"AMANDA, KUNG ano ang akin ay sa iyo rin. Mag asawa tayo," malumanay na wika ni Theo. "Kaya itong investment? Wala lang ito sa akin. Kaya tanggapin mo na ang tulong na 'to dahil gusto kong mapagaan man lang ang dinadala mo," dagdag pa niya."Matatanggap ko kung ibang tao pero kapag ikaw? 'Wag na lang, Theo. Sa iyo na 'yang peea mo!" ani Amanda na halos humahangos na."Hindi ko kasi matanggap, Amanda..." halos pabulong na wika ni Theo, nagsusumamong sumulyap kay Amanda."Ano bang sinasabi mo?" Kumunot ang noo ni Amanda."Hindi ko matanggap na kung... paano kung lalaki nga ang investor? Mag aayos ka para sa kaniya? Magpapaganda ka at magdadamit ng kagaya ng suot mo ngayon? Hindi pwede! Dapat sa akin ka lang ganiyan, Amanda! Sa akin lang..." tila naghihinang sabi pa nito. "Dahil tangina... mamamatay ako sa selos, Amanda. Hindi ako matatahimik sa kaisipang may ibang lalaking makakakita kung gaano ka kaganda at kapresentable ngayon."Napailing na lang si Amanda at napatawa ng mapakla. "Nab
BUMALIK NA RIN kalaunan si Theo sa mansion. Tila tamad na tamad siya habang papasok sa bahay at hindi man lang tinapunan ng pansin ang isa sa kasambahay na sumalubong sa kaniya pagkabalik niya.Kaagad dumiretso si Theo sa kaniyang study at para bang pagod na pagod sa buong araw. Naupo siya sa swivel chair at napatingin sa malaking bintana. Umaagos ang patak ng ulan na siyang tila mas lalong nagpabigat ng loob niya.Ayaw man niyang aminin sa sarili pero parang... namiss niya bigla si Amanda at hinahanap hanap niya bigla ang presensya nito.Hindi tuloy maiwasang mapangiti ng mapakla ni Theo nang dumaan bigla sa isip niya kung gaano ka clingy noon sa kaniya si Amanda. Parang gustong gusto nito noon na kasama siya. Pero nawala na ang amor sa mga mata nito matapos ng lahat ng nangyari sa pagitan nila at mas lalong lumala nang nagkaroon na rin sila ng problema sa pamilya.Nawala bigla sa iniisip niya si Theo nang biglang narinig niyang magring ang kaniyang phone. Dali dali niyang kinuha iyo
UMALIS DIN naman kaagad ang ama ni Sofia nang wala siyang makuhang sagot kay Theo. Malamig lang ang ekspresyon ni Theo na tumingin sa lalaki, tila nawalan na siya ng awa dito kahit bumalik pa ito kanina sa pagluhod.Nang nakabalik sa loob ay isang malalim na buntong hininga na lang ang pinakawalan ni Theo habang nakasandal sa malambot na sofa.Habang nakaupo doon ay kinuha niya ang dalawang litrato sa table at tinitigan iyon. Litraro iyon ni Sofia nang hindi pa siya nagkasakit noon at sa isa naman ay noong may sakit na siya. Sobrang laki ng pagbabago nito. Nabawasan din ang timbang at wala nang kabuhay buhay sa isang litrato dahil sa komplikasyon ng sakit niya.Napabuga ulit siya ng malalim na hininga bago dumako ang tingin niya sa viniyl sa gilid. Sa hindi malamang dahilan, pinatugtog iyon ni Theo para magrelax naman siya kahit papaano sa lamyos ng musika. At mabuti na lang nang umalingawngaw ang tunog niyon ay gumaan din ang loob niya. Masarap sa pakiramdam pakinggan ang nililikha n
