Kinagabihan ay inaasahan na talaga ni Melody na ipapatawag siya ng matandang Luxerio. Nakatitig siya ngayon kay Apollo na mahimbing na natutulog habang nakayakap sa kaniya. Ang lahat naman ng nakita niya kanina ay hindi niya inaasahan— especially Apollo’s breakdown.Pinalitan niya ng isang unan ang kayakap ni Apollo upang hindi nito maramdaman na wala siya sa tabi nito. Nang maingat niyang magawa ’yon ay kaagad siyang nagtungo sa kuwarto ng kambal. Kasalukuyan ng natutulog ang mga ito, at dumaan siya upang humalik sa kanilang noo.Marahil at sigurado siyang natakot ang mga ito sa nangyari kanina, lalo na si Liven. Her poor twins, kung ganito pa lang ang nangyayari ay nasasaktan na siya para sa mga anak niya paano pa kaya kung lumabas ang katotohanan? Ano ang gagawin ni Apollo kung sakali?Nang makalabas siya sa kuwarto ng kambal ay naabutan niya si Epifanio sa hallway. Mag-isa lamang ito at tila may hinihintay. Nang makita siya nito ay kaagad itong lumapit sa kaniya.“G–Gusto muna sana
Kinabukasan ay gulat si Melody nang makita si Apollo na maagang gumising at tila walang nangyaring kakaiba o hindi maganda simula kahapon. Nagawa pa siya nitong batiin ng “good morning” saka hinalikan sa labi.Hindi niya lalong maintindihan ang nangyayari ng mga oras na ’yon. Nagpapanggap ba itong walang nangyari o sadyang hindi lang nito maalala? He seems good at all.“It’s boys best time! Kaya maaga akong nagising. Buti naalala ko pa, kahit medyo pagod tayo kahapon.” sambit nito habang nagbubutones ng polo shirt.Napatingin tuloy siya sa kaniyang cellphone at tiningnan ang date. It’s Saturday, and bonding nga nnila Apollo at ng kambal ngayong araw. Napasampal siya sa kaniyang noo dahil mukhang siya nga ang nakalimot.“Ihahanda ko na ang mga gamit ng kambal.”Akmang babangon na siya mula sa pagkakaupo ay kaagad naman siyang pinigilan ni Apollo. “No need, Hope already packed their things. Magpahinga ka na lang, o kung gusto mo ay sumama ka sa amin?”Napailing si Melody. “It’s a boy’s
Patungo na si Melody sa kaniyang kuwarto nang marinig niya ang mahinang mga haling-hing at ungól. Hindi dahil sa chismosa siya kaya nakuha nito ang atensyon niya, kundi dahil sa tingin niya ay nangagaling ito sa dulong kuwarto kung saan naroon ang nursery room.Walang ibang magkarelasyon dito bukod kay Athena at Vito. At imposible din namang sila Luhan or Epifanio ang narito dahil hindi nito magagawang bastusin ang mansion— ang sa tingin niya ay pag-aari niya. Mabilis siyang naglakad patungo rito, at pakiramdam niya ay umaakyat ang kaniyang dugo sa kaniyang batok.“Ooohhh. . . Fuck. F–Faster, B–Baby. . . D–Deeper. . . Aaaahhh. . .”Walang katok o kahit salita man lang na binuksan niya ang pintuan. At tama nga siya ng hinala. Naabutan niyang hubo’t-hubad si Athena at Vito, habang nasa ibabaw ito ng kama at gumagawa ng milagro.“What the fuck are you doing here?!” malakas niyang sigaw sa dalawa, dahil kaagad na nilukob siya ng galit.Hindi naman nagulat ang dalawa at dahan-dahan pa ngan
“Dalhin natin siya sa hospital!” sambit ni Atlas nang makalapit si Epifanio at Milandro.“Hindi puwede!” sabay na sagot ng dalawa.Napapunas pa si Atlas sa kaniyang mukha na puro bula, dahil kasalukuyan siyang naliligo nang marinig niya ang malakas na katok mula sa pinto.“Bakit? Anong mayroon? Kung hindi natin siya dadalhin sa hospital, mas maganda siguro kung tawagan mo na si Apollo.”“Mas lalong huwag, dahil malaking gulo na naman ito.” tugon naman ni Milandro.“Dalhin muna natin siya sa kanilang kuwarto, at pagkatapos ay ako na ang bahalang tunawag kay Doctor Izzy.” suhestiyon ni Atlas. “At tatapusin ko na rin ang pagligo ko.”Sinunod naman ni Atlas ang sinabi ni Epifanio. Kahit puno siya ng pag-aalala at takot ay nagawa niya pang mabuhat ito kahit pa paano. Sa katunayan ay gustong-gusto na niyang tawagan si Apollo, pero paulit-ulit naman pinapaalala sa kaniya ni Milandro ang malaking gulo na maaaring maganap.Si Milandro na rin ang nagpaalam sa kanilang Daddy ang nangyari kay Melo
Si Epifanio na ang siyang tumawag kay Apollo. Kasalukuyan silang nasa park ng kaniyang mga anak habang lumakain ng ice cream. Nang sabihin ni Epifanio na may emergency at kailangan na nitong umuwi ay hindi ito nagdalawang isip na umuwi.Ipinaliwanag niya sa kaniyang mga anak ang nangyari. Maingat siyang nagdrive kahit madali-madali na siya at nang makababa sa kotse ay kaagad naman silang sinalubong ni Milandro. Ibinigay niya rito ang susi pati na ang dalawang anak niya.Mabilis siyang nagtungo sa kuwarto nila ni Melody ngunit naka-lock ito sa loob. Mas nanaig ang takot sa kaniyang díbdib. At pakiramdam niya ay may nangyaring hindi maganda habang wala siya rito.“Epifanio?! Where’s Melody anong nangyari?” tanong niya nang salubungin siya nito sa hallway.“Sssh! Huwag kang maingay dahil baka magising siya!” saway nito sa kaniya na siyang ikinakunot ng noon niya.“What do you mean? Tulog lang siya?” parang nakaramdam siya ng inis kay Epifanio. “What are you talking about in an emergency?
