ANG STORY NA ITO AY SUPER RATED SPG‼️ MAY MGA SCENE NA HINDI PWEDE SA MGA MASESELAN‼️ READ AT YOUR RISK!!! IT CONTAINS KIDNAP‼️ RAPE‼️ NOT RECOMMENDED TO READ SA MGA MASELAN‼️[Regina]ARAW NG SABADO. Isang pulang V neck tie waist silk dress with high slits ang suit niya na halos labas ang makinis at maputi niyang hita. Litaw din ang malalaki niyang dibdib. Gigil siya ng maalala ang kaibigang si Perper. Humingi siya ng tulong dito, dahil hindi niya alam kung ano ang isusuot, nang magsabi ang kaibigan na ito na ang bahala ay nakampante siya. Kaya ng dumating ang deliver ay hindi na niya tiningnan ang laman ng kahon, alam kasi ng kaibigan niya ang sukat niya kaya naisip niya na wag na iyon tingnan.Ngayon ay nagsisisi siya. Mukha siyang nang aakit sa suot niya. My god! Ang gusto niya sana ay simple lang pero bakit hindi iyon ang pinadala ni Perper. Inis man pero wala na siyang magagawa. Matapos maglagay ng foundation ay naglagay siya ng red lipstick. Hindi na siya naglagay pa ng kun
ANG STORY NA ITO AY SUPER RATED SPG‼️ MAY MGA SCENE NA HINDI PWEDE SA MGA MASESELAN‼️ READ AT YOUR RISK!!! IT CONTAINS KIDNAP‼️ RAPE‼️ NOT RECOMMENDED TO READ SA MGA MASELAN‼️[Regina]MALAKAS ang kabog ng dibdib niya habang hinihintay ang sagot nito."Yes." Walang pagdadalawang isip na sagot nito. Parang wala itong pake makasakit man ang mga salita nito o hindi."Bakit naman." Nagsisimula nang umusbong ang takot sa puso niya. "Paano naman iyong mga tao na nagmamahal sa iyo ng totoo? Hindi mo pa rin ba sila kailangan?""Walang permanente sa mundo. They here now, but how about tomorrow? How will you know if will they stay by your side?" Masyado siyang nahihiwagaan sa mga sinasabi nito, pero bakit parang ramdam niya ang sakit sa boses nito? Tila sa sobrang lalim ay malulunod siya."How will you know, if you don't even try?" She asked back.""I don't want to waste my time." "You're a coward then." Hindi niya alam kung saan aabot ang usapang ito, pero ngayon ay gusto niya ipaalam dito n
ANG STORY NA ITO AY SUPER RATED SPG‼️ MAY MGA SCENE NA HINDI PWEDE SA MGA MASESELAN‼️ READ AT YOUR RISK!!! IT CONTAINS KIDNAP‼️ RAPE‼️ NOT RECOMMENDED TO READ SA MGA MASELAN‼️[Regina]HABANG NAGLULUTO ay hindi siya mapakali sa kinatatayuan niya. Nasa bahay siya ng binata para magluto. Tinotoo niya talaga ang sinabi niya rito. Nasa likod niya si Leo na pinapanood siya habang nagluluto kaya talaga naman na hindi na siya mapakali."Ilang taon ka na?" "Twenty eight." Hindi lumilingon na sagot niya. Nahihiya pa rin siya sa nangyari kanina. "Bakit hanggang ngayon single ka pa rin?" Tila isang detective na tanong nito."Dahil wala pa akong nagugustuhan noon. Pero ngayon mayro'n na." Humarap siya rito at ngumiti. "Ikaw, bakit single ka pa rin hanggang ngayon?" Balik tanong niya.Nagkibit balikat lang ito.Hinarap niyang muli ang niluluto. Ilang beses siyang lumunok dahil ramdam niya ang titig nito mula sa kaniyang likuran."Wag mo nga akong tingnan. Baka matunaw naman ako niyan." Kinikilig
