CHAPTER 2.1

Chapter 2.1

"Jeruzah Dizon!"

Nakakakilabot ang boses ang lumabas sa bibig ng matandang lalaki habang sinasambit ang buo kong pangalan. Kahit sino siguro ang makakarinig ng boses nito ay maninindig ang balahibo sa takot.

"Ikaw si Jeruzah hindi ba?" tanong nito habang nakapako sa direksiyon ko ang paningin nito.

"Opo," mahina kong saad dahil bukod sa mahapdi ang sugat niya sa mga braso ay mukhang hindi pa niya napansin ang sugat sa tagaliran niya na mukhang nakalawit sa kung saan man habang tinutulak niya ang Tiya niya kanina. I wonder kung may malaki ba akong balat sa puwet at ang malas ko kainis!

"Kamukhang-kamukha mo si Cairus tila pinagbiyak kayong bunga," isang kiming tawa ang pinakawalan ng matandang lalaki.

"Kilala niyo po ang papa?" halos bumilog ang mga mata ko na kasing bilog ng buwan sa sinabi nito. Wala naman kasi akong nakilalang kaibigan ni papa eversince kahit ang amo niya ay hindi ko pa din nakikita.

"Kilalalang-kilala," saad nito na tila may naalalang isang napakagandang alaala.

"Paano po?" panguusisa ko.

"I'm Julius San Cuenco, Cairus bestfriend and he's my one and only trusted bodyguard," may ngiti sa mga labi nito habang sinasabi iyon an tila ba isang magandang alaala ang mga araw na pinagsaluhan nila ni Papa. Mukhang siya ang boss na tinutukiy ng Papa.

At hindi naman pala ito nakakatakot, kung sa aura at panlabas na anyo mo siya mamasdan tiyak na matatakot ka talaga dahil ang mukha nito ay may pa-exis na peklat sa kaliwang pisnge. Ngunit sa oras na magsalita na ang matanda ang lahat ng pangamba at takot ay tila isang bulang maglalaho dahil pilyo itong kausap.

"Ano naman pong kailangan niyo sa akin?" walang habas kong tanong dito. 

"Bago mamatay ang iyong ama isang kasulatan ang iniwan niya sa akin, na sa oras na mawala siya dito sa mundo sa pangangalaga ko ikaw maiiwan," seryosong ani nito habang humihila ng isang upuan na nakasandig sa may bintana malapit sa pinto ng bahay na para talaga sa mga bisita.

"Paano po ako makakasiguradong may katotohanan ang lahat ng mga katagang binitawan niyo?" mahirap ng magtiwala sa panahon ngayon. Dahil sa panahon ngayon kung sino pa ang taong pinagkakatiwalaan mo ang siyang aahas sa iyo.

May inabot ito sa aking isang brown na papel at nang akin itong buksan bumungad sa akin ang handwritten ng papa.

Dear Julius,

Sa aking pagpanaw nais kong pangalagaan mo ang nagi-isa kong babaeng anak na si Jeruzah, pagkaingatan mo siya dahil mahal na mahal ko ang batang iyon, isang prinsesa kung aking ituring. Hindi ka mahihirapang hasain at palakihin siya dahil isang mabait na bata ang anak ko. Nais ko ring pag-aralin mo siya, hanggang siya ay makatapos ng pagaaral at matungtong ang tamang edad. Kalabisan mang maituturing ngunit sana ay maisakatuparan mo ang hiling ko, kapalit ng nais mo. Ituro mo sa kaniya lahat ng nararapat niyang malaman.

Ang iyong kaibigan,

Carius

Bakit? Papa, bakit parang alam mo na na may mangyayari hindi maganda sa iyo? Anong nais niya Papa? Anong kapalit?

"Alam kong maraming katanungang nabubuo ngayon sa isip mo ngunit wala na tayong oras magdesisyon ka na agad kung sasama ka o maiiwan ka dito," seryoso nito saad na tila ba isang panganib ang sa ami'y naghihintay kung magtatagal pa kami sa bahay na ito.

"Sasama po ako, alam kong mapagkakatiwalaan kayo dahil hindi ako ibibigay sa pangangalaga niyo kung walang tiwala ang Papa sa inyo," may paninindigan kong wika dito. Sawa na din ang katawan ko sa mga sugat, pambubugnog at masasakit na salitang binibitiwan ng Tiya sa akin, ang Tiyo lang naman ang dahilan kung bakit nagtitiis pa ako sa bahay na ito.

