LOGINShare
3. HESTIA FLORES
Last Updated:
2023-07-09 16:25:162013Hestia
Hanggang ngayon ‘di pa rin ako masanay-sanay sa mabilis na pagbabago ng buhay namin ni papa. Heto ako ngayon nakatayo malapit sa gate ng isang exclusive school at sampung minutong naghihintay kay papa. Karamihan ng mga nag-aaral sa school na ‘to ay may kaya o nakakaangat sa buhay. Hatid-sundo ng mga magulang o may sariling driver kaya naman hindi ako mag-isa sa waiting shade.
Maya-maya ay may humintong magarang sasakyan sa labas ng school gate. Laki gulat ko nang bumaba si papa. Tinginan kay papa ang mga kasama kong naghihintay, na lalo nakapagparandam sa ‘kin ng kaba. Halos araw-araw ay paiba-iba ng sasakyang dala si papa sa pagsundo sa ‘kin. Hindi kami mayaman at driver lang si papa ng isang mayamang pamilya. Alam ko na pinag-uusapan kami ng mga magulang at guro sa school na ito. Hindi ako manhid upang hindi maramdaman ‘yon.
Hindi ko na hinintay na makapasok sa gate si papa at kaagad ko siyang sinalubong sabay halik sa kaniyang pisngi, “Tara na, pa.”
“Ang napakaganda ko anak, masyadong nagmamadali,” tugon ni papa na may ngiti sa labi. Para itong wala pakialam sa ibang tao na nasa paligid.
Gumanti ako ng tipid na ngiti at hinila ang kamay niya palapit sa sasakyan. Diretso ako pumasok sa magarang sasakyan upang makaiwas na sa mga mapanghusga mata ng ibang tao. ‘Di lingid sa kaalaman ng nakararami ang estado namin sa buhay. Ganoon pa man ay alam ko marangal ang trabaho ni papa at walang dapat na ikahiya.
“Pa, sabi ko naman sa inyo na huwag na huwag niyo dadalhin ang magagarang sasakyan ng boss niyo sa school,” pagmamaktol ko sabi pagkaupo ni papa sa driver seat. Naiinis ako sinusundo niya dala ang magarang sasakyan dahil alam naman ng karamihan na isang hamak na driver lamang si papa. Kaya nakakapasok ako sa isang exclusive school ay dahil sa kaniyang boss. Ang employer ni papa ang nagbabayad sa lahat ng gastos ko sa school. Alam ko malaki ang binabayaran sa mga exclusive school, kung ako lamang ang masusunod ay sa isang public school na lamang mag-aaral.
“Huwag ka ng magalit. Wala na ‘ko oras na magpalit ng sasakyan dahil susunduin ko rin si madam, pagkahatid ko sa ‘yo sa bahay,” tugon ni papa.
Limang taon na rin driver si papa sa pamilyang Frouch at hindi na niya binalak ulit mag-abroad dahil sapat naman ang nakukuha suweldo para sa mga gastusin araw-araw. Isa pa, wala siyang mapag-iiwanan sa akin sakaling mangibang bansa. Ang tangi ayaw ko lamang ay ang oras ng trabaho ni papa. Kahit Linggo ay tinatawagan siya upang ipagmaneho si Madam Frouch. Kaya naman napapasimangot na lang sa tuwing maiisip ito.“Bakit isang bakol ‘yang mukha mo?” tanong ni papa. Humarap ako sa kaniya, marahil napansin niya nagtatampo ako.
“Papa, limang taon kana sa mga Frouch at halos lahat ng oras mo nasa kanila. Nakakasama lang kita sa tuwing ihahatid at susunduin ako sa school. Papa kita at hindi driver lang,” tugon ko na nakalabi.
“Ang anak ko talaga nagtatampo na naman,” wika ni papa sabay tawa.
Binawi ko na lang ang aking tingin at nagpikit ng mga mata. Ayoko makipagtalo sa kanya dahil hihirit lamang ito na ang lahat ng kanyang ginagawa ay para sa kinabukasan ko.“Ang batang ‘to oh, para kang matanda na kung magtampo at mag-isip. Talaga ba 13 taon ka lang?” tanong ni papa at muling tumawa.Karaniwan na sa ‘kin marinig kay papa at sa ibang tao na para ba matanda ako kung mag-isip. Sa edad kong 13 taon ay marunong na ako sa mga gawaing bahay dahil ayaw ko kay papa lahat umasa.
