NILAYO nito ang katawan sa kaniya at matiim na tiningnan siya sa mata. "Wala kang alam sa ano?" "Sa ano... sa sex." Mahinang sagot niya.Naggalawan ang panga nito at nagdilim ang mga mata. Kumabog ang dibdib niya ng bumaba ang mukha nito. Pumikit siya ng maramdaman ang malambot nitong labi sa labi niya. Napaatras siya ng bahagya dahil naging mapusok ang halik nito. Nang bumukas ang bibig niya para humigit ng hangin ay siya namang pasok ng dila nito sa loob ng bibig niya na tila may hinahanap.Napakapit ang dalawang kamay niya sa dibdib nito. Mawawalan na siya ng lakas. Nanlalambot na ang tuhod niya at parang hinahalukay ang sikmura niya.Saglit nitong pinakawalan ang labi niya pero hinalikan din siya agad ng makalanghap ng hangin. Ang isang kamay nito ay nakaalalay sa baiwang niya habang ang isa ay nakahawak sa likod ng ulo niya.Nang magtapo ang dila nila ay para itong uhaw na uhaw. Dumilat siya at ganun din ito. Punong puno ng pagnanasa ang mata nito.Pareho silang naghahabol ng h
AGAD NA hinanap ng mata niya si Leo nang magmulat siya ng mata, pero hindi niya ito nakita. Napangiwi siya nang magtangka siyang umupo dahil masakit ang buo niyang katawan, partikular sa gitnang bahagi ng kanyang hita.Napangiti siya ng maalala ang nangyari sa pagitan nila ni Leo. Dati ay hindi sumagi sa isip niya na magkakaroon siya ng mamahalin ng sobra, na magkakaroon siya ng papahalagahan higit pa sa buhay niya. Nakita niya na may damit siyang nakatupi na nakapatong sa bedside table. Malinis iyon at sigurado siya na kinuha iyon ni Leo sa bahay niya.Nang matapos magbihis ay nagpunta siya sa kusina. Tama nga ang hinala niya dahil naroon ang binata. Nakatalikod ito habang nagluluto.Wala ito pang itaas kaya kitang kita ang nakakatakam na katawan nito. "Sarap titigan." Naglalaway na naman siya dito. "Parang gusto ko ulit magpadilig ngayon dito!" Sigaw ng utak niya."Good morning, baby." Yumakap siya mula sa likuran nito. Humarap ito sa kanya at hinalikan siya sa noo, hanggang sa ilo
NAKANGITING dinadama niya ang hangin na humahampas sa mukha niya habang nakayakap kay Leo na nagmamaneho ng motor.Dati nakahawak lang siya sa balikat nito, ngayon ay nakayakap na siya dito ngayon.Pangarap lang niya dati ang binata. Pangarap na mahalin siya nito. Pangarap na pansinin at mapasakanya ito. Ngayon ay natupad lahat ng iyon.Hinigpitan niya ang yakap dito. Inamoy niya rin ang mabangong amoy nito na kinakaadikan ng ilong niya. Lalaking lalaki ang amoy. Ang sarap sa ilong. Kaya hinahanap hanap niya ang amoy nito pagwala ito. Hindi siya sanay na hindi ito naaamoy sa loob ng isang araw. Halos magkasama na sila palagi. Kulang na nga kang ay tumira siya sa bahay nito o ito ang tumira sa bahay niya.Namangha siya ng magpunta sila sa bayan ay napakaraming tao. Halos lahat ay may kanya kanyang pinagkakaabalahan. Nakasuot ng iba't ibang costumes ang mga tao, mapa-bata man o matanda.Namilog ang mata niya sa pagkagulat at pagkamangha. Nagtataka na tumingin siya kay Leo."Anong meron
