Kinabukasan.
Pagkatapos ng mga meeting niya sa umaga, dumiretso si Kyle sa kanyang Private Office para magkaroon ng tahimik na sandali para sa sarili. Hindi pa rin siya maayos ang pakiramdam matapos ang nangyari sa kanya at kay Mira kagabi, pero pinilit niyang pumasok sa opisina at dumalo sa meeting gaya ng dati.Matapos ang nangyari kagabi, hindi sinasagot ni Mira ang mga tawag niya. Naisipan niyang itigil na ang pagtawag dito at bigyan din ito ng space.Sumandal si Kyle sa swivel chair niya at minasahe ang kanyang mga templo. Sobrang sakit ng ulo niya simula nang hindi siya makatulog nang maayos kagabi.Binuksan niya ang mga mata niya nang may kumatok sa pinto."Pasok!" Utos niya.Bumukas ang pinto, at nakita niya ang secretary niya, si Michelle, na naglalakad papasok habang may hawak na tray na may baso ng tubig at tasa ng kape. Nagulat din siya nang makita ang isang plato ng sandwich at isang tablet ng gamot.Kumunot ang noo ni Mira nang makita ang kotse ni Kyle na nakaparada sa harap ng isang waiting shed. 101% siyang sigurado na kay Kyle ang kotse dahil kabisado niya ang plate number nito, at paborito ito ng boyfriend niya. Pero sino ang babaeng sumakay sa kotse ni Kyle? Ano ang relasyon nila sa isa't isa? Nakalimutan na ba siya ni Kyle at nag-move on na sa buhay niya? Kinagat ni Mira ang labi niya para pigilan ang pag-iyak. Naisipan niyang mag-taxi na lang at umuwi muna. Pero kakausapin pa rin niya si Kyle, at magkakaroon sila ng seryosong usapan. At sana, magkakabati sila at magpapatuloy sa susunod na kabanata ng kanilang buhay. MAGKASAMA. =================== Ilang araw ang lumipas. Kinakabahan si Mira habang naghihintay sa paborito nilang French restaurant. Naghihintay siya kay Kyle. Mabuti na lang at pumayag si Kyle na makipagkita sa kanya. Susulitin niya ang pagkakataong ito para makausap ulit si Kyle, at tatangg
Maagang nagising si Cassandra kinaumagahan. Binuksan niya ang mga kurtina ng kanyang silid-tulugan at napangiti siya nang makita ang maliwanag na sikat ng araw sa umaga, na nag-iilaw sa buong silid niya. Ang tanawin ng maganda at malinaw na asul na langit ay nagparamdam sa kanya ng sobrang saya... "Magiging maganda ang araw na ito..." bulong ni Cassandra sa sarili. Pagkatapos uminom ng kape at kumain ng tinapay na may strawberry jam, dali-dali siyang pumasok sa banyo para maligo. Makalipas ang sampung minuto, lumabas siya sa banyo, at dumiretso sa kanyang aparador para pumili ng mga damit na susuotin. Tiningnan niya ang sarili sa salamin, at napangiti siya nang may kasiyahan nang makita ang kanyang repleksyon. Mukhang maganda ang lahat... Pagkatapos ay kinuha niya ang ilang libro, mga tala at panulat. Inilagay niya ang lahat sa kanyang backpack, at nang masiguro niyang wala siyang nakalimutan, nilock niya ang pinto ng kanyang apartme
"P-Pasensya na sa naging abala ko sa iyo ngayon. At gusto ko ring pasalamatan ka sa pagtulong sa akin." pasasalamat ni Cassandra sa kanya. Magsasalita na Sana ang lalaki pero hindi niya nagawa nang bumalik ang doktor na may dalang tray ng painkiller tablet at isang basong tubig... "Heto, inumin mo ang painkiller tablet na ito para makatulong na mapawi ang sakit." payo ng doktor. "Opo, doktor. Maraming salamat po." pasasalamat din ni Cassandra sa doktor. Mabilis niyang nilagay ang gamot sa kanyang bibig, at uminom siya ng kaunting tubig. Makalipas ang ilang minuto, biglang nawala ang sakit, at mas gumaan ang pakiramdam niya kumpara sa ilang minuto na ang nakalipas... Nagpasalamat ulit siya sa doktor. Nagpasalamat din siya sa estranghero na tumulong sa kanya. "Kailangan ko nang pumunta sa unang klase ko... Paalam." magalang na nagpaalam si Cassandra. Pagkatapos noon, naglakad siya patungo sa pinto. "Teka,
