ANG TAGPONG iyon ni Amanda at Harold ay nakunan ng picture ng tauhan ni Theo. Nang nakita ni Theo ang pictures na naipadala sa kaniya, napakuyom na lang siya ng kamao. Makikita talaga sa picture kung paano titigan ni Harold si Amanda. Ang mga mata nito ay halatang malungkot at may kasamang pagmamahal na siyang ikinaiinis lalo ni Theo.Hindi ito pwede. Hindi maaaring nagkikita pa rin sina Amanda at Harold, naisip na lang niya.Samantala, kinaumagahan, matapos bisitahin ni Amanda ang ama sa ospital, tinawagan niya si Theo. Nagdadrive si Theo ng mga oras na iyon nang makitang si Amanda ang tumatawag sa cellphone niya. Sinagot niya kaagad iyon."Theo, kailangan nating magkita." Iyon kaagad ang unang sinabi ni Amanda.Napangisi na lang si Theo. May ideya na siya kung bakit tumatawag si Amanda sa kaniya ngayon. May gulat siyang naramdaman pero hindi na niya masyadong pinagtuonan pa ng pansin iyon."Bakit? Gusto mo na bang bumalik sa 'kin sa mansion? Anyway, masarap ang luto ng cook ngayon.
HINDI NA nakapagreact pa nang masyado si Amanda nang hilahin siya ni Theo at sinandal sa malapit na pader. Madiin ang yakap ni Theo na para bang ayaw na nitong pakawalan si Amanda."Gusto mong ang maging kapalit ng pagtulong ko sa stepmom mo ay ang katawan mo, tama ba ako? Pero nagamit ko na ang katawan mo ilang beses na sa nakaraan. Parang lugi naman ako diyan, Amanda. O baka naman... mas gusto mong may ibang lalaki ang gumawa no'n sa 'yo kaysa ang bumalik bilang asawa ko?"Nanginig ng bahagya si Amanda dahil sa direktang pang-iinsulto sa kaniya ni Theo. Parang pinagpipiraso ang loob niya dahil sa mga salitang lumalabas sa bibig nito at hindi na niya mapigilan pang pangilidan ng luha sa mata."T-Theo..." Natawag na lang niya ang pangalan nito."Tiisin mo lahat ng gusto kong mangyari, Amanda. Ginusto mo 'to, hindi ba?" Parang nang-uuyam pang sabi ni Theo.Tuluyan nang naluha si Amanda. Pinagpapawisan na rin siya ng malamig dahil mas naramdaman niya ang pagkabuhay ng pagkalalaki ni The
HIYANG-HIYA SI Amanda bilang babae. Pakiramdam niya ang cheap cheap niya dahil sa pagtrato sa kaniya ni Theo. Gumagalaw ito sa ibabaw niya habang nakadapa siya sa sofa, walang pagdahan-dahan. Wala na itong pakialam kahit pa nasasaktan si Amanda sa size ng pagkalalaki niyang nasa loob niya.Marahas si Theo at halatang sarap na sarap. Nakahawak siya sa buhok ni Amanda, hinihila iyon habang mahigpit ang hawak niya sa pang-upo nito.Hindi na namalayan pa ni Theo na may hawak na fruit knife si Amanda na nahila niya sa side table kanina. Wala ng oras pa si Amanda para isipin kung bakit may kutsilyo doon dahil ang nasa isip niya ng mga oras na iyon ay ang matapos na ang lahat ng ito."Oh, fuck! Ang sikip mo pa rin!" ungol ni Theo. Ilang ulos pa ay natapos na rin ito. Hingal na hingal siya sa likod ni Amanda bago isara ang zipper nito. Ngumisi si Theo nang nasulyapan ang paghawak ni Amanda sa fruit knife. "Saan mo nakuha 'yan? Bakit? Plano mo akong patayin? Kaya mo ba?" nang-uuyam na tanong
