LOGINShare
CHAPTER XV (NEVER ENDING)
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56SPG ALERT!
TRINITY’S POV
S A . . . dinami-rami ng maaari niyang maisip, hindi alam ni Trinity kung bakit bigla niyang naisip ang mga magulang niya. She cannot help but wonder whether her parents are even bothered by the fact that she was abducted. Ipinapahayag man lang kaya siya ng mga ito? Nag-aalala din kaya ang mga ito? Then she thought of the last conversation she had with her dad.
FLASHBACK:
“Habang tumatagal ay mas lalo kang nagiging walang modong bata ka!”, her father screamed.
“Like father like daughter”, nakataas ang kilay niyang sagot.
“Wala akong anak na katulad mo! Bobo na wala pang modo! Di ka man lang gumaya sa ate mo!”
END OF FLASHBACK:
No. There is no way na ipapahanap pa siya ng daddy niya. Baka nga mas masaya pa ito kung hindi na siya makakabalik.
The thought made her heart sank. She is there, laying naked after being used in the most obnoxious way possible, not knowing what tomorrow has for her.
Ang buong akala niya ay tapos na ang paghihirap niya nang makaraos ang lalaking humalay sa kanya. Bumaba ito mula sa lamesa kung saan siya naiwang nakagapos pa rin. And she thought the next thing she will hear is their plans of killing her and getting rid of her body. To be honest, parang mas gusto pa niya iyon kaysa maulit muli ang lahat ng dinanas niyang kahalayan. Tutal naman, kung makakaligtas man siya, ay hindi na niya alam kung paano pa siya mabubuhay matapos ang lahat ng nangyaring ito. So death would be a much better choice.
Pero base sa narinig niyang usapan ng mga kidnappers niya, mukhang mas malala pa sa kamatayan ang naghihintay na kapalaran sa kanya.
Nasa ganoong pag-iisip siya nang muli niyang maramdaman ang bigat ng kung sino man ang pumatong sa kanya. Nagulat siya at agad na nabahala nang bigla nitong hablutin ang telang nakatabing sa katawan niya.
“H-Huwag, please…” pagmamakaawa niya sa kung sino man ang nakapakubabaw sa kanya.
She did not hear any response. Maya-maya ay naramdaman niya ang pagsubsob nito sa leeg niya pati ang paghalik-halik nito doon. She protested as she felt him moving, seemingly rubbing his chest against her bare bosoms. Marahas na piniga nito ang isa niyang bundok kaya napahiyaw siya sa sakit. Hindi ito kagaya ng unang lalaking umangkin sa kanya. This man was much harsh and rough. Mukhang tama ang narinig niya kanina, ibang lalaki naman ang gagamit sa kanya sa pagkataong ito. Lalo niyang naramdaman kung gaano siya karumi sa isipin iba’t ibang lalaki ang magpapasasa sa katawan niya.
Nahintakutan siya nang marinig ang malakas at tila gigil na gigil nitong pag-angil na parang isang mabangis na leon na handang dumakma anumang oras.
“Hmmm”, she heard him moaning as he licked her neck.
His tongue went all the way down to her collar bone, to the gap between her breasts before he went up again and his mouth went for her lips. Kagaya noong una ay iniiwas niya ang mukha niya mula dito.
“Trinity, it’s me”, he whispered to her.
Natigilan siya. Kaboses nito iyong naunang lalaking gumalaw sa kanya.
“Ako lang, don’t worry”, pabulong pa rin nitong dagdag.
Lalo siyang nalito. Kung ito nga ang parehong lalaki, bakit parang bigla itong nag-iba?
Bago pa siya makahanap ng sagot sa tanong niyang iyon ay kinabig nito ang pisngi niya at siniil siyang halik. Unlike before, his kisses seemed to be more aggressive.
