1. FIRST CRIME

Theo's POV

2008 Frouch Mansion

I was headed to grandpa's office when I heard a commotion coming from the lanai, so I snuck out for a while. With confusion, I noticed a little punk playing a ball with his nanny.

Who is he?

It's only a question on my mind, but right now, I don't have time to find out the answer. I chose not to know the little punk because I needed to check with Grandpa if he was ready to go to the cemetery. Ika-apat na pung araw ng kamatayan ni mommy ngayon at gustong-gusto ko dumalaw sa puntod niya . Nagmadali na ako marating ang opisina ni lolo at ilang sandali pa ay nasa tapat na ako ng pintuan nito.

But wait!

I heard Grandpa hollering at someone, so I paused. I carefully opened the door to see who Grandpa was talking to, but Samara wasn't around and I could see my old man's face in anguish.

"No. Hindi ako papayag sa gusto mo, magkaroon ka naman ng kahit kaunting delikadesa," grandpa said.

But who is he talking?

"Gunther is turning five next month. Wala na si Emilia at hindi ko hahayaan na manatiling bastardo ang anak ko! Malinaw naman sa DNA test na anak siya ni Timothy kaya isa rin siya Frouch. You can repeat the DNA test if you are not satisfied."

I look around to see the person na kausap ni lolo and found a familiar face.

Oh no! She shouldn't be here.

Suddenly tears pour from my eyes, and I mistakenly pulled the door hard to close it. I felt quivering and nervous by now, the two inside the office realized that someone else was listening to their conversation. I hurriedly ran without looking back.

I hate that woman!

Suddenly a flashback came to my head. That day before mom died we saw that woman in dad's office na nakahigang hubad sa sofa habang nakadagan si daddy. Hanggang ngayon malinaw pa rin sa alaala ko ang mga pangyayari dahil 'yon na rin ang huling araw na nakasama ko si mommy.

While still running at hindi ko na alam gaano kalayo ang naitakbo ko, I suddenly bumped into something. Napaupo ako sa sahig at nag-angat ng ulo. Not something but someone.

"Sorry bata."

The heck! He called me bata. The broad-bodied man seemed familiar to me and he lent me his right hand.

"You!” I pointed the man. "Ikaw 'yon. Ang lalaki galing sa rooftop!" Hindi ko na napigilang sigawan 'to at marahas ko tinapik ang kamay, senyales na 'di ko kailangan ang kaniyang tulong and I stand up alone.

I look at the man face again, wala itong reaksyon at nakatitig lamang sa 'kin. Nakarandam ako lalo ng inis na para ba wala pakirandam ang lalaki nasa 'king harapan.

"What are you doing here?" I asked. I saw that his mouth was slightly open and he was about to say something.

"Well, he's here as my driver."

Someone spoke from behind at sabay kami napatingin ng lalaki. Ang babae walang delikadesa pala ang nagsalita at magkasama sila ng lalaki 'to na nagpunta sa mansion.

"Who are you? Are you the mother of that kid playing at the lanai?" I asked.

"I'm Pia, but you can call me mom, because sooner or later I'll be your mother. Kaya maging mabait ka and yes, I'm the mother of that kid." She smirked like a devil.

"No! I only have one mom and no one can take her place!"

"Her place is already in hell. Walang napupunta sa langit kapag nagpakamatay. Iniwan ka nga niya, di ba?" She laughed at me.

"No, hindi magagawa ni mommy na kitilin ang sariling buhay. I saw this man went in the rooftop!" Sabay turo ko sa lalaki. Nakita ko napalunok siya at bumaling muli ako ng tingin kay Pia.

Nanlilisik ang mga mata ni Pia na humakbang papalapit sa 'kin at biglang hinawakan ako sa magkabilang braso ng may diin.

"Let me go!" pagpupumiglas ko sabi. Ngunit parang bingi si Pia at lalo diniinan ang pagkakahawak sa 'king mga braso.

"You listen very carefully little brat. Walang maniniwala sa isang bata tulad mo, kaya kung ako sa 'yo ay magpakamatay ka na rin tulad ng nanay mo. Dahil kapag nakuha ko na ang titulong inagaw sa 'kin ni Emilia ay gagawin ko impyerno ang buhay mo!" may diin wika ni Pia at marahas ako binitawan.

Napaurong ako ng kaunti dahil sa takot at hindi ko na napigilan pa muling maiyak.

