"Let me borrow your phone, first. I have to make a call." Inilahad ko ang aking kamay sa harapan nya. I'm sure his phone has a load, ayaw n'ya lang akong pahiramin kanina.
Tumingin s'ya saakin ng alanganin.
"Don't worry hindi ako magpapasundo. Kailangan ko lang magpaalam sa pamilya ko para di sila mag alala." Dagdag ko
He let a smile of relief. "Wait. I'll just go get it, inside."
Pumasok s'ya sa mini kitchen at pagbalik ay ibinigay na saakin ang phone nya
"Thank you." Tumayo ako at balak na sanang umakyat sa top deck pero pinigilan n'ya ako.
"Basa ka. Magbihis ka kaya muna? Baka magkasakit ka." Saad nito saakin
"Hindi na. Mabilis lang naman ako." Sagot ko saka tuluyan nang umakyat para makatawag na ako sa mga anak ko
Anong sasabihin ko sa nga anak ko? Hindi ko alam kung tama ba ang naging desisyon ko pero mas gugustuhin ko pang magkaroon ng kasigiraduhan kung kailan ako makakabalik kesa mag hintay. Wala naman sigurong mangyayaring hindi maganda sa loob ng isang linggo sa akin.
I sigh before dialing Kleo's number, s'ya ang nag volunteer na bantayan ang mga anak ko kahapon while I'm on duty.
["Hello, who's this?"]
"Kleo, it's me. Pwede ko bang makausap ang mga bata.."
["Christelle! Bakit di ka pa umuuwi? Kanina pa naghihintay ang triplets."]
Nakagat ko ang aking ibabang labi, "m-may urgent business meeting kasi ako eh.. di na ako nakapag sabi kasi biglaan. C-can I talk to my triplets?"
I heard some rumbling noise on Kleo's background before I finally hear my triplets.
["Mommy!"]
Mariin kong nakagat ang aking ibabang labi, sinusubukan kong wag humikbi dahil alam kong matagal ko silang hindi makikita.
"H-hello, my babies.. how are you po?" Tanong ko sa kanila habang pilit na ginagawang normal ang tono ng aking boses.
["Mommy, why are you not yet home? We've been waiting for you since 3 pm.."] Alam kong nakanguso ngayon si Lezandra habang naghihintay saaking pag uwi.
"I'm sorry love.. Mommy can't go home tonight. Mommy had an urgent meeting abroad.. I'm sorry hindi na nakapag paalam si Mommy sa inyo.." pag explain ko ss kanila
["Is that so, Mom? Who's with you then? Have you already eaten?"] Tanong naman saakin ni Leuson, ang pinaka protective sa kanilang tatlo. I'm sure he's tapping his feet right now while drinking his milk on his favourite cup.
"M-mommy's alone, baby. I've already eat. How are you my loves? Kumain na ba kayo?"
["Yes, Mommy. We've already eat, ulam namin tonight is fried chicken. Tito Kleo cooked for us, Mommy."] It was my Lienzo, ang pinaka friendly sa kanilang tatlo. I'm sure he's sitting on our doorstep right now, waiting for me.
I secretly took a deep breath before I decided to end the call because I know that any moment from now my tears will flow like a river and I don't want to worry my triplets.
"That's great, baby." I wipe my tears and sniff secretly. "Laloves, mommy have to go na po. A-andito na ang ka-mereting ni Mommy. Bye, loves. I-i love you.."
Sunod sunod na nagpaalam saakin ang mga bata, may ilan pa silang paalala saakin bago namin tuluyang tapusin ang tawag. Nung mamatay ang tawag ay duon ko na pinakawalan ang lahat ng aking mga hikbi at iyak, halos humagulgol na ako kakaiyk sa top deck dahil sa pagka-miss ko sa mga anak ko.
Ilang minuto pa akong umiyak sa top deck bago tuluyang maubos ang aking luha at mga hikbi na lamang ang natira.
Oh, God. Please, watch ny babies for me..
Sunod kong tinawagan si Diem para ibilin ang mga pasyente ko pagkatapos ay si Josh para naman sa company pagkatapos nun ay bumaba na ako sa cabin at pumasok sa nag iisang kwarto sa yate, nasa kama na ang aking pamalit na damit na mukhang damit ni Leonel dahil T-shirt iyon at boxer shorts.
Pumasok ako sa banyo at naligo, nakapag bihis na ako nung lumabas ako ng bathroom at naabutan ko si Leonel na naka upo sa kama.
