Share

CHAPTER 2.2

Author: Clumsynot
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Chapter 2.2

"Mukhang napasok tayo ng kalaban, Makas alalayan mo si Jeruzah at dalhin sa kwarto niya sa itaas, Kibou, Dillion, Kit at Raza ihanda niyo ang mga s*****a niyo mukhang maraming tauhan ang ipinadala ng isa sa mga organisasyon."

"Copy," sabay-sabay na sabi ng lima na agad inilabas ang mga baril na nakaipit pala sa mga likuran nito.

Agad naman akong nilapitan ni Makas at hinila ang aking mga kamay para sumunod sa kaniya, habang sa kaliwang kamay nito ay isang baril. Mabilis ako nitong nadala sa aking kwarto at pina-upo sa aking kama.

"Kahit anong mangyari huwag na huwag kang aalis sa kwartong ito naiintindihan mo ba?" seryoso nitong utos sa akin na agad ko namang tinanguan.

"Ano bang nagyayari!" wala talaga akong maintindihan sa mga pangyayari. One momment Makas and I are arguing then later on umuulan na ng bala!

"Saka na namin ipaliliwanag sa iyo, sundin mo na lamang ang bilin ko."

Agad itong lumabas ng aking silid habang ako ay nanginginig sa takot, sunod-sunod na putok ang naririnig ko at hindi na rin ako mapakali sa pagkakaupo habang kagat-kagat ang daliri, naga-alala para sa sarili at para sa mga taong ngayon ay buwis buhay na nakikipaglaban sa labas.

Sino ba ang mga kasama ko dito at paano sila may hawak na mga baril.

"Ahhh!"

Napaatras ako sa gulat at takot ng lingunin ko ang balcony kung saan nakatayo ang isang lalaki na nakasuot ng all black clothes at suot na maskara na may disenyong isang gagamba, pero mababanaag mo pa rin ang ngising nakakubli sa likod ng maskarang suot nito

Nangigingig ako habang pinipilit ang sariling umatras patungong pinto pero isa iyong pagakakmali dahil sa ginawa ko ay naalarma ang lalaki at mabilis hiniltak ang buhok ko. Napangiwi ako dahil sa sakit.

"Saan ka pupunta ha? Tsk, tsk, tsk maganda at makinis ka bata, pagsawaan muna kaya kita bago kita dalhin kay boss?" nangilabot ako sa mga katagang binitawam nito. Bukod sa nakakasuklam ang ideyang iyon ay natatakot din ako para sa maaring mangyari, lalo pa at walang pwedeng magtaggol sa akin sa mga oras na ito.

"Bitiwan mo ako! Makas! Makas! Help me-" hindi ko na naituloy pa ang mga susunod na sasabihin ng walang habas nitong tinakpan ang bibig ko gamit ang mga kamay nito, buti sana kung mabango ang kaso amoy bulok ang kamay ng lalaking ito. Amoy wax pa putsa!

Kahit natatakot ay hindi ako nagdalawang-isip na kagatin ang kamay nito, agad kong inalala ang mga itinuro sa akin ni Papa noong maliit pa ako, hindi ko akalaing magagamit ko iyon lahat sa ganitong sitwasyon.

Matapos kagatin ang kamay nito na agad nakabitaw sa akin ay kinuha ko ang kamay nito na may hawak na baril saka ito pinilipit at sinipa sa tiyan at sa pribadong parte mito dahilan upang mabitawan niya ang baril na agad kong sinamantala upang makalabas ng kwarto ngunit pipihitin ko pa lang ang seradula ng pinto ay agad na naman ako nitong nahiklat sa buhok. Seriously paborito ba nito ang buhok ko at lagi na lang iyon ang hinihiltak niya?!

"Ahhh! Ano ba bitawan mo ako! Bitawan mo ako sabi eh!" walang tigil ako kakapumiglas para lamang makawala sa mga kamay nito. I will not lie, this stinky man was strong.

Nang makawala ulit sa pangalawang pagkakataon ay sinubukan ko ulit siyang sipain na ikinatagumpay ko naman ngunit agad din akong naestatwa ng paputukin nito ang hawak na baril na dumaplis sa aking pisngi. Nakita ko itong ngumisi at mabilis na itinutok sa akin ang baril, mabilis kong ipinikit ang mga mata ko at iniintay na lang ang kamatayan ko.

