"Leonel!"Nagising ako sa pagkakatulala dahil sa malakas na tawag saakin ni Christelle, napatingin ako sa kanya."Y-yes, love?.." gulat kong tanong kay Christelle "I've been calling you for few times now!" Ungot n'ya saakin saka nag cross arm.Kahapon ko pa tinitimbang ang susunod kong aksyon, I was torn between letting Christelle go or keeping her here with me until our contract is done. God knows how much I wanted to be with her but.. I can't be so selfish. May bata akong nasasaktan sa tuwing tumatagal si Christelle sa tabi ko, may naghihintay sa kanya at higit sa lahat may batang nangungulila sa kanyang ina dahil saakin. Gusto kong bumawi kay Christelle sa lahat ng ginawa ko, gusto kong patunayan sa kanya na nagsisisi na ako; gusto kong sabihin sa kanya ang katotohan kung bakit ko s'ya iniwan noon pero wala pa akong lakas ng loob para sabihin sa kanya ag lahat.. ayaw ko pang aminin kung gaano ako naging selfish noon para masaktan s'ya.Half of me wants to keep her here with me but
LEONEL'S POVNasa top deck na ulit kami ni Christelle dahil pagkatapos n'yang ibalik sa dagat yung isda ay nag aya na s'yang umakyat dito, ayaw na daw n'yang manghuli ng isda dahil nakaka awa naman daw.Do women always this emotional?Tatlong araw na lang ay ibabalik ko na ulit si Christelle and I hope that after this week, nothing will change between us. Sana ganito na pa rin kami hanggang sa pag balik namin pero alam kong hindi naman iyon posible dahil may kanya kanya kaming buhay."Here's your drink, Leonel." Christelle handed me the apple juice that she get from the kitchen."Thanks, baby." Naupo s'ya sa tabi ko at kasabay nun ay ang pag lapag n'ya ng isang bote ng tequila sa lamesang napapagitnaan namin. Nagtataka akong napatingin sa kanya."Let's play, truth or drink, Leonel. You either tell the truth or you you will take a shot." Nakangiti n'yang aya saakinNapaisip ako, maganda itong daan para malaman ko kung mahal n'ya pa ba ako at kung may pag asa pa ba kaming bumalik sa da
Malapit na sumapit ang gabi pero hindi pa din ako kinikibo ni Christelle, naka kulong pa din sa kwarto at ilang oras nang hindi lumalabas."Christelle... Baby... Kumain ka muna, please.." pagtawag ko sa kanya mula sa labas ng kwarto pero wala akong nakuhang sagot mula sa kanya.Napabuntong hininga ako, bakit ba kasi naduduwag akong sabihin sa kanya ang totoo? Bakit ba nagiging pipi ako sa tuwing katotohanan ang hinihingi n'ya saakin? Tangina naman kasi eh!"...fine. Kung ayaw mong kumain sa ngayon, that's okay. But please, eat when you get hungry, Christelle." Umalis ako sa tapat ng pinto ng kwarto at pumunta sa kusina para takpan na lang ang niluto kong pagkain, wala din naman akong gana kumain kaya itatabi ko na lang muna.Umakyat ako sa top deck para magpahangin. Malamig ang simoy ng hangin ngayong gabi, prrobably because it will rain sooner or later--- base on the weather forcast. Ilang minuto din akong nakatulala sa dagat, pinapanood ang malumanay na hampas ng mga alon sa isa'
Christelle's POV Ang tanga-tanga ko! Bakit ba ako naniwala kay Leonel?! Bakit nagpauto nanaman ako sa taong 'yon?! He has a girlfriend all along! Naging kabit ako kahit na ayaw ko. Ang tanga-tanga ko! Napapatawad ko na si Leonel eh kahit pakunti-kunti, unti-unti na akong naniniwalang nagbago na s'ya dahil sa lahat ng pinapakita at pinaparamdam n'ya saakin pero lahat nang iyon ay hindi pala totoo, isa lamang kasinungalingan, isang palabas na ang katulad ko lang na tanga ang maniniwala. Cheaters never change, indeed. He cheated to me before with Sabrina and now, he is cheating to Sabrina with me. Ang manloloko talaga ay manloloko pa din kahit pa anong gawin. Para akong sinaksak ng ilang beses nang marinig ko ang malambing na usapan nila ni Sabrina, ang sweet-sweet nila sa isa't isa. Para akong sinampal nang marinig ko ang tatlong salitang iyon mula kay Leonel, paano n'ya nagagawang sabihin na mahal n'ya si Sabrina habang ako ang kasama n'ya?... "You are so stupid, Christelle! HIn