TINAKTAK niya ang kamay pagkatapos maghugas. Katatapos lang niya tumulong kay lola Alma magtanggal ng damo sa paligid ng mga tanim nito. Halos hindi pa niya natatapos iyon dahil malawak ang lupa na pinagtataniman nito. Muli niyang sinuot ang gloves na pinagamit sa kanya ni Lola. Sinimulan niya ulit ang pagdadamo.Pawis na umupo siya para makapagpahinga. Ngumiti siya ng punasan siya ni Leo sa mukha ng pawis."Aalis ka na?" Tanong niya ng mapansin ang suot nito. Tumango ito. "Oo, pero babalik din ako mamayang gabi." Mabilis na hinalikan siya nito sa labi. Nawala ang ngiti niya ng umalis na ito sa harapan niya. Hindi niya maiwasan ang makaramdam ng lungkot. Napansin niya na palagi itong umaalis. Pagtinatanong niya ang sagot nito ay para daw sa kanila ang ginagawa nito.Masipag talaga ito magtrabaho.Hindi na niya tinapos muna ang pagdadamo. Nagpaalam siya kay Lola na uuwi na muna. Pagkauwi ay naligo siya. Agad na nonood siya ng korean nobela sa kwarto niya. Hindi pa siya nagtatagal sa
PAGKATAPOS kumain ay umuwi na ito para maligo. Matapos magligpit at maghugas ng mga plato ay pumasok na rin siya ng banyo para maligo.Hindi pa rin mawala sa isip niya ang pinag usapan nila ni Draken kanina.Ngayon nabuo na niya ang puzzle tungkol sa binata. Hindi pala maganda ang mga naging karanasan nito.Bumuga siya ng hangin. Hindi niya inakala na ganoon kalalim ang pinagdaanan nito.Pagkatapos maligo ay lumabas siya ng kwarto ng nakatapis lang ng tuwalya. Agad na nagbihis siya. Nagsuot lang siya ng manipis na nighties na kulay krema.Habang tinutuyo ang buhok gamit ang tuwalya ay lumabas siya para hintayin sa sala si Leo dahil imamasahe niya ang katawan nito. Natigil siya sa paghakbang nang makita ang binata na nakahiga sa sofa. Tulog na ito at kita sa mukha ang pagod.Bumalik siya sa kwarto niya at kumuha ng kumot upang ikumot kay Leo.Agad niyang kinumutan ang binata ng makalapit siya dito. Gusto niya sana gisingin ito dahil masyado itong matangkad at malaki kaya naman hindi i
NAKASIMANGOT siya. Hanggang ngayon ay nanghihinayang pa rin siya dahil hindi siya nakakain ng cake. Dahil sa marami siyang pinamili ay hindi na siya nakabili ng cake dahil nakalimutan niya.Nangalumbaba siya.'Miss you, baby' Text niya kay Leo. 'Miss you more, baby' Nakagat niya ang labi ng mabasa ang reply nito.'Can't wait to rubbish you in bed' Pinamulahan siya ng mukha at mahinang napatili.'Grabe ka, tama na muna. Lamog na ako sa 'yo' Sus, kunwari pa pero gustong gusto naman. Kantiyaw ng utak niya.Hinanda niya ang mga pinabili ni lola Alma para ihatid ang mga iyon. Nang matapos ihanda ay lumakad na siya.Pagkarating niya sa bahay ni lola Alma ay naghanda ito ng iba't ibang klase ng prutas para kainin niya.Hindi niya mapigilan ang mapa-wow. Kahit marami na siyang nakain kanina, parang nagutom ulit siya ng makita ang mga hinanda ni lola Alma. Hinog na langka na napakabango. Agad na dumampot siya 'nun at kumain. "Lola, sabayan mo 'ko." Kumuha siya ng guyabano. Inabot niya ang kut
KAKAALIS palang nito pero miss niya na agad ang binata.Pabagsak siyang nahiga sa kama niya. Dalawang araw niya itong hindi makikita. Bumuga siya ng hangin.Kung maaari lang siyang sumama ay gagawin niya. Kaya lang baka imbis na makapagtrabaho ito ay wala silang gawin kundi ang maglandian.Napahagikgik siya sa naisip. May pagkapilyo pa naman ang binata. Natigilan siya. Kailan kaya siya balak nito ipakilala sa daddy nito? Hindi naman sa nagmamadali siya pero hindi na sila mga bata.Gusto niya