ANG STORY NA ITO AY SUPER RATED SPG‼️ MAY MGA SCENE NA HINDI PWEDE SA MGA MASESELAN‼️ READ AT YOUR RISK!!! IT CONTAINS KIDNAP‼️ RAPE‼️ NOT RECOMMENDED TO READ SA MGA MASELAN‼️[Regina]KULANG NALANG AY MABALI ang leeg niya kakasilip sa pwesto ng binata. Pagkagising niya ay nagdilig siya ng halaman, hindi nagtagal ay dumating ang binata. Katulad ng dati ay may dala itong isang tasa kape. Dala rin nito ang laptop.Nagniningning na naman ang mga mata niya dahil sa kagwapuhang taglay nito. Hindi talaga nakakasawang titigan si Leo.Nag iwas siya ng tingin ng tumingin ito sa pwesto niya. "Morning." Hindi makapaniwala na tumingin siya rito.'Totoo ba ang narinig ko?' Tanong niya sa isip.Nauna siyang binati nito? Hindi makapaniwala na tiningnan niya si Leo. Kulang nalang ay mapanganga siya sa gulat. "Tutunganga ka nalang riyan? Sabayan mo kaya ako mag almusal." Napanganga na nga siya. 'Ano nakain nito?' Tumayo ito mula sa pagkakaupo at umalis, hindi nagtagal ay may dala na itong tasa at s
INABOT din siya ng isang oras sa labas ng magpasya siyang pumasok na. Natigil siya sa paghakbang ng may dumating na dalawang sasakyan. Bumaba si Leo sa isa at si Draken naman sa isa, pero may akay ang huli na tila lasing na lalaki dahil sa kung wala si Draken ay baka nasubsob na ito sa lupa."Damn it, Piero! Ano bang ginagawa mo sa sarili mo." Tila galit ang boses ni Draken."A-ako pa huh?!" Pinilit tumayo ng lalaki. "K-kasalan lahat ito ng gag*ong ito." Pilit nitong lumapit kay Leo.Naitakip niya ang kamay sa bibig ng sapakin nito sa Leo. Gusto niya lapitan ang binata pero tila napako ang paa niya sa lupa."G*go ka! Alam mo 'yan!" Bitaw nito ng salita bago pagewang gewang na umalis dahil sa kalasingan.Pinahid ni Leo ang dugo sa gilid ng labi. Nakita niya ang paghawak ni Draken sa balikat ni Leo bago ito iwan.Nanatili siya sa kinatatayuan. Gusto niya lapitan ang binata pero pinili nalang niya na wag, dahil kahit malayo siya ay kita niya ang paggalaw ng bagang nito at madilim na mukha
PAGKAHAPON ay naisipan niyang puntahan ang bahay ng kababata ng mama niya. Isinama na rin niya si Choco.Nang malapit na sila sa bahay ay tumakbo si Choco papunta sa bahay pero hindi ito dumaan sa harap kundi sa likuran. Sinundan lang niya ito. Nabuksan niya ang pintuan sa likod. Tulad noong una siyang nagpunta ay malinis ang lugar pero wala paring tao. Hindi rin sila nagtagal ng magpasya siyang umalis na pero hindi pa siya nakakalayo ay nakita niya ang paghinto ng sasakyan sa harap ng bahay.Hindi makapaniwala na napanganga siya.Si Leo ang bumaba at nakita niya ang pagpasok nito roon. Nagpasya siyang bumalik at maghintay sa harap para hintayin ang paglabas nito.Ang pagsilay ng ngiti sa labi niya ay hindi mapigilan. Hindi niya akalain na ito pala ang sinasabi ng matanda na kalaro niya noon.Halata ang gulat sa mata ni Leo ng makita siya."Hi. Anong ginagawa mo rito?" Usisa niya kahit na alam na niya ang sagot."May kinuha lang." Sagot nito sabay taas ng kamay para ipakita ang mga s
PAGDILAT ay agad niyang hinawakan ang labi. Parang panaginip lang ang nangyari kagabi.Nagtatalon siya sa tuwa.Boyfriend na niya si Leo! OMG!Bago lumabas para magdilig ng mga halaman ay sinigurado niya muna na maganda siya bago lumabas. Naglagay siya ng manipis na lipstick at nagpulbo ng kaunti."Ganda mo talaga, Regina." Kausap niya sa sarili habang nakatingin sa salamin. Matapos magpaganda ay lumabas na siya para magdilig, at syempre para na rin makita ang boyfriend niya.Habang nagdidilig ay panay