Nakasandal ang ulo ko sa gilid ng kama na hinihigaan ni Lola habang nakahawak ang kamay ko sa kanya. Nakatulog ako habang nagbabantay sa kanya. Nakarinig ako ng ingay mula sa labas kaya napilitan akong ibuka ang mga mata ko mula sa pagkakatulog. Hinalikan ko ang kamay ni Lola at mayamaya lang ay nakarinig ako ng pagpihit ng knob ng pinto. Nakita ko ang paglitaw ni tita Belle pero nakita ko sa mukha niya ang pag-aalinlangan lalo na't hindi pa siya tuluyang pumasok, kalahati lang ng katawan niya ang nakapasok sa pinto at palingon-lingon ito sa labas."Tita?! Ba't ayaw niyo pong pumasok?" saad ko at ngayon ay tuluyan na niyang ipinasok sa pinto ang buong katawan niya pero nakabukaka parin ang pinto."Ah, eh..." muli itong lumingon sa labas ng pinto."Ma--may gustong makita ka." tumitig lang ako sa kanya at binuksan ni tita ng buong lawak ang pinto. Nabigla ako sa nakita ko at napatayo ako bigla sa kinauupuan ko."KRISSSSS?" nakaramdam ako ng kaba.
Inabot ng 3 months ang pagpapagaling ni Lola, and thank you lord! Gumaling siya, masigla na siya ngayon at nanumbalik ang kasiyahan niya. Nagrelease na rin ng discharge papers ang ospital at agad ko naman ikinilos yon. Pagkatapos ng lahat-lahat ng mga proseso ay nakalabas na kami. Bumiyahi narin kami pauwi kasama si Kris. Siya ang umalalay sa lahat-lahat ng mga kinakailangan kahit ngayon na nasa labas na kami ng ospital. Pagkarating namin sa bahay, buong ingat naming inalalayan si Lola sa pagbaba ng sasakyan hanggang sa makapasok na kami ng tuluyan sa bahay. Sa wakas HOME SWEETIE HOME."Finally, makakapagrelax na din ako!" pabagsak kong inilaglag ang katawan ko sa couch at dahan-dahan kong ipinikit mga mata ko matapos kong titigan ang aming kisame."Ehemm!!! May nakalimutan ka yata iha?" saad na tita Belle kaya ibinuka ko ang isang mata ko para tingnan siya, pero si Kris ang nakita ko. Mabilisan kong ibinangon ang sarili ko mula sa pagkakahiga at inayos k
[SPG content ahead!!!]>>> 3 MONTHS LATER Here I am at NOBLE BUSINESS INDUSTRY, I'm back to continue my duty. And anything else, I leave my old apartment known as yong dating tinutuluyan ko na property ni Kris. I've been living together with him by now. Oo, tama ang iniisip niyo...nagsasama na kami pero, di kami nagsasama sa iisang higaan. Iniiwasan kasi namin ang mga bagay na hindi pa pwedeng mangyari, lalong lalo na't di pa nangyayari ang plinano naming pagpapakasal. "Kris, are you hungry?" tanong ko sa kanya na kakarating lang galing sa work. At sinalubong ko siya ng halik sa pisngi. Niyakap niya din ako at ginantihan ng halik sa labi at noo."Yeah!" tipid niyang sagot at umupo sa couch. Lumuhod ako sa harap niya at tinanggal ang tali ng sapatos pati narin ang sapatos niya. Pagkatapos ini unbutton ko ang suit niya para hubarin ito."Napagod ka ba?" tumango-tango lang ito habang nakahangad ang ulo sa sandigan ng couch at nakap
[SPG content ahead!!!]I'm panting without someone chasing me, but I was panting because of the extreme sensation that spreading through my whole humanity. Ang mga halik na dati ay sumasakop sa aking katawan ngayon ay naglalakbay na naman sa aking mga tuhod pataas sa aking mga hita. I was about to close my eyes at napapahigop sa pang-ibabang labi ko habang namimilipit sa tindi ng kiliting natatanggap ko. Ni hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo dahil wala akong permanenting posisyon sa ngayon. Hindi ko maipaliwanag ang reaksyon ng katawan ko parang wala akong muwang at hindi kayang lumaban sa harap ng aking kaaway. "Kris....ughhh....!" I moan pero patuloy lang siya sa pagromansa hanggang sa huli ay umakyat na ito sa taas ng undergarments ko. Nilamutak niya ng halik ang buo kong katawan at nag-iwan pa siya ng mga kiss mark sa balat ko. Muli niyang sinakop ang mga labi ko pababa sa leeg at maya't maya ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng undergarments