Narinig ko ang sunod-sunod na putok ng baril ngunit wala akong naramdamang tumama at masakit sa akin, dala ng pagtataka ay iminulat ko ang aking mga mata at nakita sa gilid si Makas na seryoso habang hinihingal na tila minadali ang pagpunta dito, may mga pasa din ito sa mukha at ang maputing damit ay nabahiran ng kaunting dugo at dumi.

Parang nag-slow mo ang naging paglingon ko sa kaninang lalaki na balak akong patayin, I don't know why I don't feel any symphathy to the poor man bathing with his own blood. Kung iba siguro ang first time makakita nito ay masusuka, ma-trauma o hindi kaya matatakot pero ako, wala akong kahit anong nararamdaman kung hindi kaginhawahan at tuwa.

"Are you alright?" hinihingal na tanong nito sa akin.

"Yes, thank you kala ko katapusan ko na," may ngiti sa labi kong saad. Akala ko talaga kanina susunod na rin ako kila Mama sa langit jusko.

"Matagal mamatay ang masamang damo," walamg emosyong sambit nito.

"So sinasabi mong masamang damo ako ganoon ba?" ewan ko ba sa tuwing kausap ko ang lalaking ito walang oras na hindi umiinit ang ulo ko. Isa ako sa mga taong may mahabang pasensiya ngunit hindi ko maintindihan, sa tuwing siya ang kaharap ko laging nagi-init ang ulo ko.

"Maybe," kibit balikat nitong ani saka ako tinalikuran.

"Arghh! Nakakabanas ka talaga Makas the walking ice!"

"Tss ang dami mong dada, halika na naghihintay na sila Papa sa ibaba."

Sabay kaming bumaba at natagpuan sila Pops kasama ang apat na ostrich na tulad ni Makas ay may mga pasa na sigurong nakuha nila sa pakikipagbugbogan, at ang mga damit ay may talsik ng dugo.

"Are you alright hija?"

"I'm okay Pops iyong totoo po ano ba talagang nangyayari, anong ginagawa ng mga lalaking nakamaskara na iyon?"

"Ang mga lalaking iyon ay mga tuta ng isang gang na tinatawag na Spiderous, isang organisasyong nais pabagsakin ang Mundane Organization," saad ni Raza.

"Mundane?" nalilito kong tanong. 

"Tha's our organization, itinayo ng tatay ni Dad ang Mundane para makatulong sa mga tao, it's just like a DSWD Center ang kaibahan nga lang kahit mga matatanda ay sinasagip din ng Mundane at lahat ng may mga potential ay hinahasa upang maging magaling na agent. Sa pahlipas ng panahon tatlong organisasyon ang nabuo; Spiderous, Serfent, at Mosquitoeus. Ang organisasyon na ito ay kaibahan ng organisasyon namin, dahil tila naging isa itong mafia gang. Pagbebenta ng mga babae, bata, at mga droga ang kinabubuhay ng organisasyong ito. Isa sa magaling naming team ang nakaenkwentro sa isang transaksiyon ng Spiderous at nailigtas ang mga babae at batang dapat na ibebenta, kaya siguro kami sinugod ng mga ito." 

Makas explained everything at kung hindi pa siya tumigil tiyak na sasabog na ang ulo ko sa dami ng mga nalaman ko. Sa lahat ng mga pangyayari sa buhay ko hindi ko na alam kung anong itatawag kung malas ba o swerte? Maybe swerte kasi kahit may mga nawala atleast may mga pumalit.

"Hindi ko lang inaasahang hanggang sa liblib ma lugar na ito ay mahaanap nila tayo," seryosong sambit ni Pops.

"Mukhang nasundan kami noong papunta kami Dad," Kibou seriously said. Kaya din palang magseryoso ng isang ito.

"Pops I have a question," umaandar na naman ang curiosity sa katawan ko.

"Go ahead,"

"Hindi ba pag mga ganiyang organization hindi kilala ang mukha ng mga namamahala dito?"

"Yes but for our case matagal ng nabunyag ang mga mukha namin dahil nagtulong ang tatlong organisasyon na ito na lusubin ang kampo namin dahilan para maubos ang ilan sa magagaling naming team at kasama na ang asawa ko

"Sorry," ang dami kasing tanong ng bibig ko na ito.

"Don't worry matagal na naming tinanggap," Pops smile at me but I know that's not a happy smile but a sad smile.