"Hey.. I'm sorry. Yan lang ang extra shirt ko but don't worry, magpapadala ako ng damit mo mamaya." Pagkausal nito saakin
Tumango lamang ako dahil wala akong ganang makipag usap sa ngayon dahil iniisip ko pa din ang mga anak ko at mukhang nakuha naman n'ya iyon.
Tumayo s'ya mula sa pagkakaupo sa kama, "uhm.. I know you're tired. Please, have a rest. Sa labas ako matutulog so, don't worry and please, be comfortable." Nagdalawang tingin pa s'ya saakin bago s'ya tuluyang unalis ng kwarto.
Nahiga na ako sa kama at kakaisip sa mga anak ko ag hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako.
4 am pa lang ay nagising ako at ngayon ang start ng day 1 sa one week kaya tulad ng napag usapan ay ituturing ko s'ya tulad noon.
Lumabas ako ng kwarto at hindi ko nakita si Leonel kaya dumeretso ako sa kitchen para makapag luto ng breakfast naming dalawa. I check the mini fridge and I saw frozen vegetables, eggs, hotdogs, bacon, and longganisa. I get every of those and starts to prepare our breakfast.
"Good morning.."
My whole system stop for a couple of seconds when I heard Leonel's voice, it was hoarse and a bit low. Mukhang kakagising lang.
"Good Morning!" Nakangiting bati ko sa bagong gising na si Leonel, medyo magulo pa ang buhok at walang suot damit pang itaas.
Kitang kita ang bawat detalye ng kanyang katawan, mula sa mukhang matigas n'yang dibdib hanggang sa 6 packs abs n'ya. Bahagya ding nakikita ang kanyang v-line dahil medyo mababa ang kanyang suot pang ibaba. Napaiwas ako ng tingin at saka bahagyang napalunok.
"Mag damit ka, please. Utang na labas!" Sabi ko saka muling hinarap ang aking niluluto.
I heard him chuckle before I heard his footsteps coming towards me. I stiff when I felt him hug my waist, his chin is on my left shoulder and his face is just few centimetres away from mine.
"Good morning, baby.. what's our breakfast?.."
Napapikit ako ng mariin nang maamoy ko ang fresh mint n'yang hininga na tumama sa aking mukha.
"T-the usual.." halos walang hangin kong sagot.
I know he knows what I meant, this is our usual breakfast when we were together eight years ago.
"Does a kiss also comes with that? Like the usual?" Nang aasar n'yang tanong, napaiwas ako ng mukha.
Kahit anong gawin n'ya saakin ay okay lang pero hinding hindi ako papayag na may mangyari saaming dalawa kahit pa halik lang yon.
"God, woman! You smells so good.." ramdam ko ang pagbaon ng kanyang mukha sa aking leeg.
"L-leonel.. dun ka na nga.. gumawa ka na ng coffee natin." Nahihiyang utos ko para umalis na s'ya sa leeg ko dahil hindi pa ako naliligo, nakaka conscious.
"Yes, Ma'am." He left a soft kiss on my neck first before goes to the coffee maker. I sigh heavily.
Natapos ko nang lutuin ang breakfast namin, we have fried rice, bacon, hotdogs, eggs, and longganisa for food and black coffee for our drinks this morning.
"Thank you for the food, beautiful." He smiled to me widely while he's holding my head that was in the table.
Balik akong ngumit sa kanya. "Happy breakfast, baby.."
Ilang beses s'yang napa bukas-sara ng mata at bibig tapos ay bigla na lamang namula ang kanyang mga tenga at saka tumayo paalis ng mesa
"Where are you going, baby?" Nang aasar ang aking tono at mas lalo s'yang namula, pati ang leeg at dibdib n'ya ay namumula din!
"Love! Stop calling me that!" Pigil n'ya saakin habang nakatakip ang kanyang mga kamay sa mukha n'ya.
Napahalakhak ako ng malakas. "What's wrong, baby?"
Napatalikod s'ya saakin at dun ko din nakita ang namumula n'yang likuran, maputi kasi palibhas kaya madali lang makita ang pamumula ng kanyang balat.
"Let's eat, baby. Come on.." pagtawag ko dito
"L-love..!" Nagkandairit-irit si Leonel kaya mas lalo akong natawa.
