Chapter 4
JERUZAH'S POVI woke up when I felt extreme pain from my abdomen. I struggle to stand up but I forced my body to move. I think Manang Delia was right that my wound is still fresh. If I just knew that Makas will just give me emotional pain I will choose to be with Manang Delia that day. Watching the golden rice swaying at the beat of the wind. Inhaling the fresh air that the plenty tree's produce. Hindi katulad dito sa Manila na puro usok ng sasakyan ang malalanghap mo at sa halip na palayan ay nakaburaot at masamang tingin ni Makas ang araw-araw kong almusal, at tanghalian.When the pain lessen, a sigh of relieve escape from my mouth. Napabuntong hininga na lamang ako habang nagtataas baba ang dibdib ko dahil tindi ng sakit na naramdan ko kanina.I think I need to see a doctor right now, baka kung magpatuloy ang pananakit nito ay ikamatay ko pa. Hindi nga ako namatay at napuruhan lang sa aksidente noong nakaraang araw. Pero ang simpleng sugat na ito pa ata ang makakapatay sa akin.I get up from my bed and immidiately took a bath while avoiding my wound from being wet. I just wear a pink hooded short sleeve t-shirt and a white skirt. I paired it with my flat white doll shoes. I put some light make-up on my face to hide it's paleness and I just pony my hair in a messy bun.After my preparation I immiadiately go down in the sala, nakita ko pa si Makas na matalim na nakatingin sa akin. He was sitting in a single sofa at para bang iyon ang kaniyang trono. Bumaba sa suot ko ang pangingin niya na lalong ikina-igting ang mga panga nito kasabay ng pagdilim ng aura nito. Ang laki na naman ng problema sa mundo ng isang ito. Kung nakakamatay lang ang tingin natitiyak kong kanina pa ako nakabulagta at naliligo na sa sariling dugo."Saan ka pupunta? Pupuntahan mo na naman iyong kabit mo?" he sharply said to me. I just rolled my eyes on him. Sometimes he's kind but most of the time he's very annoying."So what? Nai-iggit ka? Gumaya ka," I mock him before I turn my back on him. Hindi ko na kailangang itama ang kung anong nais niyang paniwalaan, kahit ano namang gawing paliwanag mo kung sarado ang isipan ng tao hindi ka pakikinggan nito, magaaksaya ka lang ng pagod at laway. What's the use of explaining, if the person doesn't want explanation right? I just don't know why the hell he's thinking that I'm cheating on him. Dati pagiging gold-digger ko ang issue niya ngayon naman panlalalaki na. Lahat ata ng issue ibibigay sa akin ng Makas na iyon.Inis akong napairap sa hangin saka tuloy-tuloy na lumabas ng pinto, nakasalubong ko pa si Kit habang palabas. Sinalubong ako nito ng nakakasilaw niyang ngiti, subalit sa halip na gantihan ay inirapan ko lamang ito. Pare-prehas lang silang magkakapatid. Kung anong nais paniwalaan ayon ang paniniwalaan. In short mga sarado ang utak sa paliwanag.Nang makarating sa labas ng subdivision ay naroon na ang cab na kinuha ko. This driver is a trusted man kaya hindi ako natatakot sadyang hindi na talaga kinaya ng katawan kong magpa-book pa ng taxi sa San Cuenco Taxi Agency noong mga panahong iyon na siyang naging mali ko dahilan upang makuha ko ang sugat na ito.Agad kong sinabi ang pangalan ng ospital kung saan nagtratrabaho si Shiela. Sheila is a well known doctor. Nang makababa sa taxi ay agad kong inabot ang bayad sa mama at agad na nagtungo sa loob ng hospital. Some of the staff greeted me while some are not. Everyone knows that I'm a friend of Shiela actually she's not just a doctor here but also the owner of this hospital. Sheila is also a fucking billionaire.Nagmamadali kong binuksan ang pinto ng office niya para lang magulantang sa nadatnan kong eksena halos natulos at hindi na gumagana ang utak ko dahil sa nakikita ko ngayon.Oh god nakakandong lang naman si Sheila kay Jeric habang marubdob na naghahalikan ang dalawa, tila ba sabik na sabik ang mga ito sa labi ng isa't-isa. Natanga na lamang ako sa kinatatayuan ko at natauhan lang ako nang naibagsak ko na pala