"Let's treat your wounds," saad ni Kit na hindi ko namalayang nakaalis na pala para kumuha ng first aid kit, may daplis nga pala ako sa pisnge ngayon ko lang naramdaman.

"Okay lang," tanggi ko ngunit hindi nito ako hinayaan, ako na lang mismo ang sumuko dahil ayaw papigil nito.

"Pop's nasaan nga po pala si Kuya Artuso?" tanong ko dito habang nakangiwi dahil sa hapdi ng alcohol. Wala ba silang betadine, ang hapdi eh.

"Why?" Makas asked me.

"Kanina iyong lalaking gustong akong dakpin at patayin, may naamoy ako sa kaniyang amoy ng isang wax na parang naamoy ko din kay kuya Artuso nang ihatid niya ako sa kwarto ko kahapon."

"Are you sure about that?" napaayos ng upo ang limang ostrich pati na rin si Pops sa sinabi ko.

"Yes, hindi gaanong katapang pero dahil nasanay ang ilong ko sa amoy ng wax noong na kila Tiya pa ako, kahit hindi masyadong matapang amoy ko pa din. Isa pa habang sinusundan ko siya kahapon may kaba talaga akong nararamdaman."

"We will check it later but for now we all need to rest," saad ni Pops kaya tumayo na kaming lahat at nagtungo sa kaniya-kaniyang silid.

Nang makapasok sa kwarto ay agad akong naglinis ng katawan at nagpalit ng isang cotton pajama na may mga prints na panda.

Sabi ni Pops magpahinga pero kahit anong pikit ko hindi talaga ako makatulog. Napasabunot na lamang ako ng aking ulo saka bumaba para kumuha ng gatas sa ref.

"Bakit gising ka pa?" 

"Ay kabayong walang dede, bakit ba nangugulat ka?" singhal ko kay Makas na walang emosyong nakatingin sa akin.

"Kanina pa ako nandito hindi mo man lamang naramdaman ang presensiya ko?" nakataas ang kilay nitong sabi sa akin.

"Hindi ako makatulog," iyon na lamang ang sinabi ko, nakakapagot ng makipagtalo sa kaniya.

Nang may makitang isang karton ng gatas ay agad akong nagsalin sa baso at inilagay ito sa microwave para uminit.

"Good let's talk," saad nito at pumunta sa may sala.

"Ano namang paguusapan natin?" saktong tapos ng mainit ang gatas ko kaya agad akong nakasunod dito saka umupo sa harap nito.

"First of all, hindi namin alam kung saang lupalop ka nagmula, pangalawa hindi kita gustong nandito at pangatlo kakamatay lang ng mommy namin, kaya layuan mo ang Papa at pang-apat eto ang limang-daang libo sapat na siguro 'to sayo para layuan mo lang si Papa," saad nito at inilabas ang isang cheque.

"Maraming salamat... iyon ang gusto mong sabihin ko hindi ba?" seryoso kong tanong dito na alam kong ikinagulat niya base sa pag-ayos nito ng upo.

"So hanggang ngayon iniisip mo pa ring pera lang ang habol ko? Kung alam ko lang na mas matindi pa pala ang aabutin ko dito sana hindi nalang ako umalis sa pinanggalingan ko!"

"Sana nga iyon ang ginawa mo," may galit na mababanaag sa asul na mga mata nito bago ako iwanang nagpipigil ng luha.

Kahit saan siguro ako mapunta hindi ako tatanggapin ng maayos at walang sakit na naghihintay.

Kinabukasan habang nasa hapag kainan ay iwas ang tingin ko sa kanila at nasa pagkain lang ang pokus. Ayaw kong makita nila ang namamaga kong mata kakaiyak kagabi.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy, alam kong alam niyong may anunsiyo ako kaya maaga ko kayong pinatawag. Gusto kong malaman niyong sa pagtungtong na edad na bente ni Jeruzah ay ikakasal siya kay Makas."

"Po?!

"What?!

"What the hell?!

