CHAPTER 2 THE TRAGEDY

“Call Dr. Mendez!”, isang sigaw na nagmula sa master’s bedroom kung saan natutulog sina mama at papa. Nagmamadali naman kaming umakyat kasunod ang ilang maids.

Nakita ko si mama na salo salo ang katawan ni papa, “What happened ma!!!”, sigaw ni April.

“N-naglalambing lang ang papa mo at bigla niya akong isinayaw maya maya biglang na itong bumagsak!”, pagsasalaysay nito.

Agad namang tumulong ang driver at isang maid para ihiga si papa ng maayos sa kama, kinuha ko naman ang telepono at dinial ang number ng doctor at sinabi ang nangyari kay papa. Ilang sandali pa dumating na ang doctor.

Chineck up si papa at inadvise kami na kailangang i-admit ni papa sa ospital, mababa ang hemoglobin count nito at masakit palagi ang hip at pelvic area, hindi rin ito madalas maihi.

May nakita din na dugo at ilang complications sa ihi nito. Dahil dito, kailangan daw ni papa ng ilan pang test para makasigurado sa kung ano man ang nangyayari kay papa.

Ilang araw din ang inilagi ni papa sa ospital bago naming nalaman na may prostate cancer ito stage 3, nagdecide kami na mag chemotheraphy si papa after noon ay ang radiation theraphy para ma assure na mamamatay ang mga cancer cells.

Habang ginagamot si papa isa isang nalulusaw ang mga negosyo at ari-arian ng mga ito, unti-unting naubos ang ilan sa mga shares nila sa iba’t-ibang kumpanya.

Hanggang sa biglang bumigay ang katawan ni papa mula sa medication na tinatanggap nito at nag stay ito ng dalawang linggo sa ICU.

Kasalukuyan naman ang pamamayagpag ng restaurant ni Eliz, nakagraduate na kase ito pero nag decide na mag aral ulit kasabay ang hobby nito sa pagluluto.

Akala naming ay okay na si papa dahil nakakarecover na ito, muli na namang bumagsak ang katawan nito, pinilit lang namin ni mama na ipacheeck up ito.

“Paaaa, wag ka ng magalit gusto lang naming ni mama na maging okay ka na talagaa.”, sabi ko.

Tumingin naman ng masuyo si papa sa akin at bumaling kay mama, “Dear... sinabi ko na sainyong nahilo lamang ako, mataas ang siguro ang blood pressure ko”, sabi nito kay mama.

Habang hinihintay namin ang resulta ng mga test ni papa nag paalam ako sandali sa mga ito para pumasok sa opisina para sa preparation ng naka schedule na business conference. Pumayag naman ang mga ito dahil may sarili naman silang driver.

Binabagtas ko noon ang kahabaan ng EDSA, papuntang Tagaytay dahil sa isang business conference ng makarinig ng balita mula kay Eliz na si papa daw ay nasa ospital ulit at isinugod ito two days after ng checkup nila sa ospital, bumalik daw ang cancer cells nito at naging mas active.

Nakatulala ako hawak ang manibela ng dinadrive kong Ford Mustang, iniisip ko ang kalagayan ni papa pero kailangan kong umattend ng business conference na iyon para hindi sila madisappoint.

“Hello ma”, tinawagan ko si mama malapit na din kase ako sa resort na tutuluyan namin.

“Yes anak?”, sagot ni mama.

“How’s papa? Is he alright? What did the doctor say?”, sunod-sunod na tanong ko.

“He’s fine”, sabi nito.

“Do you wanna talk with him?’, sabi ni mama.

“Hellloo?”, sabi ko, hindi naman ako nabigong marinig ang masiglang boses nito na siya ko naman ikinapanatag ng loob ko.

“Pa?! are you okay?”, sabi ko.

“Yes, I’m okay! Don’t worry?”, sabi niya, “Concentrate on the business anak, may tiwala ako sayo, do your best anak ha?”, pagpapatuloy nito. “Are you sure?”, pag aassure ko rito.

“Baka nag sisikreto ka samin hah?”, I added.

“No, Quinn, stay there, I am good”, maawtoridad na sabi nito. At agad na naputol ang linya, nagpatuloy na ako papasok sa resort.