ang hawak kong bag.Tila slow motion na tiningnan ako ng dalawa. Jeric just smiled at me while Sheila was staring balnk at me. Oh, oh, I think I angered the tiger.I gulped with a thought of that, masama pa namang galitin ang babaitang ito."W-What the hell, I-I think babalik na lang ako," nahihiya at kinakabahan kong anas. Ako talaga ang nahiya at hindi sila grabe na talaga ito."No, no, stay here. Paalis na din naman ako." Nagkakamot ulong saad ni Jeric bago binuhat si Sheila paupo sa sofa bago inayos ang gusot nitong polo shirt at buhok na gulo-gulo.Makayari ay nagpaalam na ito na muuna na. Matapos makalabas ni Jeric ay tiningnan ko si Shiela na masama pa rin ang tingin sa akin. Itinaas ko naman ang dalawa kong kamay bilang pagsuko saka natawa ng mahina."Grabe paano kung ibang tao ang pumasok hindi man lang naka-lock pinto mo seriously?" pangaral ko dito na inirapan niya lang.Umupo ako sa tabi niya para sana makipag-usap ng pabiro niya akong sabunutan."Argh istorbo ka namang babae ka! Ano ba kasing pinunta mo dito?" yamot na saad nito na bahagya kong ikinatawa."Magpapa-check up lang po sana doktora, hindi naman kasi ako na-inform na may chukaan session kayo ngayon. Kung alam ko lang jusko hindi ko isusugal ang inosente kong mga mata." Hinimas-himas ko pa ang mga mata ko na tila ano mang oras ay puputok iyon at tatakbo na ang kainosentehan ko."Check up about? Wait wag mong sabihing buntis ka?! Halika at dadalhin kita sa pinaka mapagkakatiwalaang oby-gyne," tuwang-tuwang saad nito saka hinila pa ang mga braso ko para makatayo.Binigyan ko lang siya ng bored na tingin, "What the? Seriously anong buntis pinagsasabi mong gaga ka? Ni halik nga hindi namin ginagawa ni Makas, tapos love making pa kaya?"Inismidan lang ako ng lukaret bago maupo muli sa sofa, "Ay bet mo namang makipag-chukaan kay fafable?"Inirapan ko na lamang siya, " Ewan ko sa iyo hindi ka talaga matinong kausap.""So ano ang ipapa-check-up mo kung hindi ka buntis?""Sugat ko," I lazily said."Sugat? Anong sugat?" She confusedly ask."Duh sugat in english wound," natatangang sagot ko dito. Sugat lang hindi alam ng lukaret naturingang Doctor."Gaga naman neto, what I mean is paanong sugat, saka paano ka magkakasugat?" Gulong-gulong tanong nito sa akin.I just sighed and rest my head on the headrest of the sofa before talking, "Mahabang kwento." I rest my head in another side of the headrest not wanting to see her curious face."I can lend my ears, you know," mapang-usisang tingin ang iginawad nito sa akin."Argh! Okay," I depeatedly sigh before facing her again.Hindi ako tinantanan nito hanggang hindi ko kinuwento lahat ng pangyayari kaya naman napilitan akong sabihin sa kaniya lahat kahit iyong mga sinabi ni Makas sa akin noong gabing umuwi ako."Grabehan na talaga iyang asawa mo beshie, palala nang palala ang ugali," dissapointment was mirrored in Shiela's face. Napaismid na lamang ako, "Sanay na ako.""Baka sa susunod bugahan ka na ng apoy niyan, grabe mas gugustuhin ko na clingy at possessive na tulad ni Jeric kaysa makasama iyang katulad ng asawa mo susme. Hindi ka nga sinasaktan ng pisikal, emotionally naman.""Naku bago pa ako ang maunang bumuga ng apoy dito sumunod ka na sa akin, check ko lagay ng sugat mo," agad akong sumunod sa kaniya patungo sa vacant operating room.She asked me to lay down on the bed before she lift the hem of my shirt expossing my stomach covered with bandage soaking with my own blood.She expertly get a cotton with a betadine on it, then she immidiately rub the cotton with betadine on my wound after that she just get a new bandage and covered my wound again.Nakahinga naman ako ng maluwag ng makatapos."Okay na iyong sugat mo buti nalunasan agad kaya hindi na siya mas lalong malala, need lang ng pain reliver pag sumakit uli and bandage na rin saka mga vetadine para malinis mo siya. Medyo malalim siya buti hindi nakapinsala ng isa sa mga organ mo. Tiyak na magiiwan ng peklat iyan."Napahinga ako ng malalim sa sinabi