Hindi ko tinugon si papa kaya nagpatuloy ito sa pagsasalita at kuwento tungkol sa trabaho nang may mapansin ako sa ‘king paanan na isang larawan. Inabot ko kaagad ang larawan upang titigan, namangha ako sa hitsura ng batang lalaki na marahil matanda lamang ako ng ilang taon.
“Siya ang anak ni madam, si Gunther,” ani papa.
Nakatingin pa rin ako sa larawan na para bang nahipnotismo. “Tunay ba ang mga mata niya?” tanong ko. Namamangha ako sa wangis ng bata lalo na sa mga mata nito na parang berdeng kristal ang kulay.
“Tunay ‘yan. Alam mo naman hindi purong Pinoy ang lahi ng mga Frouch,” sagot ni papa.
“Ano nga ulit pangalan niya papa?”
“Gunther.”
“Pangalan pala ‘yun,” natatawa ‘ko sabi.
“Kakaibang mag-isip si madam, kaya pati pangalan ng anak kakaiba,” ani papa. “Matanda ka lang ng tatlong taon sa kanya,” dagdag pa niya na para bang nanunudyo.
“Papa talaga, bata pa ‘ko.” Tinalikuran ko si papa at binaling ang tingin sa labas.
‘Di namin inakala na maiipit kami sa trapik na malapit sa isang unibersidad dahil sa isang riot ng mga mag-aaral sa ‘di kalayuan. Kita ko ang basagan ng mukha ng dalawang mag-aaral na talaga nagpakaba sa ‘king dibdib. Pero si papa ay abala dahil may kausap sa cellphone at hindi alintana ang mga nag-aaway.
Kapansin-pansin ang galing ng matangkad na estudyante sa pakikipagsuntukan. Ilang beses lamang ‘to natamaan ng kalaban. Hindi lamang suntok ang kinagaling nito kun’di pati ang pag-iwas sa pag-atake ng kalaban.
Naawat naman ang riot ngunit napako ang aking tingin sa matangkad na lalaki. Mukha ‘tong foreigner dahil sa blonde na buhok na marahil kinukulayan lamang. May babae naka-uniporme ang lumapit dito at yumakap, siguro ay nobya niya ‘to.
Padaan sila sa may gawi ng sasakyan at nagulat ako nang huminto ang lalaki sa tapat ng bintana upang manalamin. Napagmasdan ko mabuti ang guwapo mukha nito at ang asul na mga mata na bahagya pa napa-awang ang aking bibig. Para ako nakakita ng prince charming tulad ng mga nababasa ko sa mga fairy tales.
“Tapos na pala ang bakbakan, makakaalis na rin tayo sa lugar na ‘to.” Basag ni papa sa ‘king pagpapantasya.
Bigla ako lumingon kay papa na muli binuhay ang makina ng sasakyan. Ibinalik ko ang tingin sa gawi ng guwapo lalaki na nanalamin kanina ngunit wala na ‘to. Iginala ko ang aking mga mata ngunit hindi ko na mahagilap pa ito.
“Ano ba tinitignan mo d’yan?” tanong ni papa.
“Wala po.” At itinuon na lang ang aking pansin sa dinadaanan ng sasakyan dahil lumuwang na ang kalsada. Ngunit sa isang sulok ng aking isipan ay naiisip ang lalaki kanina. Sana ay muli kaming magkita nito.