“Please stop…maawa ka na sa’kin”,
Sinamantala nito ang pagbuka ng bibig niyang iyon para maipasok ang mala-ahas nitong dila sa bibig niya. As weird as it may seem, yes, he did taste the same. Mukhang ito nga ang lalaking tinatawag nilang Red. He skillfully explored the insides of her mouth as his finger played with the hard little tips of her breast. He abandoned her mouth and went straight to capture her crest between his lips. Napasinghap siya nang maramdaman ang pagkagat-kagat nito sa mga iyon.
“Haneeeep! Mukhang nasasarapan na si Tisay, bata!” narinig niyang sigaw ng isa sa mga naroon.
“Ginagalingan ni Pogi!”
“Sals*lan na!”
Muling napuno ng hiyawan at tawanan ang paligid.
Maya-maya ay naramdaman niya ulit ang pag-alis nito mula sa pagkakapakubabaw sa kanya. Agad niya din itong naramdaman sa may paanan niya. Sa pagkakataong ito ay kinalag nito ang pagkakagapos ng magkabila niyang mga paa.
Sinamantala niya ang pagkakataong iyon para sana pumalag. Pero agad ding napigil ng malalakas nitong braso ang mga binti niya.
“Let me go! Ano ba?!” malakas niyang sigaw.
Ngunit mas lalo lang nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa kanya at marahas pang ibinuka ang hita niya.
Mas lalo niyang nilakasan ang pagsigaw.
“I hate you!!!”
Napaiyak na lang siya nang maramdaman niya ulit ang matigas nitong dila sa kaselanan niya. Tila nakabisa agad nito ang bawat bahagi ng katawan niya. Hindi kagaya noong una, ngayon ay hindi na ito nagpatumpik-tumpik pa. She felt how he effortlessly spread her folds wide open, and went straight for her clit. Tila minasahe nito iyon gamit ang dila nito. Napahiyaw siya sa kirot na dala ng biglaang na pagpasok ng isang daliri nito sa kanyang lagusan. His finger went in and out as his tongue continued to massage her nub.
“Tama na please. I wanna go home”, pagmamakaawa niya ulit habang umiiyak, kahit na alam niyang malabong mangyari na makikinig ang mga ito sa kanya.
Maya-maya ay naramdaman niya ang pagkalag sa nakagapos niyang mga kamay.
“Hoy! Red, anong ginagawa mo---“, narinig niyang tila pagsaway ng isang tinig pero agad ding naputol ang sinasabi nito.
Sinundan iyon ng mabilis na paghila sa kanya paupo at diretsong pinababa siya mula sa lamesa. Tinangka niyang tanggalin ang piring niya sa mata pero agad iyong pinigil ng lalaki tsaka siya mabilis na pinaikot para itali ang mga kamay niya sa likuran. May pagmamadali sa mga galaw nito.
“No!!!”
Sinubukan niya ulit na pumalag ngunit sadyang malakasito. He pushed her to bend over the table as he tied her hands behind her. Sinubukan niyang bumangon pero agad siya nitong dinaganan mula sa likod. Naiyukom niya ang kamay nang maramdaman niya ang pagdampi ng naghuhumindig nitong pagkalalaki doon.
“Help me please!”
Narinig niya ang mabibigat nitong paghinga mula sa likuran niya.
“Sals*lin mo, dali!” malakas nitong utos na ang tinutukoy ay ang sandata nitong pilit na inilalapit sa nakayukom niyang kamao.
“No!”
“Pag sinabi kong sals*lin mo! Sals*lin mo!” sigaw nito sabay dinaklot ang magkabila niyang bundok mula sa likuran, at piniga iyon ng malakas.
Mukhang nagustuhan ng mga nakapaligid sa kanila ang nakita at narinig dahil nagpalakpakan at nagkantiyawan ang mga ito.
“Ayos! Tableta lang pala kelangan ni laber boy eh!” wika ng isa.
“Sleeping monster pala si pogi!”
“Mooooreee!”