ang hawak niya sa labi. Hindi siya mapakali at hindi makapaniwala. Parang panaginip lang kasi. Hindi niya akalain na magkakatotoo at mangyayari ang pangarap lang niya.Ngumiti siya ng makita si Leo na nakalalabas lang."Good morning." Halatang pinipigilan nito ang ipakita ang ngiti sa kanya na parang nahihiya. "Good morning din, Leo.""Dito ka na mag almusal. Nagluto ako para sa 'tin." Nakangiting sabi nito.Nagmamadali siyang pumunta sa bahay nito. Habang kumakain sila ay panay ang su
HABANG naghahalo siya ng niluluto niya ay hindi siya mapakali, nahihiya pa rin siya dahil sa nangyari kanina, tapos nasa likuran niya pa ang boyfriend niya!Gusto man niyang pagsawain ang mga mata dito dahil sa kagwapuhan nito ay hindi naman siya makatingin dito dahil nga sa hiya.Halatang bagong ligo ito dahil medyo basa pa ang buhok nito at nakasando na ito ngayon at shorts short."I'm sorry nga pala tungkol sa... about kanina." Hindi lumilingon na sabi niya."Ako ang dapat magsorry, dapat hindi ako pumasok ng walang paalam. I'm sorry." Humarap siya rito. Parang huminto ang paghinga niya ng magkasalubong ang mga mata nila.Nauna na siyang nag iwas ng tingin dito. Hindi niya matagalan ang titig nito.Pagkatapos niyang magluto ay nagsandok na siya ng ulam. Si Leo naman ang naghanda ng mga kakainan nila.Nanakit na ang leeg niya kakaiwas ng tingin dito. Habang kumakain ay tahimik din sila. Natapos nalang sila kumain ay walang pag uusap na naganap sa pagitan nila.Nahihiya siya sa nang
MASAYA ang lahat ng mga tao sa paligid. May nakangiti, may nag-iiyakan, may natutuwa. Lahat ng tao ay masaya para sa nag-iisang dibdib na si Regina at Bernard. Maliban sa isang lalaki na nakatayo mula sa malayo. Nadudurog ang puso niya habang nakatingin sa babaeng mahal niya na ikinakasal sa iba. Ang babae na matagal na niya na hindi nakitang ngumiti ngayon ay masayang nakangiti habang nakatingin sa iba. Tumulo ang luha niya. Kung sana ay minahal niya ito ng tama, baka hindi mangyayari ang lahat ng 'to. Kung hindi siya naduwag no'n na umamin sa dalaga at hindi dinaan sa dahas ang lahat ay baka siya ang kasama nito ngayon. Tuluyan na siyang napahagulhol, hindi niya alintana ang tingin ng iilang dumaraan sa pwesto niya. Gusto niyang hablutin si Regina sa lalaking kinaiinggitan niya ngayon para ibalik sa bisig niya, makasama niya at mayakap at para mabuo ang pamilya nila pero hindi pwede. Nagising na siya sa katotohanan na hindi siya nito magagawang mahalin ng wakasan nito ang saril
NATIGIL sa paglalakad ang labindalawang taong gulang na si Draken ng makita ang batang babae na takot na takot na nakatingin sa isang tipaklong."Lolo!" Malakas na tawag ng batang babae sa lolo nito.Napakaputi ng balat ng batang babae na para bang hindi nasisinagan ng araw, makinis din ang kutis nito na walang pilat kahit isa. Ang dulo ng itim at mahaba nitong buhok ay kulot. Nang magawi ang tingin nito sa kanya ay nakita niya ang maganda nitong mga mata. Ang ilong nito ay maliit na matangos, tapos napakapula pa ng labi na kakulay ng isang pulang mansanas.Napahawak siya sa dibdib dahil ang lakas ng kabog no'n.Nakaramdam siya ng panghihinayang ng tumalikod na ito sa papunta sa isang babae na sa tingin niya ay siyang ina nito."Mom, di'ba kilala mo 'yong matandang lalaki do'n sa kabila? 'Yong maraming tanim na bulaklak?" Agad na tanong ni Draken sa mommy niya pagka-uwi."Si tatay Donato ba? Bakit mo naitanong?" May pagtataka sa mukha nito habang nakatingin sa kanya."I saw a girl ther
