CHAPTER THREE

LUISITO'S SMILE IS CONSTANT while he sits on his chair. They used up all their firearms after dealing with them on the black market. They are even better in terms of weapon caliber. He does nothing except observe the people who operate in the black market. Every activity there is illegal.

“What can you say boss?” tanong sa kanya ni Danilo. Nakangisi ito at tuwang-tuwa.

“Great,” sagot niya.

“Sold out lahat ng armas natin at gustong-gusto nila,” pagmamalaki pa nitong wika. Kumuha siya ng sigarilyo sa sinindihan iyon ni Danilo.

“Expected ko na iyon. Hindi tayo tatagal sa trabahong ito kung hindi naman dekalidad. Maiba nga pala ako Danilo. Ano ang nangyari kay Mr. Cheng? Nagbigay na ba siya ng pera?”

Si Mr. Cheng ay isa lamang sa kanyang hawak. Proteksiyon ang gusto ni Mr. Cheng mula sa kanya. Proteksiyon laban sa kapwa nito sindikato at milyon ang natatanggap niya mula sa negosyante.

“Takot lang no’n na alisin mo ang mga tao natin sa tabi niya. Kilala ka niya Boss. Alam niya ang kaya mong gawin,” wika pa ni Danilo sa kanya na nakangisi.

Natigil sila sa pag-uusap ng may lumapit sa kanilan dalawang lalaki.

"¿Cómo va el negocio?" bati sa kanya ng lalaki sa salitang espanyol.

“Ang sabi niya ay kumusta raw ang negosyo ninyo?” sagot ng interpreter nito.

"Pls tell your boss that I do not engage with people I do not understand," he said. He doesn't want to do business with someone he doesn't understand.

"He is willing to make things better with you to be his business partner. He wants you to manage his illegal operations in our country."

Muli pang bumulong ang espanyol sa interpreter nito.

“At willing magbayad si Mr. Greg kahit magkano,” dagdag pang wika sa kanya.

“Sino ba ang kakausapin ko pagdating sa negosyo na gusto niya? Ikaw ba? Dahil ayokong nangangapa,” prangka niyang wika.

“Hindi lamang ako interpreter ni Mr. Greg dahil business partner niya rin ako. I heard a lot from you Mr. Falcon at kailangan ka namin. We also need the protection of a Mafia. Kaya mo ba ‘yon?”

“Protection?” napapailing niyang wika. “Kaya niyo naman siguro magbayad ng mga tao na proproteksiyonan kayo hindi ba? Bakit ako pa?” tanong niya.

“Dahil iba ka Mr. Falcon. We know that no one can attack you with bravery and selflessness.”

"You don't know who I am. I don't want to be betrayed, and I have my own set of rules when it comes to the enemy. I'm not simply Mafia. I have the law in my hands, "he continued, his eyes set on the people in front of him.”

"And we respect that rule. It is an honor to have you as a business partner. This business won't cause you financial damage; therefore, you shouldn't have anything to be concerned about. All you have to do is keep an eye out for smuggling attempts to enter our country. If you agree, you will earn a million dollars."

Napangitin siya kay Danilo. Nanlaki na naman ang tenga ng kumag nakarinig lang ng pera.

“Kung ganyan kalinaw ang usapan natin ay ipakita mo na sa akin ang negosyo na sinasabi mo,” wika niyang nakangiti.

Dinala nga sila ni Mr. Greg at Mr. Castillo sa isang lugar kung saan dinadala ang mga droga na galing pa sa ibat-ibang bansa. Ngayon lamang siya nakakita ng ganito kalaking trasaksiyon ng droga. Sa laki ng warehouse ay halos mapuno iyon ng malalaking kahon.

“Malaking negosyo ito Mr. Falcon at lahat ay gusto kaming pasukin at lahat ng gustong pumasok ay nasa kilalang posisyon. Tinitingala at iginagalang. Ilang araw ka na naming sinusubaybayan sa black market at sana ay hindi kami nagkamali,” wika sa kanya ni Mr. Castillo. Si Mr. Greg ay sinusuri ang mga drugs na bagong dating.

