Chapter 4 - Day One

"Let me borrow your phone, first. I have to make a call." Inilahad ko ang aking kamay sa harapan nya. I'm sure his phone has a load, ayaw n'ya lang akong pahiramin kanina.

Tumingin s'ya saakin ng alanganin.

"Don't worry hindi ako magpapasundo. Kailangan ko lang magpaalam sa pamilya ko para di sila mag alala." Dagdag ko

He let a smile of relief. "Wait. I'll just go get it, inside."

Pumasok s'ya sa mini kitchen at pagbalik ay ibinigay na saakin ang phone nya 

"Thank you." Tumayo ako at balak na sanang umakyat sa top deck pero pinigilan n'ya ako.

"Basa ka. Magbihis ka kaya muna? Baka magkasakit ka." Saad nito saakin

"Hindi na. Mabilis lang naman ako." Sagot ko saka tuluyan nang umakyat para makatawag na ako sa mga anak ko 

Anong sasabihin ko sa nga anak ko? Hindi ko alam kung tama ba ang naging desisyon ko pero mas gugustuhin ko pang magkaroon ng kasigiraduhan kung kailan ako makakabalik kesa mag hintay. Wala naman sigurong mangyayaring hindi maganda sa loob ng isang linggo sa akin.

I sigh before dialing Kleo's number, s'ya ang nag volunteer na bantayan ang mga anak ko kahapon while I'm on duty.

["Hello, who's this?"]

"Kleo, it's me. Pwede ko bang makausap ang mga bata.."

["Christelle! Bakit di ka pa umuuwi? Kanina pa naghihintay ang triplets."]

Nakagat ko ang aking ibabang labi, "m-may urgent business meeting kasi ako eh.. di na ako nakapag sabi kasi biglaan. C-can I talk to my triplets?"

I heard some rumbling noise on Kleo's background before I finally hear my triplets.

["Mommy!"]

Mariin kong nakagat ang aking ibabang labi, sinusubukan kong wag humikbi dahil alam kong matagal ko silang hindi makikita.

"H-hello, my babies.. how are you po?" Tanong ko sa kanila habang pilit na ginagawang normal ang tono ng aking boses.

["Mommy, why are you not yet home? We've been waiting for you since 3 pm.."] Alam kong nakanguso ngayon si Lezandra habang naghihintay saaking pag uwi.

"I'm sorry love.. Mommy can't go home tonight. Mommy had an urgent meeting abroad.. I'm sorry hindi na nakapag paalam si Mommy sa inyo.." pag explain ko ss kanila

["Is that so, Mom? Who's with you then? Have you already eaten?"] Tanong naman saakin ni Leuson, ang pinaka protective sa kanilang tatlo. I'm sure he's tapping his feet right now while drinking his milk on his favourite cup.

"M-mommy's alone, baby. I've already eat. How are you my loves? Kumain na ba kayo?"

["Yes, Mommy. We've already eat, ulam namin tonight is fried chicken. Tito Kleo cooked for us, Mommy."] It was my Lienzo, ang pinaka friendly sa kanilang tatlo. I'm sure he's sitting on our doorstep right now, waiting for me.

I secretly took a deep breath before I decided to end the call because I know that any moment from now my tears will flow like a river and I don't want to worry my triplets.

"That's great, baby." I wipe my tears and sniff secretly. "Laloves, mommy have to go na po. A-andito na ang ka-mereting ni Mommy. Bye, loves. I-i love you.."

Sunod sunod na nagpaalam saakin ang mga bata, may ilan pa silang paalala saakin bago namin tuluyang tapusin ang tawag. Nung mamatay ang tawag ay duon ko na pinakawalan ang lahat ng aking mga hikbi at iyak, halos humagulgol na ako kakaiyk sa top deck dahil sa pagka-miss ko sa mga anak ko.

Ilang minuto pa akong umiyak sa top deck bago tuluyang maubos ang aking luha at mga hikbi na lamang ang natira. 

Oh, God. Please, watch ny babies for me..

Sunod kong tinawagan si Diem para ibilin ang mga pasyente ko pagkatapos ay si Josh para naman sa company pagkatapos nun ay bumaba na ako sa cabin at pumasok sa nag iisang kwarto sa yate, nasa kama na ang aking pamalit na damit na mukhang damit ni Leonel dahil T-shirt iyon at boxer shorts.

Pumasok ako sa banyo at naligo, nakapag bihis na ako nung lumabas ako ng bathroom at naabutan ko si Leonel na naka upo sa kama.

"Hey.. I'm sorry. Yan lang ang extra shirt ko but don't worry, magpapadala ako ng damit mo mamaya." Pagkausal nito saakin

Tumango lamang ako dahil wala akong ganang makipag usap sa ngayon dahil iniisip ko pa din ang mga anak ko at mukhang nakuha naman n'ya iyon.