Kahit may pag aalala inayos ko ang aking sarili at postura, “You can do this Quinn..do it for your family”, sabi ko sa sarili ko habang nakatitig sa compact mirror ko.

I entered the banquet hall and saw that everyone is busy setting up for the business conference. I called the attention of one of the event managers and check everything, dapat nasa ayos lahat, ayokong madisappoint sila mama lalo na ngayon may health issue itong nireresolba.

After everything is checked, bumalik na ako sa hotel suite kung saan ako nag iistay, I took a cold shower and lay on the queen size bed for a minute of rest, pinikit ko ang mata ko at tuluyan ng iginupo ng antok. May ilang oras din akong nakatulog hanggang sa gisingin ng isang phone call.

“Ma’am, everything is in place, the event will start at 8pm”, sabi ng secretary ko.

“Okay”, matipid kong sagot. Natapos ang event ng walang aberya, ako ang pinakahuling umuwe at ang ilang empleyado lang ang kasamako.

Nag meeting kami sandali bago tuluyang naghiwa-hiwalay. Kilala ako ng aking mga katrabaho bilang metikulosa at perfectionist. This is not the first event na nag kasama kami ang there they’ve known me since.

After five years…..

Mula ng madiagnose si Papa na may prostate cancer stage three, five years and eight months ago, unti-unti ang pag bagsak ng matipunong katawan nito, kasabay noon ang unti-unting pagkalugi ngilang business companies naming at pag sasara ng ilan sa mga negosyo nila ni Mama.

Unt-unti ring nawala ang ilan sa mga ari-arian na pinaghirapan naming at ang tuluyang pagkalugi ng negosyo ni Eliz at April.

Lumipat na din kami sa mas maliit na bahay, may second floor pa din ito ngunit na di na kasinglaki ng dati naming tinitirahan. Hindi ko na din nataposang kurso ko at napilitang maghanap ng trabaho para makatulong ako sa gastusin dito sa bahay.

Isa nalang akong hamak na empleyado ngayon at may tatlong trabahong pinag sasabay sabay, last year kase nag decides Papa na ipagpatuloy ko ang gusto kong course tutal graduate naman na ako sa business administration course ko.

Ngayon nag tutulong tulong kami para makaraos sa araw araw. Pareho kami ni Eliz na working student, minsan rumaraket ako sa mga dance studio, umeextra na waitress at nagbebenta ng kung ano-anu bukod sa regular job ko as a business analyst sa Pentagon Industries.

Kung dati apat ang kasama naming sa bahay ngayon si Manang Nancy nalang. Siya din kase ang pinaka matagal na katiwala nila mama.

Naalimpungatan ako isang umaga, lumapit kase sakin si April, matagal itong nakatayo sa gilid ng bed ko. “Oh! Bunso, ba’t andito ka pa di ba may pasok ka pa?”, tanong ko.

“Opo ate. Kaso nahihiya akong humihingi ng extra money kay mama eh”, mahinang sabi nito at matamis na ngumiti, para sana sa school project naming ate at yung tuition na din”, pag dudugtong nito.

“Hahahaha!”, tawa ko, “hindi mo kailangang mahiya na mag sabi”, sabi ko at inabot ang bag ko.

“Magkano ang kailangan?”, sabi ko sakanya. Nakayuko naman ito at sumagot. “5k ate kung pwede sobrahan mo ng konti”, sambit nito. Inabot ko ang kumpol ng pera at ang isang box. Bigla naming lumiwanag ang mukha nito ng makita ang inabot ko rito.

“Wow! Ate! Thank you!” sabi nito at yumakap sakin. “Alam kong sira na ang sapatos mo kaya yan binilhan kita ng bago”, sabi ko.

“Sige na, halika ka na sa ibaba para makapag breakfast na tayo”, sabi ko. Sabay naman kaming bumaba at naabutan si mama na nasa lamesa kasama si Papa at Eliz.

“Good morning”, sweet kong bati. Inabot ko naman kay Eliz ang isang paper bag. “Yikes!”, tili nito, Oh my god! A baaag?”, sabi nito.

“Yes!”, sabi ko at yumakap naman ito sa akin. Maya maya ay narinig ko si papa na nag salita.

“Quinn, wag mong ispoiled in ang mga kapatid mo..”, si Eliz ay may sariling trabaho, mag ipon ka anak para sa future mo”.