"KUMAIN KA na."Hindi pa rin kumibo si Amanda nang marinig si Theo. Ayaw niyang pansinin ito. Ilang ulit na niyang pinagtabuyan ang lalaki pero likas na matigas ang ulo nito at hindi siya sinunod sa gusto. Kung sa bagay, si Theo ito. Ipagpipilitan niya talaga kung anong gusto niya."Kumain ka na para may lakas kang takbuhan ako kahit kailan mo gusto," dagdag ni Theo.Doon lamang natauhan si Amanda. Tama si Theo. May punto ito doon kaya kumain na lang siya at hindi na lang gaanong pinansin ang presensya nito sa gilid niya. Natapos din agad si Amanda sa pagkain. Sinadya niya talagang bilisan dahil naiinis lang siya lalo kay Theo. Walang sabi namang niligpit ni Theo ang pinagkainan niya matapos no'n.SA GITNA ng madilim na gabi, naalipungatan si Theo at nakitang ang kama na hinihigaan ni Amanda ay bakante. Kumunot ang noo niya."Saan siya nagpunta?" naibulong na lang ni Theo sa sarili pero kaagad ding nawala ang kunot sa kaniyang noo nang marinig ang lagaslas ng tubig sa banyo. "Ang tig
"PLEASE, THEO! Nagmamakaawa ako!" Ang paghikbi ni Amanda ang siyang umalingawngaw sa loob ng kwarto. At hindi mawari ni Theo pero nakaramdam siya ng kirot sa dibdib nang makita ang luhaang pisngi ni Amanda. Hindi na niya napigilan pa ang sarili. Pinunasan niya ng masuyo ang luha mula sa mga mata ni Amanda gamit ang kaniyang mga kamay. Bakit niya ginawa iyon? Hindi na niya alam pa. Alam niya sa sariling hindi niya dapat ginawa iyon pero may kung anong nagtulak sa kaniya.Pero isa lang ang sugurado siya ngayon, ayaw niyang nagkakaganito si Amanda. Ayaw niyang nakikita itong luhaan.Hanggang sa hindi na kinaya pa ni Theo. Kaagad siyang umalis doon at lumabas, naglakad papalayo kay Amanda. Naguguluhan siya lalo sa sarili. Kung magstay pa siya ng mas matagal doon, paniguradong mas maguguluhan lang siya sa sariling nararamdaman."Fuck. Ano bang nangyayari sa akin?" Naibulong na lang ni Theo sa sarili habang pabalik siya sa mansion.Tila nakalutang siya hanggang sa malapasok sa bahay. Kaag
HINDI ALAM ni Theo kung ipagpapasalamat ba niyang mabilis ang pag-asikaso ng abugado sa divorce agreement. Dahil sa pera at koneksyon, sigurado si Theo na mas mapapabilis ang process."You can now sign," ani ng abugado matapos ma-discuss ang lahat tungkol sa divorce.Pagkakuha palang ni Theo sa ballpen, parang naestatwa siya bigla. Ito na ba talaga ang tamang panahon para mawalan na ng bisa ang kasal nila ni Amanda? Tama ba itong desisyon niya?May kung anong bumubulong sa kabilang panig ng isip niyang... hindi. Hindi dapat...Pero nang naalala ang luhaang mata ni Amanda, mas lalo lang siyang natigilan. Ayaw na niyang maulit iyon..."May problema ba, Mr. Torregoza?" agaw pansin na tanong ng abugado. Ilang segundo na kasi ang lumilipas pero hindi pa rin pumipirma si Theo. Kapansin-pansin ang paghigpit ng hawak nito sa ballpen."Wala," sagot niya agad at kapagkuwan ay pinirmahan na ang divorce agreement ng walang kakurap-kurap.Hanggang sa natapos ang meeting niya sa abugado ay nanatili
