Chapter 2 : Double Life

ICE'S POV

"Ice, you can't do this!" 

Humarap ako kay Yuri na ngayon ay kunot-noong nakatingin sa'kin. Napangiti ako nang mapagmasdan ko ang muka n'ya. "Aww. My lovely brother. Napaka-cute mo."

Lalo lang kumunot ang noo n'ya sa sinabi ko. "Ice, pwede ba! Can you be serious even once?!" Tumawa lang ako ulit habang sinusuot ang combat shoes ko.

"Seryuso? Bakit ka ba pumayag na maging butler ng isang malaking conglomerate heir kung isa ka ng opisyal ng Special Force ng Gobyerno?! Imagine, every soldier in your unit standing at attention, saluting with unwavering respect then magiging bantay ka lang ng isang rebeldeng University Student? Isa pa, hindi ordinaryo ang babantayan mo! Tagapagmana 'yon ng tatlong naglalakihang kompanya! Are you out of your mind, Ice!?"

Hindi ko pinansin ang sinabi n'ya pagkaway sinuot ko ang sinturon ng fatigue ko.

"Ate." 

Napahinto ako. Bumuga ako ng hangin saka ko s'ya nilingon. "Kung sasabihin n'ya na kailangan kong maging katulong ay hindi ako mag-dadalawang isip na maging katulong." Ngumiti ako saka ko s'ya tinapik-tapik sa ulo.

"Unti-unti nang nagbabago ang buhay mo. Unti-unti ka na ring nakakalayo sa madilim na parte ng buhay mo. I'm sure, oras na ma-involved ka na naman sa mga Montreal lalo na sa rebeldeng tagapagmana na 'yon, baka hindi ka na makatakas sa Black Brotherhood," nakayuko n'yang sambit.

Napaiwas Ako ng tingin. Tama s'ya, unti-unti ng nagbabago ang buhay ko But unfortunately, I still remember how I became an assassin at the age of eight, the cold training that turned me into a killer, and the terrifying precision with which I was molded.

"It's only been 5 years since your dad took me in. Hindi pa ganun katagal para kalimutan ko ang lahat. Isa pa, nanalaytay pa din sa dugo't laman ko ang pagiging assassin," balik tugon ko na nag-pahalukipkip sa kan'ya.

"Nga pala, nasaan si Rui? Nasan ang kambal mo?" pag-iiba ko ng usapan.

"H-hindi ko alam," hindi n'ya makatinging sagot.

"Hindi ko alam kung hangang kailan mo pagtatakpan ang bastardo mong kapatid, Yuri. Pero oras na gumawa ulit s'ya ng ikapapahamak mo, ako mismo ang babalat sa kan'ya ng buhay," seryuso kong saad.

"Hehe, hindi ka pa ba late?" nagkatinginan kami. 

"Late na." Damn! Mabilis kong sinuot ang cap at sinuot ito.

"Hindi mo ba susuotin ang wig mo?"

"Everyone in our unit knows that I'm the white-haired assassin, So what's the point of wearing a wig?"

"Hehe, okay miss captain. Ingat ka." Nag-nod lang ako sa kan'ya bago ako tuluyang lumabas. Mabilis akong sumakay ng big bike papunta sa headquarters.

[Camp Crame]

"Salute to 10th Battalion Combat Team Captain," bati sabay salute sa 'kin ng mga trainee na nag-ddrill sa labas ng HQ.

"At ease!" balik tugon ko. Hindi na ako huminto dahil dumiretso na ako sa office. Pagpasok ko ay bahagya akong nagulat nang makita kong nasa loob na ang lahat ng Opisyal ng Special Forces Regiment kasama ang ilang mataas na opisyal ng PNP habang matamang nag-hinihintay sa 'kin.

"Oh." Napatingin silang lahat sa 'kin.

"Huh! I can't believe we've been waiting for some high school girl who's still wearing the wig from that cosplay event she went to with—"THUD!

"Opps, nadulas," sambit ko matapos ko s'yang batuhin ng double blade.

Laki mata s'yang tumingin sa'kin habang sapu-sapu ang pisnge n'yang nadaplisan nito. "W-what the hell?!" tila nang-gagalaiti sa galit at hindi mapakaniwala n'yang sambit.

"What? You can't believe that a teenage girl who just attended a cosplay would do that?" napangisi ako.

"Walang hiya ka!" mabilis itong tumayo at kumuha ng ballpen saka humakbang papalapit sa'kin. "Dapat sa gaya mong mamatay-tao ay ay tinuturuan ng leksyon!" sigaw n'ya pa nagpabago ng expression ko.

Mamatay tao, huh?

Pasugod na s'ya sa'kin nang mabilis kong sinipa ang ballpen sa kamay n'ya dahilan para tumalsik ito sa ere. Nasa likuran n'ya na ako ng nasalo ko ito gamit ang kanang kamay ko.

"Hindi gan'to ang tamang pag-gamit sa ballpen, Major. pero kung gusto mong gamitin 'to sa gan'tong paraan, well, pagbibigyan kita," tinutok ko pa ng mariin ang ballpen sa leeg n'ya.

"Woah! Woah! Pwede mag-sikalma lang tayo, masyado pang maaga para dumanak ang dugo dito," nakangiwing sambit ni Coronel Renato na ngayon ay pumapagitna sa amin. "Mabuti pa ay magpakilala muna kayo sa isa't-isa," lumingon s'ya 'kin pagkatapos ay tumingin s'ya dito. "Major, this is the 10th battalion combat team, Captain Ice Ackeri, ang—"

"Mamamatay tao, halang ang kaluluwa, at..." Huminto ako sa pagsasalita pagkaway lumapit ako sa lamesa saka ko hinawi lahat ng papel na nakalatag dito at umupo doon sabay de-kwatro. "Ang ACE ng Black Brother Assassination Group," Ngumiti ako.