Related chapters
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 4. TROUBLE
Squatter Area 2013Theo “Theo gising!!!”Napabalikwas ako sa ‘king pagkakahiga dahil sa malakas na boses ni Maymay.“It’s Saturday!” masungit kong tugon.“Yes, I know. Tanghali na po senyorito at nakahilata ka pa,” nakapamaywang na wika ni Maymay. “Hindi na tayo mayaman at wala ng katulong na maglalaba ng mga damit, kaya tumayo ka na para tulungan ako.”“Fine!” naiinis ko sabi.Ganito lagi every weekend after magkape ay nagpapatulong si Maymay sa mga labahan. Ayaw ko ang paglalaba at nakakabawas ng pagkalalaki para sa ‘kin. Kaya pagsasampay lang ang ginagawa ko tulong kay Maymay.“Aray!” Napasigaw ako sa gulat. Ang lakas ng palo ni Maymay sa puwetan ko habang nagsasampay. “Ano ba problema mo at namamalo ka?” tanong ko habang himas ang puwet. Basag trip talaga ‘to kahit kailan, napapaindak lang naman ako sa tugtugin pinapatugtog ng kapitbahay.“Nagsasampay ka lang kumekembot ka pa. Look around!” tugon ni Maymay at itinuro ang grupo ng mga baklang pinamumunuan ni Betchay.Nakatambay si
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 5. LIFE IN SAMAR
Theo“Huwag ka mag-alala at walang iba tao rito kun’di tayo lang,” malambing na tugon ni Chona.Wala ng tanong-tanong pa at sinunggaban ko na siya ng yakap at halik. Hiniga ko na lang si Chona sa sahig at parehong naghubad ng mga saplot sa katawan.Nakailang rounds din kami at para ba ‘di nauubusan ng kalibugan ang babaeng ‘to na gumigiling pa rin sa ibabaw ko. Pinagbigyan ko pa rin siya hanggang sa siya na mismo ang magkusang umayaw. Alam ko matagal ng may pagnanasa sa akin si Chona. Nagmadali na ako magbihis dahil magtatakip silim na at marahil pauwi na rin si Kagawad.“Honey! Nandito na ‘ko.”Boses ni kagawad ang narinig ko at sabay pa kami napatingin ni Chona sa pagbukas ng pintuan. Ngunit, mukhang mas nagulat pa si Kagawad kaysa sa ‘min ni Chona.“Balasubas ka Theo! Pati ako tinalo mo, mga hayop!!!” galit na galit na wika ni Kagawad at bumunot kaagad ng baril.Ngunit mas mabilis ang pagkilos ko. Bago pa maitutok ni Kagawad ang baril sa ‘kin ay nakalapit na ‘ko sa kaniya upang itu
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 6. MISERY
TheoIt was already nighttime when I reached home, and I wondered why there were so many people inside. Nakakapanibago dahil hindi kami mahilig sa mga bisita o mag-imbita ng mga kapitbahay lalo na kung ganito karami. Napansin nila ako at hindi maipinta ang kanilang mga mukha habang nakatitig sa ‘kin. I don’t like the feeling that something is wrong. Nagmadali ako sa paglalakad papasok sa dampa at laki paglulumo ko sa bumungad sa ‘kin.I can’t believe this is really happening. Nakahiga sa Maymay sa papag na halatang wala ng buhay dahil sa sobrang putla ng kaniyang labi at nagkukulay talong niya balat. Napaluhod ako sa tabi ng papag at niyakap ang malamig ng katawan ni Maymay na nakabalot sa puting kumot.I'm still stunned and can't come up with anything. Maymay is everything to me; she has been a mother and a sister to me since I left my biological family. I looked around and saw Ramon seated at the side of a little table, shocked and sweating profusely.Lumapit ako kay Ramon at maraha
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 7. A NEW FIGHTER