DUMAPO ANG labi ni Theo sa balikat ni Amanda, nanunuya sa una hanggang sa kinagat siya ng bahagya doon habang nagsimulang maglakbay sa laylayan ng kaniyang hospital gown."T-Theo..." Pagtawag niya sa pangalan ng lalaki nang tuluyang naitaas ang damit at mabilis na nahawakan ang kaniyang hita pataas sa kaniyang pagkababae.Ito na naman siya. Paulit-ulit na lang! Lagi na lang siyang trinatraydor ng sariling katawan pagdating kay Theo! Naiinis siyang magugustuhan iyon ng utak niya kahit ayaw ng isip niya! Ramdam ni Amanda ang pagngisi ni Theo sa kaniyang balikat nang simulan na nitong haplusin ang kaniyang basang pagkababae kahit na may harang pa itong underwear. Mabagal sa una... hanggang sa bumilis at bumulusok ang init sa kaniyang sistema na para bang binuhusan siya ng maligamgam na tubig..."A-Ah!" Hindi na napigil pa ni Amanda ang pag-ungol. Natakot siya bigla dahil baka may makarinig sa kaniya sa labas kaya kinagat niya ang labi para pigilan iyon. Parang tuwang-tuwa naman si The
"MAGHIHINTAY AKO sa kung ano mang desisyon mo. Pero 'wag mo akong paghintayin ng masyadong matagal, okay? Madali akong mainip, Amanda..."Matapos sabihin ni Theo ang mga katagang iyon ay kaagad na rin siyang umalis at iniwan si Amanda doon na namumula ang mga mata at paiyak na.Pagkalabas ni Theo sa labas ng ospital ay naghihintay na sa kaniya ang driver na naghatid sa kaniya."Saan po tayo, Ser?" tanong ng matandang driver.Hindi kaagad nakasagot si Theo dahil natatak na sa isip niya ang usapan nila ni Amanda kanina maging ang mukha nitong malungkot. Napa-igting lamang siya ng panga. Hindi tamang pagtuonan pa niya ng pansin iyon!Binalingan niya ang driver. "Sa kompaniya tayo," sagot niya bago sumakay sa sasakyan.Sinalubong siya ni Secretary Belle na halatang natuwa sa pagdating niya. Nitong mga nakaraang araw kasi ay hindi nagpupunta si Theo sa kompaniya dahil na kay Amanda lamang siya. Hindi tuloy maiwasan ni Secretary Belle ang makaramdam ng inggit kay Amanda lalo."Good day po,
SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
"BAKA NAIISIP mo lang na ako, siya dahil may resemblance pa rin kami kahit papaano. Paano na lang kung nasa kama kayo, baka habang nasa ibabaw mo siya, pangalan ko ang tinatawag mo--"Sinampal ni Amanda si Theo bigla. Hindi na niya nakayanan pa ang kabastusan ng bibig nito. "Gago ka!" sigaw ni Amanda dito pero parang mas nag apoy lamang ng galit ang mga mata ni Theo."Hindi kita binigyan ng permiso ko para magustuhan siya!" asik naman pabalik ni Theo na bahagyang ikinamaang ni Amanda.Hindi niya maatim kung gaano kakitid ang utak ni Theo! Matalino naman itong tao pero bakit ganito ito mag isip ngayon? Anong nangyari sa kaniya? Malala na siya noon pa man pero bakit parang mas malala siya ngayon?Napailing si Amanda, hindi makapaniwala sa asal ni Theo. "Ano ba, Theo? Paikot ikot na lang ba tayo? Hindi na ba matatapos ito? Gustong gusto mo akong angkinin sa maling paraan! Kahit pa wala na tayong relasyon! Nasisiraan ka na ba ng bait?""Isipin mo na kung anong gusto mong isipin, Amanda. W
NAKAKAGALIT na ang unang madatnan pa talaga niya pagpuntang ospital ay ang dalawang magkalapit at magkahugpong ang mga labi...Mabigat sa dibdib. Inaamin ni Theo iyon sa sarili habang nakakuyom ang mga kamao niya at nakaigting ang panga. At ang mas nakakadagdag ng bigat sa dibdib niya ay ang katotohanang hindi man lang itinulak ni Amanda ang lalaki...Para bang nakatagpo sila ng comfort sa bawat isa't isa sa kabila ng lugar na kinatatayuan nila ngayon. At parehas na silang walang sabit. Single si Amanda pati na rin si Harold. At ano ang susunod? Maghihintay ng tamang panahon at magsisimula na rin sila ng sariling pamilya? Makakalimutan ni Amanda si Theo maging ang lahat ng sakit na naramdaman nito sa kaniya noong kasal pa lamang sila. Paano na siya? Saan siya pupulutin kapag si Harold na ang nagmamay ari sa puso ni Amanda?Mas lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Theo. Pakiramdam niya ay magkakasugat na siya dahil bumabaon na ang sariling kuko niya sa balat. Pero wala na siya