Kinagabihan.Pagod na pagod na ibinagsak ni Cassandra ang kanyang sarili sa kama pagdating Niya ng apartment. Ang plano niya sana, magluluto siya ng hapunan, maliligo, tapos mag-rereview. Pero ang bigat-bigat na ng talukap ng mata niya... Kaya tinanggal na niya sa plano 'yun. Hindi naman siya masyadong gutom, kaya maliligo na lang siya at matutulog. Magluluto na lang siya bukas ng almusal at mag-rereview habang kumakain. Pinilit niyang bumangon at pumunta sa banyo para maligo... =============================== KRINGGG! Napaungol si Cassandra. Tinatamad niyang kinuha 'yung phone niya para patayin 'yung alarm. Ang ingay-ingay! Ang sakit na ng ulo niya. Antok na antok pa siya, tinignan niya 'yung oras. Nanlaki ang mga mata niya. "Naku! Malelate na 'ko!" sigaw niya. Bigla siyang napabangon, parang nashock. 15 minutes na lang para maligo, magbihis, at mag-bike papunta sa school!
"Ah, siguro OA lang ako," sabi ni Cassandra sa sarili, nahihiya. “So, hihiga ka na ba o hindi?” tanong ulit ni Tyler. Sumimangot si Cassandra, humiga na lang sa lupa at hinintay 'yung susunod na utos ni Tyler. "Okay, next, itaas mo 'yung kanang paa mo," utos ni Tyler. Itinaas ni Cassandra 'yung paa niya. Nanigas ang buong katawan niya nang maramdaman niya 'yung kamay ni Tyler sa binti niya. Hindi naman bastos 'yung paghawak, pero parang nakuryente siya. "Huwag kang masyadong matigas, Cassandra. Relax lang. Para mas mabilis kang tumakbo mamaya," paliwanag ni Tyler. Pumikit si Cassandra, nag-concentrate. Warm-up lang 'to, Cassandra. Huwag kang OA. Simple exercise lang 'to. Wala nang iba, paulit-ulit niyang sinasabi sa sarili. Ilang segundo lang, palihim na tinignan ni Cassandra si Tyler. Seryoso pala siya sa warm-up, at mukhang hindi naman siya 'yung tipo ng lalaking nanamantala ng babae
"Ang laki ng pag-aalala namin sa kanya, pero buti naman at okay na siya. Sige, ano na gagawin natin guys? May game plan ba tayo?" rinig din ni Cassandra 'yung boses ni Kyla. “Meron na. May training plan na ako para mapaganda 'yung performance natin. At kailangan ko ng tulong niyo. Magpa-practice tayo araw-araw.” sabi ni Tyler. "Pero si Cassandra? Kailangan niya magpahinga ng binti niya!" sagot ni Sarah. Hindi na napigilan ni Cassandra ang sarili niya. Bumangon siya at binuksan 'yung kurtina. "Kaya ko 'to. Kailan tayo magsisimula?" agad niyang tanong, tinanggap 'yung challenge. "Cassandra! Huwag mo munang isipin 'yung relay! Magpahinga ka muna!" paalala ni Sarah. "Okay lang ako. Pahinga lang ako ng isa o dalawang araw, okay na 'ko. So, Tyler Bancroft— kailan tayo magsisimula ng training?" tanong ni Cassandra, diretsong nakatingin kay Tyler. Tinignan din siya ni Tyler bago sumagot. "Sigurado ka
"Team tayo, Cassandra. Nagte-training tayo ngayon dahil naniniwala si Tyler na kaya pa nating umunlad at sana, manalo tayo sa huli. Naniniwala siya sa atin, alam mo 'yun? Kaya niya ginagawa 'to para tulungan tayo. Narinig namin ni Kyla na kinansela niya 'yung mga interviews niya sa TV at magazines. Inalis niya lahat ng appointments niya para makasama tayo ngayon," mahabang paliwanag ni Sarah. Kinagat ni Cassandra 'yung labi niya, nakonsensya. Tama si Sarah. Ang daming importante kay Tyler, pero pinili pa rin niyang sumama sa kanila... Hindi dapat niya ginawa 'yun. Ang selfish niya, nagalit pa siya kay Tyler. Hindi dapat. Magsasalita na sana si Cassandra, pero narinig na nila 'yung boses ni Tyler sa likod nila. "Guys! Sana okay lang sa inyo 'yung sandwich at tubig." sabi ni Tyler, papalapit na sa kanila. May bitbit siyang plastic bag na may sandwich at tubig. "Kontrolin mo 'yung temper mo ha?" bulong ni Sarah kay Cassandra,
