ICE'S POV
"Get off!"
Naalimpungatan ako nang biglang may sumipa ng lamesa kung saan ako nakatungo.
"Fvck! I told you to Get off!" galit na sigaw pa nito na pinagsawalang bahala ko pa din dahil sa sobrang antok.
"Dammit! You piece of shit!" Mabilis akong napamulagat ng mata nang biglang dakutin nito ang hood ng jacket ko dahilan para tumalsik ang suot kong cap at kumawala ang mahaba at itim kong buhok.
"BBO x ICE"
Tila nawala ang antok ko nang mabasa ko ang mga letrang 'yon sa cap ko na ngayon ay nasa sahig na. Agad akong tumayo at dinampot ito.
"Ha! Aba't babae ka pala. Malinaw ang sinabi ko sa mensahe na lalaking myembo ng Black Brother ang gusto naming makaharap!"
Napatingin ako sa lalaking nagsalita na ngayon ay na sa harapan ko. Hindi ko pinansin ang sinabi n'ya pagkaway tumitig ako ng seryoso sa kan'ya. "Pagpagan mo," walang expression kong wika habang inaabot ang cap ko sa kamay n'ya.
Nagsalubong naman ang kilay n'ya sa sinabi ko pero agad din s'yang sarkastikong natawa. "Aba! Naglakas loob ka na ngang matulog sa hide-out namin, ang lakas pa ng loob mong mang-utos, ayos ka din ano?!"
Napakunot na lang ako ng noo sa narinig ko. "Don't let me repeat myself." Humakbang ako papalapit dito. "PAGPAGAN MO," seryoso ko nang saad.
Nasindak s'ya ng ilang minuto pero agad din s'yang napangisi. "Narinig n'yo ba ang sinabi ng isang 'to? Pagpagawan ko daw ang sumbrebr—FUCK!" Napamura s'ya ng isang iglap lang ay nakatutok na sa pagitan ng mata n'ya ang dulo ng sapatos ko.
"Alam mo kung ano 'to?" tanong ko.
"Tangina! Ilayo mo ang paa —" BLAG!
Napangiti na lang ako nang makita kong nakahalik na s'ya sa sahig matapos kong ituloy ang roundhouse kick sa pagmumuka n'ya.
Humikab muna ako bago ako yumuko papalapit saka ko dinakot ang buhok n'ya at sapilitan itong inangat. "You supposed not to kiss the floor. It's disgusting," seryoso kong wika habang hawak pa din ang nag-lalagkit n'yang buhok.
"Tangina ka! Sino ka ba?!" sigaw n'ya nang ubod nang lakas kaya agad akong napatakip ng kaliwang tenga ko.
"Aish! Nakakairita." Lalo kong hinigpitan ang paghawak sa buhok n'ya at hinila ito patingala.
"Jerick, tangina! andito daw si Ice!" humahangos na sambit nang kadarating lang na kasamahan n'ya.
"A-Ano?!" Lumaki ang mata nito dahil halos mabali na ang leeg n'ya kakahila ko patingala sa direksyon ko.
"Ang bagong Ace ng Black Brother! Si Ice Ack —" THUD!
Napailing na lang ako nang makita ko s'yang dahan-dahang bumagsak nang mabilis ko s'yang batuhin ng kunai direkta sa noo n'ya.
[Kunai - Assassin's Blade]
"I shouldn't kill in a broad daylight. This is a mess." Humikab akong muli
"Teka, 'wag..'wag mo sabihing, i-ikaw si..." napatingin na lang ako sa lalaking hawak-hawak ko. Napangiti ako. Halos manlaki naman ang mata n'ya nang bigla kong tangalin ang wig ko.
"Ang babaeng m-may p-puting b-buhok.." halos manginig sa takot n'yang sambit. "Hindi m-maaaari..."
Napangisi na lang ako sa itsura n'ya. "You bumped me once, you'll be in danger. You bumped me twice..." Tumingin ako direkta sa mata n'ya. "You'll die," saad ko habang nilalaro ang isa pang kunai sa kamay ko.
"N-nagkamali ako. P-akiusap, buhayin mo ako."
Bahagya akong natawa sa pag-mamakaawa n'ya, "Buhayin kita?" umarko ang sulok ng labi ko.
Natulala s'ya ng ilang minuto na para bang nag-iisip s'ya nang isasagot nang bigla s'yang humawak sa kamay ko. "Hawak namin si Yuri!"
Napahinto ako pakiramdam ko ay bigla na lang naging blangko ang lahat nang marinig ko ang pangalan ni Yuri.
