant. Sinabi rin niya na gusto niyang ipagdiwang ang tagumpay ng bagong release na products ng C'est La Vie Cosmetics, simula nang makuha niya ang posisyon ng CEO sampung taon na ang nakakaraan. Nangako sila
Kinabukasan. Pagkatapos ng mga meeting niya sa umaga, dumiretso si Kyle sa kanyang Private Office para magkaroon ng tahimik na sandali para sa sarili. Hindi pa rin siya maayos ang pakiramdam matapos ang nangyari sa kanya at kay Mira kagabi, pero pinilit niyang pumasok sa opisina at dumalo sa meeting gaya ng dati. Matapos ang nangyari kagabi, hindi sinasagot ni Mira ang mga tawag niya. Naisipan niyang itigil na ang pagtawag dito at bigyan din ito ng space. Sumandal si Kyle sa swivel chair niya at minasahe ang kanyang mga templo. Sobrang sakit ng ulo niya simula nang hindi siya makatulog nang maayos kagabi. Binuksan niya ang mga mata niya nang may kumatok sa pinto. "Pasok!" Utos niya. Bumukas ang pinto, at nakita niya ang secretary niya, si Michelle, na naglalakad papasok habang may hawak na tray na may baso ng tubig at tasa ng kape. Nagulat din siya nang makita ang isang plato ng sandwich at isang tablet ng gamot.
Lumipas ang tatlong araw... "Nasaan na kaya 'yung mga newly-engaged couple?" biglang tanong ni Kyla, habang tinitignan ang phone niya para tingnan kung may tawag o mensahe sina Tyler at Cassandra. Tinignan din ni Sarah ang phone niya at napangiti nang mabasa ang mensahe ni Cassandra. "Oh, nag-message si Cass at papunta na raw sila," sabi niya sa kaibigan. "Mabuti naman, gutom na gutom na ako. Hindi pa ako nag-aagahan dahil inaalagaan ko 'yung kambal at tinuturuan ko pa 'yung asawa ko kung paano alagaan ang mga bata," kwento ni Kyla. "Ang galing niyo naman ng asawa mo. Sigurado akong hihingi ng advice sina Tyler at Cass sa inyo pag nagkaanak na sila," sabi ni Sarah. "Ikaw? Hindi ka pa ba magpapakasal at magkakaroon ng sarili mong pamilya?" tanong ni Kyla. "Hindi pa sa ngayon," sagot ni Sarah, sabay kibit-balikat. "Mag-ingat ka sa sasabihin mo, friend. Hindi natin alam kung ano ang mangy
Lumipas ang isang linggo. Napaungol si Cassandra nang marinig niyang tumunog ang smartphone niya. Tulog pa siya dahil hindi siya nakatulog kagabi dahil kay Tyler. Hindi siya tinawagan ng fiancé niya nang isang linggo, at sobrang sakit nun sa puso niya. Gusto niya sanang tawagan ito, pero nauna ang pride niya... Tinignan niya ang caller screen, umaasang si Tyler ang tumatawag. Pero nadisappoint siya nang makita niyang ang mentor niya mula sa Aesthetics School sa London ang tumatawag. "Hello, Miss Robin?" "Hello, there, dahlin'. So, napagdesisyunan mo na ba 'yung tungkol sa pag-extend ng contract mo sa amin?" diretsong tanong ni Mrs. Robin sa phone call. Well... Hindi tumawag si Tyler nang isang linggo, at base sa pinag-usapan nila sa park, halatang natapos na ang engagement nila... Wala siyang dahilan para manatili rito, at ang pagbabalik sa London para magtrabaho ay magandang distraction para sa kanya... "Op
"Hindi naman talaga importante 'yung advice namin. Hindi naman kami 'yung ikakasal... Ikaw," prangkang sabi ni Sarah. "—Pero ano ba talaga ang gusto mong gawin? Ipagpapaliban mo ba 'yung kasal nang dalawang taon para ituloy mo 'yung pangarap mo?" biglang tanong ni Kyla. "—O kaya naman, kakalimutan mo na lang 'yung job opportunity at maging full-time wife ka na lang?" tanong ulit ni Sarah kay Cassandra. "Wala talaga akong maisip, girls. Kung pwede lang, gusto kong gawin pareho," sabi ni Cassandra, umiiling. "Sa tingin ko, dapat mong kausapin 'yung fiancé mo tungkol diyan. Kailangan mong ayusin 'yan, dahil ikakasal ka na, at kahit anong desisyon mo, pareho kayong maapektuhan," seryosong komento ni Sarah. "Tama ka... Kailangan ko lang maghanap ng tamang oras para makausap si Tyler. Ang dami niyang sinasabi tungkol sa kasal nitong mga nakaraang araw," napabuntong-hininga si Cassandra. "Gawin mo 'yun
Inilibot ni Cassandra ang paningin niya sa Departure Area ng airport. Umuwi na siya matapos ang dalawang taong pag-aaral sa London, at masaya siyang nakabalik na sa Pilipinas. "Cassandra!" Halos abot tenga ang ngiti ni Cassandra nang makita niyang kumakaway ang kanyang mapapangasawa. Mabilis siyang naglakad patungo rito, tinutulak ang baggage cart. Binigyan siya ni Tyler ng bouquet of pink flowers, at pagkatapos nun, nag-kiss sila nang mabilis at mapagmahal. "Welcome back home, my love. Alam kong gutom at pagod ka na, kaya mag-lunch muna tayo bago kita ihatid sa apartment mo, okay?" suhestiyon niya. "Okay, magandang idea 'yun," pagsang-ayon ni Cassandra. Ilang minuto lang, papunta na sila sa parking lot nang biglang tumunog ang cellphone ni Tyler. "Sagutin ko lang 'tong tawag, love," sabi ni Tyler. "Sige." Bumalik si Tyler kay Cassandra pagkatapos niyang sagutin ang tawag.