Related chapters

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 3

    CHAPTER 3JERUZAH'S POV***5 months later***"Congratulations!""Congrats!""Thank you," may ngiting nakapaskil sa aking mga labi habang binabati ang mga bisita. Ngunit sa likod ng ngiting ito ay lungkot. After the wedding Makas immidiately return home. Ako na lamang ang natira sa venue. Pops, need to rest early dahil tumatanda na at kani-kanina lang ay nag-paalam naman ang mga kapatid ni Makas dahil pare-pareho silang busy.Simula't sapul hindi ko talaga naramdamang welcome ako sa pamilyang ito. Simula ng sabihin ni Pops ang tungkol sa kasal naging malayo ang lahat sa akin."Oh my gosh! Beshie congrats!" masayang bati sa akin ni Shiela, she's my beastfriend from highschool till college."I'm not happy you know," malungkot kong ani dito.Inakbayan naman ako nito, "Wag ka mag-isip ng negative thoughts, naku naman."Huminga muna ako ng malalim bago nilibot ang paningin sa mga bisita, "My husband

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 4

    Chapter 4JERUZAH'S POVI woke up when I felt extreme pain from my abdomen. I struggle to stand up but I forced my body to move. I think Manang Delia was right that my wound is still fresh. If I just knew that Makas will just give me emotional pain I will choose to be with Manang Delia that day. Watching the golden rice swaying at the beat of the wind. Inhaling the fresh air that the plenty tree's produce. Hindi katulad dito sa Manila na puro usok ng sasakyan ang malalanghap mo at sa halip na palayan ay nakaburaot at masamang tingin ni Makas ang araw-araw kong almusal, at tanghalian.When the pain lessen, a sigh of relieve escape from my mouth. Napabuntong hininga na lamang ako habang nagtataas baba ang dibdib ko dahil tindi ng sakit na naramdan ko kanina.I think I need to see a doctor right now, baka kung magpatuloy ang pananakit nito ay ikamatay ko pa. Hindi nga ako namatay at napuruhan lang sa aksidente noong nakaraang araw. Pero ang simpleng

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 5

    Chapter 5Weeks and days passed, but Makas cold treatment didn't change a bit, on the contrary he become more distance and cold towards me.And that's because of Kit who surprisingly visit me everyday, as in walang labis walang kulang at sa mga nagdaang linggo na iyon Makas everyday routine was always the same. When he's on his office at home bababa siya para kumuha ng tubig sa kusina, tapos aakyat, bababa na naman, this time para kumuha naman ng kape, tapos aakyat ulit at paulit-ulit na lang. Actually hindi na pumapasok sa company si Makas bagkos ay sa bahay na lamang siya nagtratrabaho simula nang araw-araw kung bumusita si Kit. I don't know what his thinking. Makas was known as a workaholic man, so I don't know what he's thinking."Bakit hindi mo pa dalhin ang buong kusina? Kaysa nahihirapan ka diyan kakapanik-baba," bored kong suggesttion sa kaniya ng hindi ko na matiis ang ginagawa niya. It makes me di

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 6.1

    Chapter 6.1Nang maihanda ko na ang pagkain ay agad kong kinatok ang silid ni Makas. Limang beses ko itong kinatok, at nang pang-anim na katok ay biglang marahas bumukas ang pintuan. Bumungad sa akin ang masamang tingin ni Makas. I gulped not because I'm scared but because of his exposed body. He is just wearing his boxer kaya malaya kong pagmasdan ang katawan niya.Mula sa malapad niyang balikat, ang mala-pader nitong dibdib, ang mga pandesal nitong kahit araw-arawing kainin ay mukhang hindi pagsasawaan. Habang pababa nang pababa ang paningin ko ay siya namang pagpatak ng mga butil ng pawis mula sa mukha ko. Umagang-umaga ay tila ako biglang nauhaw."Eyes up here woman!""Ay malaking bakat!" Ngumusi naman ito ng malamig na siyang ikinabahala ko, sa tuwing ganito ang tingin niya ibig sabihin ay galit na siya. Inayos ko ang aking pagkakatayo sapagkat anumang oras ay natitiyak kong babagsak ako sa sahig sa panghihina dahil sa mga

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 6.2

    Chapter 6.2A blinding light wokes every single nerves in my body that's enable me to step out off in the middle of the lane."Are you tring to get us killed woman?! Baliw ka wag kang mangdamay!" the driver of the car hissed at me before continuing to drive. People look at me curiosly on why on Earth I was in the middle of the line. Me myself even don't know the answer, really.I walk home that day still stuck in that scene na halos hindi ko na namalayang nakauwi na ako. As I step into the house silence welcome me. Mirrored wall lent me its reflection to see what I look like now. Swollen eyes, messy hair that looking like a bird nest, rugged chlothes and dirty slippers. Overall I looked like a pathetic being. I coudn't go to my coffee shop to entertain myself that day because it's still under construction while Shiela is out of town togethger with Jeric. Kit was unseen too.I just sat on the sofa watching TV but still no chann