His hands on her breast tightened even more,making her feel like he will tear them apart. Wala siyang nagawa kundi ang sundin ang gusto nito. Nanginginig na ibinuka niya ang pagkakayukom ng kamao. He instantly positioned his rigid rod against her palm. Ramdam na ramdam niya ang init at tigas niyon nang magsimula itong gumalaw ng pataas at pababa.
“Ayusin mo! Hindi ganyan!” sigaw nito habang iginigiya ang kamay niya sa paraang gusto nito.
She unwillingly tried to move her own hand up and down his shaft according to his command. She begged for him to stop, but instead, he slid his finger into her cave again and rummaged her inside. Unti-unting bumilis ang paggalaw ng daliri nito sa loob niya, hanggang sa mabilis na nito iyong pinaglabas-masok sa pagkababae niya.
She heard him groan as if he was in agony.
Maya-maya ay binawi nito ang sandata mula sa kamay niya kasabay ng pagtigil ng paggalaw ng daliri nito sa kanya.
Walang sabi-sabi nitong ipinasok ang malaki at matigas nitong sawa sa kanyang kaluban mula sa likuran niya.
“NO!” napahiyaw at iyak siya ng sabay sa sakit na nadama. Sariwa pa ang ginawa nitong pagwasak sa selyo niya kanina kaya nananakit pa rin ang kaselanan niya.
Kung kanina ay naramdaman niya pa ang tila pag-iingat nito, ngayon ay ibang-iba na ito. Marahas at tila walang patawad sa bawat pagbayo. Wala siyang ibang nararamdaman sa mga sandaling iyon kundi ang sakit na dulot ng bawat pagbaon ng sandata nito sa kanya.
“Ah! Ang sikip mo! Tang’na!” he exclaimed as he thrust faster and harder into her.
Humigpitt ng pagkakahawak nito sa pang-upo niya, marahil ay malapit na ito sa r***k. Ilang atras-abante pa ay naramdaman niya ang maiinit nitong likido sa loob niya.
“Ahhh…f*ck”, humahangos nitong sabi.
Nanghihina siya nitong dinaganan sa likod nang hindi pa rin pagkakabaon ng pagkalalaki sa kanya.
“Ayos!!! Iba bumarena si laber boy!” kantiyaw ng isa sa mga manonood nila.
She bawled her eyes out. Gusto na niyang mamatay sa mga sandaling iyon.
“Please just kill me. I want to die”, she said in between her weaping.
Doon niya naramdaman ang paghugot nito mula sa kanya hanggang sa tuluyan itong umalis sa pagkakadagan sa kanya.
She has accepted her fate. No one is coming to save her. She has no dignity nor chastity to keep. She is completely ruined. And with this, what seemed to be a never ending agony…death is a far better choice.