"Ihanda mo na ang mga gamit na nais mong dalhin, maghihintay kami dito," saad nito kasabay ng pagtayo nito at paglabas ng bahay.

Tiningnan ko naman ang Tiya at nakita itong nakaratay na sa sofa, pinatulog siguro ng isa sa mga tauhan ng matanda. Wala kasi itong tigil sa kakapumiglas kanina, nabwiset na siguro iyong men in black. Buti nga sa kaniya lagi kasing full energy.

Walang pagadadalawang isip siyang sumama sa matanda at nag-iwan na lamang nang sulat para sa kaniyang Tiyo at Tiya bilang pasasalamat.

"Saan niyo po ako dadalhin?"

"Sa ngayon sa rest house ko muna kita dadalhin upang pagalingin ang mga sugat mo at bihisan ng maayos."

Ilang oras din ang ginugol namin sa byahe bago namin marating ang isang tagong lugar kung saan madaraanan mo ang isang kagubatan at sa dulo nito ay isang bahay na may dalawang palapag at napalilibutan ng mga bulaklak habang ang likod nito ay may nakatagong isang falls.

Labis na pagkamangha ang aking nadama dahil tila ako ay nasa isa ng palasyo sa ganda ng lugar.

"Welcome to my simple abode, Jeruzah. Feel free to call me sa pangalang komportable ka para sa akin," nakangiti ito habang pinagmamasdan akong mamangha sa ganda at tahimik ng lugar.

"Maari ko po ba kayong tawaging Pops?" tuwang-tuwa kong tanong dito. Ngayon na lang ulit ako sumaya ng ganito.

"Suit yourself hija for now follow Artuso, dadalhin ka niya sa magiging silid mo," tinuro naman niya agad ang isang lalaking kasama niya kanina na may pilat sa kaliwang mata, malaki ang pangangatawan at kinakailngan ko pang tumingala upang mainspeksiyon ang hitsura nito. Ngunit may kakaiba akong napapansin dito, at habang pinagmamasdan lamang ang likod nito ay ang lakas ng kabog ng aking dibdib na hindi ko malaman pero kinakabahan ako.

"Follow me Madam," seryosong ani nito.

Agad akong sumunod kay Artuso sa loob ng bahay na sa unang palapag ay punong-puno ng mga nagniningning na mga gamit, ang sahig na gawa sa ginintuang tiles ay napakaganda, ang mga puting sofa na nagkalat sa sala ay tila napakasarap pagpahingahan at sa gitna naman ay nakalapag ang isang malahiganteng hagdan na sa aking palagay ay gawa sa tunay na ginto.

Inihatid ako ni Artuso sa ikatatlong silid na ang pintuan ay may kulay na pink isa sa paborito kong kulay. Mukhang handang-handa na lahat ng kinakailangan ko, I wonder kung matagal na itong nakaplano.

"Nandito na po tayo, maiwan ko na po kayo, dadalhin na lang po ng serbidora ang inyong pagkain."

Nang makapasok sa silid ay isang singhap ang kumawala sa akin, napakalawak ng silid na ibinigay sa akin isang puting sofa ang nakalagay sa may tabi ng pintuan na nakadikit sa pader at sa harap nito ay isang napakalaking book shelf na nagsilbing dingding sa mga gamit na nasa likod ng malaking shelf na ito. Sa gitna nito ay isang tv at sa likod ng malaking bookshelf na ito ay nakatago ang isang kulay pink na queen size bed at isang balcony.

Dala ng pagod at pagiging komportable ng silid ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

***************

"Aha! Hindi ba sabi ko sa inyo nandito ang magaling nating ama! Ilabas niyo ang mga bayad niyo, talo kayo sa pustahan!" 

Naalimpungatan ako sa ingay ng taong iyon sa baba. Wala bang pwedeng magsapal ng kahit anong bagay sa bibig ng isang iyon!

"Oo nga matalino ka talaga Dillion!"

"Magsitahimik kayo! Baka maistorbo niyo ang natutulog," rinig kong suway ni Pops sa kung sino mang nagi-ingay sa ibaba.