"Tama! Ipangako mo lang na bubuhayin mo 'ko, pinapangako ko na bubuhayin ko si yuri! Pakiusa—AAAAAH! TANGINA!" namilipit s'ya sa sakit ng bigla kong i****k sa kamay n'ya ang kunai na hawak ko.
Mariin ko s'yang tinitigan sa mata. "Ipapaalam ko lang sa'yo na wala ka sa posisyon para magbigay ng kondisyon," walang emosyon kong saad.
"H-halimaw, h-hindi ka tao, " nangangatal pero nakangisi n'yang sambit na para bang nasisiraan na s'ya.
Aish! This is totally a mess.
"Hey, you'll die in minutes now, any death wish?" anas ko sa kan'ya na tuluyan ng nagpatulala sa kan'ya.
Aish! Don't give me that look. A terrified face is like a drug to me. A drug that makes me wanted to kill more.
Ngumiti ako pagkaway hinawakan kong muli ang buhok n'ya.
"A-anong g-gagawin mo?"
I can hear him clearly but I feel blank at all. Tinangala ko pa ang ulo n'ya sa puntong mababali na 'to.
"P-pakisaup..." Namumula na ang mata n'yang sambit at parang ano mang oras ay luluwa na ito.
"A-ayoko pa..." sambit n'ya pa habang nangingilid ang luha n'ya. Bago pa tuluyang tumulo ang luha n'ya ay tinaas ko pa ng todo ang ulo n'ya
"P-pakiusap, ayoko pa m-mama––"THUD!
Napapikit na lang ako nang may tumalsik na dugo sa pisnge ko matapos kong mabilis na ihampas ang ulo n'ya sa sahig.
"H-halimaw ka," tulalang sambit ng kasamahan n'ya habang nakatingin sa basag na muka nang tinatawag nilang Jeriko. Tumingin ako sa kan'ya saka ako ngumiting muli.
This is bad. I don't feel any contentment.
"I want to kill more," sambit ko habang nakahawak pa din sa buhok ng lalaking nangangalang jeriko na ngayon ay basag na ang muka.
"D-de..Demonyo k-ka..." Rinig kong sambit nito kahit basag na ang muka at nagkalat na ang dugo n'ya sa sahig.
"Nakakairita naman. Hindi ka pa din patay?" amuse pero iritado kong tanong.
"Demonyo! Ikaw ang unang mamamatay!" sigaw n'ya ng buong lakas na para bang alam n'ya nang huling sigaw n'ya na 'yon.
This is insane! I can't stop myself from smiling.
"Ok," hinawakan kong muli nang mahigpit ang buhok n'ya.
"Shinu." [Die]
Hinila pa taas ang ulo n'ya at malakas na hinampas ito sa sahig. Rinig na rinig ko ang pag-crack ng bungo n'ya nang tumama ito sa tiles nang mapangiti akong muli.
"A-ice, pumapatay kana naman ba?" Napahinto ako nang marinig ko ang boses nang nagsalita. "Ice, Isa ka ng opisyal ng Special Force ng Militar. 'wag ka ng bumalik pa sa u-underworld, p-pakisuap."
Nang marinig ko ang nangangatal na boses ni Yuri sa telepono ay nakaramdam ako ng galit pero hindi ko alam kung bakit..,I feel the urge of killing intensifies that I couldn't help myself from grinning.
"1443," I uttered.
"A-ice, no! Please, don't do—" Hindi ko na narinig ang sasabihin ni Yuri nang biglang pinatay ng lalaking nasa harapan ko ang telepono.
"1443? T-teka, h-hindi ba't code 'yon na ginagamit ng BBO?" nanginginig n'yang tanong.
"Kung alam mo kung anong ibig sabihin nu'n ay tumakbo ka na," tugon ko.
"A-anong ibig mong sabihin?"
"Anata o koros," Tumigil ako pagkaway dahan-dahan kong hinila ang katana sa likuran ko saka ako ngumisi,
Natulala na lang s'ya sa narinig n'ya, "H-hindi! B-bago ako mamatay, mamatay muna si Yuri!" sigaw n'ya na tuluyang nagpa-blangko ng mukha ko,
"Magpapakamatay ka o papatayin kita?" tanong ko nang isang iglap lang ay nasa likuran n'ya na ako.
"Set us free, and we'll let Yuri live," umiiyak n'ya ng pakiusap.
"I'm kind enough to give you choices. Why the fvck you are crying?" naiirita kong tanong.