Prinsesa MariaKamusta po tayo mga ate, mga kuya? hihihihi
Related chapters
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XVI (UNDOING CIRCUMSTANCES)
(RED’S POV) N A N A K I T . . . ang buong katawan ni Red nang magising siya. Napahawak siya sa noo nang maramdaman ang tila pumipintig na sakit rin ng ulo nadala nang bigla niyang pagbangon. “Colonel! Sa wakas!” malakas na tawag ni Yoda sa kanya at agad siyang nilapitan. Kita niya ang pag-aalala sa mukha nito. “A-Anong nangyari? A-Asan si Trinity?” wala sa loob niyang tanong habang iginagala ang paningin sa silid kung saan siya naroon. Napagtanto niyang nasa kwarto siya ng huli. “Hindi mo na naaalala?” tanong nito. Napakunot siya noo. Wala pa talaga yata siya sa sarili dahil blangko ang isip niya. “N-Naalala ang alin?”, tanong niya din tsaka muling napapikit dahil sa lumalakas na pintig ng pulso sa sentido niya. “Hala! Nagka-amnesia ka na yata, Colonel!” nagtatarantang tugon nito. “Teka nga…Lieutenant! Lieutenant!” pa-sigaw nitong tawag sa kung sino sabay umaktong tatayo para lumabas pero pinigil niya ito sa braso. “Sinong tinatawag mo? S-Sinong Lieutenant? A-Anong…”
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XVII (CAUGHT IN THE ACT)
RED’S POV N A G K A T I N G I N A N . . . sila ni Yoda nang pumasok ang van na sinasakyan nila sa entrance ng Manila North Port. Naka-convoy sila sa tatlo pang sasakyan kung saan naman nakasakay sina Deo at iba pang tauhan nito. Kasama nila sa van si Trinity at dalawa pang alagad ni Deo. Pasimple niyang sinulyapan ang mga ‘hotspots’ kung tawagin nila. Doon nakatago at naghihintay ng senyales para sumalakay ang mga kawani ng ADFP. Ilang sandali na lang ay magkakaalaman na kung kaninong pangkat ang mananaig. Kumpiyansa siyang mananalo sila, pero gusto niyang maging handa para sa lahat ng posibleng mangyari. Hangga’’t maaari sana, ay ayaw niyang may masasaktan sa grupo nila. Pero alam niyang kasama ang panganib na iyon sa tungkuling sinumpaan nila. Malayo pa ay tanaw na nila ang grupo na nakatayo at naghihintay sa kanila. Huminto ang mga sasakyan nila ilang metro lang ang layo sa mga ito. Mukhang ito na nga ang mga kliyenteng hapon na sinasabi ni Deo. Naunang bumaba ang huli, pati
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XVIII (CAUGHT IN THE ACT PART 2)
RED’S POV T I N A N A W . . . ni Red ang pilit pa ring nangalaban na si Deo habang iginigiya ito ng mga sundalo papunta sa transport car ng ADFP. Ngunit dahil nakaposas ang mga kamay nito sa likod, ay wala din itong nagawa kung di ang tuluyang sumakay kasama ang mga tauhan nitong nadakip din. “Speedy, transmitting. Red, do you copy?” sabi ng biglang nagsalita sa radyo niya. Napahawak siya sa may bandang tenga niya para mas marinig ng malinaw ang mga sasabihin nito. “This is Red. Ayos ka lang, Speedy?” “Sir, bad news. Nabaril ang isa sa mga bata natin, kaya nakawala ang mga hapon. Reinforcement needed” Napalingon siya sa direksyon kung saan naganap ang labanan kani-kanina lang. “And the butterfly?” “Negative. Tangay pa rin nila ang paru-paro” “Sh*it!” napalakas niyang mura at agad na lumakad nang walang direksyon. “Red transmitting! Uno, locate the butterfly and the mantis!!” utos niya sa pagitan ng mabibilis at mahahabang paghakbang, habang nagrere-load ng bala sa magasin n
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XIX (DENIAL)
“D A D D Y . . . please! Stop!” pagmamakaawa ni Trinity sa daddy niya na walang humpay ang pag palo sa kanya. She doesn't even know what made him angry. Naglalaro lang siya sa garden nang dumating ito at bigla na lang siya kaladkarin at pag papaluin ng baton nitong pamalo. Tinangka pa itong pigilan ng ilan sa mga kasambahay at bodyguards nila pero hindi ito nakinig. “Mayor, tama na ho, kawawa naman ‘yong bata”, wika ng mayordoma nila sa mansyon. “You stay away from this Roberta! Salot sa buhay ko ang batang ito!” sagot ng daddy niya at ipinagpatuloy ang walang humpay na paghataw nito ng baton sa kanya. . . . . “S T O P . . .Daddy…please stop—” “Trinity? TJ, hey!” Napabalikwas ng bangon si Trinity matapos magising mula sa isang masamang panaginip. Humahangos na naisuklay niya ang mga daliri sa buhok. Matagal na panahon na siyang hindi dinadalaw ng masasamang alaalang iyon ng pagkabata niya. Ibinaon na niya ang mga iyon sa limot. “Are you okay?” Noon niya nagawang li
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XX (COMING HOME...?)