niya, matapos ibilin lahat ng kailangan ay nagpaalam na agad ako sa kaniya. Need ko ng umuwi dahil may mga aasukasuhin pa ako sa pinapatayo kong coffee shop, hindi ko lang talaga natiis ipatingin dahil nagaalala ako baka ma-infection.Nang makalabas ng entrance ay siya namang pagtunog ng cellphone ko.I didn't think twice and just answer the call without knowing the caller."Where the hell are you Jeruzah Dizon?!" galit na boses ni Makas ang agad sumalubong sa pandinig ko, halos nailayo ko na sa tainga ko ang phone dahil sa lakas ng sigaw nito na halos mabasag na ata ang eardrum ko."What?! Ano na namang problema mo? Daig mo pa nirereglang babae!" he just tsked at me on the phone."Go home quickly, Papa was here," he ordered calmly before ended the call. I just sigh and book a taxi. Inabot ng mga limang minuto bago makarating ang cab na binook ko. Ano kayang sadya ni Pops? I think alam ko na kung tungkol saan ito.Habang nasa biyahe ay agad kong tinext si Shiela, pagkayari ay agad kong tinawagan ang Engineer ng coffee shop na pinapagawa ko ng makitang may missed call ito sa akin 3 days ago pa."Hello Ma'am!" Mang junie happily anwered my call. He was the engineer I hired for my coffee shop. Sheila was the one who recommended him."Hello Mang Junie kamusta na po? Any progress po?" Huminto ang sinasakyan kong cab indikasyon na narito na kami sa subdivision. Inabot ko ang bayad habang nasa tainga ko parin ang phone."Thank you," I whispered at the driver before pulling out from the car."Ay hala Ma'am mga ilang months pa po aabutin ang dami pa rin po kasing mga i-install na mga supporter.""It's okay po hindi naman po ako nagmamadali," saad ko dito habang nilalakad ang kalye ng subdivision. Nakita ko ang nakaparadang sasakyan ni Pops sa labas saka isa pang kotse.'Mukhang hindi la rin umaalis si Kit ngayon.'"Jeru—" agad kong pinatigil sa pagsasalita si Makas at inignora siya bago maupo sa couch. Inilapag ko ang bag ko sa tabi ko saka nilagay sa shoe rack ang sapatos ko, bago ko ito pinalitan ng isang pink fluppy slippers na may disenyong bunny sa harap."By the way Engineer kahit hindi niyo siya madaliin, maging pulido lang ang mga haligi at mga disenyo and huwag niyong masydong pagurin sarili niyo. Magpapadala na lang uli ako bukas ng pagkain."Matapos ang tawag ay dire-diretso akong pumasok ng kusina not minding those observant eyes of Maks who's shamelessly following my every move."Good afternoon Pops. What brought you here?" tanong ko sa matanda habng nagsasalin ng malamig na tubig sa baso."I heard you gone missing for almost three days what happened?" Pops muttered while sippinf on his cup of tea."Hmm..." I trailled of that earn a sigh on him."Jeruzah just say the truth," he warned."I just went on vacation with my friend you can ask Shiela if you want," hindi ako kinakabahan sa pagsisinungaling ko dahil nasabihan ko na kaagad si Shiela bago ako umuwi."Papa," bati ni Makas ng makapasok sa kusina. Nagtakha pa ako na sa halip na tumabi sa pwesto ng ama ay sa gawi ko siya papunta. I gasp when he hug me from behind and whispered something on my ears. Naghatid ng kiliki ang hininga niya sa leeg ko at halos matulala na ako ngunit napawi lang iyon ng mga katagang ibinulong niya."Just go on the flow, pretend that we are in good term," he whispered on my ears."May alam ka ba dito Makas?" Inosente namang tumingin si Makas sa ama niya na tila mo isang maamong tupa."Yeah nagpaalam siya sa akin." Binaling niya ang paningin sa akin mula sa kaniyang ama, "Kamusta ang bakasyon niyo babe? Hindi ko na kasi naitanong kagabi mukhang pagod na pagod ka kasi," malambing nitong tanong sa akin habang nakalingkis mabuti sa akin at animong adik na sinisinghot ang amoy ko na kulang na lang ay kagatin na rin ang leeg ko."Yeah," mahina kong saad dahil hindi na talaga maganda ang nararamdaman ko sa ginagawa ni Makas, kung kanina ay sinisinghot niya ang leeg ko ngayon naman ay s********p niya na ito!Napahigpit ang kapit ko sa