Squatter Area 2015TheoAfter two days, I returned to the squatter area, promising to do everything to become wealthy. I also pledged in front of Maymay and Ramon's graves that I would return for them and relocate their bodies to a better burial grounds.It was late and there were only a few people around. Kailangan ko mag-ingat dahil maaaring mahuli ako ni Kagawad o ng mga galamay niyang tanod. Kaya pasilip-silip muna ako mula sa gilid ng isang barung-barong. Nang bigla may tumapik sa kaliwang balikat ko.“Hoy! Theo Basagulero!!!”“Oh shit,” I muttered. I grabbed his shirt and was on the verge of punching him in the face.“A-ako ‘to, si Nitoy,” utal na pagpapakilala nito. Mababakas sa kaniyang mukha ang takot na dapuan ng kamao ko ang kaniyang mukha.“Pasensiya na, nagulat lang,” paumanhin ko sabi at binitawan ang kaniyang damit.“Kanina pa kita napapansin. Sino ba ang sinisilip mo?” tanong ni Nitoy.“Si Kagawad at ang mga tauhan niya, baka makita nila ako,” sagot ko.“Wala na si Kag
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 8. VAGRANT
Manila Area 2015TheoI just told Nitoy to leave because I could feel pain in my body. Nitoy divided the money into two while we were walking down the street, and I couldn't believe our reward was just 3000 pesos. Halos buwis buhay ang ginawa ko pakikipaglaban at pakiramdam ko ay nabali pa ang ilong.“Ang liit naman ng premyo. Nabugbog na nga ako at nagkapasa tapos ito lang mapapala,” pagrereklamo ko.“Huwag ka ng mareklamo dahil wala ka pang pangalan at nag-uumpisa pa lang,” tugon ni Nitoy.“Bakit fifty-fifty pagkakahati?” tanong ko.“Ako ang manager mo at ako gumagapang para makipag-usap sa mga tao. Kailangan din natin maglagay, diskarte ba?” pagyayabang na sagot ni Nitoy sabay akbay sa ‘kin. “Saan ka nga pala magpapalipas ng gabi?” bigla nitong tanong.Kanina ko pa ‘yan iniisip dahil hindi puwedeng sa kanila ako makitulog dahil sampu ang kapatid nito at siksikan sa kanilang barung-barong.“May naisip na ‘ko tutuluyan,” sagot ko sabay kuha ng knapsack na pinabitbit sa kaniya kanina
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 9. MADMAN
After Three DaysTheoI assumed Nitoy was looking for me, so I went to his place but I didn't see him. I attempted to return to the last location we visited. Tama nga ako, ditokami nagkasalubong at dala niya ang knapsack ko.“Saan ka ba galing?” pag-aalalang tanong nito.“Kila Betchay,” sagot ko na nakatingin sa knapsack. “Bakit nasa ‘yo ang bag ko?”“Iniabot ni Leah nang mapadaan ako kanina sa bar niya at nagsabi ibigay ko sa ‘yo. Pati na rin pala ang relong ito,” tugon ni Nitoy sabay abot ng mga gamit.“Paano napunta kay Leah ang relong ‘to?”“Sabi niya naiwan mo ‘yan sa bar matagal na at ang bag naiwan din noong isang gabi. ‘Yon lang ang sinabi saka nagmamadaling umalis,” sagot ni Nitoy.Hindi ako makapaniwala na kay Leah pala ang Swatch X Omega ko matagal nang hinahanap. Marahil ay nadugtungan pa ang buhay ni Maymay kung noon pa naibalik sa ‘kin.“Kalimutan mo na si Leah dahil ikakasal na siya. Ang mabuti pa ay isipin mo na lang ang mga susunod mo laban,” wika ni Nitoy.Mali si Ni
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 10. ENCOUNTER
Three Months LaterHestiaMay kalaliman ang gabi at kinailangan ko bumili ng sanitary napkin sa convenient store na bukas magdamag dahil naubusan ako sa bahay. Sarado na rin ang mga katabing tindahan kaya napalayo ako ng kaunti.Hawak-hawak ang supot na may lulang sanitary napkin nang mapadaan ako sa isang madilim na kalsada. Hindi ko dinaanan ito kanina ngunit dito ko na binalak magdaan dahil sa may mga nag-iinuman sa isang kanto. May kalamigan din ang hangin na marahil dala ng paparating na bagyo at sa ‘di inaasahan ay biglang may humablot ng dala ko supot sabay takbo.“Magnanakaw!!!”Hinabol ko ang magnanakaw at halos mapatid ang hininga dahil sa bilis ng pagtakbo. Malapit ko ng maabutan ang magnanakaw ng mapatingin ito sa ‘kin. Bigla na lang natumba ito dahil tumama sa kung sino man, kaya nabitawan na rin ang ninakaw na supot.“What the fuck!” hiyaw ng lalaki nabangga ng magnanakaw at mukhang lasing ito. Huminto na rin ako sa paghabol dahil nagulat sa boses nito at ‘di alam kung l
