Chapter 3

Title: The innocent girl

Genre: Comedy, Romance

Author: Lady_v 

" Halos hindi makatulog si Dorothy dahil nanibago pa ito sa bahay at hindi rin siya sanay ng walang katabi sa pagtulog. Kahit pilit man ipikit ni Dorothy ang kanyang mga mata ay hindi pa rin ito makakatulog. Ang ginawa niya  bumangon siya at sumilip sa window glass ng kanyang kwarto. Lumabas siya sa kanilang balkunahi at kinuha ang upoan para doon pumowesto sa gilid. At para makatingala ng maayos sa malawak na kalangitan. Hindi rin nagtagal tumayo naman siya para lumabas nang bahay.  Samantalang nagtaka naman si Darwin dahil sa kanyang nakita sa camera noong balisa ang heredera. Hindi ito makatulog minamasdan niya lang ang dalaga mula sa kanyang higaan habang natoon ang mata sa computer. 

Kanina pa siya ganyan, bakit kaya? Pagkakaalam ko maaga siyang pumasok sa kwarto niya para magpahinga. Pero ayan siya siguro ay nanibago lang siya sa bahay. Kawawa naman siya ano kaya ang pwede kong gawin? Sana may maitutulong ako. Mukhang hindi ata siya makatulog siguro ay namimis niya pa ang lola niya. 

Sana masaya kana ngayon lola, pero ako ito nalulungkot. Bulong ko sa isipan ko habang tumingala sa langit.

Ano naman ang iniisip nang babaeng to? Saan kaya siya pupunta? 

" Kinakausap nalang ni Darwin ang sarili dahil sa kanyang nakita sa computer. Oo may nakalagay sa kwarto ni Dorothy na CCTV utos iyon ni Lance Sr. Kahit saang sulok nang bahay ay may camera para makita at malaman niya kong may gagawin si Dorothy nang hindi maganda. Dahil yon din ang utos nang kanyang amo na si lance Sr para narin sa kaligtasan ng heredera. Nang makita niyang lumabas si Dorothy agad siyang tumayo sa kanyang higaan para sumonod sa dalaga. Pero pagdating niya sa labas nakita na niya ang dalaga. Nakatingala sa langit at hindi matukoy kong umiiyak ba ito oh hindi. Dahil madilim na ang paligid at dahil tahimik na ang gabi. Doon nalaman ni Darwin umiiyak pala ito dahil namimis ang kanyang lola. 

Bakit naisipan pa niyang lumabas sa hating gabi? Tayka umiiyak ba siya?  

Diko kayang maging masaya lola kahit anong pilit kong mag pakatatag? Kahit idaan ko man sa tawa sa biro oh sa pang-aasar wala parin. Oo ngingiti ako pero hindi sapat para makalimoatan ka lola. Ang hirap pala akala ko madali lang tanggapin? Akala ko pariho lang sa mga magulang ko pero mali ako lola subrang sakit. Ngayon nag-iisa nalang ako dahil wala kana ang kaisa-isang pamilya ko iniwan mo na ako tulad nila mama at papa. Napaka-daya mo lola naalala ko pa ang mga sinabi mo sa'kin noon kailan man hindi mo ako iiwan. Pero bakit wala kana sa tabi ko? Bakit iniwan mona ako? 

Umiiyak nga siya, kong may magagawa lang ako Dorothy sana natulongan na kita. Pero wala e hindi rin pwede dahil trabaho ko rin ang ilihim ang tunay mong pagkatao. Pasensya kana kong puro kasinungalingan ang nakikita mo sa buong buhay mo. Alam ko darating din yong time na malaman mo ang totoo. Kong darating man yon? Hiling ko sana maiintindihan mo ang mga ginagawa namin para sa'yo.

Ang sakit lola ikaw nalang ang pamilya ko pero iniwan mo rin ako huhuhuhu. Ang daya mo naman e akala ko ba dimo ako iiwan? Yon ang pangako mo sa akin at sa magulang ko pero ngayon iniwan niyo nalang ako bigla. Lola isang buwan na mula nang nawala ka pero ang sakit parin dito lola huhuhuhu ang sakit. Tulongan mo po akong kayanin ang lahat ng ito lola bigyan niyo po ako ng lakas para ipagpatuloy ang buhay ko.

Akala ko hindi siya matatablan nang lungkot? Akala ko talaga lahat nang nangyari sa buhay niya ay kaya niya. Mali pala dahil dinadaan nalang niya sa tawa para kahit papano hindi niya maalala ang sakit.