Tumayo s'ya mula sa pagkakaupo sa kama, "uhm.. I know you're tired. Please, have a rest. Sa labas ako matutulog so, don't worry and please, be comfortable." Nagdalawang tingin pa s'ya saakin bago s'ya tuluyang unalis ng kwarto.

Nahiga na ako sa kama at kakaisip sa mga anak ko ag hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako.

4 am pa lang ay nagising ako at ngayon ang start ng day 1 sa one week kaya tulad ng napag usapan ay ituturing ko s'ya tulad noon.

Lumabas ako ng kwarto at hindi ko nakita si Leonel kaya dumeretso ako sa kitchen para makapag luto ng breakfast naming dalawa. I check the mini fridge and I saw frozen vegetables, eggs, hotdogs, bacon, and longganisa. I get every of those and starts to prepare our breakfast.

"Good morning.." 

My whole system stop for a couple of seconds when I heard Leonel's voice, it was hoarse and a bit low. Mukhang kakagising lang.

"Good Morning!" Nakangiting bati ko sa bagong gising na si Leonel, medyo magulo pa ang buhok at walang suot damit pang itaas. 

Kitang kita ang bawat detalye ng kanyang katawan, mula sa mukhang matigas n'yang dibdib hanggang sa 6 packs abs n'ya. Bahagya ding nakikita ang kanyang v-line dahil medyo mababa ang kanyang suot pang ibaba. Napaiwas ako ng tingin at saka bahagyang napalunok.

"Mag damit ka, please. Utang na labas!" Sabi ko saka muling hinarap ang aking niluluto.

I heard him chuckle before I heard his footsteps coming towards me. I stiff when I felt him hug my waist, his chin is on my left shoulder and his face is just few centimetres away from mine.

"Good morning, baby.. what's our breakfast?.."

Napapikit ako ng mariin nang maamoy ko ang fresh mint n'yang hininga na tumama sa aking mukha.

"T-the usual.." halos walang hangin kong sagot.

I know he knows what I meant, this is our usual breakfast when we were together eight years ago.

"Does a kiss also comes with that? Like the usual?" Nang aasar n'yang tanong, napaiwas ako ng mukha.

Kahit anong gawin n'ya saakin ay okay lang pero hinding hindi ako papayag na may mangyari saaming dalawa kahit pa halik lang yon.

"God, woman! You smells so good.." ramdam ko ang pagbaon ng kanyang mukha sa aking leeg.

"L-leonel.. dun ka na nga.. gumawa ka na ng coffee natin." Nahihiyang utos ko para umalis na s'ya sa leeg ko dahil hindi pa ako naliligo, nakaka conscious.

"Yes, Ma'am." He left a soft kiss on my neck first before goes to the coffee maker. I sigh heavily.

Natapos ko nang lutuin ang breakfast namin, we have fried rice, bacon, hotdogs, eggs, and longganisa for food and black coffee for our drinks this morning.

"Thank you for the food, beautiful." He smiled to me widely while he's holding my head that was in the table.

Balik akong ngumit sa kanya. "Happy breakfast, baby.."

Ilang beses s'yang napa bukas-sara ng mata at bibig tapos ay bigla na lamang namula ang kanyang mga tenga at saka tumayo paalis ng mesa 

"Where are you going, baby?" Nang aasar ang aking tono at mas lalo s'yang namula, pati ang leeg at dibdib n'ya ay namumula din!

"Love! Stop calling me that!" Pigil n'ya saakin habang nakatakip ang kanyang mga kamay sa mukha n'ya.

Napahalakhak ako ng malakas. "What's wrong, baby?"

Napatalikod s'ya saakin at dun ko din nakita ang namumula n'yang likuran, maputi kasi palibhas kaya madali lang makita ang pamumula ng kanyang balat.

"Let's eat, baby. Come on.." pagtawag ko dito

"L-love..!" Nagkandairit-irit si Leonel kaya mas lalo akong natawa.

"Biro lang. Dali na, kain na tayo." Nakangiting tawag ko dito

Pasimple s'yang humarap saakin, ulo lamang n'ya ang bahagyang nakaharap at nakatalikod pa din ang kanyang katawan. Bahagya akong napabuntong hininga, ganyang ganyan ang itsura ng mga anak ko kapag nagtatampo or di kaya ay inaasar, kahit ano talagang gawin ko ay makikita at makikita ko ang resemblance nilang mag-aama.

"Kumain na tayo, dalian mo. Hindi pwedeng pinaghihintay ang biyaya."

Tumango s'ya saakin at naging maayos naman ang aming umagahan  pagkatapos nun ay niyaya n'ya akong mag swimming pero tumanggi ako dahil wala naman akong susuotin at hindi naman ako papayag na t shirt ang gagamitin ko, hindi komportable.

