☪️CHAPTER 1: The Tycoon☪️

SOMEONE POV:

"Clean her up and give her proper clothes and from now on she will be a new hire as an maid." I said with staring the woman lying down on guest room bed.

"Yes, Master." they said in union with bowing thier head in front on me.

Tinalikuran ko na sila pagkatapos dahil may kailangan pa akong asikasuhin sa dalawa kong assistant.

Pagkarating ko sa office ay binuksan ko ang pinto at nahuli kong nag-uusap silang dalawa na agad naman nila akong napansin.

"Oyy musta na?" napataas ako ng kilay sa tanong nya habang papalapit ako sa mismong upuan ko.

Magkasama lang kami kanina. Tsk.

Hindi ko na lang pinansin at umupo sa aking desk chair kung saan nakaharap sila sa akin saka kinuha ang isang news paper para basahin.

"Btw, anong gagawin mo sa babaeng yun?" Brett asked.

"Maid." tipid at walang emosyon kong sagot.

She's need to pay her dad debt kahit ibenta pa niya ang sarili niya ay kulang pa sa mga utang ng kaniyang pamilya kahit napatay ko na ang tatlo sa kasapi ng pamilya niya ay maaari ko ring kuhain ang buhay niya.

"Huh?! Gagawin mo siyang maid eh parang hindi nga makagawa ng gawain bahay yun, mukha nga syang lantang gulay." Brett.

I don't care kahit mamatay pa siya sa gawaing bahay as long as na buhay pa siya ay kailangan niyang maghirap bago mamatay  at hindi ko na responsibilidad kung mamatay man siya.

"You're right but... hindi ba kayo nagtataka kung bakit siya nakakulong sa bodega samantalang ang pamilya nya ay nasa loob ng bahay?" Rhett asked, twin of Brett.

Brett Aly twin of Rhett Aly anyway you can recognized them if whether Brett or Rhett. Brett Aly always smile that's why we can't see his eyes while Rhett is opposite to him.

"Baka naman kasi may punishment siya kaya nandoon siya sa bodega." sagot ni brett.

"You're right but how about sa mga pasa niya? Napansin kong ang dami niyang pasa sa buong katawan niya hindi gawain yung ng matinong pamilya." Rhett.

Naramdaman kong nakatingin silang dalawa sa akin kaya ibinaba ko ang binabasa ko at tumingin sa dalawa.

"Don't mind that girl she's nothing she's just the daughter of a gambler and....how's my order the two of you?" pagbabago ko ng topic.

Malamig ko lang silang tiningan ng sabay silang napatingin sa isa't-isa pero agad din naman na tumingin sa akin.

"Don't worry boss ariglado na lahat ng inutos mo sa amin. Nakapagbayad na ng 30 Million si Mr. Gomez, 3 Billion kay Mr. Abondio, 50 Million kay Hernandez at ang iba pa at pumasok na ito sa account mo. Well, madali lang naman silang kausap kung hindi mo sila pagbabantaan hindi sila magbabayad." and may ibinigay sa akin ni Brett ng isang envelope ng kanila transaction.

Kahit mamatay pa ang mga nangutang sa akin kukunin at kukunin ko parin ang kanilang pera hanggang sa maubos ng wala ng matira sa kanilang bank account.

"Good." I said while reading and checking sa ibinigay na papel.

"Brett you may go and you Rhett.. I have mission for you." Seryoso sabi ko sa kanila ang Brett stand up then he go near to his twin while patting the shoulder of Rhett.

"Good Luck bro." he said at lumabas ng pintuan.

"So, anong mission yan? Sana yung sa ibang bansa naman para hindi ko makita ang pagmumukha ng kambal ko nakakasawa na eh." I smirk.

"Exactly you're going to U.S."

.

AQUENE POV:

Bigla na lamang akong napabangon dahil sa aking panaginip o sa bangungot.

Napahawak ako sa aking ulo at napapikit ng bigla itong d*****g. Ang sakit! parang mabibiyak ang ulo dahil sa subrang sakit.

"Mabuti at nagising ka na." napamulat ako ng aking mata at nakita kong may mga taong nakapaligid sa akin.

Nakasuot sila ng Black in White na dress ngunit hindi ko mawari kung anong tawag dito.

"S-sino kayo at anong ginagawa nyo sa kwarto ko?" natatakot kong tanong sa kanila ngunit bigla na lamang silang tumawa ng sabay-sabay.

"HAHAHAHAHA."

"HAHAHA Miss nagpapatawa ka ba? Wala ka sa kwarto mo at asa ka naman na magiging kwarto mo ito, tsk!" sabi ng isang babae at umikot ang kanyang mata.

Napatingin ako sa paligid at hindi pamilyar sa akin ang lugar. Nasaan ako? Anong ginagawa ko dito?

Biglang pumasok sa aking alaala na may isang lalaking ang tumutok sa akin ng isang baril at...at...wala na akong naalala.

Nanlaki ang mata ko. Hindi! mamamatay ako dito kung hindi pa ako aalis.

Mabilis akong bumaba sa malambot na kama at mabilis na tumakbo ngunit madaming kamay ang humawak sa magkabilaang kamay ko.

"Anong sa tingin mo ang ginagawa mo? Tatakas ka pa huh!"

