Chapter 4

“Totoo pala na nag-asawa na si kuya Emmanuel?” tanong ni Jaime kay Claudia.

Sinulyapan ni Jaime si Lianna na nakatungo lamang at hindi gumagawa ng paraan upang ipaglaban ang kanyang sarili. Napakunot pa ang kanyang noo saka nilapitan si Lianna. Hindi siya makapaniwala na hindi pa rin nagbabago ang kanyang kuya. Sigurado siya kung bakit pinakasalan ni Emmanuel si Lianna.

“Oo, kuya! Isang basura lamang ang pinakasalan ni kuya Emmanuel. Nadudungisan na ang ating angkan dahil nakapasok siya sa pamilya Montecarlo,” galit na sagot ni Claudia.

Mabagsik ang mga mata niya na nakatingin kay Lianna. Gusto niya ng duraan si Lianna upang mas maramdaman nito ang labis na galit na nararamdaman niya.

‘Ha! Papahirapan ko siya hanggang sa sumuko siya na umalis dito sa mansyon!’ galit na sumpa ni Claudia sa kanyang sarili.

“Paano nga ba siya naging basura? Hindi naman yata tama ang ginagawa mo, Claudia?” dismayado na tanong ni Jaime sa kanyang pinsan.

Mas lalong nakaramdam ng galit si Claudia sa kanyang dibdib. Hindi niya matanggap na tinatanong pa siya ng kanyang pinsan. Hindi niya matanggap na parang hindi na ito naniniwala sa kanya.

“She belongs to the squatter group here in Alegria, which is why she is trash!” Claudia reasoned out.

Napasulyap naman si Jaime kay Lianna ng narinig niya 'yon. Malakas siyang tumawa saka napailing. Hindi siya makapaniwala na sa sobrang kagustuhan ng kanyang kuya Emmanuel na makuha ang Montecarlo Company ay pinakasalan niya ang isang babae na wala namang maipagmamalaki.

“Wow!” hindi makapaniwalang sabi ni Jaime.

‘Ibang klase ka kuya Emmanuel. Hitting two birds in one stone?’ sabi ni Jaime sa kanyang isip.

Nakatungo lamang si Lianna sa sahig. Pinilit niyang alisin ang emosyon sa kanyang mukha. Ayaw niyang umiyak dahil nasisigurado niya na 'yon ang gusto ni Claudia na mangyari.

‘Don't cry, Lianna. Tiisin mo ito para sa tatay mo,’ bulong niya sa kanyang sarili.

Naiisip pa lamang niya ang kanyang ama ay gumagaan na ang kanyang loob. Tanging ang tatay niya lamang ang makakapagbigay sa kanya ng lakas.

“Claudia, stop bullying her. Sa oras na nalaman ni Emmanuel ang ginagawa mo ay baka masaktan ka niya,” sabi ni Jaime na narinig ni Lianna.

Napapikit si Lianna, hindi niya akalain na hindi maganda ang pag-uugali ng pamilyang Montecarlo. Masyadong magkaiba ang ugali ng mga ito sa tuwing nasa telebisyon. Gusto niyang lumaban ngunit papaano? Alam niya na magagalit si Emmanuel kung lalabanan niya ang pamilya nito.

“Kuya Jaime, Don't make me laugh; Emmanuel sees what I'm doing to her. In fact, he agreed with it,” mayabang na sabi ni Claudia.

Mas lalong nadurog ang puso ni Lianna. Nasaktan siya na hinahayaan lang pala ni Emmanuel na maltratuhin siya ng pinsan nito.

‘Huwag kang iiyak, Lianna,’ paalala niya sa kanyang sarili.

“Shut up, Claudia!” pagsuway ni Jaime. Napasulyap si Jaime dahil nakaramdam naman siya ng konsensya para kay Lianna. Kilala niya ang kanyang kapatid na si Emmanuel at sigurado siya na nagsasabi ng totoo si Claudia.

“Kuya! I'm your cousin! Bakit siya ang pinapanigan mo? Siguro inaakit ka niya!” galit na sigaw ni Claudia. Susugurin niya sana ulit si Lianna upang sipain ngunit pinigilan siya ni Jaime.