"Okay, guys, pumunta na kayo sa positions niyo!" mabilis na anunsyo ng PE teacher nila, nang masigurong nagtipon-tipon na ang lahat ng estudyante. Nagtinginan sina Cassandra at ang mga kaklase niya, nag-eencourage sa isa't isa. May mga estudyante ring nagdududa... "Okay lang 'yan, Cassandra. Kunwari walang nakatingin sa'yo. Mag-concentrate ka lang. Kaya natin 'to," pabulong na sabi ni Toru, sabay tapik sa balikat niya. “Okay. Wala nang ibang tao. Walang nakatingin sa'yo, Cassandra... Kayo lang ng mga teammates mo ang nandito," sabi niya sa sarili, parang chant. Ilang minuto lang, itinaas na ng instructor nila 'yung laruang baril na gagamitin na starter. Huminga nang malalim si Cassandra, kinalma ang sarili. Siya ang first runner, tapos ipapasa niya 'yung baton kay Kyla. "On your mark... Ready. Set. GO!" pinaputok na ng instructor 'yung baril. Kusang gumalaw ang buong katawan ni Cassandra. Bumib
Pagkalipas ng ilang taon, naging mas matibay at mas masaya ang relasyon nina Sarah at Martin. Ang kanilang pagmamahalan ay lumago at namulaklak sa gitna ng mga masasayang alaala na kanilang binuo sa paglipas ng panahon. Nagsimula sila ng bagong buhay bilang mag-asawa, puno ng pag-ibig, kasiyahan, at walang anumang problema.Ang kanilang renewal of vows wedding ay ginanap sa isang napakagandang vineyard estate sa Tuscany, Italy, sa gitna ng mga rolling hills at grapevines. Ang lugar ay para bang nagmula sa isang kwento ng fairytale—may mga luntiang halaman, mala-ginto ang sikat ng araw, at may banayad na ihip ng hangin na naglalaro sa mga dahon.Habang naglalakad si Sarah sa stone path na may nakalatag na puting petals, hindi niya mapigilan ang mga luha ng kaligayahan. Suot niya ang isang eleganteng wedding gown na gawa sa lace at chiffon, at ang kanyang buhok ay nakalugay na may mga maliliit na perlas na nagbigay ng simpleng kagandahan. Habang naglalakad siya sa aisle, nakatingin sa k
Pagkalipas ng ilang buwan ng masayang pagsasama nina Martin at Sarah, nagpasya silang magbakasyon sa Santorini, Greece kasama ang kanilang mga kaibigan: sina Tyler at Cassandra, pati na rin sina Kyla at ang kanyang asawa kasama ang kanilang kambal. Nais nilang maglaan ng oras para mag-relax, mag-enjoy, at lumikha ng mga masasayang alaala nang walang anumang problema—tanging kaligayahan at pagmamahalan lamang.Pagdating nila sa Santorini, agad silang bumungad sa nakakamanghang tanawin ng mga whitewashed buildings na may blue domes na nakaharap sa kalmadong Aegean Sea.Habang bumababa sa kanilang private villa na may infinity pool, hindi mapigilan ni Sarah ang mapangiti sa ganda ng lugar.“Oh my gosh… it’s even more beautiful in person,” bulong niya kay Martin habang hinahawakan ang kamay ng kanyang asawa.“I told you it would be magical,” sagot ni Martin, sabay halik sa kanyang noo.Pagkapasok sa villa, agad silang nagtanggal ng kanilang mga sapatos at naglakad-lakad sa malamig na marb