TRINITY'S POVH I N D I . . . niya alam kung gaano siya katagal na nakatayo sa tapat ng malaki at mataas na gate ng mansyon nila. She still cannot believe that she is finally home. Ang buong akala niya talaga ay hindi na siya makakauwi doon kahit na kailan.“Let’s go inside?” mahinahong yaya ni Scarlet sa kanya.Pilit siyang ngumiti at tumango. Inakbayan siya nito at iginiya papasok sa bumukas na automatic gate nila. Naunang pumasok ang kotse ng tatay ni Scarlet. Nakiusap kasi siya kung pwede ba siyang bumaba bago sila pumasok ng gate, dahil gusto niyang pagmasdan iyon mula sa labas.Sa paghakbang niya papasok sa loob mismo ng mansyon, hindi na niya napigilan pa ang pagbasak ng mga luha. Iginala niya ang paningin sa kabuan ng maluwang at maaliwas nilang sala. She felt like she’s been gone forever. Dati-rati ay ayaw na ayaw niyang umuuwi doon dahil alam niya na magkakabangga na naman sila ng daddy niya. She hated this place. She even called it hell, rather than home. Pero ngayon, she
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXI (ALL THAT GUILT)
RED’S POV“N A K A A L I S . . . na? What do you mean nakaalis na?” hindi makapaniwala si Red sa narinig na sagot ng ADFP Paramedics nang puntahan niya sana si Trinity sa infirmary ng base.“Sinundo na po ng tito tsaka pinsan niya, Colonel”, “At pinayagan na silang umalis?”Tumango itong muli.“Did General Rodriguez consent the release? Hindi pa nakukunan ng statement ang biktima, why would you release her?” “Eh sinabi ko nga din po kay General, pero nagkausap na daw po sila ng tito ng biktima. Nagkasundo sila na abogado na lang ang kausapin natin”,He sighed in disbelief. Tinalikuran niya ang kausal para tawagan ang heneral.“Red?”“Salute, General. Nandito po ako ngayon sa infirmary, dadalawin ko sana si Trinity pero sabi ng medics ni-release n’yo na daw po?”For a second ay hindi niya alintana na heneral ang kausap niya. He was just frustrated to know na pinayagan nitong makaalis ang dalaga ng gano’n gano’n lang.Narinig niya ang pagbuntong hininga nito mula sa kabilang linya.“I
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXII ( REALITY HITS HARD)
TRINITY’S POVT R I N I T Y . . . is walking on the very same corridor that she used to walk in, wearing the same style that she used to wear...meeting the same people that she used to see. Everything and everyone is the same as the last time she saw them...everyone, apart from her.Gaya ng dati, nakasuot pa din siya ng dark sunglasses. Pero hindi gaya ng dati, hindi na iyon bahagi ng kasuotan, kung di para itago ang tunay na pagbabago sa kanya. After that encounter with her father, she was reminded of how tough the world that she used to live in, is. And now, she is scared that this weakened version of her might not be able to withstand the chaos. Pero sabi nga nila, fake it till you make it. And that is all she has to do. She just needs to make people believe that she is still the same Trinity Santiago.“Hi Trinity...”“Good morning Trinity”“Hi Trinity! Welcome back!”Bawat daanan niya ay binabati siya. Bigla siyang naging balisa. Hindi naman siya basta basta binabati ng mga ito
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER XXIII (A SETTING SUN)
TRINITY’S POV H I N D I . . . alam kung gaano siya katagal na nanatili sa loob ng cubicle. It has been ages since those girls had left the ladies room, pero hindi niya magawang lumabas. She felt frozen inside that tiny space. Kung maaari lang ay hindi na siya aalis doon hanggang sa mag-si-uwian ang lahat ng estudyante ng Queen of Apostles University. Pero pagkatapos ng mahabang pag-iisip ay naisip niyang tama si Scarlet. She just needs to keep going forward and forward, until she is far enough away from all the horrible things that had happened to her yesterday. Nagpasya siyang lumabas sa pinagtataguan niya. Pinagmasdan niya ang sarili sa malaking salamin. Bakas ang pamumugto ng mga mata niya, kaya muli siyang nagsuot ng dark sunglasses. As she walked towards the Queen's common room, she tried her best to remember who she was. Taas-noo siyang naglakad sa gitna ng corridor gaya ng dati. Papasok na sana siya sa common room ng sorority nila nang marinig niya ang tila pagtatalo s