makilala ang pamilya ng binata, katulad ng gusto niya na makilala nito ang sa kanya. Bumuntong hininga siya.Natigil siya sa pagmuni-muni ng may kumatok. Galit yata ang kumakatok dahil napakalakas 'nun.Balak pa yata gibain ang pintuan. Tinatamad na lumabas siya ng kwarto para buksan ang pinto.Nanlaki ang mata niya."Surprise!!!!" Bati ng mga kaibigan niya.Nagtilian sila at nagyakapan. Sobrang saya niya!"Beks, namiss ka namin!" Si Rona. Mangiyak-ngiyak ito."Teka, bakit parang ang blooming m
DILAT NA DILAT ang mga mata niya. Panay ang silip niya sa cellphone para makita kung anong oras na. Malaki ang tent nila kaya kasya silang apat.Buti pa itong tatlo na ito ay masarap na ang mga tulog. Samantalang siya ay dilat na dilat ang mga mata. Kasalanan itong lahat ni Perper.Malapit na mag alas dyis ng gabi. Bukod sa malakas na lagaslas ng tubig, rinig din ang iba't ibang huni ng kuliglig sa paligid.Kainis. Ihing ihi na siya.Muli ay sinilip niya kung anong oras na. Napangiwi siya. Sampung minuto nalang at alas dyis na. Malapit na siyang maihi sa pantý niya."Perper." Inalog niya ang balikat nito. Gusto niya sana magpasama.Kaso lahat ng kaibigan niya ay tulog mantika. Kinuha niya ang jacket niya para lumabas dahil napakalamig. Hindi na siya nagsuot ng panjama, lumabas nalang siya ng nakapantý dahil sila lang naman ang tao dito at ihing ihi na rin talaga siya.Lalabas na ang ihi niya. Ginamit niya ang flashlight ng cellphone niya para makita ang dinadaanan.Nang makalayo siya
MASAYA ang lahat ng mga tao sa paligid. May nakangiti, may nag-iiyakan, may natutuwa. Lahat ng tao ay masaya para sa nag-iisang dibdib na si Regina at Bernard. Maliban sa isang lalaki na nakatayo mula sa malayo. Nadudurog ang puso niya habang nakatingin sa babaeng mahal niya na ikinakasal sa iba. Ang babae na matagal na niya na hindi nakitang ngumiti ngayon ay masayang nakangiti habang nakatingin sa iba. Tumulo ang luha niya. Kung sana ay minahal niya ito ng tama, baka hindi mangyayari ang lahat ng 'to. Kung hindi siya naduwag no'n na umamin sa dalaga at hindi dinaan sa dahas ang lahat ay baka siya ang kasama nito ngayon. Tuluyan na siyang napahagulhol, hindi niya alintana ang tingin ng iilang dumaraan sa pwesto niya. Gusto niyang hablutin si Regina sa lalaking kinaiinggitan niya ngayon para ibalik sa bisig niya, makasama niya at mayakap at para mabuo ang pamilya nila pero hindi pwede. Nagising na siya sa katotohanan na hindi siya nito magagawang mahalin ng wakasan nito ang saril
NATIGIL sa paglalakad ang labindalawang taong gulang na si Draken ng makita ang batang babae na takot na takot na nakatingin sa isang tipaklong."Lolo!" Malakas na tawag ng batang babae sa lolo nito.Napakaputi ng balat ng batang babae na para bang hindi nasisinagan ng araw, makinis din ang kutis nito na walang pilat kahit isa. Ang dulo ng itim at mahaba nitong buhok ay kulot. Nang magawi ang tingin nito sa kanya ay nakita niya ang maganda nitong mga mata. Ang ilong nito ay maliit na matangos, tapos napakapula pa ng labi na kakulay ng isang pulang mansanas.Napahawak siya sa dibdib dahil ang lakas ng kabog no'n.Nakaramdam siya ng panghihinayang ng tumalikod na ito sa papunta sa isang babae na sa tingin niya ay siyang ina nito."Mom, di'ba kilala mo 'yong matandang lalaki do'n sa kabila? 'Yong maraming tanim na bulaklak?" Agad na tanong ni Draken sa mommy niya pagka-uwi."Si tatay Donato ba? Bakit mo naitanong?" May pagtataka sa mukha nito habang nakatingin sa kanya."I saw a girl ther