"Kumusta ka na beshy?" ani ko sa kanya at napatingin sa likuran niya."Sino siya?" muli kong tanong and she smiled."He was Carl Thompson, my fiancee.""Ahhhh.." and I nodded."Nice meeting you Mr. Thompson." sabay abot ko ng kamay sa kanya and he receive it."Nice meeting you too Ms. Yen. So, you are the one who was Julliene's talking to, her bestfriend.""Yeah." and I smiled."You look gorgeous.""Thank you." and gave him a little bow."Oh, I have something to ask you. Why are you her beshy? And you are alone, is there anyone else with you somewhere? Or anything else." sunod-sunod na tanong sa akin ni Julliene."I got an urgent meeting with Mr. Stanford, but he left already.""Mr. Stanford? Who was that?""He was a business associate of my CEO Mr. Noble. He settled a meeting with me in this place that's why I'm here.""Oh really. Anyway! We are going somewhere else with
Time fly so fast, it's been a month since I get married. But those days passing by, andaming nagbago sa akin. Nagiging mainitin ang ulo ko, at kunti-kunting bagay lang inaaway ko si Kris dahil sa mga bagay na ayaw ko pero pinipilit niyang ipagduldulan. Pati ang perfume niya hate na hate ko talaga. Mas gusto ko na nasusunod ang gusto ko, buti nalang ay nag aadjust si Kris at nilalambing ako nito pag sinusumpong ako. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, minsan umiiyak akong mag-isa kaya mas lalong sumasama ang pakiramdam ko. I've been suffering from sickness all day, simula pa lang noong di pa kami ikinasal ni Kris. I'm so worried about myself, lalo na't sariwa pa sa isip ko ang mga pangyayaring naganap kay Lola at syempre sa yumao kong ina. I'm just 5 years old when my mother was died at same case with my grandma's findings recently. Buti nalang at may superman akong nagligtas sa buhay ni lola, at masaya ako na nagtagumpay ang treatment.Natatakot na ako sa sa
"Shun, baby sleep well. Be strong, ipahinga mo lang yan. Don't worry about me, I can handle myself." he said while touching my head and give me a single kiss in my forehead."Kuya? Since nandito ka na. Pwede na siguro akong umuwi sa bahay." mahinang saad ni Kevin."No! You can stay, I want your help, in case Shun's condition getting worse." tumango lang ito."Okay, ahm...maybe you are hungry Kuya. Ipaghahanda nalang kita para sabay na tayong kumain." Kevin said with a smile in his face. Kris got smiled also and nodded to him."Thank you! Dito nalang tayo sa kwarto kakain, kumuha ka na lang ng food.""Okay!" agad ng lumabas si Kevin ng kwarto para kumuha ng pagkain. Umupo naman si Kris sa tabi ko at muling hinimas-himas ang noo ko. Alam ko na nag-aalala na siya ng sobra dahil sa kalagayan ko. Lalo na't sunod-sunod na itong nangyayari. Kevin spend that night with us. At kahit ayaw niya na matulog sa kwarto namin, syempre it's
"KRINGGGG! KRINGGGG!" tunog ng phone ko habang nasa out dinner kaming tatlo. Tiningnan ko ang screen ko at nakalagay don ang unknown number. Agad ko itong pinulot at tinitigan muna. Natigilan din ang dalawa at parehas silang nakatingin sa akin. Napangiti nalang ako sa kanila at ibinalik sa pagkakalapag ang phone ko."Why don't you answer the call?" ani ni Kris habang nakafocus lang ang mga mata sa akin."Hi--hindi ko kasi kilala kung sino yong tumatawag. Wala kasing nakalagay na pangalan." sagot ko kaya hindi na siya umimik."KRINGGGG! KRINGGGG!" muling pagtunog ng phone ko at napatingin sa akin si Kevin, at di lang yon, pareho pala silang nakatitig sa akin. Napalunok ko ang nginunguya kong pagkain at inirapan ako ni Kris pagkatapos hinablot niya ang phone ko. "Uyy... ba't mo kinuha ang phone ko?" tanong ko sabay hablot yun sa kanya, pero iniiwas niya ito sa akin at sinagot ang tawag. "Hello! Who is this?" saad ni Kris habang magka