4. TROUBLE

Squatter Area 2013

Theo

“Theo gising!!!”

Napabalikwas ako sa ‘king pagkakahiga dahil sa malakas na boses ni Maymay.

“It’s Saturday!” masungit kong tugon.

“Yes, I know. Tanghali na po senyorito at nakahilata ka pa,” nakapamaywang na wika ni Maymay. “Hindi na tayo mayaman at wala ng katulong na maglalaba ng mga damit, kaya tumayo ka na para tulungan ako.”

“Fine!” naiinis ko sabi.

Ganito lagi every weekend after magkape ay nagpapatulong si Maymay sa mga labahan. Ayaw ko ang paglalaba at nakakabawas ng pagkalalaki para sa ‘kin. Kaya pagsasampay lang ang ginagawa ko tulong kay Maymay.

“Aray!” Napasigaw ako sa gulat. Ang lakas ng palo ni Maymay sa puwetan ko habang nagsasampay. “Ano ba problema mo at namamalo ka?” tanong ko habang himas ang puwet. Basag trip talaga ‘to kahit kailan, napapaindak lang naman ako sa tugtugin pinapatugtog ng kapitbahay.

“Nagsasampay ka lang kumekembot ka pa. Look around!” tugon ni Maymay at itinuro ang grupo ng mga baklang pinamumunuan ni Betchay.

Nakatambay sila sa harapan ng tindahan na nakatapat ‘di kalayuan sa tinitirhan naming barung-barong.

Si Betchay na halatang may gusto sa ‘kin. Ngunit, ‘di tulad ng ibang bakla na may kagarapalan ang kilos at motibo. Makikitaan mo ng respeto sa kapwa si Betchay at dahil dito ay ginagalang siya sa lugar. Ngunit marahil paminsan-minsan ay may kapilyahan at nakasanayan na ng kaniyang grupo ang tumambay sa tindahan upang panoorin ako magsampay ng damit. Kaya pinaghandaan ko ang araw na ito.

“Watch me,” wika ko.

Kinawayan ko sila sabay kindat kaya naman nagtilian na may kasamang kilig. Nakita ko sumimangot si Maymay dahil kahit kailan hindi niya sinubukan makipagkaibigan sa mga ito. Kaya naman naisipan ko siya lalo asarin. Gumiling ako tulad ng mga macho dancer na lalong nagpatili sa grupo ni Betchay.

“Oh my gosh! You are crazy!” inis na sabi ni Maymay at iniwanan ako.

Nagpatuloy ako sa paggiling patalikod at inalis ang pagkatali ng tuwalyang nakatakip sa ‘king baywang. Nang iniladlad ang tuwalya at saka ikiniskis sa ‘king puwetan.

“OMG Theo!!!” hiyaw ng mga bakla.

Alam ko naghihintay sila sa susunod ko gagawin kaya naman hinagis ko ang tuwalya sa kung saan. Hiyaw sila nang hiyaw habang nakatalikod pa rin habang gumigiling. Kita nila ang puti cycling short ko na hapit na hapit sa ‘king balat.

“Lilingon na ‘yan!” paulit-ulit nilang sinisigaw.

Nagbilang ako.

“Isa,”

“Dalawa,”

“Tatlo!”

Sabay harap kina Betchay na natigil sa paghihiyawan at palakpakan dahil sa karatulang ‘OFF LIMIT’. Nakasabit ito sa harapan ko upang takpan ang kaumbukan ng pagkalalaki, kanina paglabas ng bahay ko pa ito nilagay. Akala siguro ng mga ‘to paiisa ako sa kanila, hindi pa ‘ko nababaliw para ipakita ang kaumbukan ng k*****a ko.

“Ang daya mo Theo!” hiyaw nila.

Mabilis ako dumampot ng basang damit sa timba upang itapis sa baywang ko dahil palapit na si Maymay na may dalang pamalo habang nakaipit ang sigarilyo sa bibig.

“Haliparot ka! Mabuti pa ibugaw na lang kita!!!” galit na galit niyang hiyaw kaya napatakbo ako sa loob ng barung-barong dahil hahatawin niya ako ng pamalo.

Mabilis ko naisara ang pinto na gawa sa manipis na kahoy bago pa niya ako matamaan.

“Oh kayo! Magsiuwian na kayo at tapos na ang palabas!!!” hiyaw na baling ni Maymay sa grupo ni Betchay.

Three Hours Later

While walking down the narrow alley, I saw Nitoy approaching me looking restless.

“What’s up?” I asked.

Kumapit ng mahigpit si Nitoy sa ‘king braso at bigla nagtago sa likuran. Matanda ito sa 'kin ngunit mukha mas bata dahil sa taas nitong 5'2". Hindi kami magkaibigan pero madalas niya ako lapitan kapag nasasangkot sa away.

“Tulungan mo ‘ko,” he said and pointed someone.

Naguguluhan ako sa kinikilos niya at napatingin sa mga tinuturong paparating sa gawi namin. Mga taga Tondo at kilalang siga sa kanila ang grupo ni Boy Angas.