"Pops bakit parang may sirang plaka akong narinig!" sigaw ko habang kinukusot ang mga mata, tikwas-tikwas pa nga ata ang buhok ko eh.

"Maayos ba ang naging tulog mo hija?" Pops asked while waiting for me to go down.

"Maayos po sana kung hindi lang ako nakarinig ng palakang kokak ng kokak!" 

"Oy tingnan niyo bata na pala ngayon ang type ni Papa!" isang lalaking semi-kalbo ang buhok ang siyang una kong nabungaran bagay na bagay dito ang istilo ng buhok nito. Matikas na pangangatawan at tila si goliath ang tangkad. Hapit na hapit sa katawan nito ang suot nitong sweatshirt at khaki pants.

"Papa pedophile ka na ngayon, aba baka nakalilimutan mong kakamatay lang ng mama," singit naman ng isang mestisong lalaki na may berdeng mga mata, may matikas na pangangatawan at may katangkaran idagdag mo pa ang friendly smile nito. Halos lahat ata ng mga lalaki sa aking harapan ay pare-parehas na naka sweatshirt at khaki pants kulay lang ata ng damit ang naiba.

"Ewan ko sa inyo bahala kayo kung anong gusto niyong isipin, at paano niyo namang nalamang nandito ako aber?" nakapamewang na tanong ni Pops sa limang naggwagwapuhang lalaki.

"Syempre may brain ako Papa, naglagay lang naman ako ng tracking device sa brief mo," tuwang-tuwang saad ng lalaking semi-kalbo.

"Mga tarantado talaga, kanino ba kayo nagmana?"

"Sayo!" the five men exclaimed that made me jolt, napangiwi naman ang Pops sa kanila.

"Hindi ako ganiyan," pagtatanggi ni Pops. I wonder kung anong pinagu-usapan nila, talagang lumilipad pa sa alapaap ang utak ko.

"Weh bakit sabi ni Mama, dati daw para malaman mo kung nambabae si Lolo nilagyan mo din daw ng tracking device sa brief? Tapos, tapos ano nga kasunod noon Makas," the guy with semi-kalbo hairstyle asked the guy beside him. Ang tinutukoy nitong Makas ay tila nagulat pa at parang walang pakialam sa paligid.

"Tsk, Why do keep on bothering me Kibou?" masungit nitong inirapan ang lalaking tinatawag nilang Kibou.

"Bilis na Ice prince napaka-kill joy mo," inalog-alog pa ng nagngangalang Kibou si Makas dahilan para muntik na siya nitong masuntok buti at nakaiwas si Kibou. Sino ba kasing hindi maiinis sa ganoon.

"Okay fine! Papa put some chili on Lolo's brief when they found out na nambababae si Lolo, happy now, kalbo?"

"Atleast kahit kalbo maraming chicks, kaysa naman sayong kasing lamig ng yelo, sabihin mo nga ikaw siguro anak ni Elsa ano?

"Tss."

"Kadaldal talaga ng Mama niyo, siya nandito naman na kayo Jeruzah come here," Pops instructed me to come closer to him.

"She's Jeruzah Dizon, from now on nasa pangangalaga na natin siya," pagpapakilala ni Pops sa akin sa limang ostrich, limang ostrich dahil pagpumutak ang isa nakaputak na ang lahat.

"Boys introduce yourselves to this young girl," Pops instructed the five men.

"Kibou San Cuenco, bagama't semi-kalbo atleast maraming nabibihag na ulo," proud na proud pang pagpapakilala nito na ikinangiwi naming lahat.

"Raza San Cuenco, hot among us," isa pa itong walang pakialam sa mundo ngunit mas may humor ang isang ito kaysa kay Makas.

"Ano daw? Hot? Mas hot ako, by the way Dillion is my name the bubbly one and a prankster," pagpapakilala naman ng morenong lalaki. 

"I'm Kit San Cuenco, the friendly one," pagpapakilala din ng isang mestisong may green na mga mata at nakasalamin.

"Makas San Cuenco that's all," masungit nitong saad, matikas ito actually lahat sila matitikas ang tindig at pangangatawan at matatangkad din ang pinagkaiba lang nilang lahat ay si Makas ay may asul na mga mata, habang si Kit ay may berdeng mga mata, si Dillion naman ay may pilat sa kilay, si Raza ay may mga matang walang buhay at ang pinakahuli si Kibou the one and only Kalbo.