"Biro lang. Dali na, kain na tayo." Nakangiting tawag ko dito
Pasimple s'yang humarap saakin, ulo lamang n'ya ang bahagyang nakaharap at nakatalikod pa din ang kanyang katawan. Bahagya akong napabuntong hininga, ganyang ganyan ang itsura ng mga anak ko kapag nagtatampo or di kaya ay inaasar, kahit ano talagang gawin ko ay makikita at makikita ko ang resemblance nilang mag-aama.
"Kumain na tayo, dalian mo. Hindi pwedeng pinaghihintay ang biyaya."
Tumango s'ya saakin at naging maayos naman ang aming umagahan pagkatapos nun ay niyaya n'ya akong mag swimming pero tumanggi ako dahil wala naman akong susuotin at hindi naman ako papayag na t shirt ang gagamitin ko, hindi komportable.
"Come on, love! The water temperature is normal, it's so relaxing!" Pag aaya nito saakin habang nakalublob sa tubig.
"I told you, I don't have any swimwear!" Balik kong sagot sa kanya
Naka upo ako sa tapat ng swim platform, pinapanood ang pag langoy nya. Katulad ng gusto n'ya.
"You'll join me here if you have one?" Nakangising tanong nito saakin
Napaisip naman ako, matagal na din simula nang makapag swimming ako sa dagat.
"Yea--
Naputol ang aking sagot dahil sa malakas na tunog na nanggagaling sa top deck, tunog helicopter ganun pero bakit naman magla-land ang helicopter dito?
"Okay, deal." Walang kahirap-hirap n'yang binuhat ang kanyang katawan paalis sa tubig at tumungo sa top deck, napasunod ako ng wala sa sarili.
Ganun na lamang ang panlalaki ng aking mga mata nung makitang helicopter ngang talaga ang nasa top deck ng yate, hindi ito naka land pero mababa na lang ang pagitan at maaabot na ng kahit sinong matangkad. Bumaba mula sa helicopter ang isang pamilyar na mukha, may dala itong mga paper bags na sa tingin ko ay nasa mahigit 20+ na piraso, iba iba ang tatak nito at lahat ay branded!
"Lucco, my man! Take you for coming!" Mabilis na lumapit si Leonel sa kanya
Oh.. Lucco. I remember him, he was one of Leonel's best friends ever since college.
Nakasimangot ang lalaki sabay abot kay Leonel ng mga paper bags. "Bayaran mo ang gas ko."
Napahalakhak si Leonel, "yep. How much?"
Binigyan ni Lucco si Leonel ng ngiting aso. "5 million."
Napa ubo ako sa pagkabigla at mukhang dahil dun ay napansin na din ako ni Lucco.
He gave me a wide and bright smile. "Christelle! How are you?! It's been what eight-- nine years? And mas gumanda ka." Papuri nito saakin
Agad itong nakakuha ng masamang tingin kay Leonel.
"Hello, Lucco. It's been a while." Nahihiya kong sagot
Lalapit pa sana saakin si Lucco pero hinarangan na s'ya ni Leonel.
"Umalis ka nang gago ka. Se-send ko yung bayad ko sa banko mo mamaya." Bahagya pang itinulak ni Leonel si Lucco.
"Makabakod akala mo naman girlfriend." Pang aasar ni Lucco bago s'ya tuluyang umakyat sa helicopter n'ya.
Leonel flipped his middle finger on Lucco but Lucco just laugh it off.
Few minutes later and Lucco completely vanished from our eyesight.
"So.." nakangiting bumaling saakin si Leonel, hawak n'ya ang lahat ng paper bags na ibinigay ni Lucco.
"Choose which want you want to wear, love." He handed me three paper bags matapos n'ya itong silipin.
Advance talaga ang loko.
Kinuha ko ito at sinilip din nang makapili na ako ay nagpaalam ako dito na magpapalit na ng swimwear para makaligo na din ako. To my surprise, the swimsuit is perfectly measured to my body, eksaktong eksakto ang sukat nito saakin na para bang pina sadya ito para saakin.
Lumabas ako ng kwarto suot ang kulay itim na racer back swimsuit. It's been a while since I wear something like this. Nakaabang saakin si Leonel na nakatulala nang makita ako, ilang beses pang nagtaas baba ang kanyang adams apple bago s'ya nabalik sa wisyo.
"How was it? Okay lang ba?" Nako-concious ako dahil baka hindi na bagay saakin since nagka anak na ako.
