PUNO siya ng pagtataka ng magising siya dahil nasa inuupahang bahay na siya na pagmamay-ari ni aling Myla. Napangiwi siya ng gumalaw siya. Napakasakit ng katawan niya.Natigilan siya ng maalala ang lahat ng nangyari sa kanya. Umiiyak na niyakap niya ang sarili.Nakatakas nga siya sa impyernong mansion ni Draken tapos makikita rin pala siya ni Leo. Hindi na niya maalala ang mga nangyari matapos siyang gahasaìn ni Leo dahil nawalan na siya ng malay.Pinahid niya ang luha. Kung gano'n ay alam pala ni Leo kung saan siya nakatira. Mas lalo siyang naiyak sa naisip. Pa'no kung bumalik ito at gawin na naman sa kanya ang ginawa kagabi?"Diyos ko wag naman sana." Umiiyak na usal niya. Kahit na masakit ang katawan niya ay pinilit niyang tumayo para kumain at maligo. Hindi pwede na pabayaan niya ang sarili, kailangan niya maging malakas para may lakas siyang tumakas.Paulit-ulit na tumakas sa baliw na mga binata.Pinahid niya ang luha ng tumulo 'yon habang nakatingin siya sa repleksyon sa harap ng
NAPAHAWAK siya sa dibdib ng bumukas ang pintuan. Nanlaki ang mata niya ng pumasok si Piero. Sumisingaw ang kasamaan sa aura nito. Nakasuot ito ng itim na leather jacket, pants na kulay itim at itim din na leather shoes na halatang mamahalin. Pumilig ang ulo nito ng mapansin ang hawak niyang baril.Tama nga ang hinala niya. Isa sa mga baliw na binata ang nagbigay ng baril sa batang si Piero.Umatras siya ng lumapit ito sa kanya."Maybe it's time to kill you dahil sa ginawa mong pagtakas sa akin." Walang bakas na emosyon na sabi nito.Bumilis ang tibok ng puso niya dahil sa sinabi nito. Ang buong katawan niya ay nanginig sa takot."W-Wag kang lalapit." Mahina niyang sambit. Hindi niya gusto na marinig ng mga bata ang boses niya. Hindi niya gusto na makita ng mga ito ang takot na mayro'n siya sa kaharap."Why? I just want to hug you, bitch. Because I really miss you." Mas lalo itong humahakbang palapit sa kanya.Kahit nanginginig ang kamay ay itinaas niya ang baril na hawak at tinutok ri
TAKOT ang naramdaman niya ng pagkalipas ng ilang oras pumasok si Piero. Nakatingin ito sa kanya ng may ngisi sa labi. Umupo ito sa single couch na nasa harapan ng kinauupuan niya.Binasa pa nito ang labi gamit ang dila habang malagkit ang tingin sa kanya.Nag iwas siya ng tingin. Hindi niya gusto ang paraan ng pagtingin nito. Para bang hinuhubaran na siya nito sa isip nito. "Come here, bitch." Iminuwestra nito ang hintuturo sa kanya.Umiiyak na tumayo siya at saka lumapit rito. Hinila siya ni Piero saka inupo sa kandungan nito paharap rito.Ramdam niya ang matigas na kahabaan nito sa pagitan ng hita. Hindi niya gusto ang ginagawa pero alam niya na mapapahamak ang mga bata kung magmamatigas siya.Wala ng ibang paraan.Kailangan niya sundin ang mga utos nito para sa kapakanan ng mga bata.Humawak ang kamay ni Piero sa baiwang niya. Unti-unting nabuhay ang apoy ng pagnanasa sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya. Nagbaba siya ng tingin dahil hindi niya kaya makipagtitigan rito.Nila
PINAHID niya ang mukha na puno ng luha at naglakad palabas ng kusina. Hindi niya alam kung ano ang rason ng pagpapaputok ng baril ng tauhan ni Piero pero wala na siyang pakialam ro'n. Ang gusto niya ay pumunta ng garden para do'n maglabas ng isang katerbang luha.Kahit gabi na ay maliwanag sa paligid ng mansion dahil sa mga poste ng ilaw na nakapaligid rito.Natuptop niya ang bibig ng makarating sa garden. Pa'no ay nakita niya si Piero na may taong binubugbog, habang si Draken at Leo ay nakatingin lang na tila ba nasisiyahan sa ginagawa ni Piero.Ang mga puting bulaklak na naroon ay mayro'n tilamsik ng dugo. "D-Diyos ko..." Humakbang siya paatras. Duguan na ang tao na ngayon ay sinisipa ni Piero ng magkakasunod.Akala niya ay kaya na niya maging matapang dahil sa mga nalaman niya, pero hindi pala. Dahil ng lumingon sa pwesto niya si Piero na may mabalagsik na tingin ay tila hihiwalay ang kaluluwa niya sa takot."R-Re...gina..." Nanlaki ang mata niya. Ang taong nasa gitna ng mga bulak