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 7.1

    Chapter 7.1I tried to call Kit many times after that call but his phone cannot be reached anymore. Halos naikot ko na ang kabuuan ng lahat ng sulok ng maliit kong kwarto ngunit hindi ko pa rin matawagan ang numero ni Kit.Ending wala akong tulog na bumaba sa unang palapag. Naabutan ko pa si Makas sa hapag habang nagkakape at nagbubuklat ng mga papeles. Mukhang tulog pa ang kabit nito dahil wala pang nagiingay at naguutos sa akin.I just excused myself after taking some crackers from the cabinet but Makas stop me."What?" walang buhay kong tanong dito na ngayon ay nakatitig ng mabuti sa akin habang tinitingnan ang kabuuan ko. Nagiwas ako ng tingin, hindi ko makayanan ang intensidad ng mga tingin nito. Also I feel concious, sino ba namang hindi pag ang suot mo ay panggusgusin tapos ang kaharap ay tila isang diyos na bumaba mula sa lupa sa taglay nitong kagwapuhan. I'm just wearing a loosy shirt and a faded jeans now unlike dati na br

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 7.2

    Chapter 7.2"Dont deny it huling-huli ka na, umalis ka sabahay na ito hindi mo masasaktan si Makas!" saad ko habang may mga ngiti sa mga labi ko."Wala akong alam sa mga pinagsasabi mong baliw ka," susugurin ko na sana siya ng bigla siyang maghihiyaw at tawagin si Makas na alam kong hindi naman siya matutulungan ng lalaki. Before I left I secretly snatch the key of the office in his key holder and lock him inside."Makas! Babe! Help me please!" walang tigil niyang hiyaw na ikinatawa ko."Poor kitten, hindi ka matutulungan ng tinatawag mo. Now get out in our house!" I angrily said before trying to attack her but I immidiately stop when I see her holding a knife. Hindi ko napansing nakahiltak na pala siya ng kutsilyo sa may lagayan ng hindi ko napapansin. Mabilis niya itong itinutok sa akin upang protektahan ang sarili. Isang nakakakilabot na ngisi ang pinakawalan nito."Is that so? You seem to know a lot, should I exterminat

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 8.1

    Chapter 8.1I woke up with the smell of medicine lingering in my nose. Sinubukan kong aninaging mabuti ang paligid ko subalit ilang minuto pa ang inabot bago luminaw ang paningin ko.'A hospital?' I confusely ask at the back on my mind while still roaming my eyes around. Sinubukan kong bumangon ngunit sadyang hindi ko maigalaw ang katawan ko, tila ba may kung anong bagay ang pumipigil sa mga ito na gumalaw."You're awake, thanks godness," isang pamilyar na boses ang naghari sa kabuuan ng silid.There in the sofa I see Kit sitting like he owns it. Bakas ang galit nito dahil sa nagiigting nitong mga panga. Maitim din ang ibaba ng mga mata nito. He didn't sleep? Why?"What happened?" nahihirapan kong saad dahil sa panunuyo ng lalamunan ko, mukhang napansin naman iyon ni Kit kaya agad itong tumayo at kumuha ng tubig sa katabi nitong water dispenser."Here," inabot niya sa akin ang tubig saka muling bumalik sa sofa na kinauupuan niya."Thank you," I said while gi

Latest chapter

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 21

    Chapter 22Chapter 21"It's showtime!"Mabilis kong hinanda ang mga baril at isinukbit ko ito sa gun holder na nakakabit sa bewang ko bago sinuot ang itim na jacket at mabilis na pinaandar ang aking motor.Ramdam ko ang puwersa ng lamig ng hangin na nanuot sa katawan ko. Mukhang hindi sapat ang jacket ko para malabanan ang hangin ngayong gabi.Nang marating ang abandonadong gusali ay mabilis ngunit may pag-iingat kong sinuyod ang lugar bago nakita ang hinahanap ko. Malaki ang ngiti sa mga labi ko habang walang ingay kong tinatahak ang kinatatayuan nito.I stared at the mans back amused, it was my first time I ever saw him panicking, he was known as a calm man in underworld. Based on my observation he was funding something or maybe someone?Slowly and surely I approach him.Surprisingly he didn't even feel my presence, what happened with this man? I thought Pops train them well? "Look who do we have here," gulat ang reaksiyon nito ng masilayan ako. "J-jeruzah?!""The one and only, lo