Latest chapter
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 120 (REAL IDENTITY)
JADE'S POV“A-ATE?” wala sa loob niyang tawag sa babaeng kakapasok lang sa entrada ng silid na kinaroroonan niya. “Oh don’t look to surprise just yet, Teej. Simula pa lang ‘to o. Wala pa tayo sa exciting part,” tila nang uuyam naman nitong sagot at sinundan pa iyon ng isang makabuluhang ngiti. Nagpalipat-lipat ang tingin niya rito at sa lalaking nagpakilala bilang si Deo kanina. Although the picture in front of her already suggests a definitive and clear meaning of what the situation is, she still cannot find it in her to believe na may kinalaman ang sarili niyang kapatid sa lahat ng ito. “A-Anong ibig sabihin nito? W-Why are you here? A-And…” wala sa loob niya pa ring tanong. “Anong ‘anong ibig sabihin nito’ ba? God! Isn’t it obvious? Yes, Trinity! Kasabwat ako ni Deo sa lahat ng ito!” may pagmamalaki pa nitong tugon. It was one thing to know, but it’s another thing to hear it directly from her own sister. Pakiramdam niya ay may malaking batong ibinagsak sa dibdib niya sa nari
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 119 (A FOE)
JADE'S POVNAALIMPUNGATAN...siya ng gising dahil sa masamang panaginip.Kasabay ng pag dilat ng mga mata niya ay ang pagdaloy ng mala-kuryenteng kirot sa ulo niya, kaya agad din siyang napapikit muli.At nang subukan niyang hilutin ang sentido, noon niya napagtantong nakagapos sa likuran niya ang mga kamay.Akala niya ay nananaginip lang siya kaya sinubukan niya pang kalagan ang sarili. Hanggang sa tuluyang magising ang diwa niya at malamang totoo nang nakatali siya. Hindi lang ang mga kamay niya kung di ang buon niyang katawan ay nakatali sa silyang kinauupuan niya.Agad na bumilis ang tibok ng puso niya.Parang biglang nanumbalik sa kanya ang masalimuot na alaala ng pagkakadukot sa kanya noon. Ang sandaling sumira sa buhay niya bilang Trinity Santiago.Pero sa kabila ng takot at kaba ay agad niya ring naisip ang anak.Si JM! sigaw niya sa isip.Mabilis na iginala niya ang paningin para hanapin ang anak, pero wala siyang ibang nakita kung di puro dingding na walang pintura.Lalo siya
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 118 (TABLES TURNED)
RED’S POVNAPABULAGTA… si Red matapos ang high intensity work out na araw-araw niyang ginagawa. Pakiramdam niya ay sasabog ang baga niya sa labis na pagkahingal. This is how he has been trying to get by since he came here in Basilan. He tries his best not to think of anything or anyone else other than his duties, their mission and ADFP. Although their current situation is far from the privileged life na mayroon siya sa kampo, at the moment as mas gusto niyang narito muna siya sa gitna ng kawalan, pre-occupied by everything else na walang kinalaman kay Trinity. It has been over a week magmula nang dumating siya rito para alalayan ang local armed force sa misyon nitong pasukuin ang mga rebelde. Breaking up was never in his plans. But he cannot stop thinking about the possibility na baka nga may nararamdaman din si Trinity para sa kaibigan nito. Maybe she herself is not aware. Baka iniisip lang nito na kailangang siya ang mahalin nito dahil may anak sila, and she has that responsibil
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 117 (FRIEND OR FOE?)