"Bitawan nyo ako! Ayaw ko mamatay! Bitaw!" sigaw ko at pilit na nagpupumiglas sa kanila habang umiiyak.

"P-parang awa nyo na ayaw ko dito ibalik nyo ako sa bahay namin." nagmamakaawa kong paki-usap sa kanila at napaupo sa sahig.

"Hinahanap na ako ng tatay ko kapag nakita nya akong wala sa bodega magagalit ulit siya sa akin." umiyak kong sabi ngunit ayaw nila akong bitawan at nakatingin lamang sila sa akin.

"Hindi ka na hahanapin ng tatay mo." napalingon ako sa likuran kasabay ng pagbitaw sa akin ng mga kababaihan.

"Master." tawag nila dito at nagsiyuko sila sa taong kakarating lamang.

Isang lalaking maganda ang tindig at nakasuot ng isang formal ng katulad sa tatay ko, isang business suit kung tatawagin.

Lumihis ang kanyang ulo kaya nagsilabasan ang mga babae ngunit napahawak ako sa isang babae sa kaniyang kamay at umiiling na wag niya akong iwan pero umiiling din siya at namumutla kaya kinuha niya ang aking kamay para bitawan siya at tuluyan na siyang umalis at isinarado ang pintuan.

Napatingala ako sa lalaking nakatayo habang nakatitig sa akin lumapit siya at bumaba upang pantayan ako ngunit napa-atras ako sa aking kinauupuan.

Sya yung lalaking may hawak ng isang baril. Papatayin nya ba ako ngayon?

Napaabante siya palapit sa'kin at hinawakan ang aking baba kaya napatingala muli ako.

"P-patayin mo ba a-ako?" nanginginig kong tanong ngunit dahil sa aking tanong ay biglang tumaas ang gilid ng kanyang labi.

Humigpit ang pagkakahawak niya sa aking baba dahilan napapikit ako hanggang sa gumalaw ang kaniyang kamay papunta sa aking leeg kaya napahawak ako sa kanyang kamay.

"P-please ibalik mo ako sa bahay namin." umiiyak kong paki-usap.

Nasasakal ako at mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa aking leeg hindi ako makahinga ng maayos.

"Wala ka ng babalikan kung meron man abo na ng bahay niyo at abo ng pamilya mo." malamig nyang sabi.

Ano ang ibig nyang sabihin?

"Hindi mo naiintindahan?... Pinatay ko sila." nakangising sabi niya, halos hihimatayin na ako sa takot sa kaniya at dahil wala ng lakas ang katawan ko.

Ginamit ko ang buong lakas ko at sinampal siya na ikinabitaw niya sa akin leeg kaya napaubo ako at nakahinga ng maayos.

Nakita ko naman na nakahawak sya sa kanyang mukha kung saan ko sinampal. Masama naman ang kanyang tingin na ipinukol sa akin at kasabay nito ang pag-init ng aking mukha dahil sa malakas nyang pagsampal.

Tumayo siya at sinipa ako sa tyan na ikinadaing ko, umiiyak ako sa sakit. Tumayo sya at lumabas ng pinto, narinig ko pa ang kaniyang sinabi sa mga babae.

"Don't give her food for a week!" galit at madiin niyang utos.

May patakbong lumapit naman sa aking babae at s'ya yung babaeng hinawakan ko kanina.

"Ok ka lang? May masakit ba sayo?" tanong niya at inalalayan akong umupo ng maayos ngunit d*****g ako habang nakahawak sa aking tyan, ang sakit.

Wala syang puso! Mas gugustuhin ko pang mapalo ng aking tatay kaysa sipain ako ng isang lalaking walang puso ngunit....wala na akong babalikan,

(ノ_<。) wala na ang tatay ko kahit na lagi n'ya akong sinasaktan ay may awa siya sa akin.

"S-sino ba sya? Anong kailangan niya sa akin?" tanong ko at pinunasan ang aking luha.

"Sya si Valentino Aiken Dawson ang nagmamay-ari ng mansion na ito. Isa syang makapangyarihan na tao kaya niyang pumatay ng tao at kaya niyang bilhin ang isang bansa sa isang iglap lang. Sya ang Top 1 na pikamayaman na tao sa buong mundo at marahil nandito ka bilang pangtubos sa nagkakautang sa kaniya kaya kung gusto mong mabuhay manahimik ka lang at sundin ang pinag-uutos niya walang mangyayari sayo kapag sumunod ka sa pinag-uutos niya." paliwanag niya.

"Ngunit kaya ko siyang bayaran basta pakawalan niya lang ako."

"Wag ka na magpumilit kahit ano pang gawin mo at habang buhay ka pang magtrabaho hindi mo siya mababayaran ng sapat."

"Ano pang ginagawa nyo? Magtrabaho na kayo!" may isang babaeng sumulpot sa likuran ng kausap ko.

"Opo." sagot ng nasa harapan ko at tinulungan niya akong tumayo.

"Tara na ayaw mo naman siguro dagdagan pa ang parusa mo." napatango ako at sumunod sa kanya kahit na masakit ang tyan ko tuwing hahakbang.

Hahanap na lang ako ng paraan kung pano ako makakatakas dito.