"Lahat ng mayroon ka ay mapupunta sa anak ko si Gunther, wala magagawa si Timothy kapag ginusto ko. Kahit si Dimitri ay hindi ako kaya, wala ka ng lugar sa mansion na 'to!" humahalakhak na wika ni Pia.

Hindi ko na nakayanan pa ang mga narinig ko kaya tumakbo na muli. I don't have any idea where to go, at hindi namalayan na nakarating ako sa garden. Ang garden na iningatan ni mommy na puno ng maraming masasaya namin alaala magkasama.

Ngayon na wala na si mommy ay marahil tama si Pia na wala na ako lugar sa mansion. Patuloy pa rin ang pagpatak ng mga luha ko at naguguluhan na ang mura ko isipan. Siguro ay magiging masaya sila sakaling mawala na ako, ngunit saan ako pupunta?

Bahala na!

Napansin ko abala ang lahat sa mansion at may ilang bisita ang nagdadatingan, marahil mga kaibigan at kamag-anak ni mommy. Kahit purong German ang namayapa ko lola ay half-Filipino half-German naman si lolo, kaya mga tradisyon ng mga Filipino ay sinusunod pa rin dahil nasa Pilipinas kami.

Nakita ko ang bantay sa gate na umalis sa kaniyang puwesto upang alalayan ang isang bisita may kapansanan. Now it was my turn, I quickly ran out of the gate. I ran and ran until I couldn't see the mansion anymore.

Suddenly a taxi stopped before it hit me and the window opened. I checked to see who was inside, maybe someone was going to the mansion.

"Maymay!" I yelled, when I saw Maymay's face inside the taxi. She opened the door and I went in to sit next to her.

Maymay is my mother's younger cousin, her real name is Myrella Batobalani and she's only twenty-two of age. Sabi ni mommy, hindi ko mabigkas noong two years old ako ang name niya, kaya naging Maymay ang tawag ko kay Aunty Myrella. Sampung taon lang naman ang tanda nito sa 'kin at sa tanda ko ay magkasing edad kami ng namatay niyang kapatid kaya magiliw sa 'kin.

"Fang an zu fahren!" I shouted the driver na nakatingin sa rear mirror.

"Madam, minumura yata ako ng bata," namumulang sabi ng driver kay Maymay.

"No, he said start driving." Paliwanag ni Maymay.

"Aùfhalten!!!"

"Stop Manong!" Hiyaw ni Maymay na kinabigla ng driver kaya madiin na inapakan ang brake dahilan upang masubsob kami.

"Gusto mo ba madisgrasya tayo Theo?" galit na may pag-aalala tanong ni Maymay.

"Ich will nicht zurück in die Villa."

"Kaunti lamang naiintindihan ko sa gamit mo lenguahe kaya mag-Tagalog o English ka," mahinahon na niya tugon.

"I don't want to go back," sambit ko at tinitigan ko sa mga mata si Maymay. Marahil ay nakuha niya ang ibig ko sabihin kaya inutusan ang driver na iliko ang sasakyan papalayo sa lugar.

2011 Tarlac Province

It's Sunday and wala pasok kaya natakasan ko kanina si Maymay. Sigurado ako galit na galit siya sa 'kin at puro pangangaral ang aabutin. But what can I do? Iba ang tawag ng laman. Ilang taon na rin kami sa lugar na 'to at malayo sa mga taong kinamumuhian ko.

I went to Sandy's place, my girlfriend who is five years older than me. Si Sandra ang unang babae nagturo sa 'kin ng kamunduhan at mula noon ay hinahanap-hanap na siya ng katawan ko, kahit wala ako nararandaman pagmamahal sa kanya.

Nasa tapat ako ng maliit na gate ng aming bahay at nakakapagtakang hindi ito sarado. So I went straight to the main door, we live in a small two storey house. Dalawa lang naman kami ni Mamay kaya ayos na sa 'min ang maliit na bahay, ang importante ay may pakialam sa isa't isa ang nakatira.

May greenhouse sa likod bahay at doon ko tinatanim mga kakaibang dangerous plants na import pa sa ibang bansa. Madali naman ipuslit ang mga 'yon dahil sa cosmetics business ni Mamay na galing sa ibang bansa ang ibang ingredients. Maliban sa Martial Arts ay nakahiligan ko ang mga halaman mula nang turuan ako ni Maymay na maghalo ng chemicals.

I'm already inside the house but something is strange. Usually, every time na tinatakasan ko si Maymay ay nakaabang na 'to kaagad upang sermunan ako.