Hawak ko pa din s'ya sa leeg nang makita ko sa repleksyon ng katana ko na may dalawang lalaking dahan dahang naglalakad papunta sa 'kin mula sa likuran ko.
Aah. This is annoying.
Kasabay nang pag-angat nila ng tubo patungo sa 'kin ay ang pag-angat ng sulok ng labi ko. Malapit na sila sa'kin ng mabilis kong hinagis sa ere ang katana ko. Nahugot ko na ang isa ko pang katana sa likod ko gamit ang kaliwang kamay nang saktong bumagsak naman ang isa ko pang katana sa kanang kamay ko. Bago pa nila marealized kong anong manyayari ay nakagulong na ako papunta sa pagitan nilang dalawa. Laglag panga silang tumingin sa 'kin kaya napangiti ako ng sobra.
"Sayonara des!" [Goodbye!] nakangiti kong anas saka ko inangat ang dalawa kong katana at walang kurap-kurap na tinagpas ang ulo nila.
Napasinghap ako ng isang iglap lang ay nagsiritan na ang mga dugo mula sa leeg nila habang gumugulong naman ang mga ulo nila sa sahig.
Napangiti ako. Sinasamyo ko pa din ang masangsang nilang mga dugo ng madako ang tingin ko sa kaliwang direksyon ko. Nang makita kong tumatakbo na ang kasama nilang hawak ko kanina sa leeg ay napailing ako.
"Run.." Hinawakan ko ng mahigpit ang katana ko. "As fast.." napangisi ako. "As you can." Mabilis kong binato ito sa direksyon n'ya.
Nang makita kong tumagos ito sa centro ng leeg n'ya ay napangisi akong muli. Dahan-dahan akong lumapit upang kuhain ang katana ko ngunit bahagya akong napailing ng pag-kahugot ko nito ay hindi pa din humihiwalay ang ulo n'ya sa katawan n'ya.
Walang expression kong tinagpas ang ulo n'ya gamit ang isa ko pang katana dahilan para tumalsik ang dugo n'ya sa muka ko. Napailing ako. Mula sa lalaking pinatay ko ay nadako ang tingin ko sa paligid. Nagkalat na ang dugo sa sahig kasama na ang mga bangkay ng pinatay ko.
The view is quite fascinating yet I feel empty. "Haaa, I need to kill more," naibulalas ko. Muli kong sinuot ang itim kong wig na buhok saka ako nagsimulang maglakad patungo sa pinaka-gitnang palapag ng gusali.
Nang sa wakas ay nasa gitna na ako ay nagulantang ako nang makita kong nagkalat na ang katawan ng mga walang buhay na tao habang naliligo sa sarili nilang dugo. Napalunok ako nang makita kong bawat isa sa kanila ay wala ng ulo.
This style of killing...
I know without a doubt...
it's HER doing.
"Kamusta ka na, Ice Ackeri?"
Rinig kong sambit ng babaeng nakaupo mula sulok at madilim na parte ng silid na kinaroroonan namin. Nang makita ko s'ya habang nakaupo sa duguang sahig habang hawak ang ulo ng isang lalaki ay natigalgal ako.
It's her.
Ang dating Ace ng Black Brother Assassination Group, Ang President ng Montreal group of companies, Guevara Group of corporation at ang nag-iisang asawa ng Presidente ng Sy group of company na si Spade Inigo Sy.
Agad akong yumoko. Kung kailangan ko pang humalik sa duguang sahig ay gagawin ko para lang mapakita ang pag-galang ko sa kan'ya. "Kinagagalak k-kong makita kang muli, Mrs. XJ," buong galang kong bati sa kan'ya.
Nang maramdaman kong nagsimula na s'yang maglakad patungo sa'kin ay nakaramdam ako ng sobrang kaba. This feeling. This is the same feeling I had when I was 7, sixteen years ago. So much has changed since then, but I'm still trembling like I did back then.
"Yuri is safe now. He just passed out when he saw me." Tumingin naman ako sa direksyon ni Yuri na ngayon ay wala ng malay. Napayuko ako."Ice, hindi ko pa din naiintindihan kung bakit ka lumuluhod at nanginginig ng sobra sa t'wing makikita mo ako," sambit n'ya.
Gusto ko mang magsalita pero parang wala akong karapatan makipag palitan ng salita sa kan'ya.
Napaigtad ako ng marahan n'yang tinangal ang wig sa ulo ko. "Your silver hair is a mark of petrifying killing machine. A symbol of death. Why are you hiding it?" lalo akong napayuko sa sinabi n'ya.
Its a curse.
"Tumingin ka sa 'kin, Ice," utos nito.