"Leonel." Tawag ko dito
"H-huh?" Napapikit dilat ito ng dalawang beses. "You're so sexy, love. Good thing tayong dalawa lang ang nandito. Baka makasakit ako kapag nakita ko silang nakatingin sayo."
Sinamaan ko s'ya ng tingin para maitago ang pamumula ng aking mga pisngi.
"How did you know my size, anyway?" Ngayon ko lang naalala, sukat na sukat saakin ang swimsuit na ito.
Mayabang s'yang tumingin saakin. "Nakakalimutan mo atang engineer 'to." Mayabang n'yang sabi saka mayabang na tinapik ang kanyang dibdib.
Napa ismid na lamang ako.
Tumawa s'ya at saka lumapit saakin at yumakap.
"Sa sob
rang sexy mo nagawa mong buhayin ang bagay na eight years nang tulog.." bulong nito
Ganun na lang ang panlalaki ng aking mata ng maramdaman kong totoo nga ang kanyang sinabi.
May matigas nga!
A/n: Hello! Please share your thoughts on the commentš
Christelle's POV Namulat ang aking mga mata ng magising ako at may mabigat na braso ang nakadagan saakin, nuong una ay iniisip ko pang mga anak ko iyon pero ganun na ba talaga kalaki ang mga anak ko para magkaroon ng veiny hands? Napasimangot ako nung bumalik saakin ang lahat, nga pala wala ako sa bahay namin ngayon at si Leonel ang katabi ko sa kama. Wala naman talaga akong balak na itabi s'ya saakin pero nung makita ko ang tinutulugan n'yang sofa ay naawa ako---sa sofa hindi sa kanya kasi lampas-lampas na s'ya dun sa sofa at nag mukhang single couch ang sofa sa laki n'ya.Naupo ako sa kama at saka ipinusod ang aking buhok para bumangon na, napaungot naman ang aking katabi dahil sa aking naging kilos.Sinubukan kong tanggali ang braso n'ya sa pagkakayakap saaking bewang pero mas lalo lang itong humigpit at kasabay nito ang muling pag ungot ni Leonel."Hey.. wake up.." I tap his cheeks lightly, I can't get out from this bed unless I wake him up too."Mmm..?" Ungot lang ang isinagot
Christelle's POV Humihingal akong humiwalay sa kanya at umusog paatras ng lalapit sana ulit s'ya para muling humalik.".. enough." Hingal kong sabi sabay dampot ng glass of water na nasa table para inumin.Nakanguso n'ya akong tiningnan. "I want more, love.." saad nito habang nagbu-beautiful eyes pa Parang ewan.Umiling ako. "Enough. Hindi ako makapanood ng maayos dahil sayo." Sagot ko naman sa kanya."Fine.." paawa nitong sabi saka yumakap saakin.Natatawa akong yumakap pabalik sa kanya. "Enough, big boy. You had enough, manood na lang muna tayo." Sabi ko sa kanya habang yakap yakap ito.Ramdam ko ang kanyang pag tango, hindi nag salita o umimik man lang tanda na nagtatampo talaga si Leonel dahil hindi na muling napag bigyan sa gusto n'ya."I'll just cuddle you, 'kay?" Naaawa kong sabi sa kanya matapos n'yang mag buntong hininga ng ilang ulit, ramdam ko ang mabilis n'yang pag tango.Natatawa ako humiwalay sa kanya at muling nahiga sa couch para manood, mabilis naman syang humiga ri
LEONEL'S POV Nagising ako dahil sa tunog ng cellphone ko, it looks like someone is calling in the middle of the night. I looked at Christelle beside me who's sleeping peacefully, we are on the bedroom, after we had our dinner last night we decided to do stargazing and Christelle fell asleep while watching the stars. Dahan-dahan akong tumayo sa kama para hindi magising si Christelle pagkatapos ay lumapit ako sa bedside table, kinuha ang phone ko at lumabas ng kwarto bago sagutin ang tawag. "Hello?" Bungad ko sa tawag habang nakasandal ako sa pintuan ng mini kitchen Nakatanaw ako sa madilim na dagat na buwan lamang ang nagsisilbing liwanag. {"Helowww po?"} Boses ng isang batang babae ang sumagot saakin, matinis ito at maliit. Kumunot ang aking noo sa pagtataka, thinking who is this kid. "Hello, who's this?" Tanong ko sa bata {"This is Lezandra po, who are you poooo?"} Bakas din ang pagtataka sa boses ng bata Pareho kaming confused. "I'm Leonel." Hindi ko alam pero nagp