Last Updated : 2023-07-09TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 11. BAD NEWS
Metro Manila 2018 Hestia I woke up from a romantic dream at the middle of the night. Hangga ngayon pati sa panaginip ay laman ng isip ko ang estranghero lalaki nakausap tatlong taon ang nakakaraan. Sana ay nalaman man lang ang buong pangalan nito. Kung hindi lang may tumawag ng ‘Pare’ sa kaniya ay natanong ko sana siya ng iba pa bagay. Suddenly my cellphone beeped. I looked at the message that came from Jason and read it. “Happy Birthday Beauty.” Natawa na lang ako dahil saktong oras ng kapanganakan ko ngayon at salamat kay Jason na nagpaalala sa ‘kin. Matamis ang mga ngiting ni-reply ang message niya. Isang kababata si Jason at naging kaklase sa pinasukang primary school noon. Until now we still have a good communication and our friendship became stronger. Gusto nito manligaw sa ‘kin pero sinabihan siya ni papa na hintayin muna ako makapagtapos ng pag-aaral. Dahil hindi makatulog ay sinilip si papa sa kaniyang kuwarto ngunit wala ito, hindi na nakakapagtaka. Dumiretso na lang s
Last Updated : 2023-07-09
Latest chapter
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 37. FEELINGS
Hestia Metro Manila“Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo?” tanong ni Lucy.Kakatapos ko lamang na ayusin ang mga gamit sa tatlong may kalakihang bag, “Oo, ito na lang nakikita ko paraan para makatulong kay Tita Cess.”Tinulungan ako ni Lucy na ibaba ang mga dalang gamit at pagdating sa sala ay may kumatok sa pintuan.“Sino ‘yan?” tanong ni Lucy na lumapit sa pinto.“Ako ‘to, si Cess!” boses ni Tita Cess ang narinig namin.Binuksan kaagad ni Lucy ang pintuan upang makapasok si tita, “Sobrang aga niyo naman Tita Cess, madalang araw pa lang.”“Sinadya ko talaga na maaga makapunta rito dahil nag-aalala ako na hindi madatnan si Hestia,” tugon ni tita.“Maupo po kayo, tita. Tama lang naman ang oras ng pagpunta niyo at huwag niyo ng pansinin si Lucy,” wika ko. Nais ko talagang makasama si Tita Cess bago sumama kay Mr. Batobalani.Nag-usap kami ni tita tungkol sa perang kakailanganin ni Cara upang maituloy na ang kanyang operasyon at gamutan. Nang makuha ang detalya ng bank account ni ti
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 36. HESTIA'S FATHER
Theo Metro ManilaDahil walang magawa sa hapon kaya nagpasya ako mag-swimming. Tumalon ako sa swimming pool upang lumangoy papunta sa kabila at pabalik. Nang pag-ahon ko ay nasa harapan ko na si Samara at hindi maipinta ang mukha, “What?”“You need to see this,” tugon nito na hawak ang isang envelope.Lumapit ako sa sunlounger upang kunin ang tuwalya at ibinalot sa aking baywang bago muling harapin ito, “What is that?”Iniabot sa akin ni Samara ang envelope at binuksan ito. Laking gulat na lamang nang mabasa ang unang pahina ng papel na nakapaloob dito.“Kahit ako ay nagulat,” wika ni Samara sabay upo sa kabilang sunlounger, “Sino nga ba ang mag-aakalang siya ang nag-iisang anak ni Raul.”Sa pagbanggit ni Samara sa pangalan ni Raul ay muling nabuhay ang galit sa aking puso. Alam ko matagal ng patay ang lalaki at ako mismo ang kumitil sa buhay nito. Naupo ako kasabay ng paglukot sa papel at envelope, napapikit ang mga mata dahil hindi makapaniwala sa nalaman.“Anong balak mo ngayon? W
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 35. HER CHARM