Isang linggo na matapos akong makauwi at tulad ng inaasahan ko ay wala nga akong inabutang trabaho—not because tanggal na ako but because I am suspended for 2 weeks. One week na din ang nakalilipas pero damang dama ko pa din ang sakit ng panloloko ulit saakin ni Leonel. I can't believe na ganun ako katanga at napa ikot n'ya ako sa mga matatamis n'yang salita, good thing hindi ko sinuko ang bataan dahil kung hindi ay nako! Tapos na talaga, baka nasundan pa ang mga anak ko. Pero hindi ko na masyadong dinadamdam ang bagay na iyon dahil masyado akong busy para isipin pa s'ya. Kailangan ko nang mag move on—— nanaman—— dahil madami pa akong priorities na kailangang gawin at hindi kasali duon ang magmukmok at umiyak dahil sa sakit na pinaranas saakin ni Leonel. Nagawa kong mag move on noon, I'm sure magagawa ko din ngayon. "Here's a document from finance, Miss, they are asking you to sign it." Josh, my secretary, placed a folder in my table. Did I mention that except from being a Surgeon
After that intense discussion with the board members, I had to go home with my children because of an important matter. I have to attend the Alejandro party that will be held tonight. My mom asked me this favor last day, saying they couldn't come because they had to go to Australia for business while Cassidy, my sister, was busy reviewing for her final exam. Mom also guaranteed me that Leonel would not be at the party, which is why I agreed with her request. If Leonel is at that party, I have to be sorry for my mom, but I won't come. I can't even afford to see his face or even his shadow. It's making me ick and choke in disgust just hearing his name. "Mommy, where are you going?" Lezandra, one of my triplets, asked after I went out of the shower. "Have to go to a business party, love..." Malambing kong sagot sa kanya "Are you going to stay at that party for days, Mommy? Just like the last time?" My Lesson asked, pertaining to those days where Leonel had kidnapped me. Mabilis namang
Nakabalik na kami sa table namin nila Riley, wala si Tiara dito dahil hindi daw s'ya makakapunta dahil may parating daw s'yang bisita. Si Alice naman ay nasa Dubai ngayon, Si Beatrice ay nasa tagaytay at si Diem ay may duty. Si Phoebe, Riley, Kleo, at Ako lang ang nakarating sa party ng mga Alejandro."Salubong nanaman kilay mo, beh ah!" Puna ni Phoebe ng maka upo na kami"May pasikat kasi dun sa loob e. Papansin amp*ta!" Asik naman ni Kleo, he's talking about LeonelJust a correction, Kleo and I has no thing, okay? Galit lang s'ya because even him hindi pa nakaka-move on sa ginawa saakin ng impaktong yun, mas nadagdagan pa yung inis n'ya because of what happened last week. S'ya lang ang may alam ng bagay na 'yun, and to be fair, hindi lang naman si Kleo ang galit sa kanya, lahat naman ng best friends ko galit kay Leonel."Hayaan mo na yon, wala tayong magagawa dun. Teritoryo n'ya to." Sagot naman ni Phoebe "Kahit partidahan ko pa s'ya. Pucha, yari yan samin ni Diem, abangan ko yan m
Pagkatapos akong sunduin ni Diem sa kitchen last night ay dumiretso na din kami ng uwi, nawala daw sa mood si Diem dahil nakita n'ya si Leonel. That's a good thing, too, dahil at least maaga akong nakauwi at maaga kong nakasama ang mga anak ko. Sa bahay ako ni Tiara nakotulog kagabi dahil masyado nang late para sa mga bata kung magd-drive pa ulit kami pauwi. Maaga akong pumasok sa opisina ngayon dahil madami pa akong pending documents na kailangang basahin at pirmahan habang iniwan ko naman ulit kay Tiara ang triplets ko dahil hindi ko sila mababantayan today at may meeting ako sa magiging supplier namin ng fruits and vegetables. Hindi pa din pumapasok ngayon ng triplets dahil nang bumalik kami dito sa pilipinas ay nasa kalagitnaan na ng school year kaya hindi na sila pwede i-enroll. Next school year na lang kami mage-enroll at hahayaan ko munang magliwaliw ang mga anak ko sa piling ng mga Tita at Tito nila. Anyway, Sumakay ako sa elevator mula sa parking lot, hindi na ako dumaan sa