“Claudia, gusto mo pa ba na ipaalala ko sa'yo kung bakit wala kang karapatan tratuhin siya ng ganito? Hindi mo naman siguro gugustuhin na ako ang makalaban mo?” mahina ngunit madiin na bulong ni Jaime. Natigilan naman si Claudia at halos nanglilisik ang kanyang mga mata sa kanyang narinig. Hindi niya akalain na hindi siya kakampihan ni Jaime, imbes ay tatakutin pa siya.

‘Fuck you, kuya Jaime! Pagsisisihan mo na tinakot mo ako!’ galit na sabi ni Claudia sa kanyang utak.

‘Malalaman ito ni kuya Ishmael,’ dagdag niya sa kanyang isipan.

Nagpasya na umalis si Claudia kahit nagpupuyos sa galit ang kanyang kalooban ngunit masama pa rin ang tingin nito kay Lianna. Masyadong kumukulo ang dugo niya sa babaeng asawa ni Emmanuel.

Nagdesisyon naman si Lianna na tumayo nang nakaalis si Claudia. Nagkatinginan sila ni Jaime na seryoso rin ang mukha habang nakatingin sa kanya.

“Your name?” tanong ni Jaime. Nakangiti ito sa kanya habang papalapit. 

Napayuko naman si Lianna sa takot na baka siya'y saktan ni Jaime. Pakiramdam niya ay wala ni isa ang pwede niyang pagkatiwalaan sa loob ng mansyon.

“Huwag kang matakot sa akin. Naiiba ako sa mga Montecarlo,” agad na sabi ni Jaime. Tinitigan pa siya nito na labis niyang ikinailang.

“Paano ako maniniwala sa sinasabi mo? Pakiramdam ko ay lahat kayo ay may sakit sa pag-iisip,” biglang sabi ni Lianna na ikinalaki mismo ng mata niya.

Nakaramdam siya ng takot na baka magalit ang lalaking nasa kanyang harapan. Ngunit nagkakamali siya dahil nakangisi lamang ito sa kanya.

“Wala akong sakit sa pag-iisip kung 'yan ang iniisip mo sa pamilya ko,” naiiling na sabi ni Jaime. Mas lalo itong lumapit kay Lianna dahil napansin niya na nagkasugat ito sa gilid ng kanyang labi.

“A-Ano ang ginagawa mo?” nauutal na sabi ni Lianna. Nanglalaki ang kanyang mga mata dahil baka makita sila ni Emmanuel.

“Anong ginagawa niyo?” malamig at galit na boses ni Emmanuel ang kanilang narinig.

Si Lianna naman ay napatungo ng nakita niya ang galit sa mata ni Emmanuel. Mabilis siyang hinawakan ni Emmanuel sa kanyang bewang na parang nagmamayabang.

“What are you doing, Jaime? She's my wife,” galit na sabi ni Emmanuel sa kanyang kapatid.

“Bro, I'm not doing anything. May sugat kasi sa kanyang labi kaya lumapit ako,” dahilan ni Jaime. Ngunit bakas pa rin sa mukha ni Emmanuel ang galit.

“Jaime, I know you're my brother, but if you do that once more. I'm not going to stop choking you until you die,” Emmanuel threatened him.

Naging madiin ang paghawak niya sa bewang ni Lianna kaya napangiwi ito sa sakit. Napasulyap si Lianna kay Jaime na nakangiti lamang sa kanya.

“Keep staring at him, Lianna. Hindi mo magugustuhan kung paano ako magalit,” bulong ni Emmanuel sa kanya na ikinatakot niya. Mabilis na iniyuko ni Lianna ang kanyang ulo sa labis na takot.

“Kuya Emmanuel, don't treat your wife like that. Maganda siya at masyadong inosente ang mukha. Para siyang babasagin na dapat ingatan,” naiiling na sabi ni Jaime saka bumungisngis.

“She's my wife. She's my property! Ako lamang ang susundin niya at hindi ikaw!” galit na sabi ni Emmanuel. Marahas niya na hinila si Lianna sa sobrang galit sa kanyang kapatid.