TheoMetro Manila “Theo?!” gulat na salubong sa aking ni Betchay. Hindi nito inasahan na magkikita kami muli.“Ako nga,” nakangiti ko tugon sabay abot ng kaniyang mga kamay.Mangiyak-iyak itong pinagpipisil ang aking mga palad dahil sa magkakahalong emosyong nararamdaman, “Akala ko ay hindi na tayo magkikita.”“Hindi puwedeng mangyari ‘yon. Si Nitoy nga pala?”“Mamayang hapon pa darating ‘yon dahil inutusan ko siya magtungo sa supplier upang kunin ang mga orders ko pampaganda,” nakangiting wika ni Betchay, “Halika sa opisina ko at para makapagkuwentuhan tayo ng masinsinan.”Hawak ni Betchay ang kaliwang kamay ko at hinayaan siyang dalhin ako sa sinabing lugar.“Stay outside,” utos ko kay Felix.“Puwede naman siyang pumasok sa opisina,” wika ni Betchay.“Ayos lang siya maghintay sa labas,” tugon ko at isinara ang pintuan ng opisina ni Betchay. “Umaasenso ka, ang laki ng salon na ito.”“Jusko! Kung alam mo lang,” sambit ni Betchay na itinirik pa ang mga mata, “Maupo ka nga muna.”Naupo
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 34. UNEXPECTED
HestiaMetro manila“Tita, ano po ba ang dahilan ng pagparito niyo?” tanong ko nang mapansin kalmado na si Tita Cess.Magkatabi kami sa mahabang upuan ni tita at bumaling ito ng tingin sa akin, “A-ang pinsan mo.”“Ano po ang nangyari kay Cara?” nagtataka ko tanong. Lumapit naman sa amin si Lucy upang makiusyoso.“Dinugo na naman siya at sinugod ko ulit sa hospital,” naiiyak na tugon ni Tita Cess.Hinawakan ko ang isang kamay ni Tita Cess upang damayan ito, “Ano po ang sabi ng doctor?”“May tumubong myoma sa pinsan mo at kailangan maoperahan siya. Wala akong pagkukuhanan ng pera kaya nagtungo rito dahil nagbabakasakali matulungan mo ako,” paliwanag ni tita.“Aba! Ang hirap ng ganiyan at baka hindi na kayo magkaapo,” sabat ni Lucy sa usapan.Umiling si Tita Cess, “Wala kaso sa akin kahit hindi na ako magkaapo kay Cara. Ang mahalaga sa akin ay ang gumaling siya.”“Ano po ba ang sabi ni Jason?” tanong ko.“Wala, hindi na nagpakita pa ang lalaking ‘yon simula nang lumabas si Cara sa hospit
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 33. CONFUSED
HestiaMetro Manila“Ayos ka lang?’ tanong ni Lucy sa akin nang magkita kami sa labas ng building.Umiling ako dahil hangga ngayon ay iniisip ko pa rin ang naging interview ko kanina. Pakiramdam ko ay hindi ko nasagot ng maayos ang mga tanong. Isa pa bumabagabag sa akin ay ang tungkol sa hindi ko pagpasok sa isang unibersidad. Marahil kung buhay lang si papa ay nakapag-aral sana ako sa isang magandang paaralan tulad dati.“Hoy!” tawag pansin sa akin ni Lucy, “Huwag mo ng isipin ‘yon, baka hindi para dito ang kagandahan natin.”Ngumiti ako bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Lucy, “Uwi na tayo?”“Mamaya na, pahinga muna tayo at mag-picture taking,” tugon ni Lucy na kinuha sa bulsa ang cellphone upang mag-selfie, “Lapit ka pa sa akin.”May katagalan na rin kami sa harapan ng building at dinig ko nagbubulungan ang mga nakasabay namin sa interview. Nagtataka ang mga ito na wala pa natatawag ni isa sa amin para sa final interview. Ang karamihan sa kanila ay mukhang may kaya sa buhay dahil sa
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 32. JOB OFFER
TheoMakatiInilapag ni Wilson na siyang Executive Assistant ko sa Frouch INC. ang mga files ng mga applikanteng nagsumite ng kanilang mga portfolio.Habang tinitignan isa-isa ang mga files ay napapakunot ang aking noo, “Is this all?”Umayos ng tindig si Wilson bago sumagot, “Yes, sir. It seems that you are dissatisfied with the selections.”Inilapag ko sa mesa ang mga hawak na papel at sumandal sa swivel chair. Tumingin ako kay Wilson mula ulo hangga paa, “Are you the one who selected them?”“No, sir. It was the HR department,” mabilis na tugon ni Wilson.“Leave me,” wika ko sabay senyas sa kanya na umalis sa harapan ko.Pagkaalis ni Wilson ay muli ko tinignan ang mga files at para ba ‘di mapakali. Bumaling ako ng tingin kay Felix na nagbabasa ng magazine sa gilid ng opisina, “Ehem…”Napatingin sa akin si Felix at tumayo upang lumapit, “You need something?”“Yes,” tugon ko sabay tayo, “let’s go back to the mansion.”Lumabas na kami ng opisina at naglakad sa hallway. Habang naglalakad