JADE’S POV“AIRA… bakit ba tayo nagtatago dito? Kailangan na nating umalis dahil by now, malamang ay alam na nila na nakatakas kami at sigurado ako na ipapasuyod ni General Rodriguez ang buong villa para mahanap kami,” reklamo niya sa kaibigan habang nakatalungko sila at nagtatago sa may mga halamanan.Matapos kasi sila nitong kaladkarin kanina ay iginiya sila nito sa may mayayabong na halamanan sa may ‘di kalayuan lang sa mansyon. “Shh, sa ingay mong ‘yan ate, kahit sa Timbuktu ka magtago, mahahanap at mahahanap ka nila,” saway naman nito sa kanya sabay luminga-linga sa paligid.She started to grow impatient. They really have no time for this. Kailangan na nilang umalis at magpakalayo-layo, dahil kung hindi, tiyak na mahahanap sila ng mga tao ng heneral in no time. “P-Pero–”“Basta mag-relax ka lang d’yan ate, okay? Alam ko medyo tagilid ang ugali n’ong ate mo, pero wala rin naman tayong choice. Siya lang ang alam kong makakatulong sa inyo,” pabulong ulit nitong saway sa kanya. Sa
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 116 (ESCAPE ROUTE)
JADE'S POVPIGIL... ang hininga niya sa bawat paghakbang nila ni JM habang halos dumikit na sila sa matataas na pader ng bakuran.Hinintay niyang kumagat muna ang dilim bago nila sinimulan ang pagtakas.Mabuti na lang napaniwala niya sina General Rodriguez sa palusot niyang hindi maganda ang pakiramdam ni JM kaya mananatili lang ito sa kwarto. Habang siya naman ay lumalabas lang kapag kukuha siya ng pagkain nilang dalawa.Gaya nga ng narinig niya kanina sa usapan ng mag-anak, nagdagdag ng seguridad ang mga ito sa paligid ng mansyon. Ilang mga naka-unipormeng lalaki na may dalang military dog na din ang nakita niyang palakad-lakad sa bakuran simula kaninang hapon.Alam niyang hindi magiging madali ang makalusot sa mga bantay, pero handa siyang gawin ang lahat huwag lang mailayo ang anak niya sa kanya.Nagpag-usapan nila ni Aira na magkikita sila sa entrance ng mansyon. Susubukan nitong i-distract ang bantay habang susubukan nilang tumakas mag-ina. Hindi niya alam kung magwo-work ba ang
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 115 (PSEUDO)
JADE’S POVNAGISING… siya sa sinag ng araw na sumilip mula sa nakasaradong kurtina ng balkonahe sa silid nila ng anak. Marahang kinusot niya ang mga mata at agad na bumaling para hanapin ang orasan. Alas siete y media pa lang ng umaga. Sunod na binalingan niya ang anak na nasa tabi niya. Mahimbing pa rin itong natutulog. Kahit na medyo inaantok pa ay nagpasya siyang bumangon para ayusin ang pagkakasara ng kurtina . Baka kasi magising din ng liwanag si JM. Inayos niya ang kumot ng anak ‘tsaka nagtungo na sa banyo para sa morning rituals niya. Sinikap niyang maging maingat sa bawat galaw para huwag maistorbo ang nahihimbing niyang anak.Makalipas ang halos sampung minuto lang ay muli na siyang lumabas ng banyo. Tulog pa rin si JM.Alam niyang hindi na siya makakabalik pa sa tulog kaya minabuti niyang lumabas na ng silid.Wala siyang nakitang tao sa pasilyo. Ito yata ang unang beses, magmula nang dumating sila sa mansyon, na wala siyang inabutang tao pagkalabas niya ng kwarto.