Napakamot na lang Si Coronel Renato sa ulo n'ya nang makita n'ya ang ginawa ako. "...at Ice, ito si Major Arellano, ang 2nd District Comm—"

"Oh, I'm not interested," walang expression kong saad. 

"Ha! I can't believe this! Nag-recruit kayo ng mga taong walang modo at halang ang kaluluwa!" Yamot na sambit ni Major Arellano habang hawak pa din ang pisnge n'ya.

Napataas na lang ako ng kilay sa sinabi n'ya. "Right, if you people can actually do your job properly, maybe the special forces wouldn't need to be called in." Huminto ako sa pagsasalita saka ako tumingin sa tyan n'ya.

"Ice, stop it." 

Sabay sabay kaming napalingon sa pinto. Napatayo ako bigla nang makita ko si Uncle Lauren. Ang President at dating agent ng Blue Eagle Agency, isa sa 4 kings, at ang tumayong guardian ko bago ako ampunin ni Daddy Toshi.

Muli akong sumulyap sa kan'ya. Kung pag-mamasdan ang maayos at maganda n'yang tindig ay hindi mo masasabing lagpas kwarenta na s'ya. Nakakamanghang isipin na Pareho silang mukang nasa late 20's lang ni Miss Xyrine.

"Hindi ngayon ang tamang oras para sa mag-away," sambit pa nito na nagpaiwas sa'kin ng tingin.

"Ngayong nandito na si President Choi pwede na ba nating pag-usapan kung anong klaseng transaction na naman ang ipapagawa nyo sa 'kin," seryoso kong anas habang kinukuha sa pader ang double blade na binato ko kanina.

"The PNP requested the assistance of this Special Unit—specifically you, Ice,"

"Is there's something new?" Pinunasan ko ang double blade ko.

"Could you stop talking like we are all depending on you?" 

Napatingin ako kay major. "Then stop acting like one, " ngumisi akong muli. 

"Ice!" mariing sambit ni Uncle Louren. 

"Okay, okay!" tinaas ko ang dalawa kong kamay. 

Nang pare-pareho ng tahimik ang lahat ay nagsimula na s'yang magsalita muli. "There's a major illegal firearms deal set to happen at exactly 22:00 in the New Manila district today, and—"

"Let me guess, sangkot na naman ang mga bigating anak ng naglalakihang kompanya at kailangan ng PNP ng cover-up para sa kanila?"

Tumingin silang lahat sa 'kin. "You won't be here if they wouldn't need you," Nakakunot na sambit ni Major Arellano.

"Yeah, I wouldn't be here if you didn't NEED me. That’s exactly why I'm here." Umarko ang sulok ng bibig ko.

"Hindi n'yo kayang madungisan ang mga chapa n'yo sa mata ng publiko habang iniingatan ang mga pangalan ng mga naglalaking business tycoon at political heir sa mga kalokohan nila kaya gumawa kayo ng special unit para pag-takpan kayo. Hindi ba?" 

When no one was able to speak to them, a laugh nearly escaped my mouth.

"Did I hit the bullseye?" 

Napabuga na lang ng hangin si Coronel Renato sa sinabi ko. "Tutal alam naman natin ang patutunguhan ng usapan na 'to, let's wrap-up and end the meeting here," Saad n'ya pa.

"Yeah." Tumayo ako at nagsimulang humakbang papunta sa pinto. 

"Notoriuos killer."

Napahinto ako sa narinig ko. Pakiramdam ko ay kumulo ang dugo ko nang makita ko ang nakangising pag-mumuka ni Major Arellano. Gusto ko nang durugin ang bungo n'ya pero nagpigil ako. dahan-dahan akong humakbang papalapit sa kan'ya.

"Imbes na ballpen bakit hindi baril ang hinugot mo kanina?" tanong ko sa tenga n'ya. Napangisi ako nang bigla s'yang umiwas ng tingin.

"Smith and Wesson 357 magnum. 3.5-inch barrel. Magandang kaledad ng baril para sa isang opisyal na kagaya mo, Major. Ano kayang pakiramdam kapag pinutok ko 'to sa'yo?" tanong ko sabay kasa at tutok ng sarili n'yang baril sa sintido n'ya na kanina pa nasa kamay ko dahilan para mapalunok s'ya ng ilang ulit. 

"Ice, tumigil ka na," Seryoso ng saad ni Uncle Louren. 

"Opps. Gomenasai!" [sorry] Sambit ko saka ko kinalabit ang safety lever ng baril at binitawan ito sa sahig.

Pahakbang na ako ulit nang muli akong huminto. "Ah! One more thing.." humarap akong muli kay Major Arellano. "I didn't join this Special Force just to please any government official, sir. So please, be careful next time, dahil baka..." tumingin ako sa kan'ya saka ako lumapit muli sa tenga n'ya. "Baka makalabit ko na ang gatilyo sa susunod." 

"Bang!" Pagkasabi ko noon ay ngumisi pa ako.

Nang makita ko ang butil-butil n'yang pawis ay naglakad na ako patungo sa pinto.

"Do not kill and do the proper protocol during the operation later, Ice."

Lumingon ako kay Uncle Louren saka ako ngumiti. "I'll try.." Huminto ako.

"Cause it's definitely the last."