Dahan dahan akong nag-angat ng ulo pero nang magtama ang mata naming dalawa ay agad na tumulo ang luha ko.
It's the same eyes, 16 years ago.
Ang mata ng babaeng tumulong sa'kin sa kamay ng pari na labis na nang-abuso sa 'kin sa bahay ampunan na kinalakihan ko. Habang nakatitig sa kan'ya ay para akong bumalik sa madilim na parte ng buhay kong 'yon. Katulad noon ay nakasuot din s'ya ng itim na damit habang nakaladlad ang mahaba n'yang itim na buhok at hawak hawak n'ya naman sa kanang kamay n'ya ang katana n'yang puno ng dugo habang hawak n'ya naman sa kaliwang kamay n'ya ang ulo ng paring 'yon.
"For 16 years simula ng gabing 'yon ay apat na beses pa lang tayong nagkakaharap pero sa apat na beses na 'yon ay di ko alam kung bakit lagi kang umiiyak sa harapan ko sa tuwing nagkakaharap tayo."
Napaiwas ako ng tingin.
Paano ko sasabihin sa kan'ya na utang na loob ko sa kan'ya ang buhay ko? Na kung hindi dahil sa kan'ya ay matagal ko ng winakasan ang buhay ko habang nasa bahay ampunan ako.
"Balita ko ay tinatalikuran mo na ang pagiging ACE mo sa Brotherhood at kasapi ka na ng militar ngayon," sambit n'ya saka n'ya binalik ang katana n'ya sa likuran n'ya.
Napalunok ako. Inilahad ko sa kan'ya ang katana ko. "Karangalan ko ang mamatay sa mga kamay mo, Miss," nakayoko kong saad.
Nagulat ako ng bahagya nang imbes na damputin n'ya ang katana ko ay binalik n'ya pa ito sa 'kin. "Ikaw? papatayin ko? Ikaw na ACE ng BBO at isang opisyal ng militar? Isn't threatening to kill you? Isa pa, mas tinuturing pa kitang anak kaysa sa nag-iisa kong anak kaya bakit kita papatayin, Ice?" ngumiti s'ya sa 'kin.
"20 years ago ng makilala kita sa bahay ampunan noon, 3 years old ka pa lang habang pinagbubuntis ko naman ang anak ko. Nang makilala kita noon ay pareho ka naming kinagaliwan ni spade sa kabila ng pagiging engot n'ya dahil wala s'yang maalala. Nang dahil sa'yo, kahit papaano ay naimagine ko ang buhay ko bilang ina at buhay may-asawa kahit hindi pa sinisilang ang anak ko at wala pang maalala si spade." Ngumiti s'yang muli sa 'kin
Muling tumulo ang luha ko. "P-patawad, Xyrine," nakayuko kong sambit.
"No, I don't accept your apology. How about you grant me a favor instead?"
Mabilis na bumalik ang tingin ko sa kan'ya, Anong ibig n'yang sabihin?
"Help me."
Bahagya pa akong nagulat sa sinabi n'ya.
Help her for what?
"A-anong ibig mong sabihin, Miss?"
"I want you to help me with my son..." Seryoso n'yang tugon pagkaway napaiwas s'ya ng tingin.
Tila ba nag-bago ang ambiance ng paligid nang magbago ang expression n'ya. Para s'yang problemadong ina sa isang anak.
Wait! Son? Ang tinutukoy n'ya ba ay ang bastardo n'yang anak na si Ace Montreal Sy?
"A-anong klaseng tulong.." Nagbabakasali kong tanong dahil baka iba ang ibig n'yang sabihin.
Inantay ko ang susunod n'yang sasabihin kahit masama na ang kutob ko dito. Tumingin muna s'ya sa 'kin bago s'ya nagsalitang muli.
"Be my Son's Butler, Ice."