NAPANGITI siya ng sumalubong sa kanya ang malamig na hangin. Isang taon na rin ang nakalipas bago siya nagpasya na bumalik rito. Katulad ng una na makarating siya rito ay namamangha pa rin siya dahil sa magandang tanawin."Regina!" Halos magkandarapa si Wilma habang mabilis na tumatakbo papalapit sa kanya. Parang baka na umatungal 'to ng makayakap sa kanya. Pati siya ay napaiyak ng makita kung pa'no ito umiiyak. Batid niya na sobra ang pag aalala nito ng mawala siya."Ang tagal mong nawala. Akala nga namin, hindi ka na namin makikita." Pati si Joseph ay naluluha narin sa isang gilid."P-Pasensya na kayo kung... hindi agad ako nakabalik..."Humiwalay sa kanya si Wilma. Bakas ang luha sa mata na ngumiti ito sa kanya. "Ang importante nakabalik ka—" Nanlaki ang mga mata nito at napanganga ng makita ang tatlong kambal sa likuran niya. "Hala, pinaliit 'yong tatlong devil?" Natawa nalang siya sa reaksyon ni Wilma."Hindi po kami devil." Nakaingos na sabi ni Lennox."Joke lang mga pogi, kayo
NANGINGINIG ang buo niyang katawan sa sakit. Ang buong katawan niya ay halos mapuno ng pasa, ang gitnang bahagi ng hita niya ay namamaga, maging ang butàs sa likuran niya ay masakit din.Umiiyak na niyakap niya ang sarili. Lahat ng masamang karanasan na pilit niyang kinalimutan ay bumalik lahat sa isang iglap lang. Ang lahat ng masamang ginawa sa kanya ng tatlong binata ay naulit lang. Napahagulhol siya ng sumubsob siya sa sahig ng magpilit siyang tumayo. Hindi niya magawang ihakbang ang mga binti niya dahil sa sobrang panghihina at panginginig ng katawan niya."Diyos ko...." Patuloy siya sa pag iyak. Totoo nga ang sinabi ni Draken na hindi siya palalakarin ng mga ito.Gustong gusto niyang pumasok ng banyo para linisin ang sariling katawan dahil sa sobrang panlalagkit ng katawan niya pero kahit ang gumapang ay hindi rin niya magawa dahil sa sobrang panghihina. Patuloy lang siya pag iyak at hindi niya alintana ang kahubaran, napakasakit isipin na ang akala niya na payapa na buhay na m
PANAY ang iyak niya ng ihiga siya ng mga ito sa kama. Puno ng pagnanasa ang mga mata ng binata habang naglalakbay sa hubàd niyang katawan. Wala siyang nagawa ng iposas ni Draken ang dalawa niyang kamay sa headboard ng kama.Malakas na napamura si Leo ng ibuka nito ang hita niya at makita ang gitnang bahagi ng katawan niya."Tumigil ka!" Malakas niyang tili ng halikan ni Leo ang hiyas niya. Imbis na tumigil ay tinawanan lang siya nito at saka tuluyan ng sumubsob sa pagkàbàbaè niya. "Tama na! Tama na please—ahh!" Napahiyaw siya sa sakit ng kagatin ng madiin ni Piero ang dibdib niya. Maging si Draken ay gano'n din ang ginawa sa isa niyang dibdib.Naluha siya sa pagkagat ng dalawa sa dibdib niya. Napakasakit no'n na para bang gigil na gigil ang mga ito sa katawan niya. Gusto niyang manampal pero hindi niya magawa. Sa tuwing gagalaw siya ay humihigpit ang posas na nasa kamay niya. Hindi niya magawang sipain si Leo dahil malakas ang kamay nito na pumipigil sa nakabukàkà niyang hita."Damn.