hamba ng lababo at kung hindi lang tumikhim si Pops ay tuluyan na akong magugupo ng init na ginagawa ni Makas. Tuluyan ko na ring makakalimutang na may iba pa pala kaming kasama. Nag-init ang mga pisnge ko ng makita ko ang mapaglarong ngisi sa labi ni Pops at Makas habang hindi naman makatingin si Kit sa amin."Sorry Dad na-carried away lang." Nagkakamot ng ulong saad ni Makas na binuntutan pa ng mahinang tawa."It's okay normal lang naman sa mga mag-asawa iyan. Tuloy niyo na lang iyan sa kwarto niyo at mauuna na ako," nanunudyong tukso ni Pops bago lisanin ang bahay. Inihatid naman ni Makas ang ama hanggang sa labas."Are you alright?" biglang tanong sa akin ni Kit."Ha?" nagtataka kong tanong dito, nginuso naman nito ang bandang tiyan ko. Gulat akong napatingin sa kaniya dahil doon."You knew?!" hindi makapaniwalang tanong ko dito."Yep," natatawang sagot nito."Saktong pabalik na kasi ako sa venue that day dahil maagang natapos ang meeting ko, alam ko naman kasing hindi ka na naman susunduin ni Makas then you also don't have your own car. Saktong nakita kitang nakasakay na sa taxi so akala ko okay na and also may tumawag sa akin noon kaya hindi na kita nasundan pa. When my instinct kick I was too late because you're already soaking with blood when I came. Hindi ka nga talaga pagbubuksan ng matanda kasi hindi ka madinig kaya bago ka bumagsak agad akong kumatok ng malakas saka kita iniwan doon. Binalikan ko iyong lugar kung saan nangyari ang aksidente mo and then I see the man who's trying to get up so I called the Nueva Ecija police to report what happened. Hindi ko na naalala ang mga gamit mo kaya ewan ko kung nasaan na ang mga iyon. Baka nasa mga pulisya pa.""Hey why are you crying?" nagtatakang tanong ni Kit habang hindi alam kung ano ang unang iaabot sa akin panyo ba o tubig."Nothing it's just I cant believe na mabait ka naman pala," I stated with a wide smile on my face. Nakita ko pa si Kit na namula habang nakatingin sa akin."So you thought I'm a bad guy?" hindi makapaniwalang angal nito na ikinatawa ko at nagkibit-balikat. "Grabe ka naman, sa limang magkakapatid ako ang pinakamabait," he boastfully said.Nagtatawanan kaming dalawa nang madatnan kami ni Makas. Nawala ang kaninang ngiti sa mga labi nito at napalitan ng dilim at pagiigting ng mga panga nito habang masamang nakatingin kay Kit."Oh, oh, I think I just agered the lion," mahinang saad ni Kit bago dali-daling h*****k sa pisngi ko na ikinagulat ko at nasa pinto na siya ng matauhan ako.Dahan-dahan kong nilingon ang paningin ko kay Makas at nakita ko itong nakatulala sa pinanggalingan ni Kit habang pinapatay ito ng tingin. Nang maramdamang nakatingin ako sa akniya ay inirapan niya lang ako bago ako talikuran, leaving me dumfounded. Hell! This is my first time seeing that expression on him, rolling his eyes make's him cuter!Chapter 5Weeks and days passed, but Makas cold treatment didn't change a bit, on the contrary he become more distance and cold towards me.And that's because of Kit who surprisingly visit me everyday, as in walang labis walang kulang at sa mga nagdaang linggo na iyon Makas everyday routine was always the same. When he's on his office at home bababa siya para kumuha ng tubig sa kusina, tapos aakyat, bababa na naman, this time para kumuha naman ng kape, tapos aakyat ulit at paulit-ulit na lang. Actually hindi na pumapasok sa company si Makas bagkos ay sa bahay na lamang siya nagtratrabaho simula nang araw-araw kung bumusita si Kit. I don't know what his thinking. Makas was known as a workaholic man, so I don't know what he's thinking."Bakit hindi mo pa dalhin ang buong kusina? Kaysa nahihirapan ka diyan kakapanik-baba," bored kong suggesttion sa kaniya ng hindi ko na matiis ang ginagawa niya. It makes me di