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 20

    Chapter 20 Jeruzah's POV'S Matapos ang walang katapusang orientation sa lahat ng inpormasyon about sa mga kinakailangan kong malaman sa loob ng organisasyon, ay masyado na akong na-busy lalo na sa mga sumunod na araw, kabi-kabilang misyon ang naiatang sa grupo namin. Karamihan ay assasination ng mga corrupt na mga opisyal o hindi kaya mga makasalanang tao. Karaniwang misyon namin ay mga request ng makakapangyarihang tao, minsan ay tumatanggap din kami kahit walang bayad. Masaya na kami na nakakatulong kami sa iba.Laking pasalamat ko at sa maayos na grupo amg napuntahan ko. They were all good, not only in terms of socializing with me, pero hindi maikakailang malalakas din sila when it comes to fighting. At first, I can say that they were afraid of me, siguro dahil na rin sa kalat na ang balitang ako ang nagi-isang anak nang kinatatakutang Goalkeeper noong mga panahon na nagsisimula palang ang emperyong ito na mag-pasahanggang ngayon ay nirerespeto pa rin ng lahat, hindi dahil sa si

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 19

    CHAPTER 19JERUZAH'S POVChapter 19"Are you ready to learn everything about what was our family's secret?""Yes Auntie," walang kaabog-abog kong sabi. She just smile before standing. I was clueless on why she's walking towards to one of the bookshelf. She smile and look at me, she signal me to join her. Kahit puno ng katanungan ay agad ko siyang sinunod. She push one of the books with a title of 'ENIGMA'. The word is kinda familiar but I dont know what it means.Kailan ba ako nagkaroon ng alam? I'm always clueless on many things.A loud gasped escaped from my mouth when the shelf start to move revealing a metal door inside. Auntie took a key from the 'ENIGMA' book and use it to open the door. I was welcomed by differents kind of pictures, old files and to my horror a glass tall box full of golds and jewelries. There's also a four doors and some different kinds of gun everywhere."This is where it all started," Auntie says while staring at the whole room. Hindi ako makapaniwalang

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 18

    Chapter 18JERUZAH'S POVMabilis na lumipas ang panahon, parang isang araw lang kung susumahin ang mga naging malaking pagbabago sa buhay ko. I was a frail and weak girl when I was in Makas care. I was a martyr waiting for his affection. I can compare myself with a lost puppy in his arms.I can't deny that I miss him, but for my promise to my baby girl, I will make myself stronger and braver than the previous Jeruzah they know. A women is not weak, we are more dangerous than man. We may seem as an angel but beneath us is a devil ready to kill.May namumuong kasuklaman sa kalooban ko towards Makas, but my love for him always win. Tanga na kung tanga but what I did is jut love him. My only purpose in life is to love and protect him.Tama nga ang kasabihang 'Love is powerful'. Love can make you stronger at the same time can make you weaker. Love can make you happy but hurting when it's too much. Love is a beautiful feelings yet a dangerous one, just like us woman. Beautiful but dangerous

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 17

    Chapter 17JERUZAH'S POVIlang araw muna ang inabot bago ko nabuksan ang kahong ibinigay ni Auntie sa akin. Hindi na ako nagkaroon ng pagkakataong buksan iyon noong araw na ibigay ito ni Auntie sa akin, dahil umpisa na iyon ng medication ko. Sa susunod na buwan kapag kaya na nang katawan kong magkikilos, maari na rin daw maipaalis ang mga bakas ng sunog sa ilang bahagi ng aking katawan.Sinalubong ako ng alikabok ng buksan ko ang kahon. Nagkakanda-ubo ako dahil doon. Nang makabawi sa pagkakaubo ay agad kong dahan-dahang sinilip ang laman ng kahon. Bumungad sa akin ang sari-saring mga litrato. There's a picture of Papa and Mama hugging each other, happiness was visible in their eyes.Merong mga litrato na may mga kasama silang parang mga hindi Pilipino. Saktong pagpasok ni Auntie na iyon ang tinitingnan ko kaya hindi ko napigilang itanong."Ahmm, Auntie do you know this people?" I ask her, she imiidiately sit beside my bed."May I see?" Inabot ko naman sa kaniya ang litrato."Ah, iton