“Hoy! Huwag kang makialam dito Theo Basagulero!” sigaw ni Boy nang makalapit sa ‘min ni Nitoy.

“Ano ba kasalanan ni Nitoy?” tanong ko.

“Ang gagong ‘yan dinaya ako sa sugalan!” tugon ni Boy.

“Hindi kita dinaya, talagang talunan ka lang at ayaw mo tumanggap ng pagkatalo,” depensa ni Nitoy sa sarili habang pilit na nagsusumiksik sa ‘king likuran dahil sa takot.

“Hindi ka naman pala dinaya,” wika ko.

“Sinabi ko sa ‘yo na ‘wag kang makialam!” hiyaw ni Boy at dinuro-duro ng kaniyang hintuturo ang aking dibdib.

Hindi na ‘ko nakapagpigil pa at mabilis ko dinaklot ng marahas ang kaniyang daliri upang baliin. Naghihiyaw siya sa sakit at napansin pasugod ang kaniyang mga kasama kaya itinulak ko si Boy sa kanila.

Mabilis na nakalapit ang isa sa kasamahan ni Boy kaya naman kaagad ko itong sinipa sa sikmura at bumalandra sa mga dram ng tubig na nasa gilid. Ngunit isang palo ang narandaman ko sa ‘king balikat. Mula ito sa isa pang kasama ni Boy na may kapayatan ang katawan at maraming tattoo. Akmang papaluin ulit ako nito ng hawak niyang baseball bat kaya mabilis ko sinalo at hinila. Nagulat pa ito sa ‘king ginawa kaya naman sinamantala ko ang pagkakataon. Binigyan ko ng dalawang magkasunod na suntok sa mukha dahilan upang mawalan ng malay. Napaatras naman si Boy at ang iba pa sa kanila.

“Theo, halika na tumakas na tayo,” wika ni Nitoy sabay hatak sa ‘king kaliwang braso. Tumakbo kami pabalik sa dinaanan ko kanina ngunit patuloy pa rin kami hinabol nila Boy.

Sa hindi inaasahan ay may dalawang magkatapat na kanto daraanan sa dulo at dumiretso ako sa kaliwa, samantalang sa kanan naman si Nitoy. Hindi pa ako nakakalayo at napasulyap sa kanto pinasukan ni Nitoy. Nakita ko nadapa pa ang loko kaya napahinto ako. Napansin ko nakarating ang isa sa kasama ni Boy na may dalang patalim at gusto samantalahin ang kalagayan ni Nitoy.

Sa pag-aalala ay mabilis ako tumakbo bumalik upang sumaklolo. Ilang hakbang na lang ang pagitan ni Nitoy na nakahandusay pa rin sa lupa mula papalapit na kasamahan ni Boy. Halatang sasaksakin talaga ng lalaki si Nitoy kaya napapikit ito ng mga mata.

Isang malakas at mataas na sipa sa kaliwang kamay ng lalaki na may hawak ng patalim ang ibinigay ko. Sinundan ko pa ito ng isang sipa sa mukha niya mula ‘king kaliwang paa dahilan upang mawalan ng malay. Alam kong may kalakasan ang kamao at mga paa ko. Kaya hindi nakakapagtaka na mawalan ng malay ang tatamaan ng mga ito.

“Get up! Hurry!” Kaagad ko hinalalayan sa pagtayo ang nanginginig na si Nitoy. Sumulyap ako sa pinagmulan ng lalaki kanina at nakita papalapit na sina Boy.

“Ililigaw ko sila kaya tumakbo ka ng mabilis at magtago. Huwag kang padadapa uli!” utos ko at sinunod naman ni Nitoy.

Sinadya ko magpakita kina Boy upang ako na lamang ang habulin. Dumiretso pa rin ako sa kaliwang kanto ngunit ng papalayo na ay napansin ko wala ng madadaanan pa.

Dead End!

Naririnig ko na ang mga boses nila Boy at papalapit sa kinaroroonan ko ngunit wala ako makita malulusutan. Hanggang sa may humatak sa ‘kin.

Nagulat pa ‘ko kay Chona na asawa ng isang kagawad sa lugar.

“Tara na bilis,” utos nito na hatak-hatak ang kanang kamay ko.

Pinapasok ako ni Chona sa kanilang bakuran at diretso kami sa loob bahay. Pasilip-silip ako sa butas ng kanilang bintana gawa sa jalousie at tanaw ang grupo ni Boy na ‘di mapakali sa kakahanap sa ‘kin. Wala na rin silang nagawa nang hindi ako mahanap, kaya nagsialisan na lamang ang mga ‘to.

“Theo,” tawag ni Chona kaya napalingon ako sa kaniya.

Nagulat pa ako at nakasuot na lamang ng lingerie at pakembot-kembot na lumapit sa ‘kin upang kumalong.

“Hey! Baka may makakita sa ‘tin,” pag-aalala ko tugon.