"Come on, love! The water temperature is normal, it's so relaxing!" Pag aaya nito saakin habang nakalublob sa tubig.

"I told you, I don't have any swimwear!" Balik kong sagot sa kanya

Naka upo ako sa tapat ng swim platform, pinapanood ang pag langoy nya. Katulad ng gusto n'ya.

"You'll join me here if you have one?" Nakangising tanong nito saakin

Napaisip naman ako, matagal na din simula nang makapag swimming ako sa dagat.

"Yea--

Naputol ang aking sagot dahil sa malakas na tunog na nanggagaling sa top deck, tunog helicopter ganun pero bakit naman magla-land ang helicopter dito?

"Okay, deal." Walang kahirap-hirap n'yang binuhat ang kanyang katawan paalis sa tubig at tumungo sa top deck, napasunod ako ng wala sa sarili.

Ganun na lamang ang panlalaki ng aking mga mata nung makitang helicopter ngang talaga ang nasa top deck ng yate, hindi ito naka land pero mababa na lang ang pagitan at maaabot na ng kahit sinong matangkad. Bumaba mula sa helicopter ang isang pamilyar na mukha, may dala itong mga paper bags na sa tingin ko ay nasa mahigit 20+  na piraso, iba iba ang tatak nito at lahat ay branded!

"Lucco, my man! Take you for coming!" Mabilis na lumapit si Leonel sa kanya

Oh.. Lucco. I remember him, he was one of Leonel's best friends ever since college.

Nakasimangot ang lalaki sabay abot kay Leonel ng mga paper bags. "Bayaran mo ang gas ko."

Napahalakhak si Leonel, "yep. How much?"

Binigyan ni Lucco si Leonel ng ngiting aso. "5 million."

Napa ubo ako sa pagkabigla at mukhang dahil dun ay napansin na din ako ni Lucco.

He gave me a wide and bright smile. "Christelle! How are you?! It's been what eight-- nine years? And mas gumanda ka." Papuri nito saakin

Agad itong nakakuha ng masamang tingin kay Leonel.

"Hello, Lucco. It's been a while." Nahihiya kong sagot

Lalapit pa sana saakin si Lucco pero hinarangan na s'ya ni Leonel. 

"Umalis ka nang gago ka. Se-send ko yung bayad ko sa banko mo mamaya." Bahagya pang itinulak ni Leonel si Lucco.

"Makabakod akala mo naman girlfriend." Pang aasar ni Lucco bago s'ya tuluyang umakyat sa helicopter n'ya.

Leonel flipped his middle finger on Lucco but Lucco just laugh it off.

Few minutes later and Lucco completely vanished from our eyesight.

"So.." nakangiting bumaling saakin si Leonel, hawak n'ya ang lahat ng paper bags na ibinigay ni Lucco.

"Choose which want you want to wear, love." He handed me three paper bags matapos n'ya itong silipin. 

Advance talaga ang loko.

Kinuha ko ito at sinilip din nang makapili na ako ay nagpaalam ako dito na magpapalit na ng swimwear para makaligo na din ako. To my surprise, the swimsuit is perfectly measured to my body, eksaktong eksakto ang sukat nito saakin na para bang pina sadya ito para saakin.

Lumabas ako ng kwarto suot ang kulay itim na racer back swimsuit. It's been a while since I wear something like this. Nakaabang saakin si Leonel na nakatulala nang makita ako, ilang beses pang nagtaas baba ang kanyang adams apple bago s'ya nabalik sa wisyo.

"How was it? Okay lang ba?" Nako-concious ako dahil baka hindi na bagay saakin since nagka anak na ako.

"Leonel." Tawag ko dito

"H-huh?" Napapikit dilat ito ng dalawang beses. "You're so sexy, love. Good thing tayong dalawa lang ang nandito. Baka makasakit ako kapag nakita ko silang nakatingin sayo."

Sinamaan ko s'ya ng tingin para maitago ang pamumula ng aking mga pisngi.

"How did you know my size, anyway?" Ngayon ko lang naalala, sukat na sukat saakin ang swimsuit na ito.

Mayabang s'yang tumingin saakin. "Nakakalimutan mo atang engineer 'to." Mayabang n'yang sabi saka mayabang na tinapik ang kanyang dibdib.

Napa ismid na lamang ako.

Tumawa s'ya at saka lumapit saakin at yumakap.

"Sa sob

rang sexy mo nagawa mong buhayin ang bagay na eight years nang tulog.." bulong nito

Ganun na lang ang panlalaki ng aking mata ng maramdaman kong totoo nga ang kanyang sinabi. 

May matigas nga!

A/n: Hello! Please share your thoughts on the comment💓