Chapter 6.1Nang maihanda ko na ang pagkain ay agad kong kinatok ang silid ni Makas. Limang beses ko itong kinatok, at nang pang-anim na katok ay biglang marahas bumukas ang pintuan. Bumungad sa akin ang masamang tingin ni Makas. I gulped not because I'm scared but because of his exposed body. He is just wearing his boxer kaya malaya kong pagmasdan ang katawan niya.Mula sa malapad niyang balikat, ang mala-pader nitong dibdib, ang mga pandesal nitong kahit araw-arawing kainin ay mukhang hindi pagsasawaan. Habang pababa nang pababa ang paningin ko ay siya namang pagpatak ng mga butil ng pawis mula sa mukha ko. Umagang-umaga ay tila ako biglang nauhaw."Eyes up here woman!""Ay malaking bakat!" Ngumusi naman ito ng malamig na siyang ikinabahala ko, sa tuwing ganito ang tingin niya ibig sabihin ay galit na siya. Inayos ko ang aking pagkakatayo sapagkat anumang oras ay natitiyak kong babagsak ako sa sahig sa panghihina dahil sa mga
Chapter 6.2A blinding light wokes every single nerves in my body that's enable me to step out off in the middle of the lane."Are you tring to get us killed woman?! Baliw ka wag kang mangdamay!" the driver of the car hissed at me before continuing to drive. People look at me curiosly on why on Earth I was in the middle of the line. Me myself even don't know the answer, really.I walk home that day still stuck in that scene na halos hindi ko na namalayang nakauwi na ako. As I step into the house silence welcome me. Mirrored wall lent me its reflection to see what I look like now. Swollen eyes, messy hair that looking like a bird nest, rugged chlothes and dirty slippers. Overall I looked like a pathetic being. I coudn't go to my coffee shop to entertain myself that day because it's still under construction while Shiela is out of town togethger with Jeric. Kit was unseen too.I just sat on the sofa watching TV but still no chann
Chapter 7.1I tried to call Kit many times after that call but his phone cannot be reached anymore. Halos naikot ko na ang kabuuan ng lahat ng sulok ng maliit kong kwarto ngunit hindi ko pa rin matawagan ang numero ni Kit.Ending wala akong tulog na bumaba sa unang palapag. Naabutan ko pa si Makas sa hapag habang nagkakape at nagbubuklat ng mga papeles. Mukhang tulog pa ang kabit nito dahil wala pang nagiingay at naguutos sa akin.I just excused myself after taking some crackers from the cabinet but Makas stop me."What?" walang buhay kong tanong dito na ngayon ay nakatitig ng mabuti sa akin habang tinitingnan ang kabuuan ko. Nagiwas ako ng tingin, hindi ko makayanan ang intensidad ng mga tingin nito. Also I feel concious, sino ba namang hindi pag ang suot mo ay panggusgusin tapos ang kaharap ay tila isang diyos na bumaba mula sa lupa sa taglay nitong kagwapuhan. I'm just wearing a loosy shirt and a faded jeans now unlike dati na br
Chapter 7.2"Dont deny it huling-huli ka na, umalis ka sabahay na ito hindi mo masasaktan si Makas!" saad ko habang may mga ngiti sa mga labi ko."Wala akong alam sa mga pinagsasabi mong baliw ka," susugurin ko na sana siya ng bigla siyang maghihiyaw at tawagin si Makas na alam kong hindi naman siya matutulungan ng lalaki. Before I left I secretly snatch the key of the office in his key holder and lock him inside."Makas! Babe! Help me please!" walang tigil niyang hiyaw na ikinatawa ko."Poor kitten, hindi ka matutulungan ng tinatawag mo. Now get out in our house!" I angrily said before trying to attack her but I immidiately stop when I see her holding a knife. Hindi ko napansing nakahiltak na pala siya ng kutsilyo sa may lagayan ng hindi ko napapansin. Mabilis niya itong itinutok sa akin upang protektahan ang sarili. Isang nakakakilabot na ngisi ang pinakawalan nito."Is that so? You seem to know a lot, should I exterminat