Lumipas ang mga linggo at buwan, ang pagkakaibigan nina Tyler at Cassandra ay naging isang romantic relationship. Anim na buwan na silang magkasintahan, at lalong lumalakas ang pagmamahalan nila. Kasalukuyang hinihintay ni Cassandra ang boyfriend niya sa favorite hangout place nila, ang Botanical Garden sa Waldorf University campus... Kinakabahan si Cassandra dahil may importante siyang sasabihin kay Tyler. "Hello, love! Sorry sa pagka-late. Kinausap ko pa si Professor Smith tungkol sa thesis ko at hindi ko namalayan 'yung oras. Tagal mo bang naghintay?" biglang sumulpot si Tyler, humihingi ng tawad. "Okay lang. Basta nandito ka na," sagot ni Cassandra. "Bakit ang seryoso mo? May problema ba, my love?" biglang tanong ni Tyler, nag-aalala. "Umupo ka muna, love. May importante akong sasabihin sa'yo," panimula ni Cassandra. Umupo si Tyler sa bench at tinitigan ang girlfriend niya. "Okay, handa na akong makini
"Sana pareho tayong nag-iisip ng ganyan, Cassandra. Pero ngayon, dapat umuwi ka na at magpahinga nang maayos," suhestiyon din ni Kyla. Sabay nun, huminto na ang sasakyan ni Tyler sa harap nila. Binuksan niya ang pinto sa passenger seat para kay Cassandra, at ang pinto sa backseat para kina Sarah at Kyla. Ilang minuto lang, pauwi na sila ni Tyler sa apartment ni Cassandra... ===============================Isang linggo matapos ang aksidente, bumalik na sa normal ang lahat sa Waldorf University. Nasa Botanical Garden ng University sina Tyler at Cassandra. Hinihintay nila sina Sarah at Kyla na nasa library pa. Maglulunch silang apat sa bagong-bukas na pizza house malapit sa campus. "May sasabihin ako sa'yo, Cassie. Sana makinig ka nang mabuti at bukas ang puso mo," biglang sabi ni Tyler, seryoso ang mukha. Kinabahan si Cassandra. Ito ang unang beses na nakita niya si Tyler na ganito kaseryoso
Kinaumagahan... Nasa daan na si Tyler, tumatakbo nang mabilis papunta sa building kung saan nangyari ang pagsabog. Ang ibang estudyante ay nakatayo sa kani-kanilang pwesto, na hindi makagalaw dahil sa gulat. Nababahala at natatakot si Tyler para kay Cassandra. Nang hindi sinasadya, nakabangga siya kina Sarah at Kyla. "Halika, hanapin natin si Cassandra!" suhestiyon ni Sarah, halatang nag-aalala rin para kay Cassandra. Tumango si Tyler bilang pagsang-ayon. "Sana hindi siya nasaktan ng malubha!" sabi niya, habang tatlong nagmamadali patungo sa Arts and Science Building. Pagkatapos ng ilang minuto ng pagtakbo, nakarating na sila sa building. Ang mga natatakot na estudyante na nasa loob ay isa-isang inaalis. Naka-scan ang mga mata nina Tyler, Sarah, at Kyla para hanapin si Cassandra. Huminga sila nang maluwag nang makita nilang naglalakad si Cassandra kasama ang kaklase niyang babae. K
Kinabukasan... Nagising si Cassandra nang may maramdamang kumot na nakapatong sa kanya. Dahan-dahan niyang binuksan ang mga mata niya at nakita si Tyler na nagkukumot sa kanya ng makapal na kumot... "Pasensya na kung nagising kita," agad na humingi ng tawad si Tyler. Nagising nang tuluyan si Cassandra nang mapansin niyang malapit na ang mukha nila ni Tyler. Iniwas niya ang mukha niya para maiwasan ang titig ni Tyler. “S-So... Aalis ka na?” tanong ni Cassandra, nang mapansin niyang nag-iimpake na si Tyler ng gamit niya. "Actually, nauna na sina Sarah at Kyla. Hinihintay lang kita para makapagpaalam," sabi ni Tyler. "Ah, ganun ba." yun lang ang nasabi ni Cassandra. "Sige, maraming salamat kagabi. Nag-enjoy ako kasama niyo," nakangiting sabi ni Tyler. "Ah, oo nga pala. Salamat din sa snacks at drinks kagabi," pasasalamat din niya. "Kita na lang tayo sa school bukas, ha? Malapit n
"Okay, guys, pumunta na kayo sa positions niyo!" mabilis na anunsyo ng PE teacher nila, nang masigurong nagtipon-tipon na ang lahat ng estudyante. Nagtinginan sina Cassandra at ang mga kaklase niya, nag-eencourage sa isa't isa. May mga estudyante ring nagdududa... "Okay lang 'yan, Cassandra. Kunwari walang nakatingin sa'yo. Mag-concentrate ka lang. Kaya natin 'to," pabulong na sabi ni Toru, sabay tapik sa balikat niya. “Okay. Wala nang ibang tao. Walang nakatingin sa'yo, Cassandra... Kayo lang ng mga teammates mo ang nandito," sabi niya sa sarili, parang chant. Ilang minuto lang, itinaas na ng instructor nila 'yung laruang baril na gagamitin na starter. Huminga nang malalim si Cassandra, kinalma ang sarili. Siya ang first runner, tapos ipapasa niya 'yung baton kay Kyla. "On your mark... Ready. Set. GO!" pinaputok na ng instructor 'yung baril. Kusang gumalaw ang buong katawan ni Cassandra. Bumib