NAPASIGAW siya sa sakit ng umulos ng sabay si Draken at Piero. Pakiramdam niya ay wasak na ang mga butas niya dahil sa napakahapdi ng paglalabas-masok ng mga ito."Damn!" Mura ni Draken sa sarap habang salitsalitan na dinidilaan ang dalawa niyang dibdib."Fuck! Ahhh!" Hibang na hibang si Piero sa likuran dahil sa sarap. Samantalang si Leo ay nakatingin sa kanila na puno ng pagnanasa ang mata habang nagtataas-baba ang kamay sa pagkalalaki.Gusto niyang sabihin na tama na pero hindi niya magawa. Napakasakit ng butas niya sa likuran sa tuwing umuulos si Piero kaya napapanganga nalang siya sa sakit. Pakiramdam niya ay nawasak na siya. Walang tigil sa pagtulo ang luha niya.Namumungay na ang mga mata niya at nagsimula na siyang tangayin ng libog na dulot ng drugs na pinainom ng mga ito sa kanya.Pulang-pula ang mukha ni Draken dahil sa tinatamong sarap. Napapatingala rin ito habang hawak ang dalawang niyang dibdib. Si Piero naman ay nakahawak ang dalawang kamay sa baiwang niya habang umuul
'BAKIT PA AKO NAGISING?' Mga salitang unang pumasok sa isip niya ng magmulat siya ng mata. Pamilyar ang kwarto na kinaroroonan niya, ito ang kwarto ni Piero na pinagkulungan sa kanya bago siya dinala sa secret room nito.Hindi siya gumalaw sa kinahihigaan. Ang mga mata niya na walang buhay ay nanatili lang na nakatuon sa kisame.Bumukas ang pinto at pumasok si Amara. Hindi siya kumibo ng hawakan nito ang kamay niya na may dextrose."Gina..." Nanginginig ang kamay nito. "Hindi ka pwedeng sumuko. Kailangan mo maging matapang." Hindi siya sumuko ng paulit-ulit. Matagal siyang lumaban at naging matapang para mabuhay, pero may nangyari ba? Gusto niyang sabihin lahat ng 'yon kay Amara pero hindi niya magawa. Talagang pagod na pagod na siya."Please tell me, Gina. Ano ang kailangan kong gagawin ko para matulungan kita?" Puno ng pag aalala ang boses na tanong ni Amara.Kumibot ang nanunuyo niyang labi. Ang kaninang walang emosyon na mata ay nagkaro'n ng pagsamo. "G-Gusto ko ng mamatay..." sa
KASALUKUYAN siyang kumakain mag isa. Puro tauhan lang ng mga binata ang nasa mansion ngayon ang kasama niya para bantayan siya. Ang usapan ng mga ito dapat ay nasa bahay ang isa para masiguro na hindi siya tatakas kaya nagpaiwan si Draken, pero nakiusap siya rito na kung pwede ay bilhan siya ng langka na hinog na hinog at walang mga buto kaya napilitan itong umalis.Nakagat niya ang labi. "Bwisit nakalimutan ko!" Mahina niyang tinuktukan ang ulo. Mamaya ay makahalata ito na naglilihi pala siya. Hindi niya mapigilan ang mainis sa sariling katangahan.Paano ay naglalaway talaga siya. Pakiramdam niya ay hindi siya makakatulog paghindi niya 'yon nakain mamayang gabi.Nagulantang siya ng makarinig ng malakas na pagsabog. Napatayo siya sa takot at gulat. Ang mga tauhan ng mga binata ay nagkagulo at tumakbo palabas para tingnan kung ano ang nangyari. "Regina!" Hindi makapaniwala na tumingin siya kay Amara na mayro'ng kasama na limang lalaki, may dala ang mga ito na nakalagay sa mga maleta n
HALOS sumabog ang dibdib niya sa kaba ng hindi makita ang mga bata sa bahay niya. Kahit sa bahay ni Hunter ay wala ang mga ito."Hunter!" Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at paulit-ulit na tinawagan ng number ni Hunter. Kumunot ang noo niya ng makarinig ng tunog. Nang puntahan niya 'yon ay nakita niya ang cellphone ni Hunter na nasa ilalim ng sofa.Mas lalo siyang kinabahan. Hindi nag iiwan ng cellphone si Hunter. At mas lalong hindi nito ilalabas ang mga anak niya ng walang paalam.Lumingon siya ng makarinig ng ingay mula sa loob ng banyo. Parang may bumangga ro'n at humahampas.Napalunok siya. Ayaw man niyang buksan dahil sa takot ay wala siyang pagpipilian. Nang pihitin niya ang pinto ng banyo at buksan 'yon ay nanlaki ang mata niya ng makita si Hunter na nakatali at may tape sa bibig. Mukhang paa nito ang ginamit para sipain ang pinto dahil ang higpit ng pagkakatali dito na para bang hindi ito hahayaan na makawala."Woah!" Bumuga ito ng malalim ng tanggalin niya ang takip sa bibi