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 31. OPPORTUNITY
HestiaManilaPalabas kami ni Lucy sa training center nang bigla na lamang sumulpot si Jason sa harapan namin.“Kailangan natin mag-usap, Hestia,” wika nito.Aaktong hahawakan niya ako sa braso ngunit maagap akong nakaiwas at nakalayo ng bahagya, “Wala na tayong dapat na pag-usapan pa!”“Hoy, lalaki! Ang kapal ng mukha mo guluhin pa ang kaibigan ko matapos ng ginawa mo sa kanya,” ani Lucy.Parang bingi naman si Jason na hindi pinansin si Lucy at humakbang pa palapit sa akin.“Kuya guard! May nanggugulo rito!” tawag ni Lucy sa guwardiyang nakabantay sa gate.Nataranta naman si Jason kaya nagpasyang umalis.“Oh, ano ka ngayon? Ang angas mo kanina, guwardiya lang pala ang katapat mo!” pahabol ni Lucy.Hindi namin namalayan na nakalapit sa amin ang guwardiya, “Anong problema mga miss?”“Pasensiya na po,” nahihiya ko tugon.“Ayos na, kuya. Umalis ang ‘yong peste,” sambit ni Lucy.Napapakamot na lamang ang guwardiya na bumalik sa tabi ng gate. Nagpasya na kami ni Lucy na maglakad patungo sa
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 30. PROBLEMS
TheoManilaPagdating ko sa sala ay naroon na sila Felix at ang ibang tauhan. Ngunit hindi ko inasahan na makita si Samara na nakaayos. “Going somewhere?” tanong ko sa kanya.“Of course, I’m going with you,” wika nito na nakataas ang kaliwang kilay.Nag-aalala ako sa kanya dahil sa pinagdaanan nito sa pagkawala ni lolo, “Makakabuting magpahinga ka na lamang dito at hintayin kami.”“No, matagal ako naghintay para sa araw na ito. Ang makita ang pagbagsak ni Pia, kaya sasama ako!” pagmamatigas nito.Tumingin ako kay Felix na sumang-ayon sa kagustuhan ng ina. Sumakay na ako sa sasakyan na katabi si Samara, “May balita na ba sa mga footages na pinadala ni Keros?”“Wala pa, pero nakita na ang sasakyan ni Dimitri ngunit sunog na ito at gumagawa ng paraan ang ibang tauhan upang makakuha ng ebidensiya sa kung sino ang gumawa nito,” sagot ni Samara na halata ang tensiyon sa boses.“Hindi bale, gumagawa na rin ng paraan ang organisasyon para makita ang labi ni lolo,” tugon ko. “Maiba ako, nakuha
TIMOTHEO BATOBALANI (Wild Men Series#18) 29. BLUE EYES
HestiaManilaNapakabilis ng mga pangyayari at hindi ko maintindihan ang sarili na sumama na lamang sa lalaking ‘di kakilala. Puno ng kaba ang dibdib ko sa mga ikinilos nito at tila ba matagal ko na siyang kakilala. Ang nakakapagtaka ay para bang may katulad ang kanyang asul na mga mata. Ang pagkiskis ng aming mga noo ay lalong nakapagpatindi ng aking kaba.Nang maihatid na ko sa apartment ay inakalang bababa ito ng sasakyan. Nais ko sana silang imbitahan na mag-kape man lang bilang pasasalamat sa paghatid sa akin. Ngunit hindi ito bumama at kahit isa sa kanyang mga kasama ay walang bumama ng sasakyan. Nang makapasok na ako sa pintuan at saka ko pa lamang narinig ang mga sasakyan na umalis.“Kanino mga sasakyan ‘yon?” tanong ni Lucy na pababa ng hagdanan na marahil naistorbo ang gising,“Wala,” tipid ko sagot.“Anong wala? Hinihatid ka ng mayamang tao, ‘no?” pag-uusisa nito.“Isang customer ‘yon sa club na nagmalasakit na ihatid ako,” sabi ko. Nagtungo ako sa maliit na kusinang dinudu