Suddenly I heard a noise on the second floor, sa silid ni Maymay. I immediately went up the stairs and opened the door to Maymay's room. Parang umikot ang paligid sa nakita ko at bigla tumigil ang oras habang pinagmamasdan sila. Then a hateful past came to my mind, when I was twelve in my father's office, while he was with that bitch Pia. Nanlalamig ang katawan ko habang naaalala ang dahilan ng kamatayan ni mommy.

"T-Theo-"

Narinig ko ang pagtawag ni Maymay sa 'kin na para ba naghihingi ng tulong, dahilan upang makabalik sa sarili. And so I immediately grabbed the naked man's neck na nakapatong kay Maymay sa kama at binalibag ko sa sahig. Mabilis ko siya inupuan sa tiyan at pinagsusuntok sa mukha hanggang tuluyang dumugo ang ilong nito. I know this man has no match in me, I maybe only fifteen but I'm tall enough para gulpihin siya. Lahat ng nararandaman ko galit sa ama ko ay ibubuhos ko sa gagong ito, pasensya siya dahil ginalaw niya si Maymay. Tuluyan ng nagdilim ang paningin ko at para ba hindi ko naririnig ang pagmamakaawa ng lalaki.

Awa? Damn it! Hindi dapat kinaaawaan ang mga rapist.

Narandaman ko ang pag-awat ni Maymay sa 'kin mula sa likuran ngunit kanina ko pa hindi ito pinapansin.

"Theo tama na! Baka mapatay mo siya!!!"

Bigla ako napatigil sa pagsuntok sa lalaki dahil halos natatakpan na ng dugo ang pagmumukha nito. Hinila ako ni Maymay papalayo. Tumayo kaagad ako upang harapin si Maymay na nakatapis ang kumot sa hubad niya katawan. I look at the bedsheet at nakita ko ang mantsa ng dugo. Ang animal! Talagang nakuha ang virginity ni Maymay kaya kumulo na naman ang dugo ko at akmang susugurin ang nakahandusay na lalaking naghihingalo sa sahig.

Ngunit mabilis ako pinigilan ni Maymay na may hawak na stainless na piguring unicorn na galing sa ibang bansa. Nilapitan ni Maymay ang lalaki at ginawa ang bagay na hindi dapat dito, nabigla ako sa kanyang ginawa kaya ‘di nagawang maikilos ang katawan upang pigilan ito.

"What did you do?!" sambit ko na napasabunot sa sariling buhok.

"Dapat lang siya mamatay dahil sa ginawa niya sa 'kin. Isa pa, siguradong ikaw ang papatay sa kaniya kung 'di pa kita uunahan."

Hindi ko akalaing sasabihin ni Maymay ang balak ko gawin kanina. I came near to comfort her and she turned around. I saw her tears for the first time and all I can do is hug her tight. May talsik na rin ng dugo ang mukha nito, ang babae kinukumpara ko kay Virgin Mary ay ngayon nabahiran na ng dumi ang pagkatao.

"l'll call the police, I'm sure absuwelto tayo for self-defense."

"No!!!"

"Why? Ayaw mo ba i-report sa kinauukulan?" Nagtataka ako sa pagtanggi ni Maymay at lumayo ito ng kaunti mula sa pagkakayakap ko.

"Theo, delikado. Baka masundan tayo ni Dimitri o ni Timothy," malungkot na tugon ni Maymay.

Nilapitan ko ang lalaki at sinalat ang pulso nito, wala na ako maramdaman paghinga muli rito.

"What are we going to do now?" I asked.

"I don't know. Itapon na lang sa ilog o chop-chopin natin at paghiwa-hiwalayin ang katawan."

Maymay took her cigar on the side table. Nanginginig pa ang kamay nito habang sinisindihan. Marahil ay naguguluhan at halatang may takot sa kaniyang mga mata.

"I have better idea. Wait me here." I said. Lumabas ako ng kaniyang silid upang kumuha ng sako sa kabinet ng kusina. Pagbalik ko ng silid ay nasa tabing bintana pa rin si Maymay at nanginginig ang kamay habang naninigarilyo.

"Care to help?" I sarcastically asked.

Pinatay ni Maymay sa ashtray ang kaniyang sigarilyo at lumapit sa 'kin upang tumulong ipasok sa sako ang lalaki. May tumutulo pa dugo mula sa sako kaya nagmadali ako kumuha ng itim na garbage bag.