Pagkalipas ng ilang araw ng masasayang adventures sa Tuscany, nagpasya sina Martin, Sarah, at ang kanilang mga kaibigan na gawing espesyal ang kanilang huling araw sa villa. Nais nilang magdiwang ng isang engrandeng farewell party, puno ng tawanan, kasiyahan, at walang anumang problema—tanging mga ngiti at pagmamahalan lamang ang namayani.Nagising ang lahat sa masarap na amoy ng freshly brewed coffee at homemade croissants na inihanda ng villa’s in-house chef. Sa terrace, nagsama-sama ang grupo para sa kanilang Italian-style breakfast—mga flaky pastries, fresh fruits, prosciutto, at creamy cappuccino.Habang nagkakape, nagbigay ng ideya si Tyler:“Hey, why don’t we spend the morning at that lavender field we passed by yesterday? The kids will love it!”Sumang-ayon ang lahat at dali-daling nag-empake ng picnic basket na puno ng masasarap na pagkain at inumin.Pagdating sa lavender field, namangha sila sa ganda ng tanawin—isang malawak na karagatan ng purple blossoms na sumasayaw sa ih
Makalipas ang isang taon, nagdesisyon sina Martin at Sarah na dalhin ang kanilang pamilya sa isang masarap at romantikong bakasyon sa Tuscany, Italy. Kasama nila sina Lucas at Lily, pati na rin ang mga malalapit nilang kaibigan—sina Tyler at Cassandra, na ngayon ay may isang taong gulang na anak na si Emma, at sina Kyla at ang kanyang asawa, kasama ang kanilang kambal na apat na taong gulang.Nagrenta sila ng isang malaking villa na napapalibutan ng mga taniman ng ubas at mga olive tree. Sa kanilang bakasyon, tanging kasiyahan, pagmamahalan, at tawanan ang namayani.Pagbaba ng private van mula sa Florence airport, napatigil si Sarah sa ganda ng villa na kanilang titirhan. Ang mga pader nito ay gawa sa lumang bato, may mga bintanang may asul na shutters, at isang malawak na hardin na puno ng mga namumulaklak na bulaklak.“Oh my gosh, Martin! Ang ganda rito!” masayang sabi ni Sarah habang nakatingin sa paligid.“I told you, only the best for my queen,” sagot ni Martin, sabay halik sa ka
Limang taon na ang lumipas mula nang ikasal sina Martin at Sarah. Sa paglipas ng mga taon, lalong naging matibay ang kanilang pagsasama. Ngayon ay mayroon na silang dalawang anak: si Lucas, na pito na ngayon, at si Lily, isang tatlong taong gulang na malikot at masayahing bata.Mayroon na ring sariling restaurant empire si Martin—limang sikat na branches sa iba’t ibang bahagi ng bansa. Samantalang si Sarah ay nagtagumpay na rin sa kanyang art gallery, kung saan marami na siyang naging exhibit at nabenta ang kanyang mga obra. Ang kanilang buhay ay puno ng pagmamahalan, tagumpay, at saya.Maagang nagising si Sarah sa tabi ni Martin. Habang nakasandal siya sa dibdib ng asawa, marahan niyang ginuhit gamit ang daliri ang pangalan nito sa kanyang dibdib. Napangiti siya nang magising si Martin at hinalikan siya sa noo.“Good morning, my love,” bulong ni Martin sa paos na boses, halatang bagong gising.“Good morning, handsome,” sagot ni Sarah, sabay ngiti.Pagkatapos ng ilang minuto ng lambin
Tatlong taon na ang lumipas mula nang ikasal sina Martin at Sarah. Sa panahong iyon, mas lalo pa nilang napagtibay ang kanilang pagsasama at mas napatunayan ang tibay ng kanilang pagmamahalan.Ngayong araw, nagdiriwang sila ng ikatlong wedding anniversary sa kanilang bagong beach house, isang pangarap na kanilang natupad matapos ang maraming taon ng pagsusumikap. Kasama nila ang kanilang anak na si Lucas, na ngayo’y apat na taong gulang na, at puno ng sigla at kalikutan.Maagang nagising si Sarah sa amoy ng nilulutong almusal. Nang bumaba siya sa kusina, nakita niya si Martin na abala sa paghahanda ng kanilang paboritong breakfast-in-bed: crispy bacon, scrambled eggs, at pancakes na may maple syrup. Si Lucas naman ay nakaupo sa countertop, tumutulong sa paglalagay ng berries sa plato, habang puno ng pancake batter ang kanyang pisngi.“Good morning, my love,” masayang bati ni Martin sabay lapit kay Sarah at binigyan siya ng isang matamis na halik sa labi.“Happy anniversary.”Napangiti