ICE'S POV"Ice, you can't do this!" Humarap ako kay Yuri na ngayon ay kunot-noong nakatingin sa'kin. Napangiti ako nang mapagmasdan ko ang muka n'ya. "Aww. My lovely brother. Napaka-cute mo."Lalo lang kumunot ang noo n'ya sa sinabi ko. "Ice, pwede ba! Can you be serious even once?!" Tumawa lang ako ulit habang sinusuot ang combat shoes ko."Seryuso? Bakit ka ba pumayag na maging butler ng isang malaking conglomerate heir kung isa ka ng opisyal ng Special Force ng Gobyerno?! Imagine, every soldier in your unit standing at attention, saluting with unwavering respect then magiging bantay ka lang ng isang rebeldeng University Student? Isa pa, hindi ordinaryo ang babantayan mo! Tagapagmana 'yon ng tatlong naglalakihang kompanya! Are you out of your mind, Ice!?"Hindi ko pinansin ang sinabi n'ya pagkaway sinuot ko ang sinturon ng fatigue ko."Ate." Napahinto ako. Bumuga ako ng hangin saka ko s'ya nilingon. "Kung sasabihin n'ya na kailangan kong maging katulong ay hindi ako mag-dadalawang
21:00 at New Manila District ICE'S POV"Don't move or I will kill you." "Yeah, just do so dickhead," bored kong anas sa lalaking nasa likuran ko.Akmang tatawa sana ito ng napangisi ako. Mabilis akong kumilos upang hawakan ang sleeve n'ya, akmang ibabalibag ko na s'ya ng bigla s'yang kumindat. 'wtf?''Di na ako nagdalawang-isip at binalibag ko agad s'ya sa sahig pagkaway pinilipit ko ang braso n'ya sa likod n'ya at inupuan s'ya"Damn! I'm just playing around, why damn so serious?" natatawa n'yang sambit habang nangingiwi sa sakit."Oh, you seem bored playing around like this." Lalo lang s'yang natawa sa sinabi ko. "Shocks! Are those people making out in public?" "Omg! Get a room please." "Aikes! Halika na nga, baka hindi pa natin maabutan si Ace Relick sa stage!" Napahawak na lang ako sa sintido nang marinig ko ang sinabi ng mga taong dumaan sa harap namin. Agad kong binitiwan si Levi saka ako tumayo. "Bakit ba naman kasi nagkataon pang may event sa lugar na 'to? Nakakairita!"
ACE'S POV21:00 at New Manila District "Waaaah! Ace! Isa po ako sa mga avid fan ninyo! Gusto ko lang sanang I-abot 'tong regalo ko, sana magustuhan n'yo!" nakayuko habang nakapikit na sambit ng isang fan na biglang pumasok sa tent namin. "Hey! Who are you?! Paano ka nakapasok dito?! Security! Security!" sigaw ni Cloy, My manager.Inawat ko s'ya pagkaway humakbang ako papalapit sa fan na hinihila n'ya palabas. "It's ok, let her be," sambit ko saka ako lumapit dito. "Hi, what's your name?" nakangiti kong tanong. "Ah. Eh, uhm, ano! I'm Aya!" tila kinakabahan at nauutal nitong tugon. "Aya. Such a cute name, isn't it?" I said with a teasing smile. Disgusting. "Ah. Eh, Ace, This is for you!" Nalipat ang tingin ko sa paper bag na inlahad n'ya sa harapan ko. "Aw, you didn’t have to, but thanks anyway." I stepped closer and gave him a smile."A-Ace?" she stammered as I took the paper bag from his hand.I was caught off guard when without warning she suddenly fainted. I nearly rolled m
[ Xander Montreal Vice Presidential Proclamation. ]ICE'S POV"Ait! Daig ko pa ang myembro ng Men in Black dahil sa suot ko," nakabusangot kong sambit nang matitigan ko ang sarili kong repleksyon sa salamin.Paano ba naman, nakasuot ako ng black slacks, white polo under some black coat habang nakaipit naman ang black wig kong buhok. I don’t want to look like this, but this is a formal job, and I need to make myself more presentable.Tumingin akong muli sa salamin ngunit napakunot na lang ako ulit ng noo. Kahit ano pang titig ang gawin ko sa sarili ko ay wala rin namang magbabago kaya kumilos na ako para lumabas"Ice." Napalingon ako sa tumawag sa 'kin. "Hindi pa huli ang lahat para humindi. Please, Ice, 'wag kana tumuloy," tila nag-mamakaawang saad ni Yuri.Bumuntong hininga ako saka ako ngumiti sa kan'ya. "I already gave my word to Miss Xyrine, Yuri. At isa pa, breaking an oath means commiting a suicide kaya hindi na ako pwedeng umatras pa.""Ice, no!" Pareho kaming napatingin ni Yu