Nang makapasok si Apollo sa kuwarto nila ay hindi na naka-lock ang pinto. Ang hindi nito alam ay kaya talaga naka-lock kanina ang pintuan ay dahil naroon pa si Atlas. Hindi kasi nito maiwanan si Melody ng mag-isa kanina.“L–Love. . . B–Bakit mo naman itinago sa ’kin na buntis ka?” tanong ni Apollo kay Melody habang tulog ito at hawak niya ang kamay nito. “Mahal na mahal kita, alam kong makakaya mo. . .”Kaya pala ang daming nagbago rito. Mula sa panlasa, pang amoy, at pagkatapos ay bago-bago ng mood. Akala niya ay normal iyon sa babaeng magkakaroon ng buwanang dalaw. Pagkatapos ay napapansin niya rin na umuumbok na ang tiyan nito.Mukhang siya pa ang pinaglilihian ni Melody dahil palaging siya ang gusto nitong kasama, pinagamit pa siya ng feminine wash bilang shampoo, at pati sa pagluluto ay siya pa rin ang pinakilos nito. Hindi niya tuloy maiwasan ang hindi mapangiti. Paniguradong kamukha niya ang magiging qnak niyang ito.Sigurado siya isang daang porsyento!Nang dumating ang kambal
Nagising si Melody nang mabigat ang kaniyang pakiramdam at masakit ang kaniyang ulo. Nang iangat niya ang kaniyang braso ay saka niya naramdaman at napansin niyang may nakatusok doon na diretso sa swero. Halos wala siyang maalala kung paano siyang nagkaroon nito.Ipinalibot niya ang kaniyang paningin kung nasaan siya. Nawala naman ang takot na nadarama nang makitang nasa kuwarto siya nila ni Apollo at wala siya sa hospital. At nakita niya rin sa kaniyang tabi si Apollo na nakaupo at mahimbing na natutulog.Maingat niyang tinanggal ang kamay nito na nakapatong sa kaniyang braso upang hindi magising. Pero ang ending ay naalimpungatan pa rin ito at kaagad siyang tiningnan. Gustong niyang matawa dahil para itong zombie sa laki ng eyebag, ngunit mas nanaig ang pagka-uhaw niya.“Gising ka na pala. Kanina ka pa gising? May masakit na sa ’yo? May gusto kang kainin? Anong gusto mo?” sunod-sunod na tanong ni Apollo na siyang ikinagulat niya.Bahagya siyang umiling. “T–Tubig lang.” pagkasambit ni
“What the fuck is that?!” halos pasigaw na tanong ni Athena habang nakakunot ang noo nito. Ang mga kamay naman ay nakalahad sa harapan ng baka.Napailing ang si Arthur at hindi mawari kung matatawa ba siya o magagalit. This is the first time na mayroong baka as in cow na buhay sa kanilang hardin. If his wife was alive, hindi nito pahihintulutan ang bagay na ito dahil tiyak na masisira ang kaniyang mga halaman.“It’s a cow. Ano ba ang sa tingin mo?” pilosopong tugon ni Atlas.“I know it’s a cow! But what the hell is doing that here?!” nanlalaki pa ang mga mata nito.Napakibit balikat si Atlas. ”I don’t know. Ang sabi ng nag-deliver ay si Kuya Apollo raw ang bumili niyan. Malay mo bago na ang taste niyang alagaan pagdating sa hayop?”“No fucking way! Look at that cow! Ang baho-baho! And besides that’s not a friendly animal! Kinakain ’yan! Ginagawang meat!” inis na sambit ni Athena at umakto na parang nasusuka.“Malay natin baka gawing lechong baka? Huwag ka ng maraming reklamo dahil wal