Isang taon na ang lumipas mula nang ikasal sina Martin at Sarah. Sa kabila ng mabilis na takbo ng kanilang mga buhay—si Martin na abala sa pagiging head chef ng sarili niyang restaurant, at si Sarah na nagbalik sa pagsusulat ng lifestyle articles—hindi nila kinalimutan ang espesyal na araw na nagbuklod sa kanila.Isang araw bago ang kanilang anniversary, nagmamadaling umuwi si Sarah galing sa trabaho. Pagbukas niya ng pinto, nagulat siya nang makita ang mga maliliit na kandila sa sahig, bumubuo ng daan patungo sa dining area. Sa gitna ng mesa, may bouquet ng mga pulang rosas at isang liham na may nakasulat na:"Be ready by 6 AM tomorrow. Pack lightly. – M"Napangiti si Sarah at napailing. Alam niyang may sorpresa na naman si Martin.Kinabukasan, maaga silang bumiyahe. Sa loob ng sasakyan, hawak ni Martin ang manibela habang palaging lumilingon kay Sarah na nakatingin sa labas ng bintana, pinagmamasdan ang mga tanawin."Huwag mo nang piliting hulaan kung saan tayo pupunta," tukso ni Ma
Magkahawak-kamay sina Sarah at Martin habang naglalakad sa park, sinasamantala ang malamig na simoy ng hangin. Simula nang mag-beach getaway sila, lalong tumibay ang relasyon nila. Hindi na nag-aalinlangan si Sarah—sigurado na siya sa pagmamahal niya kay Martin.Habang naglalakad sila, biglang huminto si Martin at hinarap si Sarah."Anong meron?" tanong niya, nagtataka sa biglang paghinto ng nobyo.Ngumiti si Martin at inilabas ang isang maliit na kahon mula sa bulsa ng jacket niya. Nanlaki ang mga mata ni Sarah, hindi makapaniwala sa nakikita niya."Martin... ano ‘yan?" bulong niya, ramdam ang panginginig ng boses niya.Lumuhod si Martin sa harap niya, ang mga mata ay puno ng pag-ibig at determinasyon."Sarah, alam kong hindi natin ito minamadali at hindi rin tayo nagmamadali sa pagtakbo ng relasyon natin. Pero sigurado ako sa’yo—sa atin. Alam kong gusto kong makasama ka sa bawat umaga, sa bawat pagtulog, at sa lahat ng susunod na kabanata ng buhay ko."Bumuntong-hininga siya, halata
Mula sa casual na pagkikita, naging mas regular ang mga date nina Martin at Sarah. Hindi na lang sila nagkikita sa restaurant o café—nagsimula na rin silang gumala sa mga bagong lugar. Dumadayo sila sa mga maliliit na bayan para mag-food trip, nagka-camping sa probinsiya, at madalas ding naglalakad sa parke habang nagkukwentuhan tungkol sa mga pangarap nila.Sa kabila ng saya, hindi maiwasan ni Sarah na makaramdam ng kaba. Sa tuwing nagiging mas malapit sila ni Martin, natatakot siyang baka masaktan ulit siya. Kaya kahit ramdam niyang mahalaga na sa kanya si Martin, may bahagi pa rin ng puso niya ang nagdadalawang-isip.Isang gabi, inimbitahan ni Martin si Sarah sa apartment niya para magluto ng dinner. Pagdating ni Sarah, nagulat siya nang makitang napaka-cozy ng apartment—malinis, minimalist, at may halong rustic style. May mga potted plants sa gilid ng bintana at mga larawan ng mga lugar na binisita niya noon."Ikaw ang nag-decorate ng lugar mo?" tanong ni Sarah, humanga sa aesthet