GABI NA pero hindi magawang iwan ni Amanda si Loreign. Pinagmamasdan niya lang ito kahit na tulog na tulog pa rin ang kaibigan niya. Bumisita rin kinagabihan si Sylvia. Nalaman nito ang nangyari at may dala pang soup para sana kay Loreign pero nadismaya siya at nalungkot dahil hindi naman niya alam na walang malay ang kaibigan ni Amanda. Anak na rin naman ang turing ni Sylvia kay Loreign kaya hindi niya ring maiwasang maglabas ng hinanakit."Ang sasama ng mga may gawa nito kay Loreign! Bakit kailangang humantong sa ganito?" humihikbing tanong ni Sylvia habang dumadaloy ang luha sa pisngi.Tahimik lang din napaluha si Amanda dahil sa naging reaksyon ni Sylvia. Kalaunan ay parehas na silang kumalma. Hinarap ni Sylvia si Amanda."Wala ka pang pahinga, Amanda," puna ni Sylvia kay Amanda. "Hindi ka man lang nakapagpalit ng damit at ligo man lang. Ikaw na ang nagbantay sa kaniya pagkatakbo dito sa ospital. Pwede namang ako na muna dito. Sasabihan na lang kita agad kung may balita na kay Lo
TIGALGAL si Amanda matapos ibalita ng dontor ang sitwasyon ni Loreign. Hindi niya maapuhap ang tamang salita. Ang kaibigan niya... comatose. Tapos ang bata sa sinapupunan niya... wala na.Ang sakit! At kapag magising na si Loreign, hindi na siya magiging kagaya pa ng dati. Ano ba itong pagsubok na dumating sa buhay nilang mag ina? Ang saklap ng kinahinatnat nila pareho."Pwede mo na siyang dalawin mamaya sa ICU. Ililipat na siya doon," dagdag pa ng doktor nang hindi na nagsalita pa si Amanda."S-Salamat po, dok," ani Amanda nang makabawi at bahagya pang nautal dahil sa bikig sa lalamunan niya.Nang sa wakas ay iniwanan na siya ng doktor, bumalong masaganang luha mula sa mga mata niya. Ang sakit sa dibdib lahat ng mga nangyari. Si Loreign... ang dami niyang plano para sa kanila ng anak niya. Ang tanging gusto lang nito ay tahimik na buhay para sa anak. Plinano na niya lahat. Mamumuhay sila ng magiging anak niya ng matiwasay at payapa at magtatayo ng simpleng flower shop para may mapagk
HINDI NA NAKATIIS pa si Amanda. Talagang sumama siya kay Loreign para ihatid ito at masigurong ayos lang siya. "Alam mo, hindi pa rin ako makapaniwala, Amanda. Pakiramdam ko, hindi ito totoo," hindi maiwasang sabihin ni Loreign. Bakas na bakas sa tono nito ang kaba. "At... feeling ko rin may mali. Ilang araw na pero parang walang nangyayari. Hindi ko maiwasang mag overthink na baka... baka may plinaplano sila sa akin at sa anak--""Shh. 'Wag mo ngang isipin iyan! Maingat tayo sa naging hakbang natin. Kaya walang mangyayari, okay?" ani Amanda sa kaibigan."O-Okay," sagot ni Loreign pero halatang hindi pa rin kumbinsido at mukhang kinakabahan. Naiintindihan naman ito ni Amanda. Talagang hindi na nito maiwasan pang mag isip ng kung anu ano dahil hindi na lang ang ang sarili nito ang kailangan na isaalang alang.Nang sa wakas ay oras na para magkahiwalay na talaga sila nang tuluyan, hindi na nila mapigilan pa ang mapaluha. Nagyakapan sila sa isa't isa."Magiging maayos din ang lahat, oka