"Kaano-ano mo ba iyang bansot na iyan Papa?" Kibou asked. Makabansot naman 'tong kalbong 'to.

"Nagsalita ang kalbo," inirapan ko pa ito dahil talagang umiinit na ang ulo ko sa mga lalaking ito.

"Aba kalbo daw ako mga pare oh."

"Kibou wag ka sana mao-offend pero pare kalbo ka talaga tanggapin mo na sa sarili mo," Dillion said that makes everyone laugh including Makas, I idle a bit when he laugh because he's very charming when he smile and laugh.

"Hindi kaya ito kalbo, tawag sa gupit na ito ay bald face gupit ng mga gwapo," nag-handsign pa ito habang nakangusong hinihimas ang ulo. He's cute.

"Who are you? Isa ka ba sa babae ng Papa," binalingan naman ako ng tingin ni Makas habang tinatanong iyon. Mukha ba akong p****k sa paningin nito?

"Aba mukha ba akong pumapatol sa matanda? No offense Pops ha."

"No worries tanggap ko na iyon."

"Slight," walang gana nitong saad.

"Aba! Hoy gwapong masungit na ostrich kahit ganito ako hindi ako pumapatol sa mas matanda sa akin, may natitira pa naman akong delikedesa at respeto sa sarili ko."

"What's with the ostrich endearment?"

"Kayo na ngayon ang limang ostrich dahil pagpumutak ang isa nakasunod na ang iba sa pagputak, saka napaka judgemental mong tao wala kang respeto sa babae."

"I respect woman."

"Kung may respeto ka naman pala bakit kung tanungin mo ako para akong bayarang babae!Ayusin mo iyang mga tanungan mo gwapo ka sana masungit nga lang judgemental pa! Ang layo ng ugali mo kay Pops siguro ampon ka lang ano?"

"This brat!"

"Makas, bansot tama na iyan," pigil ni Kibou sa nagaalab naming labanan ni Makas the talking ice.

"Sinabi nang hindi ako bansot eh, kinse anyos palang kasi ako kaya maliit ako. Humanda ka pag nagdalaga na ako mas maganda pa ako sa mga chicks mong pipitsugin, kalbo!"

"Wala ka pala Kibou eh," pangaasar ni Dillion.

"Ang ingay mo brat sakit mo sa ulo," pumapalatak pang saad ni Makas.

"Mas masakit walang ulo," pamimilosopo ko.

"Pilosopo!"

"Sungit mo!"

"Matagal na."

"Alam niyo diyan nagkatuluyan sila Papa at Mama hindi ba Papa?" pagsisingit ni Kibou sa pagitan ng nagbabaga naming palitan ng tingin ni Makas.

"Eew!

"Yuck!

"Kahit siya na lang matirang lalaki sa mundo hinding-hindi ako papatol sa masungit na iyan!" nanggagalaiti kong sambit.

"Magingat ka baka kainin mo mga sinasabi mo," said by Raza.

"Hindi naman po ako ganoon kagutom para kahit mga salita kainin ko," pilosopo kong ani.

"Pilosopo talaga," pabulong na ani ni Makas na nadinig ko pa din.

Bago pa man ako makasagot ay isang putok ng tila galing sa baril ang gumibal sa akin.

"Mukhang napasok tayo ng kalaban, Makas alalayan mo si Jeruzah at dalhin sa kwarto niya sa itaas, Kibou, Dillion, Kit at Raza ihanda niyo ang mga s*****a niyo mukhang maraming tauhan ang ipinadala ng Serfent ngayon!"

"Copy," sabay-sabay na sabi ng lima.

Agad naman siyang nilapitan ni Makas at hinila sa ang kamya niya habang sa kaliwang kamay nito ay isang baril at dinala siya sa kwarto.

"Kahit anong mangyari huwag na huwag kang aalis sa kwartong ito naiintindihan mo ba?"

"Ano bang nagyayari!"

"Saka na namin ipaliliwanag sa iyo, sundin mo na lamang ang bilin ko."

Agad ako nitong iniwan sa kwarto na nanginginig sa takot.

"Ahhh!