Lola alam mo ba may trabaho na ako ngayon isang kasambahay. Pero tulad ng inaasahan hindi ako marunong mag luto kahit maglinis nang bahay. Nakakatawa diba lola? Ikaw kasi hindi mo ako tinuroan ayan tuloy nganga si Dorothy ngayon. Pero nagpapasalamat parin ako sa'yo lola kasi kahit mahirap lang tayo. Tinitiis mo lahat ng pagod inako mo lahat ang trabaho para hindi lang ako mahihirapan. Alam niyo po kanina lola pinaluto ako nang amo ko tapos ang ginawa ko nag order nalang ako sa Jollybee para may ipakita ako sa kanya. Pero buking parin kasi may naiwan pang ebidensya hahaha. Nakakatawa talaga diba lola? Gagawa ng kalukohan itong apo niyo tapos hindi pala nagawa ng maayos ayon tuloy buking. Pero hindi ako pinagalitan lola mabait at maunawain ang amo ko. Kahit binata siya at may pagka-suplado mabait naman po siya. Lola ang gwapo niya kaya nga umandar na naman pagka-manyak ko. Sorry lola joke lang yon kilala niyo naman ako diba? Diman ako marunong magluto? At least mabait at masunurin naman akong apo kahit abnormal. Namimis ko na ang mga tawa mo lola Melissa lalo na kong pinapagalitan mo ako. Yong tatakutin mo akong kurotin ang singit ko? Subrang namis ko yon. 

" Nagtaka nalang si Darwin dahil kanina umiiyak si Dorothy tapos ngayon tumatawa naman siya. Akala tuloy niya ay baliw na ito. Hindi naman kasi niya maririnig ang sinasabi ng dalaga kaya tanging reaksyon lang ang makikita niya. Malayo kasi ito sa kinaruruonan niya kaya hindi niya talaga maririnig. Ilang sandali pa mapapansin naman niya si Dorothy tatayo ito. Ang ginawa niya dali-dali din siyang tumayo at mabilis nakaalis sa kinakukuruonan niya kanina. Nang bigla niyang nabangga ang misa at natamaan ang sandata niya hindi niya mapipigilan ang sakit napasigaw ito ng malakas. Kinabigla naman iyon ni Dorothy kaya agad siyang tumakbo papunta sa loob ng bahay.

Sino yan? Bakit ka nakapasok sa loob? Anong ginagawa mo dito?

Arayyy arayy ang sakit, bakit sa dinami daming matamaan bakit ikaw pa? 

Sabihin mo sino ka? Magnanakaw ka noh? 

Si Darwin ito buksan mo nga yong ilaw para makita mo. Kasalanan mo ito bakit ka kasi lumalabas sa hating gabi para kang aswang.

Sir ikaw pala yan? Anong nangyari sa'yo? Bakit mo binangga ang misa? 

Malamang hindi ko nakita dahil madilim diba?

Ay kawawa naman si JunJun wala na baog na yan. Sigurado ako wala na basag na yan sir hahahahaha. Napalakas ang tawa ko dahil sa reaksyon niya nasasaktan talaga siya. Ano ba kasi ang ginawa mo d'yan sir? Bakit mo binuggo sa misa yan alam mo namang matigas yong misa.

Arayy ang sakit oohhhh.

Masakit sir? Masakit? 

Kong ikaw kaya ang nasa kalagayan ko ha? Hindi ka kaya mamimilipit sa sakit? 

Bakit naman ako masaktan sir? Eh nangangagat din naman itong akin. Kaya wag niya talagang subukan banggain ang alaga ko kundi kakagatin din siya nito.

Puro ka kalukuhan Dorothy kong hindi naman dahil sa'yo hindi mangyayari to. Ano ba kasi ang ginawa mo don sa labas? Alam mo namang gabi na tapos lumalabas ka pa?

Bakit hindi na ba pwedeng lumabas sir? Gusto ko lang naman tumingin sa kalangitan. Dahil namimis ko na ang lola ko hanggang ngayon kasi masakit parin.

Totoo ba yang iyak mo? Baka niluluko mo lang ako dito?

Sir naman seryoso ako. Ito na nga luha ko nakita mo yan dina maputol-putol tapos kayo pagbintangan niyo pa akong manluluko. 

Ok tumayo ako nang maayos at umopo sa tabi niya at pinaghila ko din siya nang upoan. Oh ito halika umopo ka tutuboan ka diyan ng ugat sa binti sa kakatayo mo.

Salamat sir mabait din pala kayo, pero sir hindi mo ba ako eh co-comfort? 

Bakit naman? Girlfriend ba kita? Para e-comfort kita tuwing malungkot ka? 

Aray ang sakit naman non sir sagad dito sa puso ko yong sakit. Hindi proket dimo ako girlfriend dimo ako e co-comfort? Alam mo sir ikaw wala kang puso nakita mo na ngang umiiyak yong tao tapos wala kang gagawin kahit pag co-comfort lang?

Ayaw ko nga, isa pa boss mo ako dito Dorothy hindi mo boyfriend kaya wag kang umasang eh comfort kita..

" Mas umalingaw-lingaw pa ang boses ni Dorothy sa pag-iyak dahil nilakasan pa niya ito. At doon na alarma si Darwin nag-alala siya baka maka-estorbo sila sa mga kapitbahay. 

Hoy grabe ka kong makaiyak. Para ka namang bata niyan Dorothy pwede naman dahan-dahanin mo lang ang pag iyak mo.