ACE'S POV [ 10:00 PM AT HEAVEN'S CLUB ]"Have you seen their faces? They all looked fvcking dumb when the bomb exploded," Zero said, laughing, while a woman is sitting on his lap."Marahil ay nagkakagulo na ang lahat sa mansyon at hindi na rin maipinta ang muka ng lolo mo," Seryusong kumento naman ni Lucan habang nakatapat sa laptop n'ya.I let out a snigger when I heard what they said. "I already warned them—they can’t force or order me to go back to Montreal unless I can't see Kairo Montreal’s damn face there," I said in an irritated tone."You think your lolo would agree with your reckless decision?""Dare not to, or else I’ll bombard the entire Montreal University next," I said as I took a swig of my drink."You’re so focused on Mr. Montreal that you’ve forgotten everything else, Ace," he replied."Mom and Dad are still in Florida, and I have no fvcking idea when they’ll return. Moreover, I’ll make sure to have fun myself first before they get back," I said, taking another sip of
THE ACE OF THE ACES ICE'S POV Ang akala ko, 'pag tinangap ko ang trabahong 'to ay makakatulog na ako ng maayos pero, Humikab ako pagkaway tumingin ako sa orasan.Damn! Alas-kwatro pa lang! At ang malala pa, ala-una pa lang ay gising na ako dahil kailangan pa naming bumyahe dito sa Private Island ng mga Montreal para lang sunduin ang rebeldeng heir na 'yon!Yeah, he was detained for almost 1 week here dahil sa mga kalokohang ginawa n'ya but detained my ass! Sa ganda at laki ng private island na 'to, I doubt kung nagdurusa s'ya sa lugar na 'to, for sure, bakasyon grande lang ang ginagawa n'ya.Humikab akong muli.Tila hinihila na ang kaluluwa ko sa kabilang dimension dahil sa sobrang antok nang biglang pumasok ang isang middle aged na lalaki sa kwarto kung saan ako naroroon. Agad akong napatayo.S'ya na siguro ang butler na magbibigay sa'kin ng orientation dito. Napakunot lang ako ng noo ng tignan n'ya ako mula ulo hangang paa na parang pinag-aaralan n'yang mabuti ang bawat detalye n
THE ACE OF THE ACESICE'S POVE"H-hachuuuuu!" Muli akong bumahing habang sinusuot ko ang coat ko."I told you, being Ace Montreal Sy's Butler is no joke! Nakita mo kung anong nangyari sa'yo!" Galit na sambit ni levi."Will you stop nagging me? It's annoying!" Tugon ko habang inaayos ko ang itim kong wig."Stop nagging? Why would I? Sino ba tinawagan mo para damputin ka sa maduming ilog kanina?!"Napakunot na lang ako ng noo ng maalala kong muli ang kagimbal gimbal na pangyayari na 'yon. "Hayop ka! Hayop ka! Hayooooop ka—HACHUUU!" Bago ko pa matuloy ang sasabihin ko ay muli akong bumahing ng napakalakas."Hayop na Ace na 'yon! Pasalamat s'ya at buhay pa ako kung hindi, mumultuhin ko s'ya sa kahit na anong paraang alam ko! hayop s'yaaaaa!" Narinig ko na lang na natawa si levi sa likuran ko."What? Gusto mo ding ihagis kita sa ilog pasig?!" Inis kong tanong sa kan'ya."Sorry hahahah. It just, it's my first time seeing you cursing someone outloud.""Arrg! Paanong hindi ko s'ya mumurahin e
THE ACE OF THE ACESACE'S POV Agad kong sinipa ang pinto ng VIP section dahilan para mapatingin sa'kin si Lucan at si Zero"Oh-uh! The King is finally back," Zero blurted out as I enter the room."It seems you've already caused a fuss even though you just came back, Your Highness," Lucan remarked."Well, I just messed around with one of Kairo's toys before coming here, but something unpleasant happened, and it completely ruined my mood," I replied."By unpleasant, are you referring to Kairo Montreal?" Zero asked again.My gaze shifted to him. "Would it be such terrible news if I said there's a new pest capable of ruining my mood aside from Kairo?" I replied with a sharp edge in my tone.Great. They are now both staring at me."Woah! Wait! Don’t tell me your new lady butler is the one you’re talking about?" Zero asked, standing up abruptly."Where is she?" Lucan chimed in with curiosity."Fvck. What’s with the hype?!" I muttered, averting their gazes."Well, your lady butler kinda hit