KATULAD ng ginawa niya kahapon ay hinanap niya ang bag niya sa mga kwarto na hindi niya pa nabubuksan. Iniwan niya ang mga binata sa baba at nagmamadaling umakyat pero hindi niya parin nakita.Dumako ang tingin niya sa kwarto ng mga ito. Hindi kaya nasa kwarto ng mga 'to ang gamit niya?Napalunok siya. Kung maaari ay hindi niya gustong pumasok alin man sa kwarto ng tatlo. Pero kung 'yon ang paraan para makuha niya ang cellphone niya ay gagawin niya. Iyon nalang kasi ang tanging paraan para makatakas siya sa mga ito, ang makuha ang cellphone upang ipaalam kay Amara kung nasaan siya.Huminto siya sa tapat ng kwarto ni Piero. Akmang bubuksan na niya 'yon ng makarinig ng malakas na yabag. Nagmamadali siyang tumakbo para bumalik sa kwarto niya.Kinakabahan na pumasok siya sa kwarto niya at katulad ng lagi niyang ginagawa ay ni-lock niya 'yon. Wala siyang tiwala sa mga 'to. Baka mamaya magulat nalang siya na katabi na niya ang isa sa mga ito, o kaya naman ang lahat ng mga ito.Minsan hindi
MATAGAL na umiral ang katahimikan sa pagitan nilang apat. Nanatiling nasa tuhod ang tingin niya. Hindi niya gusto na makasalubong ng tingin isa man sa mga ito.Gusto na niyang umalis pero hindi niya magawa dahil hindi pa niya nakukuha ang mga anak niya. Ang sabi ni Leo ay makikita niya ang mga bata rito, pero bakit wala ang mga anak niya rito? Nagsinungaling ba sa kanya si Leo dahil may plano na naman ang mga ito?Totoo kaya ang hinala ni Amara na baka nga isa 'tong bitag para sa kanya? Bahagya siyang pumikit para ipanalangin na sana ay hindi iyon totoo."Totoo ang sinabi ko, Regina. Gusto ka lang namin makausap." Si Leo ang unang bumasag ng katahimikan. "Gusto namin humingi ng tawad sa lahat ng nagawa namin sa 'yo." Hindi siya kumibo. Nanatiling nakatuon ang mga mata niya sa tuhod niya."Gusto namin na itama ang mali namin. Gusto ka namin ligawan sa maayos na paraan. Ipaparamdam namin sayo kung gaano ka namin kamahal ng sa gayo'n ay mahalin mo rin kami." Dagdag pa ni Leo.Nag angat s
HALOS sumabog ang dibdib niya sa kaba ng hindi makita ang mga bata sa bahay niya. Kahit sa bahay ni Hunter ay wala ang mga ito."Hunter!" Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at paulit-ulit na tinawagan ng number ni Hunter. Kumunot ang noo niya ng makarinig ng tunog. Nang puntahan niya 'yon ay nakita niya ang cellphone ni Hunter na nasa ilalim ng sofa.Mas lalo siyang kinabahan. Hindi nag iiwan ng cellphone si Hunter. At mas lalong hindi nito ilalabas ang mga anak niya ng walang paalam.Lumingon siya ng makarinig ng ingay mula sa loob ng banyo. Parang may bumangga ro'n at humahampas.Napalunok siya. Ayaw man niyang buksan dahil sa takot ay wala siyang pagpipilian. Nang pihitin niya ang pinto ng banyo at buksan 'yon ay nanlaki ang mata niya ng makita si Hunter na nakatali at may tape sa bibig. Mukhang paa nito ang ginamit para sipain ang pinto dahil ang higpit ng pagkakatali dito na para bang hindi ito hahayaan na makawala."Woah!" Bumuga ito ng malalim ng tanggalin niya ang takip sa bibi
KASALUKUYAN siyang kumakain mag isa. Puro tauhan lang ng mga binata ang nasa mansion ngayon ang kasama niya para bantayan siya. Ang usapan ng mga ito dapat ay nasa bahay ang isa para masiguro na hindi siya tatakas kaya nagpaiwan si Draken, pero nakiusap siya rito na kung pwede ay bilhan siya ng langka na hinog na hinog at walang mga buto kaya napilitan itong umalis.Nakagat niya ang labi. "Bwisit nakalimutan ko!" Mahina niyang tinuktukan ang ulo. Mamaya ay makahalata ito na naglilihi pala siya. Hindi niya mapigilan ang mainis sa sariling katangahan.Paano ay naglalaway talaga siya. Pakiramdam niya ay hindi siya makakatulog paghindi niya 'yon nakain mamayang gabi.Nagulantang siya ng makarinig ng malakas na pagsabog. Napatayo siya sa takot at gulat. Ang mga tauhan ng mga binata ay nagkagulo at tumakbo palabas para tingnan kung ano ang nangyari. "Regina!" Hindi makapaniwala na tumingin siya kay Amara na mayro'ng kasama na limang lalaki, may dala ang mga ito na nakalagay sa mga maleta n