NAPANGITI siya ng sumalubong sa kanya ang malamig na hangin. Isang taon na rin ang nakalipas bago siya nagpasya na bumalik rito. Katulad ng una na makarating siya rito ay namamangha pa rin siya dahil sa magandang tanawin."Regina!" Halos magkandarapa si Wilma habang mabilis na tumatakbo papalapit sa kanya. Parang baka na umatungal 'to ng makayakap sa kanya. Pati siya ay napaiyak ng makita kung pa'no ito umiiyak. Batid niya na sobra ang pag aalala nito ng mawala siya."Ang tagal mong nawala. Akala nga namin, hindi ka na namin makikita." Pati si Joseph ay naluluha narin sa isang gilid."P-Pasensya na kayo kung... hindi agad ako nakabalik..."Humiwalay sa kanya si Wilma. Bakas ang luha sa mata na ngumiti ito sa kanya. "Ang importante nakabalik ka—" Nanlaki ang mga mata nito at napanganga ng makita ang tatlong kambal sa likuran niya. "Hala, pinaliit 'yong tatlong devil?" Natawa nalang siya sa reaksyon ni Wilma."Hindi po kami devil." Nakaingos na sabi ni Lennox."Joke lang mga pogi, kayo
NANGINGINIG ang buo niyang katawan sa sakit. Ang buong katawan niya ay halos mapuno ng pasa, ang gitnang bahagi ng hita niya ay namamaga, maging ang butàs sa likuran niya ay masakit din.Umiiyak na niyakap niya ang sarili. Lahat ng masamang karanasan na pilit niyang kinalimutan ay bumalik lahat sa isang iglap lang. Ang lahat ng masamang ginawa sa kanya ng tatlong binata ay naulit lang. Napahagulhol siya ng sumubsob siya sa sahig ng magpilit siyang tumayo. Hindi niya magawang ihakbang ang mga binti niya dahil sa sobrang panghihina at panginginig ng katawan niya."Diyos ko...." Patuloy siya sa pag iyak. Totoo nga ang sinabi ni Draken na hindi siya palalakarin ng mga ito.Gustong gusto niyang pumasok ng banyo para linisin ang sariling katawan dahil sa sobrang panlalagkit ng katawan niya pero kahit ang gumapang ay hindi rin niya magawa dahil sa sobrang panghihina. Patuloy lang siya pag iyak at hindi niya alintana ang kahubaran, napakasakit isipin na ang akala niya na payapa na buhay na m
PANAY ang iyak niya ng ihiga siya ng mga ito sa kama. Puno ng pagnanasa ang mga mata ng binata habang naglalakbay sa hubàd niyang katawan. Wala siyang nagawa ng iposas ni Draken ang dalawa niyang kamay sa headboard ng kama.Malakas na napamura si Leo ng ibuka nito ang hita niya at makita ang gitnang bahagi ng katawan niya."Tumigil ka!" Malakas niyang tili ng halikan ni Leo ang hiyas niya. Imbis na tumigil ay tinawanan lang siya nito at saka tuluyan ng sumubsob sa pagkàbàbaè niya. "Tama na! Tama na please—ahh!" Napahiyaw siya sa sakit ng kagatin ng madiin ni Piero ang dibdib niya. Maging si Draken ay gano'n din ang ginawa sa isa niyang dibdib.Naluha siya sa pagkagat ng dalawa sa dibdib niya. Napakasakit no'n na para bang gigil na gigil ang mga ito sa katawan niya. Gusto niyang manampal pero hindi niya magawa. Sa tuwing gagalaw siya ay humihigpit ang posas na nasa kamay niya. Hindi niya magawang sipain si Leo dahil malakas ang kamay nito na pumipigil sa nakabukàkà niyang hita."Damn.