“May mga may-ari na ba ng mga drugs na ‘yan?” tanong niyang itinuro ang mga kahon.

“Oo at ito na ang hahawakan mo. Simula sa araw na ito ay ikaw na ang mamamahala sa papasok na droga,” nakangiting wika sa kanya ni Mr. Castillo.

Hindi niya mapigilang mapangiti. Palaki na ng palaki ang kanyang hawak na negosyo at lalo lamang siyang nagiging kilala.

“Anong masasabi mo?” tanong niya kay Danilo nang iwan sila ni Mr. Castillo.

“Jackpot itong napasok natin Boss.”

“Maghanap ka pa ng maraming tauhan. Kung magdadagdag tayo ng negosyong papasukin ay kailangan natin ng malaking pwersa. Ayokong magkamali ka sa paghahanap ng tao. Ayoko ng walang silbi at puro porma lang,” wika niya pa.

“Alam ko na ‘yan boss!”

Nilapitan siya ni Mr. Castillo.

“Sumama kayo sa akin at may ipapakita si Mr. Greg,” wika ni Castillo sa kanila kaya sabay silang sumunod ni Danilo sa lalaki.

May isang silid silang pinasukan. Bumulaga sa kanila ang isang kahong pera na puro dolyares. Hindi niya pinahalata na nabigla siya. Hindi niya iyon inaasahan.

“Ang lahat ng ‘yan ay paunang kabayaran sayo,” wika sa kanya ni Mr. Castillo.

“Hindi ba parang binili na yata ninyo ako? Gusto ko lang ulitin Mr. Castillo, hindi ko ibinibinta ang buhay ko sa inyo. Ang negosyong ito na inaalok ninyo sa akin ay isa lamang sa mga negosyo ko,” sagot niya.

“Alam namin Mafia Falcon.”

“Mabuti kung ganoon.”

Hindi sila magkamayaw ni Danilo sa pagbibilang ng dolyares na ibinigay ni Mr. Castillo sa kanya. Lahat ng iyon ay dinala niya sa bahay niya kung saan ay walang ibang nakakaalam kundi sila lamang ni Danilo.

“Fuck! This is incredible! Nakakalula sa dami boss!” hiyaw ni Danilo na kulang na lang ay humiga sa dolyares. Pinagmamasdan niya lamang ito. “Ibang level na ito boss. Dolyares na ito!” wika pa nitong tuwang-tuwa sa kanya.

“Ito pa lamang ang simula Danilo. Kapag nagpatuloy ang negosyo natin sa kanila ay tiyak na mas marami pa ang dolyares na maiuuwi natin,” sagot niya.

“Hindi talaga ako nagkamali na sumama sa’yo.”

 Bestfriend niya si Danilo at isang matador sa palengke. Tulad niya ay mataas din ang ambisiyon nito. Malaki na nga ang bahay na pinatayo nito hindi katulad sa bahay nila na simple lamang. Ayaw niya kasing biglain ang kanyang pamilya lalo pa at wala naman siyang maisagot kung sakali na ibigay niya ang buhay na maginhawa sa mga ito. Tiyak niya rin na hindi siya mapapatawad ng kanyang ina kapag natuklasan nito ang kanyang lihim. Ayaw niyang magalit ito sa kanya. Sapat na sa kanya na ang tingin nito ay isa lamang siyang hamak na taxi driver.

“Kailan ba kita pinabayaan?”

“Ang taas-taas mo na Boss. Isa ka ng Mafia na pinagkakaguluhan. Kinatatakutan,” wika pa ni Danilo sa kanya.

“Pero hindi ko pa rin nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay ni Tatay. Gusto ko silang durugin at iparanas sa kanila ang aming pangungulila. Inalisan nila ng ama ang limang bata,” galit niyang sagot kay Danilo. “Kahit gaano pa ako katagumpay ngayon ay hindi ko iyon maramdaman. Pagbabayarin ko ang mga taong sumira sa aming buhay.”

“Darating din tayo diyan Boss. Malalaman din natin kung sino ang pumatay sa tatay mo,” wika sa kanya ni Danilo.

Iyon ang palagi niyang dinarasal. Ang matagpuan ang mga taong pumatay sa kanyang ama.