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 114 (UNDECIDED)
JADE’S POVHATI… ang nararamdaman ni Jade habang pinapanood niya si JM na masayang nakikipaglaro sa lolo nito. Nakaupo sa may gilid ng swimming pool si General Rodriguez, samantalang nakalublob naman sa pool ang anak niya. Naroon lang sa tabi ng mga ito at nakaantabay ang isang kasambahay at isang nurse na siyang nag-aalaga sa heneral. Pati si Yoda ay nakiligo na riin kasama ni JM kaya hindi naman siya gaanong nag-aalala.Mas pinili niyang panoorin ang halatang labis na saya ng anak niya mula sa may entrada ng bahay, na hindi rin naman ganoon kalayo sa kinaroroonan ng mga ito. Hindi niya maiwasang mapangiti nang marinig ang malulutong na halakhak ni JM. Parang hindi na niya maalala kung kailan ang huling beses na narinig niyang tumawa ng ganoon ang anak. Narinig na rin ang tawa ng nakatatandang heneral. Kita at ramdam niya rin ang tunay at labis na saya nito magmula n’ong dumating silang mag-ina sa tahanan ng mga ito, ilang araw pa lang ang nakararaan. Naramdaman niyang parang may
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 113 (SILENCE)
JADE’S POVHINDI…niya alam kung gaano katagal siyang nakatalungko sa sulok at umiiyak. Ilang sundalong dumaan na ang huminto para tanungin siya kung okay lang ba siya o kung kailangan niya ba ng tulong. Pero hindi niya magawang tugunin ang mga ito. Ilang beses niya ring narinig na tumunog ang cellphone niya pero hindi niya ring sagutin iyon. Gustuhin man niya ay wala siyang lakas na tumayo o magsalita. Wala siyang ibang magawa kung di umiyak ng umiyak hanggang sa wala nang luhang lumalabas sa mga mata niya. Humikhikbi at nanginginig na niyakap niya ang mga tuhod, ‘tsaka ipinatong ang baba roon. Ramdam na rin niya ang pamamaga ng mga mata niya dahil sa walang humpay na pag-iyak mula kagabi.Hindi niya alam kung kailan umalis ang kapatid niya. Basta napagtanto na lang niya na mag-isa na lang siyang nakaupo sa pasilyo.Maya maya ay may isang pares ng paa na tumigil sa tapat niya mismo. Base sa suot nitong sapatos, ay babae ito.Unti unti siyang nag-angat ng tingin para tingnan kung si
THE GENERAL'S LOVER CHAPTER 112 (MAKING SENSE)
JADE’S POV“HANDAAAAAAAA!!!”Napabalikwas siya ng bangon sa malakas na sigaw na iyon.Mabilis na iginala niya ang paningin.Ilang segundo rin ang nagdaan bago rumehistro sa kanya kung nasaan siya. Kasunod niyon ay ang panunumbalik ng mga alaala ng nangyari kagabi.You are free to love whoever you want now, Trinity.Agad na pinanlabo na naman ng mga namumuong luha ang paningin niya at tuloy-tuloy na umagos ang mga iyon na para bang ilog na walang katapusan. Kagabi pa parang sirang plaka na nag-re-replay sa isipan niya ang mga nangyari. Magmula sa malamig na ekspresyon ng mukha ni Red, hanggang sa mga salitang binitiwan nito. At iyon nga ang nakatulugan niya ng hindi niya namamalayan. Biglang tumunog ang telepono niya kaya sinubukan niyang kalmahin ang sarili para sagutin iyon. “Sige po, Dok. Maraming salamat po,” wika niya ‘tsaka binaba na ang linya. Sandali lang ang naging pag-uusap nila. Tawag iyon mula sa ospital para sabihin sa kanyang pinirmahan na ng pediatrian ni JM ang di