KATULAD ng ginawa niya kahapon ay hinanap niya ang bag niya sa mga kwarto na hindi niya pa nabubuksan. Iniwan niya ang mga binata sa baba at nagmamadaling umakyat pero hindi niya parin nakita.Dumako ang tingin niya sa kwarto ng mga ito. Hindi kaya nasa kwarto ng mga 'to ang gamit niya?Napalunok siya. Kung maaari ay hindi niya gustong pumasok alin man sa kwarto ng tatlo. Pero kung 'yon ang paraan para makuha niya ang cellphone niya ay gagawin niya. Iyon nalang kasi ang tanging paraan para makatakas siya sa mga ito, ang makuha ang cellphone upang ipaalam kay Amara kung nasaan siya.Huminto siya sa tapat ng kwarto ni Piero. Akmang bubuksan na niya 'yon ng makarinig ng malakas na yabag. Nagmamadali siyang tumakbo para bumalik sa kwarto niya.Kinakabahan na pumasok siya sa kwarto niya at katulad ng lagi niyang ginagawa ay ni-lock niya 'yon. Wala siyang tiwala sa mga 'to. Baka mamaya magulat nalang siya na katabi na niya ang isa sa mga ito, o kaya naman ang lahat ng mga ito.Minsan hindi
MATAGAL na umiral ang katahimikan sa pagitan nilang apat. Nanatiling nasa tuhod ang tingin niya. Hindi niya gusto na makasalubong ng tingin isa man sa mga ito.Gusto na niyang umalis pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya nakukuha ang mga anak niya. Ang sabi ni Leo ay makikita niya ang mga bata rito, pero bakit wala ang mga anak niya rito? Nagsinungaling ba sa kanya si Leo dahil may plano na naman ang mga ito?Totoo kaya ang hinala ni Amara na baka nga isa 'tong bitag para sa kanya? Bahagya siyang pumikit para ipanalangin na sana ay hindi iyon totoo."Totoo ang sinabi ko, Regina. Gusto ka lang namin makausap." Si Leo ang unang bumasag ng katahimikan. "Gusto namin humingi ng tawad sa lahat ng nagawa namin sa 'yo." Hindi siya kumibo. Nanatiling nakatuon ang mga mata niya sa tuhod niya."Gusto namin na itama ang mali namin. Gusto ka namin ligawan sa maayos na paraan. Ipaparamdam namin sayo kung gaano ka namin kamahal ng sa gayo'n ay mahalin mo rin kami." Dagdag pa ni Leo.Nag angat s
HALOS sumabog ang dibdib niya sa kaba ng hindi makita ang mga bata sa bahay niya. Kahit sa bahay ni Hunter ay wala ang mga ito."Hunter!" Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at paulit-ulit na tinawagan ng number ni Hunter. Kumunot ang noo niya ng makarinig ng tunog. Nang puntahan niya 'yon ay nakita niya ang cellphone ni Hunter na nasa ilalim ng sofa.Mas lalo siyang kinabahan. Hindi nag iiwan ng cellphone si Hunter. At mas lalong hindi nito ilalabas ang mga anak niya ng walang paalam.Lumingon siya ng makarinig ng ingay mula sa loob ng banyo. Parang may bumangga ro'n at humahampas.Napalunok siya. Ayaw man niyang buksan dahil sa takot ay wala siyang pagpipilian. Nang pihitin niya ang pinto ng banyo at buksan 'yon ay nanlaki ang mata niya ng makita si Hunter na nakatali at may tape sa bibig. Mukhang paa nito ang ginamit para sipain ang pinto dahil ang higpit ng pagkakatali dito na para bang hindi ito hahayaan na makawala."Woah!" Bumuga ito ng malalim ng tanggalin niya ang takip sa bibi
KASALUKUYAN siyang kumakain mag isa. Puro tauhan lang ng mga binata ang nasa mansion ngayon ang kasama niya para bantayan siya. Ang usapan ng mga ito dapat ay nasa bahay ang isa para masiguro na hindi siya tatakas kaya nagpaiwan si Draken, pero nakiusap siya rito na kung pwede ay bilhan siya ng langka na hinog na hinog at walang mga buto kaya napilitan itong umalis.Nakagat niya ang labi. "Bwisit nakalimutan ko!" Mahina niyang tinuktukan ang ulo. Mamaya ay makahalata ito na naglilihi pala siya. Hindi niya mapigilan ang mainis sa sariling katangahan.Paano ay naglalaway talaga siya. Pakiramdam niya ay hindi siya makakatulog paghindi niya 'yon nakain mamayang gabi.Nagulantang siya ng makarinig ng malakas na pagsabog. Napatayo siya sa takot at gulat. Ang mga tauhan ng mga binata ay nagkagulo at tumakbo palabas para tingnan kung ano ang nangyari. "Regina!" Hindi makapaniwala na tumingin siya kay Amara na mayro'ng kasama na limang lalaki, may dala ang mga ito na nakalagay sa mga maleta n