Mas lalo ko pang nilakasan ang boses ko alam ko bibigay din siya. Tama nga ako dahil na taranta siya sa ginawa ko at mabilis lumapit sa'kin para yakapin ako. Hinimas-himas din niya ang likod ko at ako naman ito kinilig dahil sa pag-yakap niya sa'kin. 

Oh ito na, tumahimik ka na nga para ka namang bata. Ayan tingnan mo nag halo na ang luha at sipon mo yak.

Huhuhuhu bakit ganyan kayo sir? Nakakasakit kayo nang damdamin alam niyo ba yon sir? Ang supla-suplado mo.

Hindi kasi ganon yon! Ikaw jasi puro ka kalukuhan, 

" Hindi pa talaga tumigil si Dorothy sa pag-iyak niya kaya niyakap siya ulit ni Darwin nang mahinahon. Pinasandal din ni Darwin ang ulo ni Dorothy sa balikat niya at hinimas-himas ang ulo nito na parang bata.

Sorry kong ganito ako sa'yo, sige lang ilabas mo lang yan. Ganyan talaga ang buhay minsan iiwan tayo minsan naman tayo ang nang iwan sa kanila. Isipin mo nalang maging masaya na ang lola mo don sa langit. Kasi doon wala na siyang maramdamang sakit. 

" Ilang sandali pa ang lumipas unti-unti nang tumahimik si Dorothy. Pero nong wala na siyang makuhang pangpunas sa luha at sipon niya naisipan niyang doon nalang sa damit ni Darwin. Hindi iyon nakita ni Darwin dahil nakatago ito hanggang sa dilanaw na nang antok si Dorothy. Pero hindi parin siya umaalis sa balikat ni Darwin kaya doon na ito nakatulog. Nabigla nalang si Darwin nang mahulog ang ulo ni Dorothy sa balikat niya.

Ay nakatulog na pala ito? Hoy gising Dorothy don ka sa kwarto mo matulog. Paano ba to wag mong Sabihin kargahin kita? Pambihira naman talaga oh kahit nga girlfriend ko diko pa nakarga ikaw pa kaya. Nako grabe naman ang parusa ni sir Lance Sr sa akin bakit ito pa pinabantay sa akin? Parang bata nakakainis naman oh. Bigla pa siyang gumalaw at nikayakap na naman ako.

Wag kang gumalaw natutulog ako. 

Doon ka sa kwarto mo matulog hoy. Wala tulog na naman siya ulit wala akong choice kundi kargahin nalang siya. Tayka lang nariring ang cellphone ko sasagotin ko lang Dorothy ha.

Hello Donna! 

Darwin asan ka ngayon? Bakit wala ka sa bahay niyo? Doon ako galing walang tao.

Donna may trabaho ako ngayon pasensya kana kong di ako nag paalam sa'yo. Pumonta naman ako sa'yo nong nakaraang araw pero wala ka sabi ng mommy mo busy ka daw kaya umalis nalang ako.

Ok lang Darwin naiintindihan ko alam ko namang busy karin sa trabaho mo. 

Salamat sa pag-intindi mo Donna hayaan mo pag ok na ang misyon ko uuwi na ako diyan at itutuloy natin ang planong pagpakasal. 

Excited na ako Darwin mag hihintay ako sa'yo alam mo naman kong gaano kita kamahal diba? 

Oo naman sige babye na I love you Donna!

I love you too Darwin alam mo yan sige mag-iingat ka palagi sa trabaho. 

Oo para sa'yo Donna mahal na mahal kita sige bye ikaw din diyan mag-iingat ka.

" Binaba na niya ang tawag nang girlfriend sa hindi nakakakilala kay Donna. Isa rin siyang apo ni Lance Sr dahil ang lolo ni Donna at lolo ni Dorothy ay magkapatid at mag kasintahan si Donna at Darwin sa panahon na yon.. 

Halikana nga bubuhatin nalang kita. Alam mo nong una kitang nakita para kang walang problema. Pero ngayon umiiyak ka dahil nasasaktan ka. Minsan hindi kita maiintindihan tatawa tapos iiyak na naman abnormal ka talaga. Kakaiba ka talaga sa pinsan mo yon mahinhin at babae kong mag salita lalo na sa kilos niya. Ikaw naman kabaliktaran ang ugali at abnormal pa. Binuhat ko na siya para ihatid sa kanyang kwarto. Habang karga-karga ko siya naamoy ko ang kanyang pabango at nakita ko ang mukha niyang seryoso. Maganda ka naman sexy kaso nga lang ang ugali mo hindi sumang-ayon sa kagandahan mo. Andito na kami sa kwarto niya pinahiga ko na siya sa kama at umalis din ako agad. Matutulog na sana ako nang nakaramdam ako ng basa sa damit ko. Yak sipon niya walang hiya ka talagang babae ka parang bata dito pa talaga sa damit ko. Naligo nalang ako ulit at nagbihis ilang sandali pa humiga na ako at tiningnan ko mona siya sa computer kong talagang tulog na siya pagkatapos natulog narin ako.

To be continued.