PARANG SOBRANG tagal ng biyahe nang pabalik sila sa mansion. Hindi alam ni Amanda kung ano ba ang dapat niyang maramdaman ngayong kasama na naman niya si Theo.Mahina na lang ang buhos ng ulan. Pero malamig pa rin sa paligid. Ngunit hindi no'n natalo ang tila malaking tipak ng yelo sa pagitan nila Amanda at Theo."Mabuti na lang at hindi na gaanong malakas ang ulan. Pwede na tayong lumabas at maglakad papasok sa loob," sabi ni Theo.Napatingin naman si Amanda sa kaniya bago dumako ang tingin kay Shishi. "Malamig na sa labas. Paano siya?" tanong niya."Aakapin ko siya para hindi siya malalamigan. 'Wag ka lang magseselos sa kaniya..." malokong sabi ni Theo at may munting ngisi sa labi.Naparolyo ng mga mata si Amanda. "Hindi ako magseselos! Ang kapal naman ng mukha mo para isipin 'yan!" asik niya dito.Imbes na mainis si Theo, napahalakhak pa siya sa naging reaksyon ni Amanda. Nagbibiro lang naman kasi talaga siya.Binalingan ni Theo si Shishi at hinaplos ang ulo nito ng marahan nang lu
NABIGLA SI Amanda sa sumunod na ginawa ni Theo. Binuhat siya nito at inilapag sa kama. Mabilis din itong umibabaw sa kaniya na para bang wala itong planong pakawalan siya. Nang tinangkang magpumiglas ni Amanda at umalis sa ilalim ni Theo ay niyukumos lang siya ng mapagparusang halik nito.Hindi sinuklian ni Amanda ang halik nito hanggang sa napansin nga iyon ni Theo. Ipinagsalikop ni Theo ang mga palad nila at tinitigan si Amanda sa mga mata nang maghiwalay na ang kanilang labi.Hindi na napigilan pa ni Theo. Pinaulanan niya ng magaang halik ang mukha ni Theo pero napabuntong hininga siya nang makitang tila naluluha ang mga mata ni Amanda."Alam kong hindi na kailangan pang magpakuha ulit tayo ng litrato. Pero... panagarap mo iyon noon 'di ba? At tsaka gusto kitang mapasaya," malumanay na wika pa ni Theo. "Ano ba ang dapat kong gawin, hmm? Sabihin mo sa 'kin, Amanda..." dagdag pa nito.Napatitig tuloy si Amanda kay Theo. Walang tapon talaga sa mukha ng lalaki. Sobrang gwapo kaya hindi
IMBES NA sagutin si Amanda ay sumuot lang ang kamay ni Theo sa suot nitong damit at pumiga sa dibdid ni Amanda.Napaungol ng bahagya si Amanda pero mabilis niyang napigilan ang lalaki. Namumula siyang sumulyap kay Theo. "T-Tigilan mo nga! Pupunta pa akong ospital mamaya. Sasamahan ko si Loreign at madidischarge na siya ngayon," aniya kay Theo.Kunot noo lang namang tumingin si Theo na animo'y parang isang batang paslit na naagawan ng paboritong laruan. Masama ang loob niyang humiwalay kay Amanda at napabuga na lang ng malalim na hininga."Fine. Sige na, maligo ka na!" napipilitang sabi ni Theo at kinintalan pa ng halik sa labi si Amanda.Hindi na umalma pa si Amanda at agad na lang naligo at nag ayos.PAGKARATING NA pagkarating ni Amanda sa ospital upang dalawin si Loreign ay agad niyang nadatnan doon si Gerald. Umasim tuloy ang mukha ni Amanda pagkakita niya sa lalaki. Mukhang wala talagang planong tigilan ang kaniyang kaibigan.Hindi naman dapat papansinin pa ni Amanda ang lalaki pe