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   Hanash ni Clumsy

    Good evening guys. I just want you all to know na hindi ko muna mai-update ang story na ito sa ngayon. May isang story kasi akong need na tapusin by this month. I hope you all understand.Alam niyo naman medyo may pagka-tamad ang author ng story hshs.Baka by September ako makabalik. See you soon!Also I want to thank you all na sumuporta at nagbasa ng story na ito. I'm grateful to have you guys really. Please stay as my inspiration till I finish this novel. Hindi ko na pahahabain pa, again good evening everyone, sleep tight my charmies!

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 16

    Chapter 16Jeruzah Pov*5 years ago*Nagising ako na hindi maramdaman ang kahit anong parte ng aking katawan. Ang aking mga mata at napakahapdi na tila ba matagal na akong nakapikit. Sa pagayos ng paningin ko ay agad akong napabangon subalit agad ding bumalik sa kamang kinahihigaan ko ng maramdaman ko ang bawat kirot sa katawan ko.Hindi ko mapigilang mapaiyak sa sakit na dulot ng pagbangon ko. Pilit kong inaalaka kung ano ang nangyari sa akin hanggang sa unti-unti itong bumabalik na tila ba palabas sa telebisyon. Mula sa mga narinig kong salita na lumabas sa bibig mismo ni Makas, sa pag-alis ko at ang aksidente ko.A-aksidente. A-ang b-baby ko?"H-hmm," nais kong piliting bumuka ang aking bibig ngunit nahihirapang ungol lamang ang aking nagawa. Tuyong-tuyo ang aking lalamunan.Pilit kong ibinubukas ang aking bibig, at iginagalaw ang aking katawan at iyon ang nadatnang eksena ng pumasok na babae na palagay ko ay kasing edad lamang ni Papa. She has a short hair ash gray hair, just like

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   Chapter 15

    Chapter 15Makas's POVMatapos ang pagdalaw na iyon ni Kit ay agad kong tinawagan ang sekretarya ko para ipaayos ang mga meetings at papeles na kailangan kong pirmahan.Gulat pa nga ito ng sinabi kong papasok ako ngayon. For the fast few years, I work from home. Kahit masilayan ay hindi nila nagawa. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit ganoon siya kagalak ng malamang papasok na akong muli. I isolated myself away from people, scared that I might put them in danger too. Lahat ng empleyado ko ay miss na miss na daw ako ayon sa sekretarya ko. I just can't help but to laughed with the thought of it. Nang dahil sa pagmumukmok ko nakalimutan kong may mga tao pa nga palang naga-alala at naghihintay ng pagbabalik ko. May mga tao nga palang kahit ganito ang ugali ko ay tinanggap pa rin ako. I forgot about them. I don't believe in him but now I know how great he really is. I suffer but he didn't let me suffer alone, in fact he confront and lighten me through my brother's and my employees.

  • TRAPPED BENEATH A DANGEROUS LOVE   CHAPTER 14

    Chapter 14Maka's POVKung pinakinggan ko kaya ang mga babala ni Zaira sa akin noon, mangyayari kaya ang mga bagay na ito ngayon? Hindi ko man lamang naamin sa kaniya ang sekreto ko. Hindi ko man lamang siya naalagaan ng mabuti. Hindi man lamang ako nakahingi ng kapatawaran sa mga kasalanang naidulot ko sa kaniya.It's been what? Five years yet he cannot find any leads about his wife. Alam niya sa sarili niya na hindi pa patay ang asawa niya. Alam niya na hindi iyon bangkay ng asawa niya dahil hindi naman buntis ang bangkay na pinaglamayan ng lahat. I didn't come to the funeral sa kadahilanang hindi kayang tanggapin na wala na ang asawa at anak ko. Hindi ko na alam kung ano pa ba ang papaniwalaan ko na buhay pa siya or worst siya talaga ang bangkay na nakaburol.Agent ako pero ang tingin ko na lamang sa sarili ko ngayon isang lalaking talunan. Lalaking walang puso. Lalaking wala ng dereksiyon ang buhay. A fucking useless agent.Noong bata pa ako ipinangako ko sa sarili ko na iyon na

DMCA.com Protection Status