"Leonel!"Nagising ako sa pagkakatulala dahil sa malakas na tawag saakin ni Christelle, napatingin ako sa kanya."Y-yes, love?.." gulat kong tanong kay Christelle "I've been calling you for few times now!" Ungot n'ya saakin saka nag cross arm.Kahapon ko pa tinitimbang ang susunod kong aksyon, I was torn between letting Christelle go or keeping her here with me until our contract is done. God knows how much I wanted to be with her but.. I can't be so selfish. May bata akong nasasaktan sa tuwing tumatagal si Christelle sa tabi ko, may naghihintay sa kanya at higit sa lahat may batang nangungulila sa kanyang ina dahil saakin. Gusto kong bumawi kay Christelle sa lahat ng ginawa ko, gusto kong patunayan sa kanya na nagsisisi na ako; gusto kong sabihin sa kanya ang katotohan kung bakit ko s'ya iniwan noon pero wala pa akong lakas ng loob para sabihin sa kanya ag lahat.. ayaw ko pang aminin kung gaano ako naging selfish noon para masaktan s'ya.Half of me wants to keep her here with me but
Christelle's PoV 'you can do this, Christell..' I calm my self. I'm here Infront of my boyfriend's condo, It's our first anniversary and I wanted to surprise him.I don't know if I am feeling this feeling because I am too nervous to tell him that I am pregnant and we're having a baby or there's something else.."Oh gad..! Ano ba itong iniisip ko?.." I ignore that feeling and continue to enter Leonel's door and I was surprise when a panty?.. on the floor greeted me..What the heck?!I stormed to my boyfriend's room and there.. I saw him.. moaning.. on the stop of my classmate.."Oh my gad! What the hell is this, Leonel!?"They both stop because of my loud voice, both of them are panting but there's annoyed look in there eyes.Am I the disturbing them?"Christelle.."He called me casaully like he didn't do anything nasty and disgusting!"Leonel.. w-what the h ll was this, l-love?.."My eyes are slowly building tears, I can't.. I can't move, I can't describe what I am feeling right no
Christelle's PoV "Order for ML!" The barista called out so I get up from where I am seated. Kailangan ko mag madali dahil ilang minuto lang ang break time ko at kailangan ko nanamang bumalik sa hospital para sa mga natitira ko pang operation para sa ngayon duty. 3 months pa lang akong exchange doctor pero parang gusto ko nang bumalik sa New York. Nakakapagod. "Excuse me, I think you got my drink." Tawag pansin ko sa isang lalaki na hawak ang order ko at mukhang nainuman pa ata. Humarap ang lalaki at ganun na lang aking gulat nang makita kung sino ito. It's him! Mir Leonel Alejandro! The man who caused me pain that I could've ever imagined. "I'm sorry but it says ML.." Sikreto akong napapikit ng marinig ang kanyang malaki, malalim, ngunit malamyos na boses. His appearance didn't change that much his hair is now in slick back, perpekto ang pagkaka ayos. Kung titingnan ay mukhang mas tumangkad din s'ya, pormal ang kayang hitsura, suot ang isang itim na long sleeve, naka bukas ang d
Christelle's PoV Nakakulong ako ngayon sa kwarto kung saan ako unang nagising habang si Leonel naman ay panay ang katok sa pinto."Christelle, open the door, baby.. Kakain na.." Malambing ang kanyang boses na para bang kusa akong sumama dito sa kanya at hindi nya ako kinidnapped.Hindi ko s'ya pinansin dahil ang nasa isip ko ngayon ay kung paano ako makakaalis sa pesteng yate na'to. Kailangan kong maka uwi sa mga anak ko, alam kong naghihintay na sila saakin lalo pa't alam nilang ngayong araw ang uwi ko galing sa duty ko sa hospital.Napasabunot ako sa prustrasyong aking nararamdaman, it's already 5 pm and for sure and babies are looking for me now. I was supposed to be home earlier, at 3 o'clock."Fine. If you don't want to eat yet, I'll just leave your food here." Mukhang sumuko na si Leonel dahil narinig ko din ang yabag n'ya palayo kasunod nito ay ang pagtunog ng aking tyan. Gutom na ako dahil ang huling kain ko ay kaninang pang 10 am at 5 pm na ngayon. Binuksan ko ang pintuan