"TALAGA? PWEDE tayong magcecelebrate!" suggest naman agad ni Amanda.Kaagad umiling si Ana. "Ayos lang! Ang dapat mong gawin ngayon ay pasalamatan si Theo. Dahil hindi naman lahat magiging posible ito kung walang tulong niya!" ani Ana.Doon nabura bigla ang mga ngiti ni Amanda at hindi na alam bigla kung ano ang isasagot kay Ana.Yumakap bigla si Ana kay Amanda at wala na ngang nagawa si Amanda kundi ang yumakap na rin kay Ana na tuwang tuwa pa rin."Mukhang ang ganda ng takbo ng relasyon niyo ngayong mag asawa, ah. Mukhang panahon na rin talaga na... alam mo na, kalimutan mo na rin ang mga nangyari sa nakaraan pa,” makahulugan pang saad ni Ana.Ngumiti lang si Amanda bago tumango kahit pa sa loob loob niya ay labag iyon. “Alam ko…” aniya kay Ana.BUMABA SI Amanda at pinuntahan ang driver niyang naghihintay sa kaniya. Kaagad namang umayos ng tayo ang driver nang nakita si Amanda.“Ma'am, Amanda! Babalik na po ba tayo sa mansion?” tanong nito agad kay Amanda.Imbes na sumagot ay kaagad
NAKAKAINIS LANG para kay Amanda dahil sa tuwing nagkakaroon siya ng lakas ng loob para sabihin ang lahat ng gusto niyang sabihin kay Theo, napapangunahan siya ng emosyon. Naiiyak na naman siya kahit ayaw niya.Nakakagalit lang dahil hindi na sila matapos tapos ni Theo sa mga issue nila sa isa't isa. Sa tuwing gugustuhin ni Amanda na bumalik sa kaniya, gagawa naman ito ng mga bagay na ikagagalit niya. Kinonsidera niya noon ang pagkakaanak nila ni Theo. Pero ngayon, mukhang wala na ngang talagang pag asa. Hindi na maaayos pa ang gusto sa pagitan nila.Kalmado lang si Theo habang tahimik na humihikbi si Amanda. Mayamaya pa ay naglakad ang lalaki papalapit kay Amanda at pinulot ang papel na hawak lang kanina ni Amanda. Bigla na lang niya itong shrined na ikinagulat nang bahagya ni Amanda. Pero nagulat siya nang balingan siya ni Theo."Hindi ako marunong magmahal? Bakit? Sino ang sa tingin mong marunong kung gano'n? Si Harold?" tanong nito na ikinamaang nang bahagya ni Amanda.Naguluhan s
SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
"BAKA NAIISIP mo lang na ako, siya dahil may resemblance pa rin kami kahit papaano. Paano na lang kung nasa kama kayo, baka habang nasa ibabaw mo siya, pangalan ko ang tinatawag mo--"Sinampal ni Amanda si Theo bigla. Hindi na niya nakayanan pa ang kabastusan ng bibig nito. "Gago ka!" sigaw ni Amanda dito pero parang mas nag apoy lamang ng galit ang mga mata ni Theo."Hindi kita binigyan ng permiso ko para magustuhan siya!" asik naman pabalik ni Theo na bahagyang ikinamaang ni Amanda.Hindi niya maatim kung gaano kakitid ang utak ni Theo! Matalino naman itong tao pero bakit ganito ito mag isip ngayon? Anong nangyari sa kaniya? Malala na siya noon pa man pero bakit parang mas malala siya ngayon?Napailing si Amanda, hindi makapaniwala sa asal ni Theo. "Ano ba, Theo? Paikot ikot na lang ba tayo? Hindi na ba matatapos ito? Gustong gusto mo akong angkinin sa maling paraan! Kahit pa wala na tayong relasyon! Nasisiraan ka na ba ng bait?""Isipin mo na kung anong gusto mong isipin, Amanda. W
NAKAKAGALIT na ang unang madatnan pa talaga niya pagpuntang ospital ay ang dalawang magkalapit at magkahugpong ang mga labi...Mabigat sa dibdib. Inaamin ni Theo iyon sa sarili habang nakakuyom ang mga kamao niya at nakaigting ang panga. At ang mas nakakadagdag ng bigat sa dibdib niya ay ang katotohanang hindi man lang itinulak ni Amanda ang lalaki...Para bang nakatagpo sila ng comfort sa bawat isa't isa sa kabila ng lugar na kinatatayuan nila ngayon. At parehas na silang walang sabit. Single si Amanda pati na rin si Harold. At ano ang susunod? Maghihintay ng tamang panahon at magsisimula na rin sila ng sariling pamilya? Makakalimutan ni Amanda si Theo maging ang lahat ng sakit na naramdaman nito sa kaniya noong kasal pa lamang sila. Paano na siya? Saan siya pupulutin kapag si Harold na ang nagmamay ari sa puso ni Amanda?Mas lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Theo. Pakiramdam niya ay magkakasugat na siya dahil bumabaon na ang sariling kuko niya sa balat. Pero wala na siya