Marahang sab ni papa. “Naku ang papa!... okay lang po iyan! Next payday ko kayo naman ni mama ang itetreat ko.” Malambing kong sabi at niyakap anng mga parents ko.

“Ikaw talagaa”, sabi ni Mama. “Tama ang papa mo, you need to save for you too”, dugtong pa nito.

“Ma, Pa, Okay lang po yon! I’m saving naman po eh!” pag aassure ko sakanila.

“Oh, siya sige. Dalian ninyo jan at baka malate na kayo”, pag papaalala nito.

“Eliz, are you going to use the car?”, tanong ni mama sa kapatid ko.

“Gagamitin kase naming iyon ng papa ninyo mamaya”, dagdag pa nito.

“No ma, ihahatid at susunduin ako ni Paulo”. Sagot nito.

Sumabat naman ako, “Let me drive you guys, total day off ko naman”, nakangiting sabi ko. Hindi naman tumutol ang mga ito at matamis na ngumiti si mama.

Umakyat na ako pagkatapos ng agahan at iniayos ang sarili ko para ipagdrive si papa.

From monthly check up naging weekly na kase ang checkup nito at pangatlong beses na itong nag ki chemo. Hinatid ko na sila sa ospital at nag paalam na babalikan ko nalang.

Kailangan ko kaseng pumunta sa bahay nila Thea ang high school bestfriend ko dahiil may aattendang party ito. Mag papamake-up kase siya saakin.

Ilang minuto akong nagdrive at narating na ang bahay nila Thea, agad naman akong pinapasok ng katiwala nila.

“Hi sissy!”, masiglang bati nito.

“Hello”, kako naman at agad tinanung kung saan kami pupwesto. Nag seset-up na ako ng mga gagamitin ko ng lumapit itong muli sa akin.

“Kamusta ka na?”, tanong nito, si tito at tita Kamusta?”, ulit na tanong nito.

“Okay naman sila, nasa check sila ngayon at babalikan ko nalang sila sa ospital”, matipid kong sagot.

“Uyy! Ikamusta mo ako ahh, one day dadalaw ako sakanila”, sabi nito at bigla akong niyakap ng mahigpit. Napayakap na din ako sakanya. Napuno ang kwarto na iyon ng tawanan at halakhakan, madalang kase kaming magkita nna dalawa mula ng lumipat kami sa as maliit na bahay.

Habang nag da drive ay nag ring ang cellphone ko, si mama ang Nakita ko screen at atubili ko namang sinagot ito.

“Hello ma?”, malapit na ako”, sabi ko.

“Naku anak nakauwe na kami ng papa mo nag taxi nalang kami para hindi ka na masyadong maabala”, sabi niya.

“Okay ma, see you sa bahay”, kako at nag paalam na sakanya.

Inihinto ko naman sa may sidewalk ang sasakyan at sinubukang tawagan si Jonas, katrabahoko sa isang club bilang waiter. Nakakailang tawag na ako at hindi na inulit ang tawag at nag iwan na lamang ng message.

Ilang araw din ang lumipas at medyo okay ang lahat dito sa bahy naming, tuloy ang buhay naming mag anak at ang pakikipag laban naming sa sakit na iginupo ang aking ama.

Dumating ang araw ng sweldo na siya kong ipinangako sa mga magulang ko. Habang hinihintay ang tawag mula sa HR, nag pasya akong hanapin si Jonas.

Kailangan na naman kase naming ng malaking halaga para sa chemo ni papa sa susunod na linggo.

Hindi naman ako nabigo at pinahiram ako nito kaso nga lang Malaki pa din ang kulang , maliit man pilit akong nag iisip kung saan pa kakalap ng perang pandagdag.

Malaki man ng konti ang interes okay lang wala naman akong magawa dahil kailangan. Humiram ako kay Jonas ng five thousand pesos. Idadagdag ko ito sa iaabot ko kay mama. Ilang sandal pa ay nakauwe na ako ng bahay.

Sumalubong ang aming katiwala na at inabot ang mga paninda na dala dala ko. Umupo ako sandali sa sala at saglit na pumikit. Hindi ko namalayan na nakaidlip ako, ginising na lamang ako ni Aling Nancy kaya umakyat na ako sa siid ko.