THE ACE OF ACESICE'S POV"Wow, you actually made my woman cry. Agatha."Halos mapaang ako nang mapagtanto ko kung sino ang taong nasa harapan ko. "No, Ace, I've wronged you. I'm sorry. Besides, I... I'm just playing with her," nakangiti pero tumutulo na ang luhang paliwanag ni Agatha."Playing with her?" madilim pa din ang expression na tanong ni Ace sa kan'ya. "Is this your definition of the word 'play,' Agatha?""No, you don't under—ACKKK!" umalingawngaw sa buong warehouse ang impit na sigaw ng huli nang higitin pa ni Ace ang ulo nito patingala."Well, if this is what 'play' means to you, then I guess you don’t even know how this game is meant to be played, do you?""Ace, I'm sorry. Please..." napalunok ito, "spare me...""Sure, I will spare you, but before that..." halos manigas ako nang magsalubong ang mata naming dalawa ng bigla s'yang tumingin sa direksyon ko. "I'll show you how to make one cry for real, you little evil," dagdag pa nito habang nakatingin sa'kin.Binitawan n'ya
LUCAN'S POVMontreal University Ghad, this is insane. From her butler's place to New York, to their office, and now to Montreal University—I just wanted to pass out. And worst of all, Zero and I have no idea of what’s going on. Ace looks like a complete psycho right now, and if he's like this, it's best not to bug him."Hey, what the hell!?" sigaw ni Yudam habang nakatali at nakaluhod sa harapan namin ngayon. "Fvck, Ace! How dare you tie us up and bring us here?!" nang-gagalaiti ding sambit ni Liam."Where is she?" Ace asked emotionlessly.I bet his restlessness comes from all the trips, sleepless nights, and everything that’s been happening. But whatever they talked about on the phone made Ace look even worse—like he’s on the verge of going berserk."Who the fvck is this 'she' you're talking about, you damn psycho—AHHHH! DAMMIT!""You see, I am the one asking here." Ace pressed his foot harder against Liam's crotch. "Where is she?" He asked again. "You've gone nuts because of tha
THE ACE OF ACES Zero's POV 2:00 PMMy eyes were starting to close when I saw Ace stand up from his chair and begin pacing back and forth with an anxious look on his face.Tumayo ako para hawakan s'ya sa balikat, ngunit nagulat ako nang bigla n'ya akong itulak. "Don't annoy me," he said in a spine-chilling voice."Chill, bro." Bumalik ako sa upuan ko."He must be tired," Lucan murmured.Tss. Is he the only one who's tired?I mean, we flew to New York right after leaving her Butler's place and just arrived back today, yet here we are, sacrificing our lives waiting for some of the biggest heads of the biggest company—for some unknown reason. If that's insane, I don't know what else. I just wonder what he's up to. Imagine going back and forth continuously without a night of sleep or even a moment of rest. He's obviously desperate to say something to his parents, but what I don't get is why he looks so anxious.Is something bothering him? Arg! Whatever!Papikit na akong muli ng biglang
THE ACE OF THE ACESICE'S POVAnong oras na ay hindi pa din ako nakakatulog, hindi mawala wala sa isip ko ang sinabi ni Yuri.I managed to keep a straight face earlier, but it shook my world. I mean, I've been her sister for so many years, at simula nang ampunin ako ng pamilya nila, I always saw him as a fragile boy, but it never occurred to me that... ugh! I had no idea that...Nakagat ko ang ibabang parte ng labi ko.Damn! I don't even know how he feels. If I only knew, I would know exactly what to say to him. I'm such a useless sister to my siblings! Pero ngayon, malinaw na kung bakit pikit mata s'yang nagpapa alila kay Kairo.That Kairo! He is a scumbag! Don't tell me he’s aware of Yuri's feelings toward him, and that’s why he played him to that extent? Or... does he have feelings for Yuri as well? Kung iisiping mabuti, nu'ng unang beses kong makita si Yuri nu'ng pinapahirapan s'ya ni Ace sa cafeteria ay dumating si Kairo. But... aah! Never mind! That scumbag! He even aggressively
Ice's PovMontreal UniversityHindi ko alam kung tama ba 'tong gagawin ko, pero...napabuga na lang ako ng hangin.He promised me he would make a public apology. Subukan n'ya lang hindi tumupad sa pinangako n'ya. Makakatikim talaga s'ya!Pagkatapos kong magbihis (butler suit) ay bumyahe na ako papuntang Montreal University. Since hindi ko alam kung saan o anong oras s'ya mag-pupublic apology ay dumiretso na lang ako ng cafeteria, tutal magtatanghalian na rin naman and 'yon din ang usual spot nila ni Zero at Lucan.Habang kumukuha ng pagkain ay sumulyap ako sa pwesto nila para tignan sila ngunit nabigo lang ako dahil hindi ko sila nahagilap.Where are those dorks? Usually pag gan'tong oras ay para silang hari na nakatambay dito sa cafeteria. Hindi kaya? Napahinto ako. Subukan n'ya lang talaga baliin ang pinangako n'ya, babalian ko s'ya ng leeg!Matapos kong makapaglagay ng pagkain sa tray ay doon ko lang napansin na may commotion na nagaganap, 'di kalayuan sa'kin.Teka, nag-pupublic ap