"M-Mommy, t-there's ta—tao.." "C-christelle.."Mabilis akong napatingin sa aking likuran nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. At muli nanamang nagsiunahan ang aking mga luha ng makumpirma ko kung sino ang nagsalita."Christelle.. I'm sorry.. Late ako.." Nangungusap ang mga mata ni Leonel, bakas ang lungkot, sakit, at takot sa kanyang mga mata. Nasa tapat na s'ya ng pintuan namin, nakatayo, at mayroong mga dalang paperbags. "I'm sorry.. may nangyari sa opisina, hindi ko pwedeng iwanan kasi buhay ng mga trabahador ko ang—"Hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin dahil kaagad ko na s'yang tinungo at niyakap ng mahigpit. Naramdaman ko ang kanyang pagkagulat ngunit kalaunan ay sinuklian n'ya din ng mahigpit na yakap ang mga yakap ko. "Thank you... thank you kasi tumupad ka.. Salamat, Leonel..." Ito ang paulit-ulit kong binubulong sa kanya habang yakap-yakap namin ang isa't isa.Naputol lamang ang mahigpit naming yakap sa isa't isa nang may mga malilit na kamay ang pilit kam
Today is the day! Ngayong araw na magkikita ang triplets at ang daddy nila, yehey!Sa sobrang excited namin ay maaga kaming gumising ngayong araw, lalo na ang mga anak ko. Hindi sila halos makatulog kagabi at ngayon naman ay ang aga aga nilang gumising."Mommy! Let's go ligo na po tayo!" Excited na tawag saakin ni Lezandra at hawak na ang kanyang susuotin na damit. Kulay yellow ito na belle dress, regalo sa kanya ni Kleo nung birthday n'ya."Mommy, how about ito ang isuot namin, Mommy? Pogi po ba?!" Excited din tanong saakin ng dalawa habang pinapakita ang damit na gusto nilang suotinNakaupo ako sa kama namin at inaantok pa talaga, alas tres na ako nakatulog kanina at ala sais naman nila ako ginising"Yes, love.. that's so pogi!" Mabilis na kaming nag ayos ng aming nga sarili, napakaganda at napakapogi ng mga anak ko. Talagang pinaghandaan nila ang araw na ito dahil talaga namang sila ang namili ng mga gagamitin nila ngayon, simula sa kanilang damit hanggang sa kanilang mga sapatos
"One day left!" Leuson announced to his siblings after marking our calendar.Simula nang sabihin kong gusto silang makita ng daddy nila ay sobra ang naging excitement nila at sa sobrang excited nila ay araw-araw na nilang nilalagayan ng marka ang aking kalendaryo.Pagkatapos markahan ni Leuson ang kalendaryo namin ay hinatid ko na sila sa school dahil kailangan ko na ding pumasok sa opisina dahil napakarami kong kailangan itrabaho."Good morning, Miss. Here's the thing that's needed your attention." Inilapag ni Josh ang apat na makakapal na folder sa aking mesa ng makaupo na ako."Thank you, Josh." Pinagpatuloy ko na ang aking ginagawang trabaho, kailangan ko itong matapos dahil kailangan ko pang sunduin ang mga anak ko at hindi na ito pwedeng ipagpabukas o sa susunod na araw dahil kikitain na namin ang daddy nila sa mga susunod na araw."Miss Galvez?" Matapos ang tatlong oras ay bumalik si Josh sa loob ng opisina ko."Here's your ticket, Miss.." inabot n'ya saakin ang isang puting
"MOMMY!!" Malawak akong napangiti ng makita ko ang mga anak kong nagsisi-takbuhan na papunta saakin, nakapantulog pa silang tatlo at mukhang kagigising lang talaga."MOMMYY! YOU'RE BACK!" Tuwang-tuwang saad saakin ni Lezandra I kneel my down to welcome them with my hugs. I missed my cutesie, babies.. "Babies! Na-miss nyo ba si mommy? How's your day without Mommy, babies?.." Malambing kong tanong sa kanilang tatlo at saka nagpatak ng tig-iisang halik sa kanilang mga pisngi. "I'm sorry, Mommy couldn't get home yesterday because of the bagyo.." paliwanag ko sakanila na kaagad naman nilang naintidihan."Mommy.. we missed you..and it's okay. At least you are home now.." Malambing ding balik saakin nilang tatlo"Nag-answer kami Mommy ng mga assignments namin yesterday po with Tita Cassidy's help!" Bibong kwento saakin ni Lezandra habang naglalakad na kami papasok sa bahay"We also tried to make our superman lego, Mommy but.. we can't. it keeps collapsing, nu ba yun.." nakangusong dagdag
Walang namutawing salita sa pagitan naming dalawa matapos kong marinig ang pinag daanan ni Leonel sa loob ng syam na taon, it pains me hearing his suffering for the past nine year. Pakiramdam ko ay napaka selfish ko dahil ni minsan ay hindi ko naisip na nasaktan din s'ya — nasaktan s'ya ng higit pa sa sakit na naramdaman ko.Hindi ako makapagsalita at tanging ang pag iyak ko at ang mahinang pag singhot si Leonel ang aming naririnig. Hindi ko kayang magsalita, nasasaktan ako para kay Leonel."I- I am sorry..." humihikbi kong paghingi ng tawad kay LeonelI thought I was the only one who suffered, but I think I was wrong. Compared to me, who had my babies by my side while he faced those things alone. "Shh... it's okay.. you don't have to apologize.." Leonel said softly while he was trying to calm me down by caressing my back and my hair."I'm really sorry, Leonel... nagalit ako sayo without knowing that your life is worse than what I've experienced... I'm sorry.. I'm really sorry...!" P