Maya maya ay may narinig akong mahinang katok, “A-ateee..”, mahinang tawag ni April.

“Yes?”, antok na sagot ko naman.

“Ate, kakain na!, nga pala hinahanap ka ni papa, actually kanina ka pa tinatanong kung asan ka na?”

Dire-diretsong sabi nito, “Okay”, sagot ko ng mahina dala na rin ng matinding pagod. Agad naman kaming lumabas ni April para puntahan si papa. Nakita ko si Mama at Aing Nancy na nag reready ng hapag kainan.

“Ma, si Papa”, tanong ko dito. Inginuso naman nito ang pintuan ng kwarto sa gawing kanang ng bahay.

“Andiyan sa kwarto, kanina pa tanong ng tanong sayo”, sabi ni mama. Lumapit naman ako para magbless dito at tulungan na din sila.

“Si Eliz Ma, wala pa ba?”, tanong ko.

“Mag o-overtime nanaman daw ang kapatid mo”, sagot nito na may halong awa.

“Puntahan mo na ang papa mo at alalayan na para kumain”, utos nito.

“Madami pa tayong orders”, dagdag naman nito. Hindi na ako sumagot akmang pupunta na sa kwarto nila, pero bago ko tuluyang iwan si Mama humalik muna ako at inabot ang kumpol ng pera.

“Para sa gastos at chemo ni Papa Ma,”. Sabi ko. Marahan naman niyang hinaplos ang likod ko,

“Maraming salamat ‘nak”, sabi niya at sabay talikod ko para pumunta sa kwarto nila ni Papa.

“Tawagin mo na din ang Papa mo ayain mo ng kumain para sabay-sabay na tayo”. Sabi nya. Sumagot naman ako agad ng opo.

Habang papalapit sa roon nila, naisip kong mag dahan dahan at baka natutulog si Papa, marahan akong kumatok pag dating ko sa pintuan bago marahang pihitin ang doorknob.

“P-paaaa?” halos pabulong na tawag ko.

“Ehem, A-anjan ka na pala anak”.

Mahinang sabi nito halatang nahihirapan na ito. “Opo,umuwe muna ako para makita ka”, malambing na sabi ko. Ngumiti naman si Papa ng matamis.

“Halika na pa’, baba na tayo kakain na.” sabi ko habang hinihimas ang mga kamay niya.

Dating matipuno ang katawan ni Papa na ngayon ay ang laki ng ibininagsak. Dahan-dahan naman siyang bumangon at tinulungan ko naman ito.

Nang nasa dining table at kumakain kami ng sabay-sabay, nag salita si Papa, “Mga anak, Gusto ko pag wala na ako huwag na huwag ninyong iiwan ang Mama Ninyo”, inuubong sabi nito.

“Alagaan ninyo siya tulad ng pag aalaga ko sakanya.” Sabi nito. “Si Papa ohh, MMK nanaman”, pabirong sabi ni Eliz na kadadating lang mula sa trabaho. Tumayo naman ako at niyakap ang aming ama.

“Ang Papa talaga kung ano-anu ang sinasabi”. Sabi ko at niyakap siya ng mahigpit. Sumunod naman ang dalawa kong kapatid.

“Oh! Kayo na ang bahala diyan, Eliz, April, may raket pa ang ate ninyo”. Sabi ni Mama pero umangal ako alam ko kaseng may pasok din si Eliz sa call center tulad ko dalawa din ang trabaho nito.

“Ay naku maaa!!!, kami na ang bahala dito pumasok na kayo sa kwarto at mag labing labing na!”, sabi ko ng pabiro. “Oo nga ma!”, kami na bahala dito”. Segunda naman ni Eliz.

Pagkatapos ng hapunan nag ayos na ako para sa raket na pupuntahan ko. Chineck ko ang sasakyan, lumang Honda Civic ito na luma na ang model, ito nalang kase ang naiiwan sa ilan sa ga assests naming.

Nang macheck na okay naman ito at wala na akong naiwan kasama ng ilang gamit sa bahay at dalawang natitirang branch ng aming family restaurant. Ilang minuto pa at umalis na ako para pumunta sa susunod na trabaho umaasa ang mabilis na pag galing ni papa.