"Maligo ka muna at baka may makakita sa 'yo na ganiyan ang hitsura mo."

Sinunod naman ako ni Maymay, dumiretso siya sa banyo upang makaligo at maalis ang mantsa ng dugo na tumalsik sa kaniya. I started to clean the floor. Poor man, maling tao ang kinanti niya. While sweeping the floor ay pinagmamasdan ko ang itim na garbage bag. Namumukhaan ko ang lalaki dahil ilang beses ko ng nakita sa may labas ng gate na akala ko ay napapadaan lang. Ang gago ay marahil kumuha ng tiyempo gawan ng masama si Maymay ng mamalayang mag-isa ito.

I shouldn't left her alone. Kasalanan ko kaya nangyari 'to. Kung hindi sana umandar kakatihan ko ay wala masama nangyari.

"Anong gagawin natin d'yan?" Maymay asked. Nakaligo na ito at nakapagbihis.

"Help me. Kailangan ibaba natin at dalhin sa likod bahay."

Maymay helped me to carry out this bastard. Nadala namin siya sa may greenhouse na walang sino man ang nakakapansin dahil mataas ang pader na nakapaligid sa bahay.

"Are you sure of this?" Maymay asked me with worry.

"Ito lang ang best option natin. Hindi naman natin kilala ang tao 'to and he's just a random guy na napapadaan sa tapat ng bahay."

Sinimulan ko maghukay matapos na maingat ko naitabi ang mga poisonous plants. Tama na ang six feet na lalim para paglibingan ng lalaki. Inalis ko siya sa sako at inihulog sa hukay.

"Magiging pataba ka ngayon ng mga halaman ko." Sinimulan naming tabunan ng lupa at iniayos ang mga halaman. Sinunog ko ang sako at garbage bag na ginamit, isinama ko na rin ang mga damit ng lalaki at ni Maymay upang wala ebidensya.

Hindi naging maganda ang araw na 'to at malimit na tahimik si Maymay na nakaupo sa terrace na para ba malalim ang iniisip. Ilang oras na rin ang nakakalipas mula nang sunugin ko ang kailangan sunugin.

"Are you really alright?" Basag ko sa katahimikan.

Tumango lamang si Maymay at tipid na ngumiti bilang tugon sa tanong ko. Nakakaramdam ako ng awa at kulang na kabayaran ang buhay ng lalaki lumapastangan sa kaniya.

"I'm sorry," bigla ko naisatinig. Napatingin si Maymay sa 'kin ng may pagtataka. "Kasalanan ko ang lahat. Sana ay 'di kita iniwan na dapat pinoprotektahan kita tulad ng pagprotekta mo sa 'kin."

Wala ako balak na paiyakin si Maymay ngunit bigla na lang tumulo ang luha nito. Yayakapin ko sana siya ngunit iniharang nito ang kaniyang kaliwa kamay sa pagitan namin.

"Nangyari na ang dapat mangyari at wala kang kasalanan. Sadyang may mga tao likas ang kasamaan."

"But, I feel guilty. Nakuha tuloy ang virginity mo na matagal mo iniingatan at pinangako sa sarili na tulad ng mommy ko ay sa lalaki pakakasalan mo lang ibibigay." I said with sadness. "And the worst, napatay mo siya. Hinayaan mo na lang sana ako ang pumatay sa kaniya, because I'm just a minor at hindi makukulong."

"Are you crazy? Gusto mo ba mawalang saysay ang pagtatago natin ng ilang taon?" Maymay asked furiously. Tama naman siya, sigurado malaki ang tsansa matagpuan ako ng mga Frouch at ayoko ng makita pa ang mga tao naging dahilan ng kamatayan ni mommy.

"Hindi naman malaki kawalan kung nakuha ng lalaki 'yon ang virginity ko at 'di na uso ang mga birhen ngayon," she added. Nag-iwas ng paningin si Maymay sa 'kin at bumaling sa kawalan.

Habang pinagmamasdan ko siya ay nakakarandam ako lalo ng guilt. Matanda lamang ito sa 'kin ng sampung taon at siya ang tumatayong magulang. Pinaayos niya lahat ng documents na nagsasaad na bunso niya ako kapatid upang patuloy na magamit ang apelyido Batobalani.

Walang hindi kayang gawin ang pera. Hindi lamang pala Martial Arts ang kailangan ko upang protektahan si Maymay. I need money and connection too, and I'm willing to take any risk to have it.