GABI NA pero hindi magawang iwan ni Amanda si Loreign. Pinagmamasdan niya lang ito kahit na tulog na tulog pa rin ang kaibigan niya. Bumisita rin kinagabihan si Sylvia. Nalaman nito ang nangyari at may dala pang soup para sana kay Loreign pero nadismaya siya at nalungkot dahil hindi naman niya alam na walang malay ang kaibigan ni Amanda. Anak na rin naman ang turing ni Sylvia kay Loreign kaya hindi niya ring maiwasang maglabas ng hinanakit."Ang sasama ng mga may gawa nito kay Loreign! Bakit kailangang humantong sa ganito?" humihikbing tanong ni Sylvia habang dumadaloy ang luha sa pisngi.Tahimik lang din napaluha si Amanda dahil sa naging reaksyon ni Sylvia. Kalaunan ay parehas na silang kumalma. Hinarap ni Sylvia si Amanda."Wala ka pang pahinga, Amanda," puna ni Sylvia kay Amanda. "Hindi ka man lang nakapagpalit ng damit at ligo man lang. Ikaw na ang nagbantay sa kaniya pagkatakbo dito sa ospital. Pwede namang ako na muna dito. Sasabihan na lang kita agad kung may balita na kay Lo
TIGALGAL si Amanda matapos ibalita ng dontor ang sitwasyon ni Loreign. Hindi niya maapuhap ang tamang salita. Ang kaibigan niya... comatose. Tapos ang bata sa sinapupunan niya... wala na.Ang sakit! At kapag magising na si Loreign, hindi na siya magiging kagaya pa ng dati. Ano ba itong pagsubok na dumating sa buhay nilang mag ina? Ang saklap ng kinahinatnat nila pareho."Pwede mo na siyang dalawin mamaya sa ICU. Ililipat na siya doon," dagdag pa ng doktor nang hindi na nagsalita pa si Amanda."S-Salamat po, dok," ani Amanda nang makabawi at bahagya pang nautal dahil sa bikig sa lalamunan niya.Nang sa wakas ay iniwanan na siya ng doktor, bumalong masaganang luha mula sa mga mata niya. Ang sakit sa dibdib lahat ng mga nangyari. Si Loreign... ang dami niyang plano para sa kanila ng anak niya. Ang tanging gusto lang nito ay tahimik na buhay para sa anak. Plinano na niya lahat. Mamumuhay sila ng magiging anak niya ng matiwasay at payapa at magtatayo ng simpleng flower shop para may mapagk
HINDI NA NAKATIIS pa si Amanda. Talagang sumama siya kay Loreign para ihatid ito at masigurong ayos lang siya. "Alam mo, hindi pa rin ako makapaniwala, Amanda. Pakiramdam ko, hindi ito totoo," hindi maiwasang sabihin ni Loreign. Bakas na bakas sa tono nito ang kaba. "At... feeling ko rin may mali. Ilang araw na pero parang walang nangyayari. Hindi ko maiwasang mag overthink na baka... baka may plinaplano sila sa akin at sa anak--""Shh. 'Wag mo ngang isipin iyan! Maingat tayo sa naging hakbang natin. Kaya walang mangyayari, okay?" ani Amanda sa kaibigan."O-Okay," sagot ni Loreign pero halatang hindi pa rin kumbinsido at mukhang kinakabahan. Naiintindihan naman ito ni Amanda. Talagang hindi na nito maiwasan pang mag isip ng kung anu ano dahil hindi na lang ang ang sarili nito ang kailangan na isaalang alang.Nang sa wakas ay oras na para magkahiwalay na talaga sila nang tuluyan, hindi na nila mapigilan pa ang mapaluha. Nagyakapan sila sa isa't isa."Magiging maayos din ang lahat, oka