Chapter 8.1I woke up with the smell of medicine lingering in my nose. Sinubukan kong aninaging mabuti ang paligid ko subalit ilang minuto pa ang inabot bago luminaw ang paningin ko.'A hospital?' I confusely ask at the back on my mind while still roaming my eyes around. Sinubukan kong bumangon ngunit sadyang hindi ko maigalaw ang katawan ko, tila ba may kung anong bagay ang pumipigil sa mga ito na gumalaw."You're awake, thanks godness," isang pamilyar na boses ang naghari sa kabuuan ng silid.There in the sofa I see Kit sitting like he owns it. Bakas ang galit nito dahil sa nagiigting nitong mga panga. Maitim din ang ibaba ng mga mata nito. He didn't sleep? Why?"What happened?" nahihirapan kong saad dahil sa panunuyo ng lalamunan ko, mukhang napansin naman iyon ni Kit kaya agad itong tumayo at kumuha ng tubig sa katabi nitong water dispenser."Here," inabot niya sa akin ang tubig saka muling bumalik sa sofa na kinauupuan niya."Thank you," I said while gi
Chapter 8.2Matapos maihatid ng taxi ay tiningala ko ang two-storey house sa aking harapan. Ang dikit-dikit na bahay sa barrio na ito ay may mga makukulay na pintura. Binigyan nito ng buhay ang bawat kabahayan.Ang kalsada ay gawa sa mga pinagdikit-dikit na maliit na bricks na lalong nagpaganda ng tema ng barrio. Maliit na barrio lamang ito ngunit ito na ata ang maituturing na kakaiba.Hindi ito katulad ng Tondo sa Manila na eskwater area at puno ng krimen, dito tahimik lamang hindi nga lang maiiwasan ang mga Marites sa paligid. Gaya ngayon habang tumatagal ang pagkakatayo ko ay unti-unti ring dumarami ang mga kuryosong tingin ng mga kapitbahay namin. Who wouldn't if I'm wearing a hospital gown?Dahil dumadami na ang mga usisero at usisera ay mabilis akong pumasok sa kabahayan. Sinalubong ako ng katahimikan at kadiliman, hindi naman ganoong kadilim dahil araw pa kaya hindi pa umaatake ang takot ko. Nang mabuksan ko ang ilaw ay
Chapter 9.1Kit POVNagiigting ang mga panga at halos masasama ang mga tingin, iyan ang nakuhang reaksiyon ng mga taong bayan sa aming anim, matapos isiwalat ng napagalaman naming Manang Lolet ang ngalan ang nangyaring pagdakip kay Jer.Gustuhin man naming makuhang muli si Jer, ngunit wala naman kaming lead kung saan siya pwede dalhin.Dahil nagdidilim na rin ang paligid minarapat na lamang namin magpahinga sa bahay nila Jer. Nanghingi muna kami ng permiso sa mag-asawang Del Granio kung maaaring tumuloy muna kami sabahay ng mga Dizon.Sa awa ng diyos ay pumayag naman ang mga ito.Nang makapasok ay sinalubong kami ng maliit na espasyo ngunit mababakas ang pagkakaroon ng class nito. Sa kaliwang bahagi malapit sa sala ay naroon ang isang fireplace na napalilibutan ng iba't-ibang laki ng picture frame."Wait si Bansot ba iyan?! Bakit parang ibang-iba ang hitsura niya noong bata siya kaysa sa ngayon?" pambasag sakatahimi
Chapter 22Chapter 21"It's showtime!"Mabilis kong hinanda ang mga baril at isinukbit ko ito sa gun holder na nakakabit sa bewang ko bago sinuot ang itim na jacket at mabilis na pinaandar ang aking motor.Ramdam ko ang puwersa ng lamig ng hangin na nanuot sa katawan ko. Mukhang hindi sapat ang jacket ko para malabanan ang hangin ngayong gabi.Nang marating ang abandonadong gusali ay mabilis ngunit may pag-iingat kong sinuyod ang lugar bago nakita ang hinahanap ko. Malaki ang ngiti sa mga labi ko habang walang ingay kong tinatahak ang kinatatayuan nito.I stared at the mans back amused, it was my first time I ever saw him panicking, he was known as a calm man in underworld. Based on my observation he was funding something or maybe someone?Slowly and surely I approach him.Surprisingly he didn't even feel my presence, what happened with this man? I thought Pops train them well? "Look who do we have here," gulat ang reaksiyon nito ng masilayan ako. "J-jeruzah?!""The one and only, lo
Chapter 20 Jeruzah's POV'S Matapos ang walang katapusang orientation sa lahat ng inpormasyon about sa mga kinakailangan kong malaman sa loob ng organisasyon, ay masyado na akong na-busy lalo na sa mga sumunod na araw, kabi-kabilang misyon ang naiatang sa grupo namin. Karamihan ay assasination ng mga corrupt na mga opisyal o hindi kaya mga makasalanang tao. Karaniwang misyon namin ay mga request ng makakapangyarihang tao, minsan ay tumatanggap din kami kahit walang bayad. Masaya na kami na nakakatulong kami sa iba.Laking pasalamat ko at sa maayos na grupo amg napuntahan ko. They were all good, not only in terms of socializing with me, pero hindi maikakailang malalakas din sila when it comes to fighting. At first, I can say that they were afraid of me, siguro dahil na rin sa kalat na ang balitang ako ang nagi-isang anak nang kinatatakutang Goalkeeper noong mga panahon na nagsisimula palang ang emperyong ito na mag-pasahanggang ngayon ay nirerespeto pa rin ng lahat, hindi dahil sa si