THE ACE OF ACESICE'S POV"We are talking about your upcoming marriage, Ice.""What?""What the f*ck?!" Bigla ay lumabas sa bibig ko."What a sweet way to welcome your soon-to-be husband." Napaangat bigla ang kilay ko sa sinabi ni Ace."Why the hell are you here and what the f*ck are you bickering about?" Kunot noo kong tanong."I thought it would be better if we talk about our marriage around your parents, honey.""Hahahaha!" Hindi ko mapigilang matawa. This is another level of craziness. Indeed. Wala akong masabi. Naglakad ako malapit sa glass rack malapit sa'kin. "Ano ulit ang sinasabi mo?" Wala sa sarili kong tanong habang nakatingin sa kan'ya."Ang kasal na–" CRACK!Halos malaglag ang panga nilang lahat sa sahig nang basagin ko ang glass rack na kinalalagyan ng samurai na naka display malapit sa'kin."Kasal?" Ulit ko sa sinabi n'ya.Tumayo s'ya pagkaway lumapit kay daddy. "Haha! I don't think we can talk about this if you're holding something like that." tila kinakabahan n'yang s
ACE'S POV Heaven's Club"Aah! Fvvvcccck!" Nahilamos ko ang sariling palad sa mukha. "I never saw you frustrated like that, what's up?" Zero asked with a puzzled face."Dammit! What should I do?!" I ran my hand through my hair, disheveling it."Man, why don't you try to blurt out the problem first so we can relate?" he muttered again."Did something happen after you left for nowhere yesterday?" Lucan queried out of the blue."Well, a lot." I grasped my breath. "I think I need your opinion about this."Napalingon silang dalawa sa'kin. Tumingin muna ako sa kanila bago ako umiwas ng tingin. "Uhm, what would you guys do if the person you've been looking for all this time was right next to you the whole freakin' time, and worse, you've done so many unpleasant things to her?""Ohh...so babae pala ang problema," Napaarko ang sulok ng labi ni Zero"So who is it this time? The white/silver-haired girl or your butler?" Walang lingon lingong tanong ni Lucan."What if I say both?" Napalingon mu
DISCLAIMER: THIS CHAPTER CONTAINS GRAPHIC AND DISTURBING SCENES OF VIOLENCE, INCLUDING A BRUTAL METHOD OF KILLING, AND TRIGGERING LANGUAGE. READ AT YOUR OWN RISK.ACE'S POV"This is Ice. I'll proceed with the mission. Over and out."Nang humalakhak si Yamaguchi Oda sa tabi ko, pakiramdam ko ay gumawa ako ng napakalaking pagkakamali. "You use your Brain well."Hindi ko s'ya pinansin at pilit kong pinakalma ang sarili ko. Ilang minuto pa ang lumipas ay nakarating din kami sa napakalaking villa sa tagong lugar sa Tagaytay. Nang makapasok kami sa loob ng luma at halos walang ilaw na mansyon ay muntikan na akong masuka sa napakasangsang na amoy na umaalingasaw mula dito."Here, see with your own eyes my creation," Sambit n'ya nang makapasok kami sa napakalaking chamber room.Halos mangatal ako sa nakita ko ngunit pinigilan kong gumawa ng kahit na anong reaksyon.People believe that human centipedes only exist in movies, but they are wrong. They said Oda is obsessed with those movies, but I
ACE OF THE ACESICE'S POV"A-ace Montreal?" Di makapaniwala kong sambit."I don’t know what kind of place this is, nor what kind of people they’re selling here, but the sight of what’s mine being put up for sale is an eyesore." Sambit n'ya habang seryusong nakatingin sa'kin.Hindi nag-sisink in sa utak ko kung anong kabaliwan na naman ang sinasabi n'ya ngunit sapat na ang presensya n'ya para makahinga ako ng maluwag."Uhm excuse me, sir? What is your bidder number?" Tanong ng bid caller na kinakunot n'ya naman ng noo"What bid number?"Natawa na lang ako ng bahagya kahit tagaktak pa rin ang pawis sa noo ko. As expected, he just barged in without thinking. What a total idiot."I'm sorry, sir, but we can't consider your bid since you don't appear to be on the bidder list.""What? Hey! Don't you know who I am? I can double—no, triple the amount—" Nahinto lang s'ya sa pagsasalita ng hampasin s'ya ni Levi ng baril sa batok n'ya."I'm sorry, my boss seems to be lost," Levi said before leav