Halos mapatid naman si Lianna sa sobrang bilis ng paglalakad ni Emmanuel. Nakaramdam siya ng takot sa kanyang kaligtasan.

“Lianna, did I tell you to stop staring at my siblings?” pagalit na tanong ni Emmanuel sa kanya. Kumuha ito ng wine saka nilagok iyon.

“You belong to me,” Emmanuel murmured in her ear, "Keep it in your fucking head,”

Halos mapatili si Lianna nang sakupin ni Emmanuel ang kanyang labi. Marahas at mapusok na halik ang ibinigay sa kanya nito na halos ikakapos niya ng kanyang hininga.

“Sa oras na nakita pa kita sa tumititig sa kapatid ko. Ipapakita ko sa'yo kung sino nga ba ako!” banta ni Emmanuel sa kanya matapos siya nitong halikan. 

Nang makalabas si Lianna sa kwarto nila ni Emmanuel ay naglakad siya sa may pasilyo ng mansyon. Masyadong malaki ang mansyon ng mga Montecarlo at masyadong madilim ang mansyon nila.

“Ahh!” Nanglaki ang mga mata ni Lianna ng narinig na naman niya ang boses ng isang babae. Ngunit mukhang hindi talaga ito nasasaktan bagkus ay mukhang nasasarapan pa ito.

“T-Tama na!” 

Isang malakas na kalabog ang kanyang narinig kaya pilit niyang hinanap iyon ngunit hindi niya matagpuan.

‘Saan ba 'yon? May secret room pa kaya rito sa mansyon?’ tanong ni Lianna sa kanyang sarili. Pakiramdam niya ay kailangan ng babaeng iyon ang kanyang tulong.

Nagkaroon ulit ng mas malakas na kalabog na pilit hinahanap pa rin ni Lianna. Napunta siya sa may likod ng mansyon na tanging mahinang ilaw lamang ang nagbibigay liwanag doon.

“A-Ahh! Fuck!” malakas na ungol ng isang lalaki na ikinalaki ng mata ni Lianna.

Nakita niya ang dalawang anino na parang may ginagawang milagro sa mismong tagong parte ng mansyon. Napahakbang siya papalapit sa dalawa.

“Ohhh!! Isagad mo pa,” utos ng lalaki. Pamilyar kay Lianna ang tinig ng lalaki ngunit hindi niya maalala kung sino iyon.

Nakaupo ang lalaki sa may upuan habang ang babae naman ay mukhang may ginagawa sa gitnang parte nito.

“Isagad mo! Tang ina! Malapit na ako!” galit na sabi ng lalaki. Mukhang hinawakan nito ang ulo ng babae at narinig ni Lianna na halos mabulunan iyon.

Napahakbang si Lianna papatalikod sa labis na takot. Pakiramdam niya ay pinapahirapan ng lalaki ang babaeng nasa gitna niya. Huli na ng napansin niya ay ang isang upuan sa kanyang likod upang mapatid siya.

“Fuck! Who's that?” galit na tanong ng lalaki. Mabilis nitong sinuot ang kanyang pantalon at saka lumapit kay Lianna.

“Wow! I can't believe you're here, Lianna. Gusto mo ba na mag-quicky tayo?” biro ni Ishmael sa kanya. Mabis niyang itinayo si Lianna saka isinandal sa pader.

“Pinaka-ayaw ko pa naman sa lahat ay ang nabibitin ako. Ngunit kung ikaw naman ang kapalit, mas matutuwa ako!” bulong ni Ishmael sa kanya.

Halos itulak naman niya si Ishmael sa sobrang takot. Natatakot siya dahil baka makita na naman sila ni Emmanuel at parusahan siya.

“Lianna, mas magaling ako sa kapatid ko. Kung magiging mabait ka lang, pwede kita gawing kabit ko,” malambing na bulong ni Ishmael. 

“Lianna!” galit na tawag ni Emmanuel sa kanya. Nanginginig naman sa takot si Lianna nang humahakhak si Ishmael.