CHAPTER 19JERUZAH'S POVChapter 19"Are you ready to learn everything about what was our family's secret?""Yes Auntie," walang kaabog-abog kong sabi. She just smile before standing. I was clueless on why she's walking towards to one of the bookshelf. She smile and look at me, she signal me to join her. Kahit puno ng katanungan ay agad ko siyang sinunod. She push one of the books with a title of 'ENIGMA'. The word is kinda familiar but I dont know what it means.Kailan ba ako nagkaroon ng alam? I'm always clueless on many things.A loud gasped escaped from my mouth when the shelf start to move revealing a metal door inside. Auntie took a key from the 'ENIGMA' book and use it to open the door. I was welcomed by differents kind of pictures, old files and to my horror a glass tall box full of golds and jewelries. There's also a four doors and some different kinds of gun everywhere."This is where it all started," Auntie says while staring at the whole room. Hindi ako makapaniwalang
Chapter 18JERUZAH'S POVMabilis na lumipas ang panahon, parang isang araw lang kung susumahin ang mga naging malaking pagbabago sa buhay ko. I was a frail and weak girl when I was in Makas care. I was a martyr waiting for his affection. I can compare myself with a lost puppy in his arms.I can't deny that I miss him, but for my promise to my baby girl, I will make myself stronger and braver than the previous Jeruzah they know. A women is not weak, we are more dangerous than man. We may seem as an angel but beneath us is a devil ready to kill.May namumuong kasuklaman sa kalooban ko towards Makas, but my love for him always win. Tanga na kung tanga but what I did is jut love him. My only purpose in life is to love and protect him.Tama nga ang kasabihang 'Love is powerful'. Love can make you stronger at the same time can make you weaker. Love can make you happy but hurting when it's too much. Love is a beautiful feelings yet a dangerous one, just like us woman. Beautiful but dangerous
Chapter 17JERUZAH'S POVIlang araw muna ang inabot bago ko nabuksan ang kahong ibinigay ni Auntie sa akin. Hindi na ako nagkaroon ng pagkakataong buksan iyon noong araw na ibigay ito ni Auntie sa akin, dahil umpisa na iyon ng medication ko. Sa susunod na buwan kapag kaya na nang katawan kong magkikilos, maari na rin daw maipaalis ang mga bakas ng sunog sa ilang bahagi ng aking katawan.Sinalubong ako ng alikabok ng buksan ko ang kahon. Nagkakanda-ubo ako dahil doon. Nang makabawi sa pagkakaubo ay agad kong dahan-dahang sinilip ang laman ng kahon. Bumungad sa akin ang sari-saring mga litrato. There's a picture of Papa and Mama hugging each other, happiness was visible in their eyes.Merong mga litrato na may mga kasama silang parang mga hindi Pilipino. Saktong pagpasok ni Auntie na iyon ang tinitingnan ko kaya hindi ko napigilang itanong."Ahmm, Auntie do you know this people?" I ask her, she imiidiately sit beside my bed."May I see?" Inabot ko naman sa kaniya ang litrato."Ah, iton
Good evening guys. I just want you all to know na hindi ko muna mai-update ang story na ito sa ngayon. May isang story kasi akong need na tapusin by this month. I hope you all understand.Alam niyo naman medyo may pagka-tamad ang author ng story hshs.Baka by September ako makabalik. See you soon!Also I want to thank you all na sumuporta at nagbasa ng story na ito. I'm grateful to have you guys really. Please stay as my inspiration till I finish this novel. Hindi ko na pahahabain pa, again good evening everyone, sleep tight my charmies!