HINDI AGAD nakasagot si Amanda. Pero naglalaro na sa isip niya ang gustong mangyari ni Theo kapalit ng tulong niya. Gusto nitong magkabalikan sila at buoin muli ang meron sila noon. Sa totoo lang ay ayaw niya. Pero kasi... may bata nang involve dito. Kapag pumayag siya sa gusto ni Theo, sigurado siyang safe ang bata at pati si Loreign. Sa lawak ng koneksyon at kapangyarihan ni Theo, alam ni Amanda na walang magiging imposible para rito.Hindi naman maiwasan ni Theo ang mas mapatitig nang matagal kay Amanda. Napabuntong hininga siya nang mapagtantong mukhang ayaw nito sa gusto niya. "Kung ayaw mo naman ay wala namang problema sa akin. Pwede namang... palayuin mo si Loreign dito. Pwede siyang magpunta sa ibang lugar kagaya ng isla na hindi siya makikilala. Hindi pwedeng magstay pa siya dito," nasabi na lang ni Theo.Hindi pa rin umimik si Amanda. Narealize na lang ni Theo na baka gulong gulo pa ito. Kalaunan ay nang mapansin na tila ba nahimasmasan na ito bumaba si Theo sa kotse at pin
MAS LALONG nanginig si Amanda. Goodness. Ano nga ulit itong pinasok niya? Knowing Theo... siguradong hindi ito tatanggi sa mga ganitong bagay! Ang lakas ng loob niyang mag alok pero ito siya... parang babaliktad na ang sikmura niya sa kaba!"Mag overnight ka na lang dito at 'wag nang umalis. Ang lungkot nitong bahay kapag wala ka..." halos pabulong na anas pa ni Theo.Lumalim ang gitla sa noo ni Amanda. Ano daw? Overnight? Hindi pwede!"Alam mong hindi ko papaunlakan iyan," malamig na sagot ni Amanda. Itong kondisyon na ito... maling mali na dahil divorced na sila tapos magoovernight pa siya?"Sige na, Amanda..."Umiling si Amanda. "Mali ito. Naappreciate ko lahat ng tulong mo sa akin at sa pamilya ko pero tapos na kung anong meron tayo. Tapos na ang marriage natin. At baka... nakakalimutan mo na rin kung bakit natapos ang lahat ng iyon...""Amanda, hindi mo naman kailangang ibring up lahat ng nangyari noon," sagot ni Theo na medyo frustrated na rin."Hindi pwedeng hindi ibring up dah
SA PARAAN ng pagtitig ni Theo sa katawan ni Amanda, alam na agad ni Amanda kung ano ang gusto nitong kondisyon at kung ano ang gusto nitong mangyari. Hindi naman siya tanga para hindi agad mapagtanto iyon.Matiim na tumitig si Theo. "Paano kung... ang katawan mo ang gusto kong kapalit? Payag ka ba?" maaligasgas na tinig na tanong nito.Pilit nilunok muli ni Amanda ang bara sa lalamunan. Hindi siya sumagot agad at matapang na tumitig pabalik kay Theo. Hindi niya gustong magpaapekto pero pinangunahan siya ng nginig at pangamba. Pero kahit gano'n, pinilit niya ang sariling kumalma at unti unting ibinaba ang zipper ng kaniyang skirt.Mabagal ang kilos ni Amanda dahil sa panginginig. Pero nakasunod lamang ng tingin si Theo sa mga susunod nitong gagawin. Unti unting ibinaba ni Amanda ang skirt na siyang nagpaexposed sa kaniyang maputi at makinis na hita na siyang mas ikinatiim ng tingin ni Theo.At habang nakikita ni Amanda ang itim na mga mata ni Theo, nagbalik muli sa alaala niya ang gabi