APOLOGETIC

Chapter 42

“Tanghali na, ngayon ka lang umuwi?”

“Tita ako ho ang may mali. Ako ho ang dapat ninyong kagalitan.”

“Pasensiyahan na tayo Jinx ha, pero anak ko ang gusto kong kausapin. Sinira mo ang usapan natin. Nangako ka kagabi na ihahatid mo si Khaye pagkatapos ng JS niyo. Huwag mong sabihing ngayon lang natapos ang JS?”

“Pasensiya na ho talaga kayo tita. Sa bahay na nagpalipas si Khaye kagabi.”

“Hindi iyon ang usapan natin kagabi kaya pumayag akong mauna nang umuwi. Nangako ka sa akin na ihahatid mo siya pagkatapos na pagkatapos ng JS.”

“Patawad po. Iyon ho ang pagkakamali ko.”

“Alam mo Jinx, si Khaye lang ang tangi kong yaman. Siya lang ang tanging meron ako kaya ganoon ko na lang siyang iniingatan. Nagtiwala ako sa’yo dahil nangako ka. Pinagbibigyan kita pero mukhang umaabuso ka.”

“Sorry Tita. Sana…”

“Puwede ka nang umuwi.”

“Ho?’

“Malinaw naman ang sinabi ko hindi ba? Sabi ko, pwede ka nang umuwi.”

“Sana huwag ninyong