Chapter 16Jeruzah Pov*5 years ago*Nagising ako na hindi maramdaman ang kahit anong parte ng aking katawan. Ang aking mga mata at napakahapdi na tila ba matagal na akong nakapikit. Sa pagayos ng paningin ko ay agad akong napabangon subalit agad ding bumalik sa kamang kinahihigaan ko ng maramdaman ko ang bawat kirot sa katawan ko.Hindi ko mapigilang mapaiyak sa sakit na dulot ng pagbangon ko. Pilit kong inaalaka kung ano ang nangyari sa akin hanggang sa unti-unti itong bumabalik na tila ba palabas sa telebisyon. Mula sa mga narinig kong salita na lumabas sa bibig mismo ni Makas, sa pag-alis ko at ang aksidente ko.A-aksidente. A-ang b-baby ko?"H-hmm," nais kong piliting bumuka ang aking bibig ngunit nahihirapang ungol lamang ang aking nagawa. Tuyong-tuyo ang aking lalamunan.Pilit kong ibinubukas ang aking bibig, at iginagalaw ang aking katawan at iyon ang nadatnang eksena ng pumasok na babae na palagay ko ay kasing edad lamang ni Papa. She has a short hair ash gray hair, just like
Chapter 15Makas's POVMatapos ang pagdalaw na iyon ni Kit ay agad kong tinawagan ang sekretarya ko para ipaayos ang mga meetings at papeles na kailangan kong pirmahan.Gulat pa nga ito ng sinabi kong papasok ako ngayon. For the fast few years, I work from home. Kahit masilayan ay hindi nila nagawa. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit ganoon siya kagalak ng malamang papasok na akong muli. I isolated myself away from people, scared that I might put them in danger too. Lahat ng empleyado ko ay miss na miss na daw ako ayon sa sekretarya ko. I just can't help but to laughed with the thought of it. Nang dahil sa pagmumukmok ko nakalimutan kong may mga tao pa nga palang naga-alala at naghihintay ng pagbabalik ko. May mga tao nga palang kahit ganito ang ugali ko ay tinanggap pa rin ako. I forgot about them. I don't believe in him but now I know how great he really is. I suffer but he didn't let me suffer alone, in fact he confront and lighten me through my brother's and my employees.
Chapter 14Maka's POVKung pinakinggan ko kaya ang mga babala ni Zaira sa akin noon, mangyayari kaya ang mga bagay na ito ngayon? Hindi ko man lamang naamin sa kaniya ang sekreto ko. Hindi ko man lamang siya naalagaan ng mabuti. Hindi man lamang ako nakahingi ng kapatawaran sa mga kasalanang naidulot ko sa kaniya.It's been what? Five years yet he cannot find any leads about his wife. Alam niya sa sarili niya na hindi pa patay ang asawa niya. Alam niya na hindi iyon bangkay ng asawa niya dahil hindi naman buntis ang bangkay na pinaglamayan ng lahat. I didn't come to the funeral sa kadahilanang hindi kayang tanggapin na wala na ang asawa at anak ko. Hindi ko na alam kung ano pa ba ang papaniwalaan ko na buhay pa siya or worst siya talaga ang bangkay na nakaburol.Agent ako pero ang tingin ko na lamang sa sarili ko ngayon isang lalaking talunan. Lalaking walang puso. Lalaking wala ng dereksiyon ang buhay. A fucking useless agent.Noong bata pa ako ipinangako ko sa sarili ko na iyon na