Hindi ko malaman kung nagkakataon lang o tadhana talagasng kumikilos upang mas mapalapit kami ni Christelle — hindi lang ni Christelle kundi maging ang mga anak n'ya, sa loob ng isang buwan ay halos palagi kaming nagkikita ng hindi inaasahan, bagay na kinakasaya ko pa lalo. Kung noon ay masaya ako sa tuwing nakikita ko si Christelle, ngayon ay doble na ang saya ko sa tuwing nakikita ko si Christelle at ang mga bata. Ang sarap sa puso at talagang sigurado na ako, I'll be their daddy kahit ayaw ng mommy nila.Isang linggo na din pala ang nakakalipas matapos ang huli naming pagkikita nila Christelle at mabuti din at nakauwi na si Lezandra matapos n'yang ma-hospital dahil sa allergy attack."Spade, pakipasa naman 'to sa board, kapag nagtanong sila bakit ikaw nagpasa sabihin mo 'paki alam nila'." utos ko sa secretary ko habang nag uunat ng katawan.Halos apat na oras din akong nakaupo sa harapan ng computer ko dahil kailangan nanaman ng board ng report ko tungkol sa ginawa ko sa dubai last
Sobrang bilis ng pangyayari sa mga nakalipas na linggo, nung araw na nagdesisyon ako mananatili ako kay Sabrina ay yun din ang araw na nalaman kong niloloko n'ya ako. She got pregnant... with my cousin. Inamin saakin ni Sabrina na may naka-one night stand s'ya nuong pumunta s'ya sa France, hindi n'ya ako kasama nun dahil sunod-sunod ang ganap ko sa kumpanya at dun sila nagkakilala ng pinsan ko. Duon ko lang din nabuo na ang babaeng kinukwento saakin ni Klynn, ng pinsan ko, at si Sabrina ay iisa.Nakipaghiwalay ako kay Sabrina ng araw din na yun, hindi ko alam kung ginawa ko lang ba iyong rason pero hindi ko itatanggi na mayroon sa loob kong natuwa ng malaman kong niloloko n'ya ako dahil ibig sabihin nun ay hindi ko na kailangang mamili pa. Isa pa ay ayaw ko ding masaktan si Sabrina, kahit na anong gawin ko ay alam ko sa sarili ko na si Christelle lang— Si Christelle lang kahit kailan, hindi ko kayang ibigay ang sarili ko kay Sabrina dahil alam kong para ako kay Christelle at kung pi
after another 4 years... Sinong mag aakala na syam na taon na kaagad ang lumipas? Yupp, nine years. Nine years ko na s'yang hindi nakikita at apat na taon na din ang nakalilipas simula nang pilitin ko ang sarili kong kalimutan 'sya', apat na taon na ang nakalilipas ng pilitin ko ang sarili kong wag na s'yang hanapin at hayaan na lang s'ya kung saan s'ya masaya pero parang yung pangalawa lang ata ang kaya ko, dahil kahit s'yam na taon na ang lumipas ay hindi ko pa din s'ya magawang makalimutan. "earth to my babe!" Malakas na pumitik sa harapan ko si Sabrina. Sabrina is my new girlfriend, I decided to finally date six months ago at hindi ko maitatangging natutunan ko na din s'yang mahalin dahil sa loob ng 9 years ay walang sawa s'yang sumuporta sa tabi ko kahit pa ilang beses ko na s'yang pinagtabuyan. "w-what?" tanong ko kay Sabrina na magkasalubong ang kilay ngayon. Matalim n'ya aking tiningnan bago pinag cross ang dalawang braso. "Anong what?! Ang dami-dami ko nang sinabi di
Naging mabilis ang paglipas ng araw nang hindi ko namamalayan, limang taon na ang nakalilipas matapos ang pagpapalaya ko kay Christelle pero ganun pa din, walang pinagbago, masakit pa din. I didn't know how I manage to lift myself together but wouldn't thought na ang taong miserable tuwing gabi ay isang successful business man sa umaga? Yes, after five years I manage to make my own company, standing high and tall is the now well-known The Krystallos Builders. It's an construction company amd of course, still named after my baby. Limang taon na din ang nakalilipas pero hindi ko pa din s'ya nakikita pero hindi ako tumitigil sa paghahanap sa kanya, lalo pa't ngayon na mas malawak na ang resources and connection ko. I am still hoping that one day, makikita at mahahanap ko ulit s'ya."Excuse me, boss." Spade entered to my office. Secretary ko s'ya simula nuong umpisa pa lang. "Your meeting with Mr. Santiago is 30 mins from now." Paalala nito saakin at tumango naman ako bilang sagot at sak