HINDI AGAD nakasagot si Amanda. Pero naglalaro na sa isip niya ang gustong mangyari ni Theo kapalit ng tulong niya. Gusto nitong magkabalikan sila at buoin muli ang meron sila noon. Sa totoo lang ay ayaw niya. Pero kasi... may bata nang involve dito. Kapag pumayag siya sa gusto ni Theo, sigurado siyang safe ang bata at pati si Loreign. Sa lawak ng koneksyon at kapangyarihan ni Theo, alam ni Amanda na walang magiging imposible para rito.Hindi naman maiwasan ni Theo ang mas mapatitig nang matagal kay Amanda. Napabuntong hininga siya nang mapagtantong mukhang ayaw nito sa gusto niya. "Kung ayaw mo naman ay wala namang problema sa akin. Pwede namang... palayuin mo si Loreign dito. Pwede siyang magpunta sa ibang lugar kagaya ng isla na hindi siya makikilala. Hindi pwedeng magstay pa siya dito," nasabi na lang ni Theo.Hindi pa rin umimik si Amanda. Narealize na lang ni Theo na baka gulong gulo pa ito. Kalaunan ay nang mapansin na tila ba nahimasmasan na ito bumaba si Theo sa kotse at pin
MAS LALONG nanginig si Amanda. Goodness. Ano nga ulit itong pinasok niya? Knowing Theo... siguradong hindi ito tatanggi sa mga ganitong bagay! Ang lakas ng loob niyang mag alok pero ito siya... parang babaliktad na ang sikmura niya sa kaba!"Mag overnight ka na lang dito at 'wag nang umalis. Ang lungkot nitong bahay kapag wala ka..." halos pabulong na anas pa ni Theo.Lumalim ang gitla sa noo ni Amanda. Ano daw? Overnight? Hindi pwede!"Alam mong hindi ko papaunlakan iyan," malamig na sagot ni Amanda. Itong kondisyon na ito... maling mali na dahil divorced na sila tapos magoovernight pa siya?"Sige na, Amanda..."Umiling si Amanda. "Mali ito. Naappreciate ko lahat ng tulong mo sa akin at sa pamilya ko pero tapos na kung anong meron tayo. Tapos na ang marriage natin. At baka... nakakalimutan mo na rin kung bakit natapos ang lahat ng iyon...""Amanda, hindi mo naman kailangang ibring up lahat ng nangyari noon," sagot ni Theo na medyo frustrated na rin."Hindi pwedeng hindi ibring up dah
SA PARAAN ng pagtitig ni Theo sa katawan ni Amanda, alam na agad ni Amanda kung ano ang gusto nitong kondisyon at kung ano ang gusto nitong mangyari. Hindi naman siya tanga para hindi agad mapagtanto iyon.Matiim na tumitig si Theo. "Paano kung... ang katawan mo ang gusto kong kapalit? Payag ka ba?" maaligasgas na tinig na tanong nito.Pilit nilunok muli ni Amanda ang bara sa lalamunan. Hindi siya sumagot agad at matapang na tumitig pabalik kay Theo. Hindi niya gustong magpaapekto pero pinangunahan siya ng nginig at pangamba. Pero kahit gano'n, pinilit niya ang sariling kumalma at unti unting ibinaba ang zipper ng kaniyang skirt.Mabagal ang kilos ni Amanda dahil sa panginginig. Pero nakasunod lamang ng tingin si Theo sa mga susunod nitong gagawin. Unti unting ibinaba ni Amanda ang skirt na siyang nagpaexposed sa kaniyang maputi at makinis na hita na siyang mas ikinatiim ng tingin ni Theo.At habang nakikita ni Amanda ang itim na mga mata ni Theo, nagbalik muli sa alaala niya ang gabi